دانلود مقاله بررسی انواع شخصیت و شیوه های شخصیت پردازی در منظومه ی لیلی و مجنون نظامی
ص107
فرمت ورد
چکیده:
پایان نامه حاضر به بحث و بررسی انواع شخصیت و شیوه های شخصیت پردازی در منظومه ی لیلی و مجنون نظامی اختصاص دارد.این دو عنصر یکی از عناصر مهم داستانی است.شیوه های شخصیت پردازی که شامل توصیف مستقیم،غیر مستقیم،گفتگو،رمز،عمل و نام می باشد،در این منظومه مورد بررسی قرار می گیرد. نظامی تقریبا از تمامی این شیوه ها برای معرفی ویژگی شخصیت های داستان خود به صورت تلفیقی بهره برده است،هر چند بعضی از عناصر مانند گفتگو در آن کمتر به کار رفته است.انواع شخصیت که شامل شخصیت اصلی،فرعی،ایستا،قراردادی،نوعی و ... می باشد.نظامی در قالب شخصیت نوعی به بهترین وجه توانسته است تیپ زنان محدود و اسیر در جامعه ی بدوی عرب را به تصویر بکشد.
مقدمه:
ای نام تو بهترین سرآغاز بی نام تو نامه کی کنم باز
ای یاد تو مونس روانم جز نام تو نیست بر زبانم
(نظامی، 1385، ص3)
الف :ادب غنایی
« ادب غنایی در اصل اشعاری است که احساسات و عواطف شخصی را مطرح می کند. این گونه اشعار که کوتاه بود، در یونان باستان با همراهی بربط خوانده می شد و از این رو در زبانهای فرنگی به اشعار غنایی، لیریک می گویند. لیریک شاید به تبع عربها که به شعر عاشقانه و عاطفی «الشعر الغنائی» می گویند به غنایی ترجمه کرده اند و به دومعنی اشعار عاشقانه و بزمی به کار می برند. به هر حال معادل قدیم آن غزل است. باید توجه داشت که مراد از اشعار لیریک در ادبیات اروپایی، شعری است کوتاه و غیر روایی که گوینده در آن فقط احساسات خود را بیان می کند. اگر شعر بلند و روایی باشد مثل خسرو و شیرین، لیلی و مجنون به آن شعر غنایی داستانی یا نمایشی می گویند.» (شمیسا، 1378، صص: 134 و133)
شعر غنایی:
«شعر غنایی بیان تمایل، نقطه نظرها و نیازهایی است که در عالم احساس و عاطفه ی شاعر در رابطه با مسایل زندگی اعم از فردی یا اجتماعی شکل می گیرید. (عبادیان، 1379 ص: 133)
منظومه های غنایی:
«یک سلسله داستانهایی که شرح عشقها و پای بستی هاست و گاهی به ناکامی پایان می پذیرد و زمانی به خوشی و شادکامی خاتمه پیدا می کند. در گنجینه ی ادبیات منظوم ایران بخش بزرگی را به خویش اختصاص داده است در این منظومه ها دلبستگی ها پر هیجان تر و افروخته تر است. این منظومه ها بسیار مفصل و پر از شرح جزئیات و قیافه و قد و بالای دلبران و وصف مناظر طبیعی است.» (صورتگر، 1348، صص: 8 و7)
ب: زندگینامه نظامی
«حکیم جمال الدین ابومحمد الیاس بن یوسف نظامی گنجهای شاعر فارسیگوی آذربایجان از استادان بزرگ سخن که در قرن ششم هجری میزیسته است. مولد او را همه تذکرهنویسان شهرگنجه دانستهاند. او همهی عمر را در آن گذرانید و تنها یک بار سفر کوتاهی آن هم به دعوت قزل ارسلان به یکی از بلاد نزدیک گنجه کرد. تاریخ ولادت او معلوم نیست، لیکن با دقت در بعضی اشعار او میتوان آن را به سال 530 هجری دانست.» (صفا، 1373، ص: 315)
نام پدر نظامی یوسف و نام جدش زکی، مادرش رئیسه و از نژاد کرد بود. نام زنش آفاق قبچاقی و بنا به گفتهی خود شاعر، فخرالدین بهرامشاه، پادشاه ارزنجان، آفاق را بدو بخشیده بود. نظامی پس از آفاق زنی دیگر اختیار میکند و بنا به گفتهی خودش در پایان کار لیلی و مجنون او را هم از دست میدهد. او زن سومی هم داشته است که بعد از مدتی او را هم از دست میدهد. ظاهراً بیش از یک فرزند پسر به نام محمد نداشته،که در آغاز کار لیلی و مجنون چهارده ساله بوده و به گفتهی خود شاعر اومشوق نظامی در سرودن لیلی و مجنون بوده است. (ر. ک. زنجانی، 1370، صص: 7ـ3)
دانلود مقاله فوق تخصصی بررسی انواع شخصیت و شیوه های شخصیت پردازی در منظومه ی لیلی و مجنون نظامی