لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات: 21
تاریخچه
در 24 ژوین 1984 نام شهر کوچکی به اسم Solferino در استان Mantoue واقع در شمال ایتالیا در تاریخ برای همیشه ثبت شد. این در زمانی بود که ارتش franco-pemontaise به سرکردگی ناپلیون سوم اطریشیان را شکست داد. این جنگ خونین هزاران مجروح داشت که معالجه نکردن انان منجر به مرگشان شد.
یک سویسی به نام Henry Dunant که شاهد این تراژدی بود به کمک افراد محلی در صدد کمک به مجروهان برامد. او بدون تعصب و تبعیض به یاری مجروهان هر دو سپاه شتافت. اولین داوطلبین این کمک به مجروهین جنگی فریاد میزدند Tutti fratelli یعنی ما همگی برادریم.
Henry Dunant در بازگشت اولین خبر جنگی خود را به نام خاطره ای از سولفرینو نوشت و در ان نفرت انگیز بودن جنگ را خاطر نشان کرد.
از ان زمان به بعد هزارن فرد سرباز یا غیر سرباز و زندانیان حق این را یافتند تا برای اینکه لحظات ازمایشهای سخت و دردها کمتر ظالمانه باشند از این حرکت برادرانه یا کمک برخوردار شوند.
ایده Henry Dunant منجر به تشکیل کمیته ای 5 نفره در سویس برای بررسی امکانات اجرای عملیات کمک رسانی به مجروحین جنگی شد.
یک کنفرانس بین امللی در ژنو انجام شد و 16 کشور که یکی از انها کشور فرانسه بود در این کنفرانس حضور یافتند. انان تصمصم گرفتند که در هر کشور کمیته های کمک رسانی تشکیل دهند و یک نشان و علامت نیز برای این کمیته ها انتخاب کردند : صلیبی سرخ بر زمینه ای سفید.
این دولتها همچنین قوانینی بین المللی در مورد اسرای جنگی که در جنگ شرکت نمی کنند وضع کردند که تحت عنوان کنوانسیون ژنو که اولین انها در 22 اوت 1864وضع شد معروفند.
جایزه صلح نیز توسط کارخانه دار سویدی (1833-1896) Alfred Bernhard Nobel ایجاد شد و در قوانین ان قید شده بود که این جایزه میبایست هر سال به افرادی که در برادری بین ملت ها سهم بسزایی داشته و تلاش کرده اند اهدا شود.
تنها جایزه صلح نوبل در زمان جنگ جهانی اول در سال 1917 به کمیته بین المللی صلیب سرخ اهدا شد و همچنین در سال 1944 این کمیته به خاطر تلاش بی وقفه در طول جنگ جهانی دوم باری دیگر جایزه صلح نوبل را دریافت کرد.
در سال 1963 یا صدمین سال تاسیس صلیب سرخ جایزه صلح نوبل به کمیته بین المللی صلیب سرخ و مجمع متحد صلیب سرخ و هلال احمر که امروزه فدراسیون بین المللی مجتمع صلیب سرخ و هلال احمر میباشد تعلق گرفت.
دربرخورد با فرد سرمازده .
یک متخصص طب اورژانس، از سرمازدگی به عنوان یکی از اورژانس‌های پزشکی یاد کرد و افزود: علائم سرمازدگی (عضو سرمازده) مشابه سوختگی است.
دکتر حمیدرضا حاتم آبادی، از انگشتان دست و پا، گوش و بینی به عنوان اندام‌های در معرض خطر سرمازدگی یاد کرد و افزود: فاکتورهای خطری چون بی پناهی، زندگی در ارتفاعات، بی تحرکی، پوست مرطوب و سوء تغذیه از عوامل خطر برای ابتلا به سرمازدگی است.
وی، با بیان این که وزش باد در کاهش میزان درجه حرارت محیطی موثر است، یادآور شد: به عنوان مثال در این صورت، درجه حرارت محیطی با ۱/۱- درجه سانتی گراد و وزش بادی با سرعت ۲۴ کیلومتر در ساعت به ۸/۸- می‌رسد.
دکتر حاتم آبادی، پوشش مناسب دستکش، جوراب، لباس چند لایه و نچسب و پرهیز از مصرف الکل و استعمال دخانیات را در جلوگیری از بروز سرمازدگی موثر عنوان کرد و یادآور شد: علایم سرمازدگی نظیر سوختگی به درجات IV, III , I , II قابل تقسیم است. در درجه I سرمازدگی پوست اندکی متورم و قرمز، در درجه II سرمازدگی سطح پوست تاول زده، ادماتو و کبود می‌شود، در درجه III تاول‌های سیاه رنگ تظاهر و در نهایت اسکار بروز می‌یابد و بالاخره در درجه IV سرمازدگی به استخوان، تاندون و عروق نفوذ کرده و سبب نکروتیک شدن اندام می‌شود.
این متخصص طب اورژانس، نخستین اقدام در برخورد با فرد سرمازده را باز کردن راه‌هایی هوایی برقراری تنفس و جریان خون عنوان کرد و افزود: در ابتدا باید لباس‌های خیس فرد تعویض و به محیط گرم منتقل شود و از ماساژ با برف به عضو سرمازده جدا خودداری شود.
وی، مالش عضو یخ‌زده را عاملی برای تخریب بافت عنوان کرد و یادآور شد: دوباره گرم کردن عضو سرمازده هم خطرناک است.
دکتر حاتم آبادی، با بیان این که مبتلایان به سرمازدگی به درد دچار می‌شوند در ادامه بر ضرورت تجویز مسکن مناسب (استامینوفن) تاکید کرد و افزود: عضو یخ زده را می‌توان در آب گرمی با درجه حرارت ۴۳ درجه سانتی گراد غوطه ور کرد.
متخصص طب اورژانس، با تاکید بر پرهیز از قرار دادن عضو یخ زده در برابر آتش و گرمای خشک گفت: باید مایعات گرم به مصدوم خورانده شود و با مراجعه به مرکز درمانی مناسب، مصدوم از سایر خدمات درمانی از قبیل دریافت آنتی بیوتیک، واکسن کزاز و تتابولین بهره‌مند شود.
انچه که صلیب سرخ به هنگام بروز حادثه توصیه میکند
تحقیق در مورد امداد رسانی و کمکهای اولیه
