دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت) تعداد صفحه:34
مقدمه
اساسی ترین تأثیر شادابی، ایجاد آرامش و آسایش روحی برای افراد و پیشرفت و توسعه اجتماعی اقتصادی برای جامعه است. به اعتقاد صاحبنظران مسائل رفتاری، شادابی در خانواده موجب از بین رفتن اضطراب و نگرانی می شود و افراد با انگیزه بالا برای تأمین نیازهای جسمی، روانی، عاطفی و معنوی خود فعالیت می کنند، اما چیزی که در سال های اخیر بیشتر به چشم می آید فراموش شدن هنر شاد زیستن در بین خانواده هاست.
متأسفانه این تصور غلط در میان افراد جامعه شکل گرفته است که شاد بودن از رفتارهای جامعه پسند نیست در خانواده و یا محیط کار سعی می کنیم خود را فردی جدی و اخمو نشان دهیم.
این وضعیت در حالی در جامعه حکمفرما شده که معتقدیم مؤمن باید گشاده رو باشد و با لبخند خود به دیگران آرامش ببخشد و افسردگی به خود راه ندهد.
دین اسلام به عنوان یک دین متعالی و آخرین و کاملترین آیین آسمانی، خندیدن را امری پسندیده می داند تا آنجا که پیامبر اکرم(ص) یکی از خوشروترین و خنده روترین افراد زمان خود بوده است.
شادی یک احساس درونی است که بیشتر از علائم و نشانه های غیر کلامی و حالت چهره مشخص می شود. احساس نشاط در خانواده یکی از ضروریات زندگی است و نقش پدر و مادر در ایجاد فضای شاد برای خانه بسیار پر اهمیت است. نبود شادی در خانه موجب افسردگی و انزوا می شود با این همه برخی از خانواده ها احساس می کنند ثروت و درآمد بالا فضای خانه را شاد و پرانرژی می کند به طوری که بعضی مواقع خانواده شاداب را خانواده مرفه در جامعه می دانند این در حالیست که درآمد مناسب فقط ممکن است انگیزه ای برای شاد بودن باشد، اما شادی واقعی نمی تواند با معیارهای مالی سنجیده شود.
سوابق تحقیق
به گفته دکتر «مجید ابحری» آسیب شناس اجتماعی، قناعت، ساده زیستی، تفاهم و صداقت بین زن و شوهر مبنای اصلی شادمانی خانوادگی است.
ابهری می گوید: اقتصاد خانواده هیچ نقشی بر روی شادی افراد ندارد و از طرفی گرما و صمیمیت خانواده را کاهش می دهد، زیرا حصارهای مادی و معیارهای اقتصادی مبنای حرکت افراد خانواده می شود.
وی تفاهم را ضرورتی انکارناپذیر برای شادی می داند و می گوید: طبق تحقیقات میدانی انجام شده ۶۵درصد فرزندان دچار افت تحصیلی و ۷۵ درصد دختران فراری، عضو خانواده های متشنج و خالی از روح تفاهم هستند.
ابهری معتقد است هرچه سطح و درجه شادی اجتماعی در جامعه پایین باشد افسردگی، اعتیاد و خود کشی افزایش پیدا می کند بر این اساس رفاه نسبی، توکل به خدا، تفاهم و یکدلی ارکان اصلی شاد زیستن در خانواده است، همچنین بیکاری، اعتیاد و فکر کردن بیش از اندازه به مادیات مبانی اساسی افسردگی و دلمردگی است.
حجت الاسلام والمسلمین سیدمهدی طباطبایی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی درباره روح شادی در اسلام می گوید: اسلام با اصل سرور در بین مسلمانان موافق است و برنامه های بسیاری برای شادی در جامعه دارد.
وی با اشاره به اینکه روح اسلام نشاط و شادابی است می گوید: هر مسلمانی باید وسیله شادی خود و دیگران را فراهم کند، زیرا شادابی باعث نشاط در روح و جسم افراد می شود.
به گفته طباطبایی، اسلام با برخی غفلت ها و بی توجهی های افراد به زندگی مخالف است، زیرا غفلت و سرور تخیلی باعث تخریب فرد می شود.
متن اصلی تحقیق
با توجه به جمعیت جوان کشور ضرورت دارد مسئولان برای شادابی و تقویت بهداشت روانی جامعه برنامه ریزی کنند. شادابی مانند همه پدیده های اجتماعی نیاز به نهاد سازی دارد. نهادی که فعالیت های شادی بخش را سیاستگذاری کند. دکتر علیزاده جامعه شناس به ضرورت ایجاد سازمانی برای شادی جوانان تأکید می کند و می گوید: جامعه همانند همه پدیده های هستی مجموعه ای از غم ها و شادی هاست و بهتر است قبل از این که کشورهای دیگر برای شادی جوانان برنامه ریزی کنند وموجب آسیب های روانی جوانان شوند مسئولان مدیریت این بخش را برعهده بگیرند.
به گفته وی وجود برنامه های شادی بخش و طنز در جامعه تأثیرات بسیار مثبتی برای خانواده ها خواهد داشت که البته در این باره بسیار کم کارکرده ایم.
این توقع که کسی باید مرا شاد کند یا اتفاقی بیفتد تا من شاد شوم، توقع واقع بینانه ای نیست.
هر شخصی باید برای قرارگرفتن در مسیر شادی برنامه ریزی کند. یکی از راه های شاد زیستن فعال بودن است.برنامه ریزی برای فعالیت های خوشایند مانند ورزش، گردش، شرکت در جمع های دوستانه و پرداختن به امور اخلاقی و معنوی بر فعالیت های افراد می افزاید. همچنین اهداف و موفقیت ها، میزان شادی ما را تحت تأثیر قرار می دهند.
به عبارت دیگر حرکت در راستای اهداف، رضایت فرد را به همراه دارد. البته کسی که هدف دشواری برگزیده ، پس از این که متوجه شود این هدف دست نیافتنی است، دچار افسردگی می شود.
یکی از راه های هدایت زندگی به سوی شادی، شمردن موهبت هایی است که داریم، حتی تهیه و مداوم خواندن و یادداشت های مثبت روزانه می تواند سعادت و شادابی بیشتری برای فرد ایجاد کند
غصه خوردن بابت اتفاقات گذشته، مجازات خود و نیز نگران آینده بودن، ضمن آنکه مشکلی را حل نمی کند سبب افسوس، نگرانی و اضطراب خواهد شد. بنابراین باید از لحظاتی که داریم حداکثر استفاده را ببریم. متأسفانه برخی از والدین، زندگی نمی کنند بلکه فقط به سرعت می دوند و به حدی هیجان زده شده که خسته می شوند و تمامی منظره های زیبای محیط آرامی که در آن عبور می کنند از نظرشان دور می ماند. بطوریکه برای هدفی که در افق دور دست قرار گرفته با خستگی به استقبال آن رفته و وقتی به آن می رسند دیگر پیر و فرسوده شده و لذتی از آن نمی برند.
گاهی از اوقات لازم است ضمن نقد بی رحمانه خود ( که از نشانه های سلامت روان است) نسبت به شناسایی نقاط ضعفمان اقدام نماییم و در جهت رفع آنها همت گماریم.در کلمات روزمره از جملات منفی و نیز بزرگ جلوه دادن مشکلات و نگرانی ها پرهیز نماییم
سعی کنیم در گفتگوها در خصوص جنبه های خوشایند زندگی و موفقیت ها سخن بگوییم و همواره با تقویت مثبت اندیشی، در دوری از افکار منفی و مأیوس کننده مبادرت ورزیم تا موتور ذهنی فرزندانمان خاموش نگردد.سعی کنیم با تولید هیجان مثبت، اشتیاق، حرارت و سرشار از شادی، فضای منزل را آکنده از صفا، محبت، مهر و عطوفت نماییم.
تعریف یک لطیفه، پاشیدن مشتی آب بر سر و روی فرزندان، ترکاندن یک بادکنک و امثال آن سبب تغییر فضای بی روح منزل خواهد شد.
بسیاری از ناراحتی ها ریشه در انتظارات مبهم و نامشخص داشته که سبب ناراحتی، سوء تفاهم، شک و تردید، نگرانی و بی اعتمادی می شود، بنابراین سعی کنیم توقعات خود را به صورت شفاف در منزل بیان کنیم.
مهربانی و اظهار محبت های کوچک به فرزندان، فضای خانه را با طراوت، گرم، صمیمی و شاداب می نماید.
ارتباطات موثر و سازنده اجتماعی را در فرزندان خود تقویت کنیم
اصولأ فرزندان برون گرا و جمع گرا به دلیل ویژگی های رفتاری، ارتباطات مثبت و مناسب با والدین و دوستان خود داشته و در برنامه های اجتماعی –فرهنگی و مذهبی مشارکت جدی دارند، لذا دارای عواطف مثبت و شاد هستند برخلاف فرزندانی که شخصیت های درون گرا داشته و علاقه ای به ارتباطات اجتماعی ندارند.
