چکیده
از آنجا که استفاده از وسایل نقلیه شخصی مورد توجه عموم مردم است هر روزه به تعداد و میزان استفاده از اتومبیل افزوده می شود. یکی از مشکلات قابل توجه ، عدم وجود ایمنی کافی در جاده های برون شهری به دلیل تصادفات ناشی از برخورد وسایل نقلیه می باشد که باعث از بین رفتن سرمایه های انسانی و مالی در جوامع می شود .از طرفی با افزایش تقاضای سفر و به تبع آن افزایش تعداد برخورد وسایل نقلیه در مناطق مختلف جهان روشهایی در جهت کاهش صدمات و تلفات ارائه می شود. در این تحقیق تلاش می شود با استفاده از روشهای شبکه عصبی و رگرسیون خطی و غیر خطی مدلی بهینه و کارا از متغیرهای تاثیر گذار برای ارزیابی اثر گذاری شاخص های مرتبط با طرح ارایه گردد تا نرخ تصادفات جاده ایی (AMF) هندسی با استفاده از شا خص ضریب تعدیل تصادفات را کاهش داده و باعث ارتقا امنیت بیشتر در جاده های برون شهری گردد .بدین منظور از محور های مطالعاتی که شرایط ارزیابی ایمنی را داشته استفاده شد .سپس با استفاده از آمار و برداشت های میدانی در محورهای مطالعاتی مدل کالیبره و ارایه میشود .در ادامه با اعتبار سنجی نتایج با شاخص های مربوطه صحت و دقت مدل ها مورد ارزیابی قرار می گیرد . در نهایت مدلهای بهینه در مدل آماری و شبکه عصبی با یکدیگر مقایسه می شود و در نهایت مدل بهینه برای ارزیابی ایمنی ارایه می گردد.با استفاده از مدل ارایه شده میتوان به بهروری جاده های برون شهری با کاهش هزینه ها ی جانی و مالی به ارتقا ایمنی کمک شایانی نمود و نقاط قوت و ضعف جاده ها مورد بررسی قرار داد.
پایان نامه ارشد عمران ارایه مدل ارزیابی ایمنی در شبکه بزرگراه های بین شهری با استفاده از روش ضریب تعدیل تصادفات AMF
