سرخک می‌باشد و می‌تواند نوزادان و کودکان و بزرگسالان را آلوده کند. قبل از ایجاد واکسیناسیون، سرخک اپیدمی‌هایی را در فصل بهار ایجاد می‌کرد. نوزادان 6 تا 80 ماه پس از تولید در مقابل سرخک، ایمن هستند بدلیل آنتی‌بادیهایی که از بدن مادر خود دریافت می‌کنند. کودکان در سنین بالاتر واکسینه می‌شوند.
نشانه‌های بالینی بیماری سرخک کدامند؟
سرخک ابتدا به صورت یک عفونت تنفسی تظاهر پیدا می‌کند. علائم و نشانه‌های آن عبارتند از: تب 6/40 درجه سانتیگراد، تورم ملتحمه چشم، حساسیت به نور، ترشحات بینی، سرفه خشک.
اولین علامت بیماری به صورت تب می‌باشد. بدنبال آن در روز سوم تا هفتم پس از شروع تب، لکه‌های قرمز رنگی که مشخصه بیماری است برروی پوست بدن تظاهر می‌یابد. همزمان با ظهور این ضایعات، تب به اوج خود می‌رسد. این ضایعات قرمز جوش مانند ابتدا برروی پیشانی بیمار ظاهر شده و سپس تمام صورت را فرا می‌گیرد بدنبال آن به ترتیب گردن و پوست سایر نقاط بدن را درگیر می‌کند. حدود 3 روز طول می‌کشد تا این لکه‌های قرمز رنگ به پوست ساق و پا برسند. پس از درگیری پا علائم بیماری در عرض 2 روز تخفیف می‌یابد. کودک در روزهای اول ناخوش به‌نظر می‌رسد.
ضایعات قرمز رنگ به همان ترتیبی که ظاهر شده بودند، محو می‌شوند یعنی ابتدا علائم در پیشانی برطرف شده و آخرین جایی که بهبود می‌یابد، پوست پای بیمار می‌باشد.
یکی از علائم مشخصه بیماری سرخک، نقاط قرمز کوچک نامنظم می‌باشد که مرکز آن سفید یا آبی است و در داخل دهان بیمار وجود دارد. این دانه‌ها 1 تا 2 روز قبل از ظهور ضایعات پوستی ایجاد می‌شود و معمولاً توسط پزشک کشف می‌گردد.
عوارض بیماری سرخک
عفونت گوش میانی، ذات‌الریه، عفونت حنجره و نایژه و نایژکها، اسهال، آنسفالیت، التهاب ملتحمه چشم، التهاب عضله قلب، التهاب کبد.
دوره کمون (نهفتگی) بیماری
این زمان حدود 10 روز می‌باشد. ممکن است از زمان تماس با ویروس تا شروع تب 7 تا 18 روز و تا ظهور راشهای جلدی، حدود 14 روز طول بکشد. چنانچه 3 روز پس از تماس با ویروس به بدن بیمار آنتی‌بادی تزریق شود امکان دارد دوره کمون طولانی‌تر شود.
دوره بیماری سرخک
در سرخک از زمان ظهور علائم بیماری تا محوشدن ضایعات پوستی 10 تا 14 روز به طول می‌انجامد.
دوره واگیری بیماری سرخک
افراد بیمار 5 روز پس از تماس تا 5 روز پس از ظهور علائم پوستی می‌توانند بیماری را انتقال دهند. سرایت بیماری در دومین روز بعد از ظاهرشدن ضایعات پوستی به کمترین حد خود می‌رسد.
مرگ و میر در بیماری سرخک و مهمترین علتهای آن
این کودکان در اثر ابتلا به ذات‌الریه و بندرت آنسفالیت می‌مردند.
میزان کشندگی سرخک در کشورهای در حال توسعه 3 تا 5 درصد و در برخی مناطق 10 تا 30 درصد تخمین زده شده است.
چه کسانی به عوارض بیماری سرخک گرفتار می‌شوند؟
سرخک در کودکان کم‌سن و آنهایی که دچار فقر غذایی هستند با شدت بیشتری تظاهر پیدا می‌کند و ممکن است با عوارض زیر همراه باشد:
خونریزیهای جلدی، از دست دادن پروتئین بدلیل گرفتاری روده، عفونت گوش میانی، زخم دهان، از دست دادن آب بدن، اسهال، کوری، عفونتهای شدید پوست.
سرخک چگونه تشخیص داده می‌شود؟
شامل 3 صفحه word
دانلود مقاله سرخک