دانلود پروژه پاورپوینت تجزیه و تحلیل مسجد کبود تبریز در 74 اسلاید
استان آذربایجان شرقی
استان آذربایجان شرقی یکی از استان‌های جمهوری اسلامی ایران است. این استان بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین استان ناحیهٔ شمال غربی ایران (آذربایجان) محسوب می‌شود. استان آذربایجان شرقی از سمت شمال به جمهوری‌های آذربایجان و ارمنستان، از سمت غرب و جنوب غرب به استان آذربایجان غربی، از سمت شرق به استان اردبیل و از سمت جنوب شرق به استان زنجان محدود شده‌است. این استان دارای آب و هوای سرد کوهستانی بوده و کل محدودهٔ استان را کوه‌ها و ارتفاعات تشکیل داده‌اند. مساحت استان آذربایجان شرقی، ۴۵٬۴۹۱ کیلومتر مربع است که از این جهت، یازدهمین استان بزرگ ایران محسوب می‌شود. این استان محل اتصال دو رشته کوه مهم و اصلی کوه‌های ایران، یعنی البرز و زاگرس است و بلندترین نقطهٔ آن، قلهٔ کوه سهند است. مرکز استان آذربایجان شرقی، کلان‌شهر تبریز است. از شهرهای مهم و اقماری این استان می‌توان به مراغه، مرند، میانه و اهر اشاره کرد.
در زمان حکومت اسکندر مقدونی بر ایران، در سال ۳۳۱ قبل از میلاد، سرداری به نام «آتورپات» که شهربان منطقه ماد کوچک بود، در این سرزمین قیام کرد و آن‌گاه با انعقاد عهدنامه‌ای از واگذاری آذربایجان به دست یونانی‌ها جلوگیری نمود و اسکندر بدین شرط که آتورپات خود را تابع امپراتوری وی بداند، او را در آنجا باقی گذارد. پس از مرگ اسکندر که خون‌ریزی در بین جانشینان وی درگرفت، آتورپات به حکمرانی این منطقه رسید و به پاس خدمات وی در جلوگیری از نفوذ بیگانگان در این منطقه، ماد کوچک را به نام آن سردار، آتورپاتکان خواندند و سپس به اسامی مختلف از قبیل آذرآبادگان، آذربادگان، آذربایگان و آذربایجان معروف شد. در روزگار ساسانیان، آتورپاتکان یکی از ایالات مهم ایران و به قول یونانی‌ها، «ساتراپ‌نشین» بوده که به علت وجود آتشکده معروف آذرگشسب و آتشکده‌های دیگر، به نام آذربایجان معروف شد. آذربایجان در دوره اسلامی، یکی از مهمترین ایالات ایران محسوب می‌شد و از زمان زوال ساسانیان تا به امروز، مرکز حوادث بسیاری بوده و نقش بزرگی در جریان‌های مهم تاریخی داشته‌است.
مسجد کبود تبریز
مجموعه «مسجد کبود» تبریز نمونه ای از معماری بدیع اسلامی و فرهنگ مردم منطقه است. آذربایجان سرزمین اسطوره های جاوید در پیشانی ایران، جاذبه های فرهنگی، تاریخی و طبیعی فراوانی را در دامن خود دارد. تبریز با پیشینه ای چندین هزار ساله پیشرو در شعر و ادب، سیاست، فرهنگ، هنر، علم و صنعت بوده و مسجد کبود، یکی از آثار بزرگ این منطقه به نام «فیروزه اسلام» در جهان اسلام مشهور است. مسجد کبود، بنا به کتیبه سر در آن، به سال ۸۷۰هجری قمری توسط همسر «سلطان جهانشاه» مقتدرترین حکمران سلسله« قره قویونلوها» که فردی شاعر و زیبا پسند بوده، بنا شده است. آرامگاه جهانشاه و نزدیکان وی در انتهای شبستان کوچک در داخل سرداب مسجد واقع است. تنوع و ظرافت کاشیکاری و انواع خطوط به کار رفته در مسجد کبود و همچنین زیبایی و هماهنگی رنگ ها سبب شده که این مسجد به فیروزه اسلام شهرت یابد. کاشیکاری آن صرفاً به رنگ لاجوردی و بیشتر از قطعات شش ضلعی است و تمام سطح سقف آن زرنگار (نقاشی با آب طلا) و کف شبستانها به احتمال قوی مرمرین بوده است.
بنای اصلی در مقام مسجد مقبره، دارای صحن وسیعی بوده که در آن مجموعه ای از ساختمانها از جمله مدرسه، حمام، خانقاه و کتابخانه ساخته شده که آثاری از آنها به جا نمانده است. زلزله سال ۱۱۹۳هجری قمری سبب فرو ریختن گنبدها و خرابی آن شد. با این که از این مجموعه زیبا جز سر دری شکسته و چند پایه باقی نمانده بود، تعمیرات و دوباره سازی مسجد به منظور حفاظت بخش های باقیمانده شامل طاق ها و پایه ها در سال ۱۳۱۸شمسی آغاز شد. بیشترین مرمت مسجد کبود در سال ۱۳۴۳شمسی انجام شد و دوباره سازی گنبدهای رفیع آن از سال ۱۳۵۴شمسی توسط دفتر فنی حفاظت آثار باستانی و به اهتمام زنده یاد استاد «معماران» هنرمند بنام آذربایجانی به اتمام رسید. مسجد کبود در سال ۱۳۱۰شمسی در فهرست آثار ملی ثبت شده است...............
دانلود پروژه تجزیه و تحلیل مسجد کبود تبریز
