«آزار و اذیت نمودن»
«خودداری ازاذیت وصبر براحتمال وقوع اذیت»
خداوندبلند مرتبه درمواردمتعدد ازقرآن کریم از اذیت کردن دیگران نهی کرده است.
خداوند می فرماید:
«ای کسانی که ایمان آورده اید شما مانند آن مردمی نباشید که پیغمبرشان موسی را بیازردندتا آنکه خداوند ازآن تهمتش منزه ساخت واو نزد خدا پیغمبری مقرب ومحترم بود».
وبه تحقیق مسلمانان ازآزار واذیت پیامبر به خاطر عملی که ازمسلمانان صادر می شود و انجام می شود وعمدی نبوده وغیر عمد بوده وعلمی هم نداشتند که این عمل آنها موجب اذیت پیامبر می شود نهی شده اند ، مانند نشستن ویا باقی بودن درمجلس پیامبربعد ازخوردن غذا. وگاهی اصحاب پیامبر (ص) دوست داشتند مدت زیادی درمجلس پیامبر بمانند تا صحبت پیامبر را بشنوند و بیشتر از موعظه وراهنمایی های پیامبر استفاده کنند وبا همنشینی پیامبر انس والفت برایشان حاصل شود .وبعضی وقت ها ازطولانی شدن مجلس،پیامبر خسته می شدند وحیا می کردند که دستور ترک مجلس به اصحاب دهد ولذا این آیه نازل شد:
«ای کسانی که به خدا ایمان آورده اید به خانه های پیامبر وارد نشوید مگر آنکه اذن دهد وبرسفره طعامش دعوت کند درآن حال هم نباید زودتر ازوقت آمده وبه ظروف غذا چشم انتظار گشائید ، بلکه موقعی که دعوت شده اید بیائید وچون غذا تناول کردید زود ازپس کار خود متفرق شوید نه آنجا برای سرگرمی وانس به سخن رانی بپردازید که این کار پیامبر را آزار می دهد واو به شما ازشرم اظهار نمی داردولی خدا را ازشما براظهار حق خجلتی نیست وهرگاه اززنان متاعی می طلبید ازپس پرده طلبید که حجاب برای آنکه دلهای شماوآنها پاک وپاکیزه بماندبهتر است ونباید هرگز رسول خدارا بیازاریدونه پس از وفات هیچگاه زنانش را به نکاح خوددرآورید که این کار نزد خدا بسیار بزرگ است .»
دراین آیه قواعد زیادی ازقواعد ادب اجتماعی بیان شده است. یکی ازآن قواعد ادب اجتماعی این است که درمکانی که دعوت شده است حضور به موقع داشته باشد. ویکی دیگر ازقواعد ادب اجتماعی این است که بدون اجازه به خانه کسی وارد نشود.
ویکی دیگر از آنها این است که بعد ازصرف غذا برگردد وبرای صحبت کردن آنجا نماند. ویکی دیگر از قواعد ضرورت دارد بزرگواری رادرصحبت کردن با عموم زنان مخصوصاً همسران پیامبر را رعایت نماید . وازجمله آنهاست رعایت نمودن حرمت پیامبر (ص) دراجتناب ازعملی که پیامبر را آزرده می کند و نیز اینکه بعد ازپیامبر با زنان وهمسران پیامبر ازدواج نکند به خاطر احترام به پیامبر. زیرا که همسران پیامبر به مصابه ومانند مادر مؤمنین هستند.
وحضرت موسی (ع) قومش را به خاطر آزار واذیتش (موسی) سرزنش کرده است واین عمل را لغزش ازحق وحقیقت ومایة گمراهی ازهدایت ومایة فسق شمرده است وخدا ازآنها راضی نخواهد بود وهرکس این عمل را انجام دهد خداوند هدایت نخواهد کرد .
خداوندمی فرماید:
«یادآور وقتی را که موسی به قوم خود گفت: برای چه مرا رنج وآزار می دهید درصورتی که برشما معلوم است که من رسول خدا به سوی شما هستم ؟ بازچون ازحق رو گردانیدند خدا هم دلهای بی نورشان را ازاقبال به حق برگردانید وخدا هرگز مردم نابکار فاسق را هدایت نخواهد کرد.»
وقرآن کریم برقوم یهود ومنافقین که پیامبر را آزار واذیت می کردند ومی گفتند «او گوش است»یعنی اینکه به سخن چینی وشایعات گوش می دهدوپیامبر ازصحبت آنها متأثر می شود وخداوند به خاطر این گفتارشان به عذاب دردناک وعده داده است.
خداوند می فرماید:« و بعضی از آنان هستند که دائم پیامبر را می آزارند و می گویند: او شخص ساده و زود باوری است بگو زود باوری من لطفی به نفع شما است که رسول به خدا ایمان آورد و به مؤمنان اطمینان دارد و برای مؤمنان حقیقی وجودش رحمت کامل الهی است و برای آنها که رسول آزار دهند عذاب دردناک مهیا است» .
وقرآن حالت کسانی را که خداوند و پیامبر را آزار واذیت می رسانند اینگونه تصویر کشیده است به اینکه دردنیا وآخرت لعنت خداوندبرآنها است وآنها را از رحمت خود منع کرده است وبه عذابی سخت ودردناک درروز قیامت وعده داده است .
شامل 55 صفحه word
دانلود تحقیق خودداری ازاذیت وصبر براحتمال وقوع اذیت
