کلاچ:
بنابراین واحدهای مدرن از طرح موثرتری برای انتقال درایو از فلای ویل به صفحه فشار استفاده می کنند. در طی درگیری کلاچ، نیروی منتقل شده به صفحه متحرک لازم است که بتدریج بکار برده شود.
چون هر حرکت صفحه فشار یک اثر برجسته تری را در چرخهای جاده ایجاد می کند، فلای ویل صفحه فشار باید پرهیز شود یا عمل لغزش_گیر ایجاد شده توسط اصطکاک در این نقطه (لحظه) محدود شود.
کلاچ شکل 2.24 از این عیب رنج می برد که در زمانی آشکار است که صفحه فشار به سمت فلای ویل حرکت می کند و گشتاور حرکتی سعی دارد تا نسبت به این حرکت محوری مقاومت کند.
صفحه کلاچ امروزه در اکثر ماشین های سفری بکار می رود و کامیون های سبک. وقتی که مجموعه متحرک حاوی یک دیسک کلاچ باشد، کلاچ به کلاچ صفحه تک معروف است. این کار دارای مزیت تولید یک رهایی سریع می باشد. کلاچ صفحه دوبل اساساً با کلاچ تک صفحه ای یکسان است غیر از اینکه دیسک متحرک دیگری و یک دیسک محرک میانی اضافه می شوند.
دیسکهای متحرک هر دو بر روی یک توپی نصب می شوند یا دو از توپی ممکن است بکار برود.دیسک محرک و صفحه فشار به فلای ویل توسط پین های موازی وصل می گردد. مکانیزم عملیاتی یکسان باقی می ماند. کلاچ چند صفحه ای دارای بیش از سه دیسک است. بدلیل ناحیه اصطکاک بیشتر درصفحات، این کلاچ ظرفیت بشتری برای انتقال نیرو دارد، که شامل دیسک های محرک و متحرک (سیلندری) است.
دیسک های محرک به فلای ویل از طریق یک هوزینگ استوانه ای با شیارهای داخلی متصل می شوند که بادندانه های مربوط بر روی حاشیه(دوره) دیسک ها درگیر می شود. دیسک های متحرک به محور کلاچ از طریق اسپول ها وصل می شود. کلاچ چند صفحه ای با سیستم های انتقال خودکارترجیح داده می شود. گاهی اوقات، بر روی ماشین های صفری گران قیمت و روی کامیون ها بکار می رود.
تعداد صفحات: 7