چکیده مقاله:
از جمله کاربردهایی که سنجش از دور به عنوان یک علم جدید، در آن نقشی بسزا یافته، بررسی شرایط محیطی در دوره های زمانی مختلف است. این امر بوسیله تجزیه و تحلیل داده هایی که توسط سنجنده های گوناگون تهیه می شوند، امکان پذیر گشته است. به منظور استخراج تغییرات کمی از این داده ها روشهای مختلفی مانند تابع عضویت فازی بکار میرود. این روش علی رغم مزایایی که بر آن مترتب است، مستلزم انجام مراحل مختلف از جمله استخراج پارامترهای آماری از هیستوگرام هر یک از PCD ها (Principal Component Difference) و محاسبه ی جداگانه FCMI های (Fuzzy Change Member Image) مختلف، جمع و حداکثر درجه سازی FCMI ها و نیز امکان اعمال نظر کاربر در محاسبه و استخراج پارامترهای آماری (حداقل، حداکثر و میانگین) از هیستوگرام و نهایتا در نتایج بدست آمده، میباشد. در این تحقیق مدلی جدید با عنوان اندکس فاضله فضایی تغییرات (Spatial Distance Change Index) SDCI ارایه گردید تا در صورتیکه نتایج حاصله از آن با نتایج بددست آمده از مدل قبلی (FCMI) همبستگی بالا و قابل قبولی داشته باشد، با توجه به راحت تر بودن انجام، برای استفاده توصیه گردد. بعد از اعمال مدل فوق همبستگی SDCI و FCMI مورد بررسی قرار گرفت که مقدار آن برابر با (0/01) بود بنابراین نمی توان به طور کلی SDCI را با توجه به همبستگی ضعیف آن با FCMI ، بعنوان جایگزینی مناسب، پیشنهاد نمود. اما با توجه به همبستگی بالای نتایج دو مدل در مناطقی با کاربری و پوشش مسیل وزمینهای مرطوب و نیزار، مدل جدید قابل توصیه می باشد.
کلیدواژهها:
سنجش از دور ، فازی ، تغییرات کاربری ، اندکس فاصله فضایی تغییرات
ارائه مدلی جدید در آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی با استفاده از تصاویر ماهواره ای - علی شجاعیان