چکیده : بازار برای ارزیابی شرکت از اطلاعات صورتهای مالی استفاده می کند. مربوط بودن اطلاعات حسابداری در تعیین ارزش شرکت تحت تأثیر عوامل مختلفی ازجمله محافظه کاری در حسابداری می تواند قرار گیرد. محافظه کاری حسابداری، یک مفهوم حسابداری است که منجر به کاهش سود انباشته گزارش شده ازطریق شناخت دیرتر درآمد و شناخت سریعتر هزینه، ارزیابی پایین دارایی و ارزیابی بالای بدهی می شود. در کشور ما، کمیته فنی سازمان حسابرسی، محافظه کاری را با واژه دیگری یعنی احتیاط به رسمیت شناخته و اینگونه تعریف کرده است: "احتیاط عبارتست از کاربرد درجه ای از مراقبت که در اعمال قضاوت برای انجام برآورد در شرایط ابهام مورد نیاز است به گونه ای که درآمدها یا دارائی ها بیشتر از واقع و هزینه ها یا بدهی ها کمتر از واقع ارائه نشود." همچنین طبق تعریف همین کمیته، اطلاعاتی مربوط تلقی می‌شود که برتصمیمات اقتصادی استفاده‌کنندگان در ارزیابی رویدادهای گذشته، حال یا آینده یا تائید یا تصحیح ارزیابی های گذشته آنها مؤثر واقع شود. از طرفی اینکه چه اطلاعات مالی ای مربوط هستند، با ارزش پیش بینی کنندگی آنها مشخص می شوند. برای مثال، اطلاعاتی که رخداد آن در آینده انتظار نمی رود، اطلاعاتی مربوط در راستای تصمیم گیری ها نمی باشد و برعکس اقلام تعهدی، میزان وجوه نقد و یا بازده سهام، ممکن است اقلامی مربوط تلقی شوند. هدف این پژوهش ارزیابی رابطه بین محافظه کاری و مربوط بودن ارزش اطلاعات حسابداری در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. همچنین از آنجا که بازده سهام دارای ارزش پیش بینی کنندگی است، به ارزیابی تاثیرات محافظه کاری بر بازده سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران نیز پرداخته شد. در این پژوهش برای اندازه گیری محافظه کاری از مدل باسو و برای اندازه گیری مربوط بودن ارزش اطلاعات حسابداری از مدل فلسام و اوهلسون استفاده شد. نتایج آزمون نشان داد بین محافظه کاری و مربوط بودن اطلاعات رابطه معنادار ومنفی وجود دارد یعنی با افزایش محافظه کاری در شرکتها از مربوط بودن اطلاعات کاسته می شود. همچنین بین محافظه کاری و بازده سهام رابطه معناداری وجود ندارد یعنی میزان محافظه کاری در شرکتها تاثیری بر بازده سهام درآنها ندارد.
پایان نامه : تأثیر گزارشگری محافظه کارانه بر روی مربوط بودن ارزش اطلاعات حسابداری
