تحقیق درباره انتظار فرج و وظایف منتظران در عصر غیبت از دیدگاه امام رضا علیه السلام

اختصاصی از سورنا فایل تحقیق درباره انتظار فرج و وظایف منتظران در عصر غیبت از دیدگاه امام رضا علیه السلام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 46 صفحه

چکیده:

یکى از مهم‏ترین اصل‏ هاى اندیشه‏ى تشیع که در عصر غیبت، استمرار تعلیمات ناب اسلامى و شیعى را در جوامع مسلمان سبب شده و راه پیش روى بشریت و آینده‏ى آنان را تا پایان تاریخ روشن ساخته، اصل اصیل مهدویت است . این اصل امید بخش، حرکتى است از سرچشمه‏ى توجه به امام و هادى و راهبرى زنده و آسمانى اما در پس پرده‏ى غیب . با تمسک به این اصل روشن، مؤمنان و مسلمانان، هرگز، در دنیاى مدرن و صنعتى و بى خدایى معاصر، تنها و سرگشته نمى‏مانند و در هر فتنه و مصیبتى به حصن حصین این اندیشه‏ى الهى یعنی انتظار فرج پناه مى‏برند و براى حل مشکلات فردى و اجتماعى خود از آن یار غایب از نظر، چاره‏جویى مى‏کنند . اینک، در دنیایى که در آن، حکام و سیاست‏مداران، در پى اجراى دستورها و فرمان‏هاى الهى نیستند، بلکه مى‏خواهند هر چه بیشتر به مطامع مادى خویش دست‏یابند، اندیشه‏اى که مى‏تواند به معناى واقعى کلمه «منجى‏» و نجات بخش بشریت از آلام بى خدایى و افسردگى باشد، همانا اندیشه‏ى مترقى «مهدویت‏» است . پرداختن به این اندیشه و کاویدن زوایاى گوناگون آن، اندیشه‏ى احیاى مجدد دین در عصر کفر را به ارمغان مى‏آورد .

در این نوشتار که انتظار فرج و وظایف منتظران در عصر ظهور از دیدگاه امام رضا(ع) را بررسی می کند ، ابتدا مفهوم و اهمیت فرج وانتظار فرج بررسی می گردد و سپس وظایف منتظران در ابعاد اجتماعی و فرهنگی مطرح می شود.

مقدمه:

هر انقلابى وقتى به نتیجه مى رسد که قبلاً در ابعاد مختلف زمینه سازى خوبى براى آن شده باشد . هیچ انقلاب و نهضتى بدون مقدمه و زمینه سازى به پیروزى نخواهد رسید و این قانون در تداوم آن نیز وجود دارد. انقلاب جهانى حضرت مهدى(عج) که مهم ترین و وسیع ترین و عمیق ترین انقلاب جهانى است و مربوط به همه جهان مى باشد، از این قانون مستثنى نیست بلکه بخاطر جهانى بودن و عمیق بودنش به طریق اولى باید براى آن زمینه سازى گردد.

با این که اساسى‏ترین وظیفه انبیاء و اولیاء و حجت هاى الهى را باید هدایت جامعه‏ى بشرى به سوى کمال مقصود و رهایى از منجلاب پست‏حیوانى و نجات از چنگال حاکمان ستم پیشه‏ى شیطان مدار، ارزیابى کرد و یکى از مهم ترین راه هاى رسیدن و پیشرفت در جهت نیل به آن را باید از طریق به دست گرفتن زمام امور جامعه دانست، اما باز هم مشاهده مى‏شود که وقتى براى برخى از امامان معصوم مساله‏ى عهده دارى حاکمیت ظاهرى بر مردم مطرح مى‏شود، ایشان از پذیرش آن سر باز زده و از قبول آن امتناع مى‏کنند; با دقت در روایات و بررسى منابع تاریخى، به این نکته مى‏توان پى برد که یکى از اساسى‏ترین و عمده‏ترین علل عدم پذیرش حاکمیت و به دست‏گیرى زمام امور جامعه در برهه‏هاى خاصى از زمان توسط امامان از اهل بیت پیامبر ، عدم وجود زمینه‏ى مناسب بوده است; چرا که اقدام به تشکیل و برپایى حکومت، پیش از فراهم آمدن زمینه‏هاى مناسب آن، ثمره‏اى جز برباد رفتن طرح و نقشه‏هاى سرى و روبه‏رو شدن با شکست و ناکامى را در پى نخواهد داشت که به دنبال آن از بین رفتن نخبگان نهضت و قدرت و صلابت و هیبت‏بیشتر یافتن جبهه‏ى ستمگران نمایان مى‏شود . (قائمی ، 1379، ص 32)

پس اگر انسان‏هاى صالح و پاک سیرت به دنبال برقرارى حکومت جهانى عدل گسترى هستند که ریشه‏ى هر گونه ظلم و ستم را برکند و پرچم زیباى ولایت الله را در سراسر گیتى به اهتزاز درآورد، باید در نخستین گام زمینه‏هاى لازم را فراهم سازند; چرا که آخرین پیشواى الهى انسان‏ها، به منظور هدایت مردم به سر منزل و کمال مطلوب، زمام چنین حکومت جهانى را به دست مى‏گیرد، و این امر در صورتى امکان خواهد داشت که مردم آماده‏ى بهره‏گیرى از این هدایت الهى باشند، و در صورتى که چنین زمینه مساعدى در اجتماع وجود نداشته باشد و مردم در مقام پذیرش دستورهاى هدایت کننده‏ى آن امام همام نباشند، ظهور پیشواى آسمانى و منجى امت‏ها در میان چنین مردمى، ثمرى نخواهد داشت، همان طور که وجود حضرت على ( ع) در میان مردم زمان خود، بدون وجود زمینه‏ى مساعد براى بهره‏گیرى از هدایت‏هاى آن حضرت، نتیجه‏اى به دنبال نداشت .