نقش آموزش نوین در تحولات بنیادین جامعه و آموزش و پرورش
فرمت فایل: ورد
تعداد صفحات: 16
چکیده:
در این مقاله استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)[1] در مدارس و میزان اثر بخشی این فناوری بر یادگیری دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته است.
تحقیقات انجام شده در کشور های پیشرفته و ایران حاکی از آن است که استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در مدارس بخصوص در تدریس توسط معلمان موجب فراهم شدن زمینه مناسب برای رشد استعداد های دانش آموزان، یادگیری بهتر و عمیق‌تر، تقویت روحیه پژوهش و جستجوگری، کشف ایده های جدید و تجزیه و تحلیل مفاهیم، کشف ایده های جدید و تفکر بیشتر در موضوع‌های درسی، تحول در فرایند یاددهی – یادگیری می‌شود.
در این مقاله به آموزش نوین و نقش معلم در آموزش با تاکید بر فناوری اطلاعات و ارتباطات پرداخته شده است.
مقدمه:
در جهان امروز آموزش و پرورش به عنوان اساسی‌ترین رکن توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مطرح است و هیچ تحولی در جامعه بدون توجه ویژه به نقش نظام آموزشی در آن امکان پذیر نیست.
با ورود به قرن بیست و یکم، کشورهای پیشرفته صنعتی با برنامه ریزی‌های دقیق روی سیستم‌های آموزشی، رقابت سختی را برای رسیدن به « دانایی » بیشتر ادامه می‌دهند.
در این رهگذر، تعداد انگشت شماری از کشورهای در حال توسعه نیز توانسته‌اند با شیوه های آموزشی برخاسته از پژوهش‌ها و کارشناسی‌های دقیق و عمیق، از حداکثر پتانسیل دانش آموزان برای تربیت نیروی انسانی در نظم و مناسبات نوین جهانی بهره گیرند. (جعفری، 1384 : 1).
آماده مواجهه با فناوری‌های جدید می‌کند (کاستلر[2]، 1384).
آنچه در عرصه یادگیری مهم است، تثبیت یادگیری و کاربرد آن در زندگی است. اما برای نیل به این مهم، تدریس معلم و نحوه‌ی انتخاب به کار گیری الگوها و روش‌ها، نقش محوری دارد.
پس با صرف هزینه های هنگفت و داشتن فضا و وسایل آموزشی بهتر و تغییر کتاب‌ها، نمی‌توان به اصلاحات در آموزش و پرورش دست یافت. همه‌ی این‌ها لازم است ولی کافی نیست.
اصلاح زمانی مفید است که در شیوه‌ی تفکر و عمل معلم تغییر مطلوبی ایجاد شود. زیرا هدایت کننده‌ی اصلی جریان تعلیم و تربیت معلم است.
فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان مهم‌ترین ابزار و روش سرمایه ای است که برای توانمند سازی جوامع در قرن جدید بکار می‌رود و عامل ایجاد تغییر اساسی در زندگی، آموزش، صنعت، اقتصاد و فرهنگ محسوب شد، و هم چنین یک فرصت استثنایی برای جبران عقب‌ماندگی‌های کشور های در حال توسعه است.
نقش آموزش نوین در تحولات بنیادین جامعه و آموزش و پرورش
