آخرین یافته های بیماری تیلریوز

اختصاصی از سورنا فایل آخرین یافته های بیماری تیلریوز دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

آخرین یافته های بیماری تیلریوز   Theileriosis

 بیماری تیلریوز یکی از معضل های مهم  پیشرفت در  صنعت دامداری در اکثر نقاط جهان میباشد . انگلهای تیلریا ‏T. annulata   و  T. parva  مهمترین گونه های اقتصادی و مسئول تلفات و کاهش تولید تخمین زده شده اند.

 استراتژی مراقبت از بیماری تیلریوز در بیشتر کشورها بوسیله کنترل ناقلین بخصوص کنه ها میباشد. اما کنترل کنه ها نسبت به روشهای دیگر کنترل این بیماری از اهمیت کمتری برخوردار میباشد زیرا اولا کنه کش ها ( سموم Acaricide  ) گران تمام میشوند و ثانیا مقاومت بر علیه اکثر آنها ایجاد شده است. در ضمن مدیریت حمل ونقل و قرنطینه دام بطور جدی قابل اجرا  نمی باشد. از دیگر روشهای کنترل بیماری استفاده گسترده از واکسیناسیون میباشد. درمان داروئی معمولا با Parvaquone, Buparvaquone, Halofuginone,  برای هر دو گونه ‍T. parva, T. annulata  موثر میباشد. اما این درمانها دام مبتلا را مبرا از آلودگی Sterilise  نمیکنند.

واکسنهای مورد لزوم :

 برای تهیه واکسن برای T. annulata   از تیره سلولی شیزونت  Schizont-infected cell lines  استفاده میشود. این واکسن که حاوی سلولهای شیزونتی میباشد باید تا کمی قبل از مصرف در دمای انجماد نگهداری شود.

برای واکسینه کردن دامها بر علیه T. parva  از روش آلوده کردن و درمان استفاده میشود. بصورتیکه مقداری کنه آلوده جمع آوری شده از روی بستر را چرخ کرده و عصاره آنرا زیر پوستی تزریق میکنند و بلا فاصله بطور همزمان درمان با تتراسیکلین را شروع میکنند. معمولا یک عفونت خفیف یا پنهان ایجاد میشود که با پاسخ ایمنی کنترل میشود.

تشخیص بیماری و مشخصات انگل :

تشخیص بیماری وابسته به علائم کلینیکی ، شناختی از شدت بیماری و گستردگی ناقلین یا کنه ها و بررسی لامهای تهیه شده ( گسترش خون و یا گسترش غدد لنفاوی ) میباشد. غیر از فرمهای مختلف داخل گویچه قرمزی  در گسترشهای خونی، شیزونت مشخصه مهم و خوبی در آلودگی با گونه های ‏T. Parva و T. annulata  درگسترشهای تهیه شده از غدد لنفاوی میباشد. سلولهای آلوده ممکن است در گسترشهای فشاری  Impression  smears  تمام بافتها دیده شوند.

بیماریزایی: شیزونت گونه T. parva  ابتدا در مرحله پاتوژنیک باعث افزایش سلولهای سیستم لنفاوی Lymphoproliferative  شده و بعد از آن باعث تخریب سلولهای فوق Lymphodestructive  میشود. حیوان مبتلا دارای علائم تورم غدد لنفی، تب، مقداری افزایش تنفس، تنگی نفس و گاهی اسهال میباشد. ضایعات بعد از مرگ شامل تورم و پرخونی غدد لنفاوی، ذات الریه بینابینی Interstitial pneumonia  و ادم مابین لبی interlobular oedema  ، ضایعات تخریشی erosion ,  ulcer  در شیردان و التهاب روده بهمراه نکروز غدد پیرز peyer´s  patches  و در حالتهای طولانی تر نفوذ سلولهای لنفاوی lymphocytic infiltration  به کلیه ها که شبیه سکته کلیوی infarct  بنظر آمده و یا بهمراه ترمبوز و ischaemic necrosis میباشد. در حیوانات بهبود یافته گاهی در اثر عود بیماری سندرم عصبی چرخش   Turning sickness دیده می شود.

خصوصیات بیماری زایی در اثر شیزونت T. annulata تقریبا شبیه  ‍T. parva می باشد ولی مرحله پیروپلاسمی ممکن است پاتوژنیک تر بوده و باعث کم خونی و زردی شود.

 تکنیکهای تشخیصی :

تیلریا انگل تک یاخته أی اجباری داخل سلولی تمام خانواده گاوهای وحشی و اهلی (  Bovidae ) در جهان میباشد. و بعضی از گونه ها نشخوارکنندگان کوچک را نیز مبتلا می نماید. بوسیله کنه های خانواده Ixodidae  منتقل میشوند و دارای زندگی پیچیده ای در مهره داران و بی مهره ها میباشند. شش گونه تیلریا گاو را آلوده میکند که دو تا از آنها بیماری زایی بیشتری دارند : اولی بنامT. parva  که بیماری East coast fever  , Corridor disease , Zimbabwean theileriosis  را ایجاد و دومی       T. annulata باعث بیماری Tropical theileriosis میشود.

دیگر گونه ها که شامل  T. sergenti, T. buffeli, T. orientalis, T. taurotragi, T. mutans  هستند معمولا بیماری زایی خفیفی ایجاد میکنند. گونه T. velifera غیر بیماری زا است. اغلب این گونه ها پس آلوده کردن دام ایجاد دام ناقل در دامهای بهبود یافته را مینمایند اما هیچ نوع داده وآماری در رابطه با رل این ناقلین در انتقال بیماری در حالت طبیعی وجود ندارد.

گاوهای بومی درمناطق بومی آلوده ممکن است بیماری را تحمل نموده و یا به بیماری خفیف و تحت کلینیکی مبتلا شوند. اما گاوهای غیر بومی حسا س بوده و در صورت ابتلا علائم شدیدی نشان داده و یا تلف می شوند.

همانطوریکه قبلا هم گفته شد شیزونت ها در گسترش تهیه شده از غدد لنفاوی مشخصه خوبی برای آلودگی با  T. parva,  T. annulata میباشد. شیزونت گونه  T. taurotragi   در گسترش رنگ آمیزی شده بوسیله گیمسا بخوبی قابل تشخیص نمیباشد.

شیزونت  T.mutans نسبت به شیزونت  T. parva  دارای هسته های بزرگتر، مسطح وبی قاعده میباشد.

فرم پیروپلاسمی  T. parva  ,  T. annulata  و T. mutans   شبیه بهم میباشد. اما معمولا           T. annulata ,  T. mutans  بزرگتر و اغلب در حال تقسیم دیده میشود. T. velifera  ممکن است بوسیله یک پرده حجاب مانند تشخیص داده شود.

تشخیص سرولوژیکی :  

 تشخیص وجود پادتن بصورت غیر مستقیم بوسیله IFA ( indirect fluorescent  antibody)  

بطور گسترده برای تشخیص گونه های مختلف تیلریا  بکار می رود. تشخیص نوع آلودگی بخصوص آلودگی با ‍T. parva  چندان در بین روشهای ایمنولوژی قابل تمایز نمی باشد. بهترین روش سرولوژی قابل تمایز مابین گونه های تیلریا آزمایش غیر مستقیم پادتن فلورسانس IFA  ( Indirect Fluorescent Antibody )  می باشد. در این آزمایش هر دو مرحله شیزونت و پیروپلاسمی بوسیله لام تهیه شده و یا در محلول قابل بررسی می باشند. برای نگهداری محلول یا لامهای تهیه شده در مرحله شیزونتی دمای  انجماد (20- تا 70- ) استفاده میشود ولی در مرحله پیروپلاسمی برای نگهداری محلول