هرجا که کمبود اکسیژن در خاک وجود داشته باشد بعنوان شرایط بی‌هوازی نامیده می‌شود. بسیاری از باکتری‌ها انرژی مورد نیاز خودشان را از راه کاهش نیترات به گاز دی نیتروژن یا اکسید نیتروژن (NO2) به دست می‌آورد. این فرآیند بیولوژیکی نیتروژن‌زدایی نامیده می‌شود. نتیجه این عمل اتلاف نیتروژن خاک و بازگشت نیتروژن به اتمسفر می‌باشد.
در بیشتر گیاهان بیشترین مقدار جذب نیتروژن طی مرحله ی رشد سریع اولیه ی گیاه صورت می گیرد و با آغاز مرحله ی زایشی رشد و شروع پیری از میزان جذب آن کاسته می شود. به عنوان مثال، غلات تا 90 درصد از نیتروژن مورد نیاز خود را قبل از شروع مرحله ی زایشی رشد جذب می کنند. بخش اعظم این نیتروژن به برگ های جوان در حال رشد اختصاص می یابد، به طوری که این برگ ها کمی قبل از تکمیل رشد خود، بیشترین مقدار نیتروژن را دارند. پس از این مرحله ی برگ ها صدور نیتروژن را آغاز می کنند .
مطالعات متعددی نشان داده اند که برگ های بالغ همزمان با اینکه به صدور نیتروژن می پردازند و یک صادر کننده ی خالص محسوب می شوند (در نتیجه نیتروژن کل در آن ها رو به کاهش است )، به وارد کردن نیتروژن ادامه می دهند. این ورود و صدور همزمان نیتروژن در برگ، به چرخه نیتروژن موسوم است
در مورد غلات و گیاهانی که در خاک های فقیر از نظر نیتروژن رشد می کنند، تحریک نیتروژنی که در برگ ها تجمع یافته است منبع اساسی نیتروژن دانه و میوه محسوب می شود. در گیاهان چندساله، نیتروژن موجود در برگ هایی که در حال پیرشدن و ریزش اند، پس از حرکت به سمت ریشه ها، برای تامین ذخیره زمستانی سرازیر می شود. گیاه از این راه نیتروژن را در خود حفظ می کند و از ان برای تجدید رشد در بهار بهره می گیرد .
فایل ورد 9 صفحه
دانلود فایل چرخه نیتروژن در جوامع کشاورزی
