تحقیق درباره استراتژی‌هایی برای تعدیل بروز آسیت در جوجه‌های گوشتی

اختصاصی از سورنا فایل تحقیق درباره استراتژی‌هایی برای تعدیل بروز آسیت در جوجه‌های گوشتی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

استراتژی‌هایی برای تعدیل بروز آسیت در جوجه‌های گوشتی

Brazilian Journal of Poultry Science (2005)

چکیده

آسیت مشکل پیچیده‌ای است که در اثر واکنش متقابل تعدادی از فاکتور‌ها از قبیل ژنتیک، محیط و مدیریت رخ می‌دهد. بسیاری از استراتژی‌های تغذیه‌ای، دارویی و مدیریتی به منظور تعدیل این مشکل پیشنهاد شده‌اند. سطوح بالاتر ویتامین C و ویتامین E جیره‌ای همراه با سلنیوم می‌تواند مفید باشد که به دلیل نقش آنها در بهبود غشای سلولی است. نشان داده شده است که روغن‌های چرب غنی از امگا 3 فشار بالای موجود در شش‌ها را کاهش می‌دهد که متعاقبا منجر به کاهش وقوع آسیت می‌شود. پتانسیل استفاده از روغن کتان نشان داده شده است در حالی که اثرات ناشی از دیگر روغن‌های غنی از اسید‌های چرب امگا 3 نظیر(ماهی و کانولا) هم‌چنان نامشخص مانده است. به‌نظر‌می‌رسد که ارزیابی اثرات ناشی از تعادل الکترولیتی جیره بر بروز آسیت زمینه‌ی تحقیقاتی در مورد تغذیه‌ی طیور است. به‌طور‌کلی پیشنهاد شده است که کاهش سطح نمک جیره(NaCl) و افزودن بیکربنات‌ها به جیره و آب آشامیدنی روش مقرون‌به‌صرفه برای کاهش بروز آسیت است. استفاده از عوامل تغذیه‌ای/دارویی که ظرفیت عروق شش‌ها را افزایش می‌دهد یا مقاومت عروق شش‌ها را کاهش می‌دهد، ممکن است به تعدیل این مشکل کمک کند اما شرایط اقتصادی یا وجود خوراک‌های محلی ممکن است این قبیل استفاده را محدود سازد. هم‌چنین نشان داده شده است که مواد مدر اثرات مثبتی دارند که احتمالا به دلیل این است که کاهش در سدیم و مایعات بدن رخ می‌دهد. اگرچه چنان‌چه مواد مدر به صورت پیوسته به کار روند، رطوبت بستر بایستی مورد بررسی قرار گیرد. به دلیل اینکه نرخ متابولیکی بالا(رشد سریع) یکی از عوامل اصلی دخیل در حساسیت طیور گوشتی به آسیت است، محدودیت خوراکی زود‌هنگام(چه از نظر کمی و چه از نظر کیفی) و محدودیت نوری روش‌های کاربردی برای کاهش سرعت رشد هستند به دلیل اینکه هر دو عامل در وزن بدن نهایی نقش دارند. مطلوب کردن دمای سالن و تهویه در هوای سرد به‌نظر‌می‌رسد که روش‌های مفیدی برای کاهش بروز آسیت باشد. در شرایط کاربردی به‌نظر‌می‌رسد که اثرات افزایشی ناشی از استفاده از روش‌های مختلف به صورت ترکیب شده مفید باشد.

مقدمه

سندرم فشار بالا در شش‌ها یا آسیت یکی از دلایل اصلی تلفات و بیماری در تولید طیور باشد. به‌نظر‌می‌رسد که هم ژنتیک، هم مدیریت و هم محیط مجموعه‌ای از حوادث را ایجاد می‌کند که سندرم آسیت را حداکثر می‌سازد. به‌طور‌کلی پیشنهاد شده است که نرخ متابولیکی بالا در لاین‌های طیور گوشتی تقاضا برای اکسیژن را به ویژه در محیط‌های سرد یا هنگامی که پرنده‌ها با جیره‌ی متراکم(غلیظ) تغذیه شده‌اند، افزایش می‌یابد. در چنین وضعیتی سیستم‌های تنفسی توسعه‌نیافته‌ی طیور گوشتی در تأمین اکسیژن مورد نیاز دچار مشکل شده که این امر منجر به کمبود اکسیژن می‌شود. سطوح بالای هماتوکریت و انقباض عروق نتیجه‌ی کمبود اکسیژن هستند که منجر به افزایش ویسکوزیته یا فشار و اشباع شدن خون با اکسیژن کم می‌شود. بنابراین قلب(بطن راست) بایستی به این انقباضات زیاد پاسخ دهد تا بر کمبود اکسیژن غلبه کند و منجر به برگشت سیاهرگی شود که منجر به پیشرفت فشار در شش‌ها و نقص در عملکرد قلب می‌شود. براساس داده‌های منتشر شده، این مقاله بر آن است تا برخی از پیشنهاد‌های کلی و ویژه را که سبب تعدیل در بروز آسیت می‌شوند را مرور کند.

کنترل تغذیه‌ای

نشان داده شده است که دستکاری در سطوح مختلف مواد مغذی جیره به دلیل اینکه بر وقوع آسیت اثر می‌گذارد، یک بخش تحقیقاتی مهم در تغذیه‌ی طیور است. براساس این موضوع که پراکسیداسیون لیپید ممکن است منجر به تجزیه‌ی بافت‌ قلبی و توسعه‌ی سندرم آسیت شود، نقش احتمالی مواد مغذی با ویژگی‌های آنتی‌اکسیدانی در بسیاری از مطالعات بررسی شده است. استفاده از سطوح ترکیبی بالاتر ویتامین E جیره‌ای و سلنیوم آلی(250 واحد بین‌المللی ویتامین E و ppm 0.3 سلنیوم با منشأ مخمر) به‌طور معنی‌داری تلفات ناشی از آسیت را کاهش و ضریب تبدیل در طیور گوشتی تحت استرس سرمایی را بهبود داد. این نتایج بهتر در بهبود تراوایی غشای سلولی که توسط اثرات آنتی‌اکسیدانی ویتامین E و سلنیوم تأمین شد، نقش دارد. نشان داده شده است که سلنیوم با منشأ مخمر اضافه شده به جیره(0.1% ) تلفات ناشی از آسیت را از 11% (بدون افزودن سلنیوم با منشأ مخمر) به 2.3% (به هنگام افزودن سلنیوم مخمری) کاهش داد که همراه با افزایش در افزایش وزن بدن طیور گوشتی تغذیه شده با جیره‌ی مکمل‌شده(14%) در مقایسه با طیور گوشتی تغذیه شده با جیره‌ی مکمل‌نشده بود. مکمل‌سازی 500 میلی‌گرم ویتامین C در هر کیلوگرم جیره تعداد عروق خونی با دیواره‌ی ضخیم‌شده در شش‌ها و نیز بروز آسیت را کاهش داد. به‌علاوه، حجم سلولی فشرده(Packed Cell Volume)، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک تحت تأثیر تیمار قرار نگرفت. علاوه بر آن، با توجه به این پیشنهاد که ویتامین C ممکن است اثرات مثبتی را بر تعدیل بروز آسیت اعمال کند، چون این ویتامین اکسیژن مشتق شده از رادیکال‌های آزاد را متوقف می‌سازد؛ نتایج آزمایش‌ها نشان می‌دهد که ویتامین C به‌طور قابل ملاحظه‌ای ماهیچه‌ای شدن آرتریول‌های ریوی را کاهش داد که این امر با کاهش در تعداد عروق خونی با دیواره‌ی ضخیم شده نشان داده شده است. بنابراین ممکن است مقاومت به جریان خون را که در عروق خونی ریه‌ی طیور گوشتی دیده شده است، کاهش یابد.

استفاده از روغن کتان(50 گرم در کیلوگرم جیره) به طیور گوشتی تحت شرایط hypobaric ، هایپرتروپی بطن راست، هماتوکریت و میزان هموگلوبین کاهش یافت اما تغییر شکل اریتروسیت‌ها افزایش یافت و ویسکوزیته‌ی خون کاهش یافت. جیره‌های شامل روغن کتان(50 گرم در کیلوگرم جیره) میزان اسید‌های چرب غیراشباع در غشای اریتروسیت‌ها را افزایش داد بنابراین سیالیت غشاها و تغییر شکل اریتروسیت‌ها را افزایش داد. روغن کتان از نظر میزان آلفالینولنیک اسید غنی است که پیش‌ساز اسید ایکوزاپنتوانوئیک و دکوزاهگزاانوئیک اسید است. به دلیل اینکه ایکوزاپنتاانوئیک اسید و دکوزاهگزاانوئیک اسید ممکن است بیش‌تر به پروستاسیکلین‌ها، PGI3 و PGI2 که به‌عنوان تسهیل‌کننده‌ی عروق عمل می‌کند تبدیل شوند، پیشنهاد شده است که نسبت بالاتر اسید‌های چرب امگا 3 به امگا 6 سبب افزایش تولید ترکیباتی می‌شوند که مقاومت به جریان خون را کاهش می‌دهد. بعد‌تر مطالعه‌ی دیگری اثر روغن کتان و آنتی‌اکسیدان‌ها را بر روی وقوع آسیت در طیور گوشتی پرورش یافته در دمای کم را بررسی کردند. اگرچه نتایج از نظر آماری معنی‌دار نبودند؛ گروه مکمل‌شده با روغن کتان به میزان 50 گرم در کیلوگرم خوراک تمایل به بروز کم‌تر آسیت داشت و نسبت بطن راست به کل بطن در مقایسه با گروه تغذیه شده با تیمار شاهد کاهش یافت.

شواهدی وجود دارد که در برداشتن 1000 میلی‌گرم کربنات پتاسیم در آب آشامیدنی ممکن است روش کاربردی برای افزایش میزان اکسیژن خون طیور گوشتی باشد و ممکن است به‌عنوان یک پروفیلاکتیک برای کاهش تلفات ناشی از آسیت عمل کند.

به‌علاوه، پرندگان تغذیه شده با جیره‌های با سطوح بالای بیکربنات و کلرید کم به‌طور معنی‌داری فشار ریوی کم‌تر و وزن قلب کم‌تری را نشان دادند و پیشنهاد شده است که این تکنیک ابزار بالقوه برای کاهش فشار ریوی و آسیت در طیور گوشتی است. افزودن 1% سدیم‌بیکربنات به جیره‌های طیور گوشتی کاهش تلفات ناشی از آسیت را نشان داد. همان‌طور که توصیف شد این امر به دلیل طبیعت بازی سدیم‌بیکربنات و القای آلکالوز بود. به‌طور‌کلی پیشنهاد شده است که تیمار‌هایی که به‌طور بالقوه آلکالوز را القاء می‌کنند، ممکن است بروز آسیت را کاهش دهد در حالی که تیمار‌هایی که اثرات اسیدی را القاء می‌کنند، ممکن است اثر آسیت را بد‌تر کنند.

نشان داده شده است که مکمل‌سازی 1% ال- آرژنین در جیره نسبت بطن راست به کل بطن و نیز تلفات ناشی از آسیت را به‌طور معنی‌داری کاهش داد. پیشنهاد شده است که هم‌چنان‌که ال- آرژنین در شرایطی که در سطوح بالاتر از حد نیاز به منظور حداکثر کردن رشد به جیره اضافه می‌شود، به‌عنوان یک سوبسترا برای اکسید‌نیتریک نیز نیاز است و یک منبسط‌کننده‌ی اندوژنوس ریوی است.

کنترل دارویی

انقباض عروق ریوی و افزایش ویسکوزیته‌ی خون اثر‌کننده‌‌های اصلی هستند که در نهایت منجر به فشار بالای ریوی و آسیت می‌شوند. در این زمینه فاکتور‌هایی که تمایل به افزایش ظرفیت عروق یا کاهش مقاومت در عروق شش‌ها دارند، از نظر تئوری بروز آسیت را کاهش می‌دهد. برای آزمودن این فرضیه شماری از عوامل دارویی مورد مطالعه قرار گرفتند. محققان دانشگاه گوئلف اثرات Diaoxinoxuekang (یک داروی چینی) را بر روی آسیت در طیور گوشتی مورد مطالعه قرار دادند. گزارش شد که دارو جریان خون را بهبود بخشید. در کنار آن، کاهش مصرف اکسیژن توسط میوفیبریل‌های قلبی کاهش یافت و فشار هیدرولیکی خون در قلب بهبود یافت. دارو در سطوح 0، 500، 1500 و 3500 میلی‌گرم در هر کیلوگرم به جیره‌های آزمایشی اضافه شد و نتیجه‌گیری شد که افزودن 3500 میلی‌گرم Diaoxinxuekang به جیره بروز آسیت در طیور گوشتی را کاهش داد بدون اینکه هیچ اثر منفی بر روی افزایش وزن و یا ضریب تبدیل داشته باشد.

به‌طور مشابهی، افزودن 0.2% آسپیرین به جیره بروز آسیت را کاهش داد. اگرچه افزودن آسپیرین منجر به کاهش معنی‌داری در وزن بدن نهایی طیور گوشتی در مقایسه با گروه شاهد شد. به همین دلیل پیشنهاد شده