تحقیق درباره روشهای احیای قلبی ریوی مغزی پایه و پیشرفته

اختصاصی از سورنا فایل تحقیق درباره روشهای احیای قلبی ریوی مغزی پایه و پیشرفته دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word (قابل ویرایش) تعداد صفحات : 28 صفحه

تاریخچه  :

انسان در پی قرون متمادی، روش های مختلف و جالبی برای احیاء اشخاص مشرف به مرگ و بازگشت به حیات افرادی که دچار مرگ های ناگهانی شده اند بکار برده است. پاراسلسوس(Paracelsus) اولین کسی بود که استفاده از دم آهنگری را برای دمیدن در ریه اشخاصی که دچار مرگ ناگهانی شده بودند بکار برد. این روش حدود 300 سال در اروپا متداول بود.

برای اولین بار در سال 1960 میلادی  اصطلاح احیای قلبی ریوی (CARDIOPULMONARY RESUCITATION)توســـــــط پیتـــــــر سافار (SAFAR) و کوین هون (KUEVIN HOVEN) برای توصیف تکنیک توام تنفس دهان به دهان و ماساژ خارج قلبی ( EXTERNAL CARDIAC COMPRESSION)در فرد فاقد نبض به کار برده شد.

در طی 40 سال گذشته پیشرفتهای قابل توجهی در احیای قلبی ریوی و حمایتهای قلبی عروقی بخصوص  در مورد کاربرد عملیات احیا در خارج از بیمارستان صورت گرفته است.

احیا در تعریف به دو قسمت حمایت مقدماتی حیات (BLS=Basic life support)وحمایت حیات قلبی عروقی پیشرفته(Advanced cardiovascular life support= ACLS) تقسیم می شودکه امروزه منظور از احیاهمان کاربردBLS  است واحیای قلبی عروقی پیشرفته در بالغین و اطفال شامل کاربرد داروها و تکنیک های خاص می باشد .

احیای خارج از بیمارستان به خوبی در اکثر مقالات توضیح داده شده است ولی حمایت حیات در داخل بیمارستان  که شامل موارد احیا نیز می گردد فقط در برخی موارد توصیف شده است. در سال 1986 انجمن قلب آمریکا (American heart association=AHA)برای اولین بارالگوریتم های مربوط به ACLS را منتشر نمود .

در سال 2000 مجمع بین المللی ارتباط احیا (international liaison committee on resuscitation)، اولین کنفرانس بین المللی احیا رابرای تدوین دستورالعمل های  فراگیر جهانی  احیای قلبی ریوی و مراقبتهای اورژانس قلبی  تشکیل داد تا  در سراسر دنیا همه افراد تیمهای پزشکی و امدادگران از دستورالعملهای واحدی برای انجام عملیات احیا پیروی کنند . این دستورالعمل ها هرچند سال یکبار توسط خبرگان و براساس جدیدترین مطالعات و تحقیقات صورت گرفته  بازنگری و به روز رسانی می شوند آخرین دستورالعمل ها مربوط به سال 2010 بوده که هم اکنون در سراسر دنیا اجرا می گردد.

مقدمه :

به دنبال وقایع متفاو تی ممکن است  ایست قلبی (توقف ناگهانی برون ده قلبی خودبخودو موثر)ومتعاقب آن ایست تنفسی  ایجاد گردد ، از جمله این وقایع می توان به موارد زیر اشاره نمود :

حوادث قلبی عروقی مانند سکته های مغزی ، نارسایی و سکته قلبی ،هیپوترمی، غرق شدگی،   شوک الکتریکی ( برق گرفتگی و صاعقه)، اورژانس های قلبی در مسمومیت ها ، سرما زدگی و خفگی

به دنبال توقف برون ده قلبی در ظرف مدت 15 ثانیه خونرسانی به مغز مختل می شود و عدم هوشیاری اتفاق می افتد ، سپس در اثر ایسکمی مراکز مهم تنفسی در 30 تا 60 ثانیه بعدی ،ایست تنفسی روی می دهد البته این توالی بیشتر در بالغین پس از حوادث قلبی روی می دهد ولی الگوی ایست قلبی در بچه ها معمولا به دنبال یک حادثه تنفسی مثل خفگی با جسم خارجی یا آسپیراسیون مواد و...  اتفاق می افتد

اما نکته حائز اهمیت اینست که بدانیم حساس ترین ارگان نسبت به ایسکمی قلب است و برای نجات آن باید سریعا فشارخونرسانی کافی در عروق کرونر قلب ایجاد نمود که این کار در وهله اول با فشردن خارجی قفسه سینه وپس از ان با داروها و تکنیکهای خاص صورت می گیردتا حیات شاهکار خلقت یعنی مغز حفظ گردد به همین خاطر شروع سریع عملیات احیا برای به کار انداختن  مجدد قلب و حفظ حیات قلب ضروری می گردد زیرا دوره  طلایی نجات مغزحدود4 -6 دقیقه می باشد و ا گر هیپوکسی سلولهای مغز بیش از این زمان طول بکشد باعث صدمات جدی خواهد گردید بنابراین توصیه می گردد عملیات مقدماتی احیا حداکثر در ظرف 5 دقیقه و عملیات پیشرفته حمایت قلبی عروقی در ظرف 8-10 دقیقه اول بعد از ایست قلبی  شروع شود .(مهمترین هدف احیای قلبی ریوی ا،حیای مغز است   که اولین مرحله برای رسیدن به این هدف، به کار انداختن مجدد قلب است.)