پایان نامه کارشناسی ارشد علوم سیاسی
گرایش مطالعات منطقه ای
142 صفحه
چکیده:
تردیدی وجود ندارد که ایالات متحده آمریکا به عنوان تنها ابرقدرت جهان یا به تعبیری یک فوق قدرت[1] در صدد حفظ موقعیت ممتاز خود در جهان از طریق تثبیت نفوذ خود در مناطق مختلف، بویژه مناطق استراتژیکی مانند منطقه خاورمیانه و خلیج فارس است. استقرار پایگاههای نظامی در جای جای جهان و فرستادن سربازان و تجهیزات آمریکایی به این پایگاهها می بایستی در راستای دست یابی به این هدف ارزیابی شود. در ر استای نیل به این هدف آمریکا با چالشهای بسیاری بویژه در سالهای اخیر روبرو بوده است. یکی از مهم ترین این چالشها از نگاه مقامات آمریکایی، وجود دولتهایی مانند ایران با آرزوهای بسیار برای قدرتمند شدن و گسترش نفوذ خود است. آنها معتقدندچنین دولتهایی با به راه انداختن جنگی نامتقارن[2] علیه ایالات متحده، منافع آمریکا و متحدانش را به شدت تهدید می کنند. در رابطه با مورد ایران که موضوع پژوهش حاضر است ایالات متحده در چند دهه اخیر سعی داشته و دارد تا با استقرار پایگاههای نظامی در کشورهای همسایه این کشور و تقویت توان دفاعی همسایگان ایران و به نوعی محاصره این کشور به ایران بفهاند که هر نوع اقدام علیه منافع امریکا هزینه های سنگینی را برای ایران در پی خواهد داشت.در حقیقت هدف ایایلات متحده از ایجاد این پایگاهها در منطقه خاورمیانه و خلیج فارس ایجاد بازدارندگی در مقابل ایران و رفتارهای تهاجمی این کشور (از نگاه مقامات آمریکایی) بوده است؛ بازدارندگی که به نظر می رسد که به رغم موفقیتهای نسبی که نصیب ایالات متحده کرده از نگاه بسیاری از استراتژیست های امنیتی این کشور، سبب تحرک ایران و رادیکالیزه تر کردن رفتار این کشور شده(البته تلاش ایران برای تقویت توان دفاعی خود یک موضوع طبیعی است که آمریکا سعی دارد با غیر طبیعی جلوه دادن این تلاش ایران را به عنوان یک تهدید جدی معرفی کند) و تهدیدات فزاینده ای را متوجه منافع آمریکا، اسرائیل و کشورهای عربی متحد آمریکا در منطقه کرده و ایران را مصر به پیگیری برنامه هسته ای اش ساخته است.
واژگان کلیدی: جنگ نامتقارن، بازدارندگی، پایگاههای نظامی، توان دفاعی، ایران، ایالات متحده آمریکا، خلیج فارس
پایگاه های نظامی آمریکا در خلیج فارس و بازدارندگی علیه ایران
