مقدمه
عملا در تمام کارهای جدید مربوط به آکوستیک ، نوسانهای فشار صوتی بوسیله نوعی دستگاه گیرنده الکتروآکوستیکی به
نام تراگذار گرفته می شود، مثلا میکروفونی که این نوسانها را به نوسانهای کوچکتر از نوع جریان یا ولتاژ تبدیل می کند.
نوسانهای اخیر یا به طریق الکتریکی برای تبدیل فوری به مکالمه به شکل انرژی صوتی تقویت می کردند، یا ممکن است
آنها را به نوعی ذخیره کرد؛ نظیر آنچه روی نوار مغناطیسی ضبط می کنند که برای تجزیه بعدی یا برای برگرداندن صدا
معمول است. نوسانها پس از تقویت ممکن است بوسیله نوعی فرستنده تراگذار الکتروآکوستیکی به نام بلندگو به
ارتعاشهای صوتی تبدیل شوند.
مشخصات
برای طرح ریزی یک تراگذار موثر جهت تبدیل انرژی الکتریکی به انرژی صوتی که باید در هوا منتشر شود لازم است
چند عامل مربوط به یکدیگر را در نظر بگیریم. این عاملها شکل کارآیی الکتروآکوستیکی ، یکنواخت بودن پاسخ دستگاه
به فرکانس ، خطی بودن پاسخ دامنه ، پاسخ عبوری ، قدرت و استحکام برای کار ، اندازه ، دوام و قیمت است. بلندگوی
ایده آل دارای مشخصات زیر است:
باید دارای کارآیی الکتروآکوستیکی نزدیک به صد در صد باشد.
1. پاسخ صوتی که از آن خارج می شود (بازداده) در فاصله کامل فرکانسهای قابل شنیدن مستقل از فرکانس باشد.
2. در بازداده هارمونیک داخل نسازد، همچنین بواسطه مدولاسیون داخلی در آن تابیدگی ایجاد نکند.
3. سیگنالهایی را که در آن وارد می شوند (در داده) خواه عبوری یا پایدار باشند، بتواند عینا به همان شکل دوباره بسازد.
4. قادر باشد صوت را در اطراف خود مستقل از راستای بخصوصی منتشر کند.
5. با در نظر گرفتن بازداده آکوستیکی که از آن انتظار داریم، تا حد امکان از لحاظ اندازه کوچک باشد.
تا کنون حتی یک تراگذار که دارای تمام خواص بالا باشد طراحی نشده است. از میان بسیاری اسبابهایی که برای تشعشع
انرژی صوتی در هوا ساخته شده اند، دو نوعی که بیش از همه بکار می روند عبارتند از بلندگوی دینامیکی یا بلندگوی با
تابش مستقیم و بلندگوی بوق دار. هر دو این بلندگوها از تروش الکترودینامیکی که بین حرکت صفحه ای مرتعش ، به نام
مخروط بلندگو یا دیافراگم ، و جریان موجود در "پیچیک صوتی" برقرار است، استفاده می کنند. انواع دیگر تروش
الکترومکانیکی که برای این مقصود بکار می روند عبارتند از تروش الکتروستاتیک در بلندگوهای الکتروستاتیک و تروش
الکترومانتیک در گیرنده های تلفونی.
3
طرح توجیهی تولید بلندگو