لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : 11 صفحه
قسمتی از متن .doc :
آنفلوآنزا
آنفلوآنزا عفونت حاد دستگاه تنفسی است که با سردرد ناگهانی، درد ماهیچه، تب و ضعف و بی‌حالی شدید نمایان می‌شود. ویروس آنفلوآنزا در سده نوزدهم وجود نداشته اما از سال ۱۹۱۸ شیوع پیدا کرد و تا امروز یک سیر نزولی را طی کرده‌است. به این صورت که در آغاز فعالیت این ویروس مرگ‌های دسته جمعی حتی ۴۰ میلیون نفر در یکسال گزارش شده‌است اما به مرور توان این ویروس کاهش یافت و این احتمال وجود دارد که در مقطعی شاهد نابودی کامل آن باشیم. سه گونه ویروس آنفلوآنزا به نامهای A B C وجود دارد هر چند که در حالت معمولی دورهٔ بیماری ۳ تا ۴ روز است، اما چون در جریان آنفلوآنزا میکروب‌های دیگری به بدن حمله می‌کنند ازاینرو سبب پیدایش عفونتهای ثانوی در دستگاه گوارش تنفس و یا عصبی هم می‌گردند و این بدان معنا است که آنفلوآنزا مقاومت بدن را کم کرده و آن را برای دچار شدن به بیماری‌های دیگر آماده می‌سازد به کار بردن ماسک گندزدایی هوای اتاق بیماران و جدا کردن سریع دچارشدگان از افراد سالم تا حدی مانع شیوع آنفلوآنزا می‌شود.
افرادی که در معر ض انفلوانزا هستند
بیماری هایی چون قلبی ٬ ریوی،کلیوی، دیابت، اسم ،بارداری،کهنسالی و... امکان مبتلا شدن افراد به انفلو انزا را افزایش می دهند . همچنین کودکان به علت سیستم دفاعی ضعیف بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. این بیماری به دلیل این که واگیر دار هست در مکان های عمومی امکان انتقال این بیماری زیاد است .
علائم بیماری
تب و لرز، سردرد، دردهای عضلانی از جمله کمردرد، خستگی، سرفه (که ممکن است با خلط همراه باشد.)، گلودرد، خشونت صدا، آبریزش از بینی از علایم شایع بیماری هستند. آنفلوانزا در تمام سنین به غیر از دوران شیرخوارگی دیده می‌شود. شیوع ناگهانی انواع مختلف آنفلوانزا تقریباً هر زمستان رخ می‌دهد و شدت آنها متفاوت است.
علل بیماری
عفونت با ویروسهای دسته میکسوویروسها. این ویروس‌ها در اثر تماس مستقیم یا غیرمستقیم (مثلاً استفاده از لیوان آلوده) گسترش می‌یابند.
درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر یکی از موارد زیر به هنگام درمان رخ دهند: ـ افزایش تب یا سرفه ـ وجود خون در خلط ـ گوش درد ـ تنگی نفس یا درد قفسه سینه ـ ترشحات غلیظ از بینی، سینوس‌ها یا گوش‌ها ـ درد سینوس ـ درد یا سفتی گردن.
سرخجه
سرخجه (به انگلیسی: Rubella) یک بیماری ویروسی است که سرخک آلمانی یا سرخک سه روزه نیز نام دارد زیرا تب بیماری بعد از 3 روز قطع می‌شود. گاهی اوقات ضایعات پوستی آن شبیه سرخک یا مخملک تظاهر پیدا می‌کند.
علائم و نشانه‌های بیماری سرخجه
این بیماری در کودکان، نشانه‌های عمومی ندارد یا اینکه نشانه‌های بسیار جزئی دارد اما نزد بزرگسالان می‌تواند به صورت تب خفیف 1 تا 5 روزه، سردرد، بیقراری، ترشح خفیف بینی و التهاب ملتحمه بروز کند. از نشانه‌های بالینی مشخص سرخجه التهاب غده‌های لنفاوی پشت چشم، زیر استخوان پس سری یا پشت گردنی می‌باشد که حدود 5 تا 10 روز قبل از ظاهر شدن ضایعات پوستی ایجاد می‌شود. در 50 درصد موارد ممکن است بیماری بدون ضایعات پوستی باشد.
ناهنجاریهایی که در سندرم سرخجه مادرزادی ایجاد می‌شود
جنین‌هایی که در مراحل اول تشکیل مبتلا می‌شوند بیشتر از همه در معرض خطر مرگ داخل رحمی، سقط جنین خودبخود و ناهنجاریهای اندامهای مهم بدن هستند. این ناهنجاریها ممکن است شامل یک یا چند نوع از جمله: ناشنوایی، آب مروارید، کوچکی چشم، آب سیاه جنینی، کوچکی جمجمه، عقب‌ماندگی ذهنی، ارتباط بین سرخرگ ششی و آئورت، نقص دیواره بین بطنی و یا دهلیز در قلب، ضایعات پوستی، بزرگی هم‌زمان کبد و طحال، یرقان، نقایص استخوانی باشد.
تشخیص بیماری سرخجه
سرخجه در تشخیص افتراقی با بیماری‌های سرخک، مخملک و تعداد زیادی از عفونتهای پوستی و مونو نوکلئوز عفونی قرار می‌گیرد.
تشخیص بالینی سرخجه در اغلب مواقع درست انجام نمی‌شود. در موارد حاد بیماری تنها با کمک آزمایشگاه می‌توان بیماری را تشخیص داد. تشخیص بیماری براساس افزایش آنتی‌بادی اختصاصی ضدویروس سرخجه در دوبار آزمایش تایید می‌شود در فاصله 1 تا 2 هفته پس از ظهور ضایعات پوستی می‌توان ویروس را از ترشحات گلوی بیمار جدا کرد. خون، ادرار و مدفوع بیمار می‌تواند حاوی ویروس باشد. اما جداکردن ویروس بسیار وقت‌گیر بوده و به 10 تا 14 روز وقت احتیاج دارد.
برای تشخیص سرخجه مادرزادی در نوزاد تازه متولد شده می‌توان خون بیمار را مورد آزمایش قرار داد در صورت وجود آنتی‌بادی اختصاصی ضدویروس سرخجه در یک نمونه خون می‌توان بیماری را تشخیص داد.
شیوع بیماری سرخجه
تحقیق در مورد بیماری واگیردار 0742