لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
فهرست
مقدمه.........................................................................................2
نقش آلودگی هوا............................................................................3
نقش رطوبت محیط..........................................................................5
نقش آب .....................................................................................6
نقش و جایگاه تماشاگران برعملکرد ورزشکاران..........................................10
نقش عوامل محیطی در عملکرد ورزشکاران
مقدمه
عوامل محیطی در سلامت ورزشکار و عملکرد و توانایی ایشان نقش و تأثیر فراوانی دارند. لذا لازم است شرایطی فراهم گردد تا ضمن حفظ سلامتی ورزشکاران، عواملی که باعث کاهش تواناییها و عملکرد ورزشی میشود شناسایی شده و راه حلهای مناسب برای مقابله با آن اتخاذ گردد.به مجموعه مسائلی که باعث حفظ سلامتی و سازگاری ورزشکار در محیطهای غیر از محل اصلی و دائمی ورزشکار میگردد، تطابق با شرایط و عوامل محیطی اطلاق میشود. عوامل محیطی شامل طیف گستردهای است از رنگ کفپوش سالن، وضعیت چمن ورزشکار، نحوه آرایش سالن، نور، صدا و... گرفته تا عوامل مهم تری مثل درجه حرارت، گرما، سرما، نور، آفتاب، ارتفاع، رطوبت هوا، بارندگی و وزش باد.
عملکرد یک ورزشکار در یک رقابت ورزشی تنها به خود برنمی گردد، در واقع یک ورزشکار خواست و اراده جمعی را به موفقیت یا شکست مبدل می کند. لذا توانایی ها و ضعف های گروهی نیز در نحوه اجرای وظایف یک ورزشکار مؤثر هستند. تشویق ها، خشم ها، نگرانی ها و یأس های جمعی به میزان زیادی می توانند در ورزشکاری که آمادگی روحی مناسبی را در زمان برگزاری رقابت ورزشی نداشته اند ایفا کند. از این گروه عواملی که با ورزشکار یا تیم ورزشی در ارتباط مستقیم تری هستند مثل مدیر تیم، مسئول فنی، مربی و سایر کادر فنی با اعمال و رفتار خود می توانند نتیجه مثبت و یا منفی را برای تیم ایجاد کنند. حل این مشکل نیازمند وقت و هزینه زیادی می باشد که بهترین عامل مؤثر در این زمینه نقش رسانه های جمعی جهت افزایش آگاهی و تنظیم خواست و رفتار تماشاگران می باشد. البته یک مربی تمرینات روحی می تواند با افزایش توان روحی و منسجم نمودن قوای فکری یک ورزشکار، نقش مؤثر عوامل محیطی را به حداقل برساند. به طور مثال یک مربی تمرینات ذهنی قادر است میزان اثرگذاری عوامل محیطی از قبیل هیجانات و هیاهوی تماشاگران را در برگزاری مسابقه در خانه خود یا خانه حریف به میزان قابل ملاحظه ای کم کند، تا ورزشکار بهتر بتواند قابلیت های خود را بدون توجه به تشویق و یا بی توجهی تماشاگران به نمایش گذارد
نقش آلودگی هوا
ورزش در هوای آلوده
آلاینده های موجود در هوا،فشار آفرین های محیطی اند که بیشتر بر دستگاه های تنفسی و قلبی –عروقی تاثیر می گذارند.با وجود این ،آلاینده های هوا ممکن است موجب التهاب شده و به همین دلیل ،مقدار سازه های ایمنی موجود در خون را افزایش دهد.هرچند نمی توانیم آلاینده های هوا را به صورت انتخابی تصفیه کنیم،در این تحقیق روش هایی را جهت کاستن از تاثیر این مواد بر اجرای ورزشی و تندرستی عرضه خواهم شد.
آلودگی هوا و اجرای بدنی
درست مثل خود هوا،هوای آلوده نیز متشکل از چند گاز مختلف است.این گاز های گوناگون ممکن است اجرای بدنی شما را تحت تاثیر قرار دهند.
از لحاظ فیزیولوژیکی،منو اکسید کربن یکی از مهمترین آلاینده های هوا است.زیرا که توانایی گلبول های قرمز را برای حمل اکسیژن به عضلات اسکلتی و سایر بافت ها را تغییر می دهد.منو اکسید کربن،که بیشتر در دود اگزوز اتومبیلها یافت می شود،به جایگاه پیوند اکسیژن بر روی مولکول هموگلوبین می چسبد و آن را اشغال میکند.لازم به ذکر است که میل ترکیبی Hb با co در حدود 230 برابر بیش از میل ترکیبی آن با اکسیژن است.
در موضوع ورزش،استنشاق co و تاثیر آن بر محدود کردن اجرای بدنی نخستین بار درسال1941 نشان داده شده و آن زمانی بود که چیودی (chiodi) نشان داد که غلظت بالای کربوکسی هموگلوبین (Hbco) در خون ،به میزان 40 تا 50 درصد باعث میشود تا آزمودنیها نتوانند فعالیتهای آزمایشگاهی روزمره را،حتی در شدت ورزشی پایین انجام دهند.
هوراث(Horvath) شش مطالعه دیگر را که در آنها افراد با مقادیر کربوکسی هموگلوبین کم در خون (10.7 تا 20.1 درصد)اقدام به فعالیت های ورزشی سبک تا متوسط کرده بودند،مرور کرد.علی رغم وجود Hbco ،این مطالعات،هیچ گونه تغییری در حداکثر اکسیژن برداشتی نشان ندادند.تنها علامت فیزیولوژیکی قابل مشاهده در این مطالعات عبارت بود از افزایش جزئی در تواتر قلبی در جریان ورزش،و افزایش تهویه ریوی در شدت های ورزشی زیر بیشینه بالاتر(70 درصدVo2max)
بنابراین،به نظر می رسد میزان co در محیط که منجر به وجود Hbco کمتر از 15 درصد میشود،بر واکنشهای فیزیولوژیکی به ورزش کم شدتی که 5 تا 60 دقیقه به طول می انجامد،تاثیر ناچیزی دارد.بر خلاف این به نظر می رسد که اجرای ورزش بیشینه با غلظت کربوکسی هموگلوبین موجود در خون رابطه معکوس دارد.حتی درمقادیر کم Hbco (برای مثال 3.3 -4.3
تحقیق در مورد فهرست (2)