هـدف از پژوهش حاضر تعیین اثـر بخـشی درمان پذیرش و تعهد به شیوه گروهی افزایش رضایت از زندگی در سالمندان با سندرم آشیانه خالی شهـرستان کاشمر بود. این پـژوهـش نیمه آزمایـشی، از نوع پیـش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل اسـت. جامعه آماری را کلیه مردان و زنان شهرستان کاشمر که فرزندانشان آنها را ترک کرده و از آنها جدا شده‌اند است، تشکیل دادند. با استفـاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، تعداد 30 نـفـر انتخـاب شـدند. به منظور جمع آوری داده‌ها از پرسشنـامۀ رضایت از زندگی(SWLS) استفـاده شـد. جهت تحلیل داده‌ها، از آمار توصیـفی و آمار استنبـاطی (آزمون تحلیل کوواریانس) استفـاده شـد. یافته‌های به دست آمده نشان داد که میانگین نمرات رضایت از زندگی در پس آزمون گروه آزمایش به طور معنا داری از میانگین نمرات پس آزمون در گروه کنترل بالاتر است. بر اساس یافته‌های این تحقیق می‌توان گفت که درمان پذیرش و تعهد به شیوه گروهی بر افزایش رضایت از زندگی در سالمندان با سندرم آشیانه خالی مؤثر است.این مقاله ی جدید 1394را به دانشجویان رشته های روانشناسی، روانشناسی اجتماعی و علوم تربیتی پیشنهاد می کنیم.
تأثیر مداخلات درمان پذیرش و تعهد(ACT) بر افزایش رضایت از زندگی در افراد مبتلا به سندرم آشیانه خالی(مقاله ی جدید1394)