دانلود سمینار کاربرد حفاظها و ضربه گیرها در راهها جهت جلوگیری از خسارتهای جانی و مالی و کاهش تصادفات در جاده‌ها و راهها

اختصاصی از سورنا فایل دانلود سمینار کاربرد حفاظها و ضربه گیرها در راهها جهت جلوگیری از خسارتهای جانی و مالی و کاهش تصادفات در جاده‌ها و راهها دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل: Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه :179

بخشی از متن مقاله

مقدمه سمینار

حوادث رانندگی همه ساله خسارتهای جانی و مالی سنگینی را به پیکره جامعه وارد می‌کند روند رشد  سالانه 20% حوادث رانندگی خدمات برنامه‌ریزی صحیح در این زمینه را بیشتر نمایان می‌کند (کافیست به 23000 نفر تلفات جاده ای در سال گذشته توجه داشته باشیم).

درصد بالایی از این حوادث به دلیل مشکلات فردی رانندگان و فرهنگ عمومی جامع در ارتباط با احترام به قوانین راهنمایی و رانندگی میباشد و درصدی بدلیل غیراستاندارد بودن جاده ها و کناره راه و عدم حذف موانع یا حفاظت از آنها در مقابل برخورد و نیز غیر استاندارد بودن جاده ها و کناره راه و عدم حذف موانع یا حفاظت از آنها در مقابل برخورد و نیز غیر استاندارد بودن خودروها است.

جهت کاهش این خسارت تمهیدات زیر در ایمن سازی میانه و کنار راهها قابل اجرا می باشد:

1- حذف و یا جابجا نمودن (دو نمودن از کناره راه) موانع

2- استفاده صحیح از حفاظ‌ها و ضربه‌گیر های ایمنی

حفاظ ها و ضربه گیرها با هدایت مجدد خودروها منحرف شده از مسیر به جاده و جلوگیری از واژگونی یا برخورد با موانع خطرناک باعث کاهش خسارت و تلفات می‌گردد.

در این سمینار سعی بر آن شده که کاربرد حفاظها و ضربه گیرها در راهها جهت جلوگیری از خسارتهای جانی و مالی و کاهش تصادفات در جاده‌ها و راهها را پیشنهاد کنم و امیدوار هستم که مرجعی برای دانشجویانی که در این زمینه احتیاج به اطلاعات دارند را تهیه کرده باشم

کلیات سمینار

بهنگام طراحی یک جاده و متعلقات آن. طراحان باید با بکارگیری ضوابط طرح هندسی راه و در نظر گرفتن کلیه شرایط، احتمال خارج شدن اشتباهی وسایل نقلیه از مسیر اصلی را به حداقل برسانند و در چنین حالتی، سخن از اینکه در دو سوی راه، چه موانع و خطراتی وجود دارد مطرح نیست و تنها باید خود جاده را بی‌خطر و ایمن نگاهداشت. اما باید دانست که حتی با بکارگیری عالی ترین استانداردها هم نمی توان بطور کامل از خارج شدن سهوی وسیله نقلیه جلوگیری کرد. رانندگان وسایل نقلیه بدلایل مختلف از جمله حواس پرتی، خواب آلوده بودن، بی‌توجهی به جلو، استفاده از مشروبات الکلی و داروهای خواب‌آور، سرعت زیاد (اشتباهات انسانی)، عوامل طبیعی نابسامانی طرح هندسی راه و عیوب و نواقص وسیلة نقلیه، کنترل وسایل خود را از دست می‌دهند و وسیلة نقلیه آنها از مسیر اصلی منحرف می‌شود.

یک راه ایمن شامل محدوده‌ای ایمن و عاری از اشیاء و نقاط خطرناک برای عبور راه بر اساس سرعت، حجم عبور و شرایط هندسی محل میباشد که برای این امر، ایجاد یک محدودة حفاظت شده ایمن با توجه به ضوابط و معیارهای استاندارد ایمنی در کنار راه و مسیر اصلی، امری حیاتی و ضروری است تا وسیلة نقلیه منحرف شده از مسیر اصلی، بتواند در محدوده‌ای با امنیت مناسب متوقف شود و یا به مسیر اصلی بازگردد. پس از تعیین محدودة حفاظت شده و مرزهای آن در گام بعدی، باید موانع و نقاط خطر را در این محدوده معین کرد  و سپس جهت ایمن‌سازی آن اقدام نمود. در این راستا گزینه های زیر در دسترس هستند:

1- برداشتن عامل خطر یا طرحی مجدد شیب بگونه ای که قابل پیمایش باشد.

2- جابجا کردن عامل خطر به نقطه‌ای که احتمال تصادف کمتری وجود دارد، مانند بالای شیب، پشت حفاظهای ایمنی، پشت دیواره‌ها

3- کاهش شدت برخورد با عامل خطر با استفاده از یک وسیلة شکست پذیر

4- جهت دهی دوباره به وسیلة نقلیه توسط سپر کردن عامل خطر با یک حفاظ طولی و یا ضربه گیر.

5- دادن آگاهی لازم به راننده  از وجود خطر توسط تابلو و علائم هشداردهنده.

سیستمهای ایمنی ترافیک جاده‌ها در اصل جهت جلوگیری از تصادفات شدید زنجیره ای، جلوگیری از عبور وسایل نقلیه حفاظتهای میانی و سرعت‌گیری از وسایل نقلیه منحرف شده و جهت دهی دوباره به آنها طراحی شده‌اند. استانداردهای سیستمهای ایمنی ترافیک به مرور زمان توسعه یافته و با تکنولوژی جدید و تغییرات در طرح و سرعت وسایل نقلیه، دائماً در حال تغییرند و به همین دلیل، تعداد زیادی از سیستمهای ایمنی ترافیک موجود با استانداردهای جدید مطابقت نمی‌کنند. علاوه بر این. تغییر و ارتقاء دادن بر اساس هر استاندارد جدید مقرون به صرفه و اقتصادی نمی‌باشد. تأسیسات قدیمی را باید نسبت به استاندارد‌های جدید مورد بازبینی قرار داده و آنهایی را که مقرون به صرفه هستند ارتقاء داد. همچنین در مواردی که امکان تعمیر و بازسازی وجود دارد در صورت سازگاری باید سیستمهای ایمنی ترافیک را همزمان به استانداردهای مطلوب رسانید از میان آنها می‌توان از حفاظهای کناری و میانی، ضربه گیرها، استفاده از پایه‌های قابل شکست برای علائم کنار جاده و چراغهای راهنمایی را نام برد.

• حفاظها جهت کاهش شدت تصادفات وسایل نقلیه منحرف شده از مسیر اصلی بکار گرفته می‌شوند، بدین صورت که وسیلة نقلیه انحرافی را از شیبهای تند خاکریز کنار جاده یا موانع ثابت دور کرده و انرژی جنبشی آنرا زایل می‌کنند. به هر جهت این امر زمانی مفید است که برخورد با حفاظ از برخورد با موانع ثابت کنار جاده یا پرت شدن از شیب موجود، خطر کمتری در بر داشته باشد. بنابراین حفاظتهای ایمنی را تنها زمانی باید نصب کرد که از افزایش ایمنی اطمینان داشته باشیم.
• ضربه‌گیر یا زایل کننده انرژی تصادف، وسیله محافظی است که مانع از برخورد مستقیم وسیلة نقلیه منحرف شده با اجسام سخت و موانع جاده‌ای می‌گردد. این ویژگی با کم کردن تدریجی سرعت خودرو و کاهش انرژی جنبشی آن و گاهی اوقات با تغییر دادن جهت خودروی منحرف شده از امتدادی که منجر به تصادم با مانع می‌شود و تبدیل آن به یک توقف ایمن، بدست می‌آید. برای اجسام سختی که جای ثابتی در مسیر دارند ( همچون پایه پلها، تیرهای برق و . . . . ) که نمی‌توان با استفاده از حفاظتهای ایمنی از برخورد وسایل نقلیه با آنها جلوگیری کرد. می‌توان از ضربه‌گیرها، استفاده نمود.

I- موانع کنار راه

اشیای بسیاری در کنار راه قرار دارند که می‌توانند سبب بروز خط شوند. بعضی از آنها همچون درختان موانعی طبیعی هستند و مابقی تجهیزاتی هستند که توسط نهادهای مختلف در کنار راه قرار داده شده‌اند. از جمله موانع خطرآفرین برای وسایل نقلیه در کنار راه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- ستونهای برق: معمولاً شبکه‌های انتقال برق به موازات مسیرهای حمل و نقل جاده‌ای قرار دارند و پایه های آنها اغلب کاملاً صلب طراحی شده‌اند. این دسته از پایه‌ها مانع خطرناک محسوب شده و باید از قرارگیری آنها در محدودة بازیابی ممانعت به عمل آورد.

2- پایه‌های تابلو و علائم راهنمایی: گاهی اوقات تابلوها بگونه ای نصب شده‌اند که پایه آنها کاملاً در محدودة بازیابی واقع شده است. چنانچه پایة این تابلوها قابل شکست طراحی نشده باشد، این پایه‌ها مانع صلب محسوب شده و بایستی از منطقة بازیابی خارج شوند.

3- درختان: هر درخت با قطر بیش از 10 سانتیمتر و با فاصله کمتر از 15 متر مانع ثابت به حساب می‌آید.

4- ستونهای، پایه‌های جانبی ساختمانها و پلها (شکل A)

5- سمت قابل رویت دیوار حائل (بتنی یا سنگی) (شکل B)

6- آبروهای عرضی و طولی

II- خاکریزها و شیبهای کنار جاده

یکی از عوامل مخاطره انگیز برای وسایل نقلیه در جاده‌ها خاکریزهای با ارتفاع زیاد و شیب تند می‌باشد. همانطور که پیشتر ذکر شد، حفاظها خود مانعی ثابت هستند و به همین  علت تنها در مواردی نصب می‌شوند که یا صدمه حاصل از برخورد وسیله نقلیه منحرف شده با خاکریز بیشتر از صدمه تصادف با حفاظ باشد و یا اینکه تاریخچه تصادف با خاکریز تعداد زیاد و یا با شدت زیاد را نشان دهد.

شکل A : نمونه‌ای از موانع شامل تیرهای چراغ برق و درختان با قطر بیش از 10 سانتیمتر

شکل B : دیوار حائل بتنی یا سنگی کنار راه

چنانچه تاریخچة تصادفات در دسترس نباشد، امکان تصادف در این مناطق به طرق زیر بدست میآید،

الف) خصوصیات مسیر: پیچهای تند در جاده‌های غیراستاندارد (که امکان خروج وسایل نقلیه از جادة را افزایش می‌دهند)، اولین پیچ از پیچهای پشت سر هم، پیچهای پشت سر هم با اختلافات سرعت بیش از km/hr 15، پیچهای بسیار تند، پیچهایی با شعاع کمتر از m500 و پیچهای قائم با شیب بیشتر 2%.

ب) حجم ترافیک: حجم بیشتر ترافیک در جاده‌ها موجب تصادفات بیشتر می‌شود.

ج) محدودة بازیابی جاده: هر چه محدودة بازیابی جاده باریکتر باشد امکان تصادف با خاکریزها بالاتر می‌رود.

د) آب و هوا: هوای مه آلود، برفی یا یخی امکان خروج وسایل نقلیه از جاده‌ها را افزایش می‌بخشد محلهایی که بادهای جانی شدید دارند جزو مناطق خطرناک بشمار می‌آیند.

III- شدت تصادف

شدت خطر تصادف با خاکریز نسبت به صدمه برخورد با حفاظ ایمنی از نمودار C بدست می آید. نمودار C با استفاده از نتایج تصادفات با خاکریزها و حفاظتهای ایمنی در جاده‌ها و همچنین آزمایشات تصادف با خاکریزی های با شیب کم بدست آمده است. نقاط روی منحنی نشاندهندة منطقة معادل هستند و شدت تصادف با  حفاظ و خاکریزها با هم یکسان است. به همین ترتیب منطقة هاشور خوردة بالای خط نشانگر شرایطی است که استفاده از حفاظ را توصیه می کند که با توجه به بررسی های فنی و اقتصادی نسبت به ایمن‌سازی شیبها و توجیه حفاظ قطعی می شود و منطقه پایین خط مرزی نشان دهنده  شرایط مناسب شیبهای کناری می باشد که در صورت عدم وجود موانع دیگر نیازی به نصب حفاظ نمی‌باشد.

• -IV محدودة بازیابی

در مجاورت جاده مکانی عاری از موانع باید وجود داشته باشد تا وسایل نقلیه منحرف شده از مسیر اصلی بتوانند مسیر خود را بازیابی کنند. تحقیقات، نشان دهندة این واقعیت است که در جاده های پر سرعت، در 80% موارد یک کناره 6 متری در لبة‌جاده برای بازیابی وسایل نقلیه منحرف شده با مناسب است. حداقل عرض محدودة بازیابی 9 متر تعیین می‌شود. با این وصف در بیشتر بزرگراههای متعارف به علت سرعت پایین‌تر و حجم کمتر، به علت موارد زیست محیطی، مهندسی یا اقتصادی، تأمین چنین عرضی امکان پذیر نیست و در چنین مواردی معمولاً یک فضای خالی 6 متری در اکثر جاده ها به صرفه تر است. طراح باید مواردی مثل حجم، سرعت، وضع آب و هوا، توسعه جانبی ، شب و موارد زیست محیطی را در طرحی محدودة بازیابی در نظر بگیرد.

عرض مطلوب محدودة حفاظت شده به چگونگی خارج شدن وسایل نقلیه از راه و سرعت آنها و نیز حجم ترافیک وابسته است. هر چه حجم ترافیک زیادتر باشد احتمال خروج وسایل نقلیه از راه و سرعت آنها و نیز حجم ترافیک وابسته است. هر چه حجم ترافیک زیادتر باشد احتمال خروج وسایل نقلیه از مسیر بیشتر بوده و لزوم طراحی مناسب محدودة بازیابی بیش از پیش خواهد بود.

• نگهداری منطقه بازیابی

گیاه کاری، مشکل عمدة مناطق بازیابی است چرا که از طرفی فشار زیادی برای حفظ و توسعه فضای سبز موجود یا ایجاد آن وجود دارد و از طرف دیگر وجود درختان و گیاهان بزرگ خطر بالقوه ای برای وسایل نقلیه منحرف شده است. از این رو درختان را باید خارج از منطقه بازیابی کاشته و در صورت لزوم گیاه کاری از بوته‌ها و گیاهانی استفادهشود که پس از رشد کامل به مانع ثابتی برای وسایل نقلیه مبدل نشوند بطور عمده درختان با قطر بیشتر از CM 10 خطر ثابت به شمار می‌آیند.

عامل مخرب دیگر پدید آمده شیارهای زهکشی در کنارة راه به مرور زمان است که این مشکل را می‌توان با تعبیه کانالهای زهکشی مناسبی مرتفع نمود.

نمودار C: منحنی معادل شدت تصادف

IV- I - روشهای ایمن کردن محدودة بازیابی

قابل شکست کردن موانع

اگر اشیایی همچون پایه های تابلوها قابل جابجایی نباشد باید آنها را شکست پذیر ساخت. وسیله استاندارد شکست پذیری عبارتست از یک پایة با سه نقطة اتکای مثلثی. همانطور که در شکل D نشان داده شده است سه بولت در داخل این سوراخها قرار می‌گیرد و هنگامی که برخورد صورت می‌گیرد این بولتها از سوراخها خارج می‌گردد و باعث می‌شود که پایه تابلو بشکند. تمامی پایه‌هایی که پتانسیل برخورد وسیله نقلیه با آنها وجود دارد، بجز در مواردی که امکان تداخل آنها با ترافیک وجود دارد یا خطر برخورد قطعات با عابرین پیاده پدید می آید، باید شکست پذیر ساخته شوند. چنانچه پایة تابلوها و وسایل کنترل ترافیک از چوب ساخته می شوند، باید از جنس تخته چندلا باشند و پایه های بزرگتر از 150×100 میلیمتر باید با ایجاد سوراخهایی در بدنه شکست پذیر شوند.

تابلوهای کوچک متصل به زمین را می‌توان با قطعات فولادی انعطاف پذیر به زمین اتصال داد. صندوقهای پستی باید به روی پایه‌های چوبی کوچکتر از 100 × 100 میلیمتر یا تیرهای فولادی کوچکتر از mm 50  نصب شوند و آنها را به هیچ عنوان نباید روی حفاظهای ایمنی قرار داد، برای این منظور می‌توان از پایه های انعطاف پذیر استفاده کرد که چهار صندوق پستی را بتوان روی آن نصب نمود. تلفنهای اضطراری نیز باید حتی‌الامکان بر روی پایه‌های قابل شکست نصب شود.

• سپر کردن جلوی موانع

چنانچه از بین بردن، جابجا کردن یا قابل شکست کردن موانع عملی نباشد، آنها را باید به نحوی ( در زیر توضیح داده شده است ) پوشش داد. کل سیستمهای پوششی نیز مانند مانع ثابت بشمار می‌آیند. اینکار از حادثه جلوگیری نمی‌کند اما ضرر برخورد را تضعیف می‌کند و صدمه کمتری بر جای می‌گذارد.

حفاظتهای طولی مانند گاردیل، نیوجرسی و نردهای پلها برای بازگردانیدن وسیلة نقلیة منحرف شده به مسیر اصلی می باشند و باید از نظر استحکام سازه ای و امنیت سرنشینان آزمایشهای لازم صورت پذیرفته شده باشد.

ضربه گیرها  برای کم کردن سرعت وسیله  نقلیة بهنگام تصادفات طرح شده‌اند. هنگامی که وسیلة نقلیه به ضربه‌گیرها برخورد می‌کند، انرژی جنبشی خود را به تدریج از دست داده و این انرژی برای خارج کردن آب از سوراخها، فشردن اجسام. پاره کردن آهن، تکان دادن شن یا هل دادن یک کابل آهنی در محلهای کنترل شده‌ای صرف می‌شود ضربه گیرها معمولاً برای اجسام کوچک از قبیل ستونها، پایه‌ها و تابلوهای کنار راه و . . .  طراحی می‌شوند.

IIV - حفاظهای ایمنی

حفاظتهای ایمنی یکی از متداولترین سیستمهای ایمنی در جاده‌ها می‌باشند. نقش حفاظهای ایمنی به مسیر برگردانیدن وسایل نقلیه و جلوگیری از پرت شدن به دره ها و یا برخورد با خاکریزهای شیبدار، اشیای ثابت جاده و از بین بردن و جذب انرژی حرکتی وسیلة نقلیه منحرف شده میباشد، با این وصف حفاظتهای ایمنی تنها زمانی کارا و توجه پذیرند که صدمه برخورد با خاکریز یا اشیای ثابت و یا پرت شدن به دره بیش از صدمه برخورد با حفاظ باشد از این رو حفاظتها باید تنها در جایی نصب شوند که اطمینان در کمتر کردن صدمه نسبت به شرایط بدون حفاظ وجود داشته باشد و ضمناً بررسی‌هایی باید صورت پذیرد که تا حد امکان از سایر روشهای کاهش خطر همچون صاف کردن خاکریزهای شیبدار. دقت زیاد در محل ساخت جاده، از بین بردن یا جابجایی اشیا با کاهش تصادفات و کاهش هزینة نگهداری جبران می‌شود گاهی اوقات در مواردی چنانچه از حفاظتها استفاده شود، خطر تصادم بیشتر می‌شود. از حفاظتهای ایمنی نباید برای کاربری های نادرست مانند بستن جاده‌ها و . . . .  استفاده کرد. انواع تأیید شدة حفاظتهای ایمنی عبارتند از:

حفاظ فلزی

حفاظ بتنی

بهنگام حفاظت در برابر موانع ثابت و نیز خاکریزی ها. به ویژه در قسمتهایی که احتمال عبور آب از عرض مسیر وجود دارد از حفاظ فلزی استفاده می‌شود. حفاظهای فلزی به دو گونه انعطاف پذیر و نیمه صلب تقسیم میشوند که گونه انعطاف پذیر آن از  5/1 تا 1/5 متر تغییر شکل می‌یابد.

جهت کاهش تأخیر وسایل نقلیة موتوری بعلت مسدود شدن مسیر یا مواردی که نیاز به یک حفاظ ضد ضربه وجود دارد و یا کاهش در معرض صدمه قرار گیری پرسنل و کارکنان راه داری مورد نظر از بجای حفاظتهای فلزی از انواع بتنی آن استفاده می‌شود.  حفاظ بتنی معمولاً به روسازی قلاب می‌‌شود. برای این منظور قسمتی از بعضی از انواع این حفاظ در زمین قرار داده میشود و بعضی هم با پایه یا میلگرد به زمین مهار میشوند که در انواع جدید آن قطعات حفاظ بتنی به یکدیگر متصل شده و بدون اتصال به زمین در جای خود مستقر می شوند.

• حفاظتهای فلزی

اشیای ثابتی که در محدودة بازیابی راهها واقع میشوند و قابل جابجای نبوده و امکان برداشتن آنها موجود نباشد، باید توسط حفاظتهای ایمنی تحت پوشش قرار گیرند . بعضی اوقات موانع در خارج از محدودة بازیابی واقع می شوند و در این حالات و اوقاتی که پایه موانع قابل شکست یا انعطاف پذیر است، استفاده از حفاظ ضرورتی ندارد.

فاصله حفاظتهای فلزی تا مانع یا ناحیه خطر باید از مقدار حداکثر تغییر شکل حفاظ بر اثر ضربه بیشتر در نظر گرفته شود و چنانچه امکان رعایت این فاصله وجود نداشته باشد باید با رعایت تمهیداتی حفاظ را در نزدیکی مانع محکم‌تر ساخت  تا پس از تغییر شکل به مانع برخورد ننماید. این امر با افزایش تعداد پایه‌های حفاظ در محل مورد نظر و یا با استفاده از پروفیلهای محکم‌تر یا روی هم افتاده، قابل دستیابی است.

بطور کلی حفاظهای فلزی برای پوشش اشیای ثابت در شهرها استفاده نمی‌شوند و دلیل این امر، سرعت کمتر، وسایل نقلیة پارک شده. تیرهای برق و امثال آنها می‌باشد. بعلاوه درختان منفرد، پایه ها تابلوها، چراغها و تجهیزات نیز معمولاً در فضای درون شهری با حفاظ سپر نمی‌شوند چون این عمل منجر به ضریب مانع بزرگتر و هزینة بیشتر می‌شود. (اشکال F و E)

*** متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است ***

دانلود مقاله کامل درباره روشهای جلوگیری از بارداری

اختصاصی از سورنا فایل دانلود مقاله کامل درباره روشهای جلوگیری از بارداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل: Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه :18

بخشی از متن مقاله

روشهای جراحی جلوگیری از بارداری

بستن لوله ها یا عقیم سازی توسط جراحی پر طرفدارترین شکل پیشگیری از بارداری در میان زوجهای واقع در سنین باروری می باشد.در سال 1987 مطابق با اظهار انجمن داوطلبان بستن لوله به طریق جراحی نزدیک به 976000 عمل بستن لوله در ایالات متحده انجام شده که 66 درصد آنها روی زنان صورت گرفته است.

تا چندین سال اخیر ,بستن لوله در زنان به عنوان یک روش تنظیم خانواده توسط گروههای مختلف اجتماعی محکوم شده بود. برای مثال تا سال 1969 ,کالج آمریکائی متخصص زنان و زایمان توصیه می کرد که هر خانم 30 ساله پیش از بستن لوله ها,باید چهار بچه سالم داشته باشد. حتی امروزه محدودیتهای اعمال شده توسط دولت مرکزی باعث گردیده که نانی که تمکن مالی لازم ندارند از بستن لوله ها بی نصیب بمانند چرا که ممکن است بودجه سازمان ارائه دهنده این خدمات قطع شود. این محدودیتها علاوه بر نسلهای آینده در نظر نردانی که آنها را اعمال کرده و ترویج داده اند هم مسخره بنظر خواهند رسید.

بستن لوله ها در زنان

بیش از 5 میلیون زن در ایالات متحده و در خلال سالهای دهه 1970 تحت عمل جراحی بستن لوله ها قرار گرفتند . از لحاظ پزشکی , این عمل را در حین سزارین انجام می دهند.در زنانی که به صورت واژینال زایمان می کنند, اوایل دوره نفاس زمان دلخواهی برای بستن لوله هاست. لوله های فالوپ به طور مستقیم در زیر دیواره شکم قرار داشته و در دسترس هستند که البته این حالت به مدت چند روز پس از زایمان وجود دارد.

بنابراین انجام عمل جراحی ساده بوده و نیاز به بستری شدن دراز مدت ندارد .وجود تمامی این عوامل باعث می شود که انجام عمل را در این زمان کم خطر تر از هر زمان دیگر بدانیم.

بستن لوله ها بلافاصله پس از زایمان واژینال ,معایبی به دنبال دارد. از آنجا که مادر معمولاً چند زاست ,احتمالاً بدون دریافت بی حسی مناسب برای وارد شدن به حفره صفاق زایمان نموده است.به این دلایل بعضی تمایل دارند که 12 تا 24 ساعت صبر کنند. برای مثال در بیمارستان پارکلند به منظور کاهش دوره اقامت در بیمارستان ,بستن لوله ها در اوایل دوره نفاس در بخش جراحی مامائی و در صبح روز پس از زایمان صوت می گیرد. احتمال ایجاد خونریزی پس از زایمان در زنان چند زا بعد از 12 ساعت نخست پس از زایمان , به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد.مسئله دیگر آنکه وضعیت نوزاد را می توان در چند ساعت پس از تولد بصورت دقیق تری تعیین نمود.

بستن لوله ها در دوره نفاس

نخستین مورد بستن لوله ها در ایالات متحده در بیش از صد سال پیش صورت گرفت که شامل بستن لوله های فالوپ بوسیله نخ سیلیک در حد یک اینچی از محل اتصال لوله ها به رحم بود و پس از دومین عمل سزارین مادر صورت می گرفت . پس از آن میزان عدم موفقیت بالا به خاطر بستن لوله بدون رزکسیون لوله گزارش شد.امروزه روشهای متعددی جهت قطع لوله وجود دارند.

روش Irving : احتمال عدم موفقیت در این روش به کمترین حد می رسد. همانطور که در شکل مشخص شده است لوله فالوپ را قطع نموده و از مزوسالپنکس جدا می کنند تا یک قطعه داخلی از لوله حاصل شود.انتهای دیستال بخش داخلی لوله را در داخل مجرایی در میومتر و در قسمت خلفی قرار داده  و انتهای پروگزیمال بخش دیستال لوله را در درون مزوسالپنکس جا می دهند.برای انجام این روش نیاز به میدان عمل بیشتری است.

روش Pomeroy : از میان تمامی روشهایی که جهت قطع لوله بکار   می روند,ساده ترین روش Pomeroy می باشد.تاکید اصلی در این روش بر استفاده از نخ کاتگوت ساده برای بستن لوله تا شده می باشد زیرا که اساس این روش بر پایه جذب فوری نخ و جدا شدن انتهاهای بریده لوله  است.

روش Parkland : این روش در سالهای دهه 1960 در بیمارستان پارکلند ابداع شد.در این روش بر خلاف روش pomeroy ,از نزدیک شدن دو انتهای بریده شده لوله فالوپ جلو گیری می شود.(شکلc 1-62 ).یک برش شکمی کوچک در زیر ناف ایجاد می گردد.بوسیله کلامپ Babcock بخش میانی لوله را مشخص می نمایند تا بتوانند فیمبریا را در بخش دیستال بطور مستقیم مشاهده کرد.این عمل سبب تشخیص میان لیگامان گرد وبخش میانی لوله فالوپ می شود .هر گاه لوله فالوپ بطور سهوی پائین بافتد ,می بایست عملیات شناسایی اوله را مجددا وبطور کامل اجرا نمود.

پس از این با استفاده از یک پنس هموستات کوچک بخشی از مزوسالپنکس را که بدون رگ بوده (با توجه به شکل)و در نزدیکی لوله فالوپ می با شد سوراخ می کنند,سپس پنس را آزاد کرده و لوله فالوپ را به طول 5/2 سانتی متر از مزوسالپنکس جدا می نمایند. لوله فالوپ آزاد شده را در انتهای پروگزیمال و دیسمتال با نخ کرومیک صفر می بندند و بخش حدفاصل لوله به طول 2 سانتی متر را با قیچی بریده و از هموستاز اطمینان حاصل می کنند. هر دو قسمت لوله فانلوپ رزکسیون شده را علامت گذاری نموده و برای تائید بافت شناسی به آزمایشگاه می فرستند .میزان عدم موفقیت حدود یک در 400 می باشد.

روش Madiener بوده بجز آنکه بخشی از لوله تاشده را کلامپ نموده ,با نخ غیر قابل بسته ولی رزکسیون انجام نمی گیرد .اینروش از آن جهت شرح داده می شود که دیگر بکار برده نمی شود زیرا میزان عدم موفقیت آن 7 در صد می باشد.

فیمبریکتومی:در آوردن تمام بخش دیستال لوله جهت بدست آوردن نتیجه موثر در پیشگیری از باردداری توسط Kroener و دیکران شرح داده شد. Kroerne ,لوله فانلوپ را دو بار با نخ سیلک دوخته و سپس انتهای فیمبریابی لوله را برید. اگر چه او هیچگونه عدم موفقیتی را گزارش نکرده اما دیگران مواردی از عدم موفقیت را گزارش نموده اند و در بعضی موارد میزان عدم موفقیت غیر قابل قبول قبول می باشد. Taylor (1972) در میان 200 خانم ,6 مورد بار داری را گزارش کرده و Metz (1977), 7 مورد عدم موفقیت را در میان 388 خانم گزارش کرد . موارد عدم موفقیت معمولا ثانویه به باقی ماندن مقدار کمی از بافت فیمبریا یا ناشی از باز شدن مجدد مجرای بخش پروگزیمال لوله می باشد.

بستن لوله ها در زمان دیگری غیر دوره نفاس

روشهای توصیه شده جهت بستن لوله ها از نظر از تعداد بسیار زیاد می باشند. از لحاظ اصولی این روشها عبارتند از :

1-بستن و رزکسیون لوله ها با انجام لاپارومی همانطور که در مبحث بستن لوله ها در دوره نقاهت پس از زایمان شرح داده شد.

2-قرار دادن دائمی انواع حلقه ها یا گیره ها بر روی لوله های فالوپ که معمولا از طریق لاپاروسکوپ یا برش کولپوتومی صورت می گیرد.

3-الکتروکواگولاسیون قسکتی از لوله فالوپ که باز هم از طریق لاپاسکوپ انجام می شود.

لاپاروتومی: پس از آنکه رحم به طور کامل جمع شده و به درون لگن حقیقی باز می گردد,می توان با به کار بردن یک مانیپولاتور که از پیش در رحم جا داده شده و رحم و روی سمفیز پوبیس قرار داد که با انجام چنین اقدامی می توان میدان عمل خوبی بوجود آورد. با این روش می توان طریق یک برش 3 سانتی در بالای پوبیس اقدام به لاپاروتومی های کوچک و بستن لوله نمود.

کولپوتومی(Colpotomy) :بستن لوله از طریق واژان را معمولا در زنانی که بطور واژینال زایمان کرده اند و پس از جمع شدن رحم و بر طرف شدن پر خونی ناشی از بارداری , انجام می دهند. از طریق فورنیکس خلفی واژن وارد حفره و سپس رزکسیون با روش Pomeroy  یا فیبر یکتومی را انجام می دهند . میزان عفونت در این روش زیاد خواهد بود.

لاپاروسکوپی :چاپ مقاله ای در مجله Life به تاریخ 28 جولای 1972 استفاده از روشی تحت عنوان عمل جراحی Band-Aid توسط لاپاروسکوپ را مطرح نمود. معمولا خانم مورد عمل را در یک سرویس جراحی مراقبت می نمایند. بیهوشی عمومی همراه با لوله گذاری داخل تراشه انجام شده و پس از دمیدن در اکسید کربن در حفره صفاق, بستن لوله صورت می گرد. در بیشتر اوقات می توان چند ساعت بعد ,بیمار را مرخص نمود. می توان به وسیله حلقه ها , گیره ها و الکتروکواگولاسیون همراه با قطع عرضی لوله یا بدون آن, پیوستگی لوله فالوپ را از میان می برد.از آن جا که الکتروکواگولاسیون قطعه بزرکی از لوله را تخریب می کند لذا عمل جراحی ترمیمی جهت باز کردن مجدد لوله اغلب ممکن نبوده و این روش به طور معمول در زنان کمتر از 25 سال و کسانی که فرزند کمی دارند توصیه نمی گردد.

متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.

دانلود فایل 

دانلود مقاله کامل درباره چگونه از مصرف بی رویه دارو جلوگیری کنیم

اختصاصی از سورنا فایل دانلود مقاله کامل درباره چگونه از مصرف بی رویه دارو جلوگیری کنیم دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل: Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه :20

بخشی از متن مقاله

چکیده

دارو بعنوان یک کالای استراتژیک مشمول یارانه در کشور و یک نیاز اساسی عامه مردم از اهمیت خاصی برخوردار بوده، بطوریکه بر اساس آمار سال 1376 مبلغ 1740 میلیارد ریال مصرف سالیانه دارو و 8/15میلیارد مصرف عددی دارو در کشور گزارش شده است. (در سال 80 از مجموع 4132 میلیارد ریال فروش دارو در سطح کشور، 241 میلیارد ریال آن یارانه  پرداختی توسط دولت بوده است).

به دلیل اهمیت و تاثیری که استفاده غیر منطقی و غیر اصولی از این کالا هم در اقتصاد خانوار و هم در روند درمان می تواند داشته باشد، صرفنظر از سایر عواملی که در فراهمی دارو و یا عدم وجود آن نقش و تاثیر دارند، باید به نقش مردم به عنوان اصلی ترین عامل فرهنگ مصرف دارو و همچنین نقش گروه پزشکی بعنوان تاثیر گذارترین رکن فرهنگ تجویز و مصرف دارو توجه جدی نمود.

طبق آمار ارائه شده میانگین رشد مصرف دارو در کشور چیزی حدود 5/11% می باشد. در حالیکه همین تعداد در کشورهای در حال توسعه 7% و در کل جهان 9% گزارش شده است. مسلماً    بی توجهی به مصرف منطقی داروها می تواند پیامدهای نامناسبی چون نارضایتی بیمار، طولانی شدن و شدت بیماری، ایجاد عوارض جانبی خطرناک و بستری شدن در بیمارستان، کمرنگ شدن ارتباط پزشک و بیمار و نهایتاً افزایش هزینه های درمانی برای افراد و دستگاههای دولتی و مهمتر از همه ایجاد مشکل همیشگی کمبود دارو Drug Shortage)) در کل کشور را در بر داشته باشد.

بدلیل عوارض جانبی حاصل از استفاده مفرط و ناصحیح دارو و مشکلات اقتصادی ناشی از آن امروزه گرایش قوی در محدود کردن استفاده از دارو در سطح بین المللی و بویژه در کشورهای پیشرفته مطرح و برای آن برنامه ریزی شده است.

صاحبنظران و متولیان امر دارو در کشور معتقدند علت بسیاری از نابسامانیهای دارویی موجود در کشور فرهنگ فعلی تجویز و مصرف دارو است.

در گزارش 1998 سازمان جهانی تندرستی (WHO) در خصوص مصرف غیر منطقی دارو تاکید شده که این روند منجر به عدم دسترسی و توانایی خرید برای اکثریت مردم می گردد.

در خصوص مصرف بی رویه دارو یکی از علل اصلی، کمبود اطلاعاتی در هر دو قشر تجویز کننده و مصرف کننده دارو می توان ذکر کرد. رفع این معضل در گرو برنامه ریزی آموزشی و بالا بردن سطح آگاهی نسبت به امر دارو می باشد. طراحی، تدوین و اجرای صحیح این برنامه در کنار ارزیابی و پایش مداوم و ایجاد تغییرات احتمالی قطعاً منجر به تغییر الگوی مصرف خواهد شد.

بهینه کردن مصرف دارو از طریق اصلاح سیستم آموزش پزشکی و نسخه نویسی منطقی (Rational Prescribing)، راه اندازی کمیته های علمی کنترل نسخ ،آموزش مداوم و موثر کادر پزشکی، ارتقاء سطح فرهنگ عمومی و آموزش فراگیر جامعه با توجه به اصل پیشگیری مقدم و بهتر از درمان است، تقویت بیمه های خدمات درمانی، بالا بردن کیفیت داروهای تولید داخل و ... که نهایتاً منجر به افزایش سلامتی و امید به زندگی، رفع کمبودهای دارویی و کاهش بار مالی Financial Load)) دولت و مردم خواهد شد که مطمئناً جهت رسیدن به این اصلاحات باید از تمامی توان و نیروی بخش دولتی در کنار بخش خصوصی استفاده و بهره برداری بهینه به عمل آید (در مقاله به این نکات کاربردی اشاره خواهد شد).

مقدمه

بی شک یکی از مهمترین شاخص های توسعه و پیشرفت در هر جامعه ای وضعیت بهداشتی درمانی آن جامعه می باشد که در همین رابطه وجود داروهای اساسی و پیش بینی و تدارک کافی و به موقع آن که جزء اصول مراقبت های اولیه بهداشتی (‍‍P.H.C) نیز می باشد از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

تلاش در جهت یک نظام دارویی کارآمد و منطقی یکی از اهداف مهم و اولیه همه مراکز بهداشتی درمانی دنیا بوده و بهسازی  شیوه های مصرف دارو و گام نهادن به سوی جامعه ای با مصرف بی خطر، منطقی و با کیفیت داروها ,محور اقدامات و توصیه های سازمان جهانی تندرستی (WHO) می باشد.

دارو و نظام مبتنی بر آن از جمله مسایل پیچیده و چند عاملی (Multifactorial) می باشد که حل نقائص و مشکلات این سیستم نیاز به عزم ملی و توجه تمامی مسئولان و دست اندرکاران امر بهداشت و درمان و سایر نهادها و سازمانهای وابسته دارد. اگرچه بحث در خصوص اتلاف منابع و اسراف در امر دارو در وهله اول اذهان را بسوی فرد مصرف کننده (بیمار) متوجه می سازد ولی باید توجه داشت که فرد بیمار و بطور کلی مردم در این چرخه تنها یک ضلع مثلث درمانی را تشکیل می دهند و دو ضلع دیگر این مثلث گروههای پزشکی (خصوصاً پزشک و داروساز ) و سیاستگذاران امر دارو و درمان در کشور می باشند.

اگرچه در ماده 196 قانون برنامه سوم دولت جمهوری اسلامی به مسئله دارو در 6 بند پرداخته شده و مجموعه اقداماتی که باید انجام شود ذکر گردیده اما تمام کسانیکه با الفبای دارو در کشور آشنایی دارند خوب می دانند که این راهکارها مشکلات نظام دارویی کشور را حل نخواهد کرد (1).

با همه تاکیداتی که توسط سازمانهای بین المللی نظیر (WHO) در تدوین داروهای اساسی و سیاست ملی دارو در کشورها صورت گرفته و می گیرد، اما متاسفانه وزارت بهداشت هنوز نتوانسته در این خصوص اقدام مؤثری را صورت دهد.هدف اصلی هر سیاست دارو، تضمین دسترسی تمام مردم در تمام لحظات و در تمام کشور به داروهای اساسی مورد نیاز با کیفیت عالی و با قیمت قابل قبول و مصرف منطقی آنهاست.

فراهم آوردن بستر لازم برای رشد صنایع  داروسازی، تدوین اصول و ضوابط (GMP) و نظارت دقیق بر اجرای آن جهت تولید داروهای با کیفیت مناسب، تدوین فهرست داروهای اساسی،        قیمت گذاری داروها و جبران هزینه های آن، ارزیابی درآمد اقشار گوناگون اجتماعی و ارائه داروهای اساسی با قیمت قابل قبول به هر یک از گروهها ، حمایت و یکسان سازی بیمه ها جهت پوشش کامل آحاد مردم، تدوین برنامه هایی برای تضمین مصرف منطقی داروها و مباحثی چون عضویت در سازمان جهانی تجارت، هولدینگ دارویی، تولید داروهای جدید و واردات دارو، تدوین و انتشار فارماکوپه رسمی و همچنین پروتکل درمانی بیماریها و ... از جمله موضوعاتی  است که باید راهکارهای حل آنها در سند سیاست ملی دارو بطور مشخص و واقع بینانه تدوین شده و به اجرا در آید (9 و10).

منابع

• laing Ro.Rational drug use. an un solved problem Doct . 1990: 20:101-103.
• The use of essential Drugs. seventh Report of the W.H.O expert committee. W.H.O. Geneve. 1997.
• سازمان جهانی بهداشت – طرز تحقیق مصرف دارو در مراکز بهداشتی درمانی. ترجمه دکتر سبحانی – تقی تقی پور انتشارات جاوید با همکاری معاونت بهداشتی استان گیلان. 1377.
• مجموعه مقالات سمینار بازآموزی مصرف منطقی داروها. موانع و پیشنهادها- رشت- دانشگاه علوم پزشکی گیلان مهر 77.
• نگاهی به دارو در سالهای اخیر. دکترسرکندی، مجتبی. مجله رازی – مهر 82 – شماره 9 سال چهاردهم. ص 2 تا ص 7.
• مروری بر برخی شاخص های تجویز و مصرف دارو در ایران (76 تا 80) واحد تحقیق و توسعه معاونت دارو و غذا. مجله رازی. سال چهاردهم – شماره 5 – خرداد 82.
• گزارش کمیته کشوری تجویز و مصرف منطقی دارو. دکتر سلیمانی، فاطمه و همکاران. 81-80.
• گزارش نهایی چهل و هفتمین اجلاس رؤسای دانشگاههای علوم پزشکی کشور. معاونت امور فرهنگی و مجامع شوراها و هیاءتهای امناء - بهار 82.
• متدلوژی استاندارد برای تدوین یک سیاست ملی دارو. دارو درمان – شماره 12 – اسفند 80 ص 9 تا ص 17.
• وضعیت بخش بهداشت و درمان در نیمه اول از برنامه سوم. دارو درمان – شماره 18. آبان 81. ص 14 تا 17.
• چگونه شیلی به مشکل استفاده بیش از حد آنتی بیوتیک ها غلبه کرد. دارو درمان. شماره 13. فروردین 81 . ص 17.
• خوددرمانی و فرهنگ مصرف دارو. دکتر ثمینی، مرتضی. رازی. شماره 6. سال  هفتم. تیر 75. ص 7-3.
• بررسی شاخص های نسخه نویسی پزشکان عمومی مراکز بهداشتی درمانی استان گیلان. مرکز بهداشت استان گیلان با همکاری دفتر دارویی معاونت سلامت وزارت بهداشت 80-79.
• خلاصه مقالات همایش سراسری فرهنگ مصرف دارو و غذا. دانشکده داروسازی ساری، مازندران. مهر 79.

متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است.

دانلود فایل 

دانلود مقاله مکانیسم های تولید اکریل آمید در غذا، خطرات و جلوگیری از تولید آن

اختصاصی از سورنا فایل دانلود مقاله مکانیسم های تولید اکریل آمید در غذا، خطرات و جلوگیری از تولید آن دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

اکریل آمید یک مونومر مهم صنعتی است که از اواسط سالهای 1950 بصورت تجارتی به بازار عرضه گردید. این ترکیب یک ماده جامد کریستالی بدون رنگ و بو بوده که از قابلیت حلالیت بسیار خوبی در آب برخوردار است. اکریل آمید همراه با پلیمر آن کاربردهای متنوعی در صنایع مختلف از جمله تصفیه شکر و تولید ژلهای مورد استفاده در آنالیزهای شیمیایی دارد. پلیمرزدایی از پلی اکریل آمید باعث وارد شدن مونومر اکریل آمید در محیط و آلودگی آب و خاک می شود. در سال 1980 سرطان زایی اکریل آمید در حیوانات آزمایشگاهی محرز شد و در ادامه از طرف آژانس بین المللی تحقیقات سرطان بعنوان ماده ای با خصوصیات احتمالاً سرطانزا برای انسان معرفی گردید. در اوایل سال 2002 برای اولین مرتبه حضور آن در غذاهای فراوری شده در درجه حرارت های بالا گزارش گردید. تولید این ماده در شرایطی مشابه قهوه ای شدن میلارد و با مکانیسم های مختلفی بین گروههای آمینی و آلدئیدی غذاهای غنی از کربوهیدرات و پروتئین صورت می گیرد. آسپارژین عمده ترین اسید آمینه شرکت کننده در تولید اکریل آمید می باشد. تولید اکریل آمید در مقادیر زیاد در چیپس سیب زمینی،خلال سرخ شده سیب زمینی، مارچوبه سرخ شده و سوپ های آماده پیاز گزارش شده است. نان و سایر فراورده های غله ای که دمای بالایی تحمل می کنند نیز قابلیت تولید اکریل آمید را دارند که با توجه به مصرف مقادیر زیاد آنها در کشورهای جهان سوم و عدم توجه کافی در فرآوری این محصول می تواند زنگ خطری برای سلامتی این جوامع باشد. اکریل آمید دارای گروههای آمینی و کربونیل بوده که بطور انتخابی گروههای سولفیدریل پروتئین‌های سازه ای و عملکردی را تغییر داده و بر ساختمان و عمل پروتیئن ها اثر می گذارد. چنین عملکردی در انسان و حیوان موجب صدمه دیدن هموگلوبین و اختلال در سیستم عصبی شده و در مواردی باعث صدمه زدن به DNA و ایجاد سرطان می گردد. راه حل های مختلفی در جلوگیری از مشکلات مذکور وجود دارد که مهترین آنها تغییر در شرایط فرآوری محصول، انتخاب رقم های مناسب گیاهی از لحاظ مقدار آسپارژین، غیر فعال کردن آسپارژین و تخریب اکریل آمید بعد از تولید آن است

1-تاریخچه :

آکریل آمید یک مونومر مهم صنعتی است که از اواسط سالهای 1950 بصورت تجارتی عرضه گردید. در سال 1964 مجموعه ای از مطالعات روی جنبه های مختلف واکنش های افزایشی نوکلئوفیلی گروهای امینی ، سولفیدریل اسید های آمینه ، پپتیدها و پروتئین ها به پیوند دوگانه اکریل آمید و سایر ترکیبات وینیلی مزدوج انجام گردید و مشخص شد که سرعت واکنش گروهای آمینی با اکریل آمید خیلی کمتر از سایر ترکیبات وینیلی می باشد . این ترکیب در شرایط خاصی می تواند بطور گزینشی گروه های سولفیدریل آلبومین سرم گاوی و گلوتن گندم را تغییر دهد .در اوایل سالهای 1970 امکان سرطانزا بودن این ترکیب در حیوانات آزمایشگاهی بررسی گردید و نتایج بدست امده حاکی از آن بود که این ترکیب می تواند سبب بروز تومورهایی در موش و سایر حیوانات آزمایشگاهی گردد. در سال 1980 مطالعات اپیدمیولوژیکی در خصوص امکان بروز سرطان در کارگران مشغول به کار در کارخانجات تولید مونو و پلیمرهای اکریل آمید انجام شد در هیچ یک از نقاط بدن این افراد نشانه ای از سرطان مشاهده نگردید. اکریل آمید در InVivo    به فرم اپوکسیدی خود یعنی گلیسید آمید تبدیل  می گردد . ترکیب اخیر از خود خاصیت ژنوتوکسیک نشان داده است . به همین دلیل از طرف مرکز تحقیقات بین المللی سرطان اکریل آمید بعنوان ماده ای با خصوصیات احتمالاً سرطانزا برای انسان ارزیابی گردید . در این ارزیابی ها اکریل آمید بعنوان یک ماده شیمیایی سنتزی مورد توجه قرار گرفت و قرار گرفتن انسان در معرض آن تنها به کارگران کارخانجات تولیدی اکریل آمید و پلیمرهای آن محدود می شد .

 در اوایل سال 2002 اداره ملی غذای سوئد و دانشگاه استکهلم بطور مشترک اعلام کردند که غذاهای فرآوری شده یا پخته شده در درجه حرارت های بالا منجر به تولید مقادیر نسبتاً زیادی اکریل آمید می گردد . این مطلب یک بعد جدید و غیر قابل انتظار را در ارزیابی خطر اکریل آمید معرفی کرد که هنوز در حال تکمیل شدن است . این مطالعات نشان داد که بواسطه واکنش میلارد بین آسپارژین و قند های احیاء کننده اکریل آمید تشکیل می گردد. بدنبال این مطالعات اپیدمیولوژیکی زیادی برای نشان دادن و معلوم کردن خطرات سرطان زایی اکریل آمید در غذای انسان انجام گردید

2- اکریل آمید

2-1- خصوصیات

اکریل آمید یک ماده جامد کریستالی ، بیرنگ ، بی بو و با نقطه ذوب  c ْ5/84 است که از هیدراسیون اکریلونیتریل بدست می آید این ترکیب در استون و اتانول محلول بوده قابلیت تحرک زیادی در خاک و آبهای زیر زمینی داشته و در طبیعت قابل تجزیه است .

2-2- در محیط های کاری

اکریل آمید کاربردی های صنعتی زیادی  از جمله در صنایع کاغذ سازی ، نساجی و آرایشی داشته و از آن بطور گسترده ای در سنتز پلیمر ژل های پلی اکریل آمید استفاده می شود. آکریل آمید بطور انتخابی گروههای سولفیدریل پروتئین های سازنده را تغییر داده و در موارد مربوط به ساختمان و عمل پروتئین ها بعنوان یک عامل از بین برنده خاصیت فلورسانس تریپتوفان مورد استفاده قرار می گیرد . از آکریل آمید ها بعنوان کاندیشنر خاک و در جهت جلوگیری از فرسایش خاک استفاده می شود. همچنین بعنوان یک ماده منعقد کننده در تصفیه فاصلاب ، یک عامل غلیظ کننده در تولید آفت کش ها استفاده می شود. پلیمر این ترکیب ممکن است تحت شرایطی در خاک تجزیه شود. میکروبها نیز می توانند باعث تجزیه پلی اکریل آمید شوند .

2-3-در غذاهای فراوری شده

برای اولین بار دانشمندان متوجه شدند که تغذیه حیوانات آزمایشگاهی با غذاهای سرخ شده بطور قابل ملاحظه ای موجب تجمع آنهاتوسط هموگلوبین می شود. آنالیز مواد غذایی نشان داد که در این غذا بطورقابل ملاحظه ای اکریل تولید شده است .مطالعات بعدی نشان داد که غذاهای فرآوری شده در درجه حرارت های بالا بویژه غذاهای غنی از کربو هیدرات و پروتئین محتوی مقادیر قابل توجهی اکریل آمید هستند . در جدول 1 محتوای اکریل آمیدی تعدادی از غذاها ملاحظه می گردد .

شامل 12 صفحه فایل word قابل ویرایش

دانلود تحقیق آمپول مگسترون و جلوگیری از بارداری

اختصاصی از سورنا فایل دانلود تحقیق آمپول مگسترون و جلوگیری از بارداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق آمپول مگسترون و جلوگیری از بارداری در 10 صفحه با فرمت ورد شامل بخش های زیر می باشد:

جلوگیری با آمپول
روش اول **آمپول مگسترون

 
روش دوم ** آمپول سیکلوفم

پیشگیری با مگسترون

 مزایای استفاده از مگسترون

معایب این روش

نحوه  استفاده از مگسترون

زمان‌ شروع‌ استفاده

‌‌چگونگی‌ استفاده‌ از مگسترون

آزمایش‌ها و معاینه‌های‌ لازم

‌حاملگی‌ هم‌زمان‌ با استفاده‌ از مگسترون

‌برگشت‌ باروری‌ پس‌ از قطع‌ روش

عوارض مگسترون

‌عوارض‌ غیرشایع‌ مگسترون

جلوگیری با آمپول
روش اول **آمپول مگسترون
  یک روش تزریقی جلوگیری از بارداری است و با تزریق آن تا سه ماه از بارداری پیشگیری خواهد شد. مکانیسم عمل آن مشابه قرصهای ضد بارداری می باشد و اثر بخشی آن بیش از 99 درصد است. با توجه به فاصله زیاد بین تزریقها و نداشتن مشکلاتی که خوردن قرصها دارند مانند فراموش شدن – سر موقع خوردن و غیره روش خوبی جهت جلوگیری می باشد احتیاطها و عوارض آن تقریبا مشابه عوارض قرصهای بارداری است که در قسمت مربوطه توضیح داده شده است بهتر است کسانی که تازه ازدواج کرده اند در ابتدا از قرصهای جلوگیری از بارداری استفاده نمایند و در صورت عدم بروز عارضه نسبت به تزریق این آمپولها اقدام نمایند

 
روش دوم ** آمپول سیکلوفم
روش دیگری است که با تزریق آن خانمها می توانند از بارداری جلوگیری کنند و زمان جلوگیری با تزریق این آمپول یک ماه می باشد و اثر بخشی آن 99 درصد است بدیهی است که برای ادامه روش باید ماهی یکبار این آمپول تزریق شود...