تحقیق درباره امام حسین(ع) و رهبرى بحران از مکه تا کربلا

اختصاصی از سورنا فایل تحقیق درباره امام حسین(ع) و رهبرى بحران از مکه تا کربلا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:92

بحران اختلالى است که از جهت سطح، کل سیستم و از جهت نوع فیزیکى یا نمادى، سیستم را
تهدید کرده و به مخاطره مى‏اندازد. بحران ممکن است به دو صورت در جامعه به وجود آید، یکى در
زمانى که کل سیستم از جهت مادى و فیزیکى تحت تاثیر قرار گرفته و حیات آن به مخاطره افتاده
باشد؛ دیگر آنکه سیستم به جهت مسائل اعتبار وحیثیت اجتماعى و به طور نمادین دچار بحران
گردیده و به ورطه سقوط کشانده شود. بحران کربلا از نوع دوم محسوب‏مى‏شود.

در این مقاله توضیح داده شده است که درمدیریت بحران موفق، سه عامل، نقش تعیین کننده
دارد که در نهضت کربلا به رهبرى امام حسین (ع) به روشنى نمایان است:

ویژگى‏هاى رهبرى چون قاطعیت، هدف روشن،عقیده همراه با بصیرت، مشورت در امور و...
ویژگى‏هاى پیرو چون وفادارى، مقاومت، شجاعتو... استراتژى و سیاسیت‏هاى مقابله چون داشتن
اطلاعات و خنثى کردن توطئه‏ها... نویسنده معتقداست امام حسین (ع) پس از عدم بیعت با یزید و
حرکت از مدینه به دنبال شرائط مناسبى براى مبارزه با یزید بود که با توجه به مرکزیت شیعه در
کوفه، پس از اعلام آمادگى مردم، آن حضرت به سمت عراق حرکت کرد و با درایت و مدیریت خود
این هنر را داشت که مشکل بحران را با موفقیت پشت سر گذارد و آن را به فرصتى طلایى تبدیل کند
و در جهت اهداف خود به کار گیرد، به گونه‏اى که زمینه براى دگرگونى در تمامى نسلها و منشاء تمامى
انقلابهاى مردمى‏گردید.

قصاص تاریخ پس از شهادت امام حسین(ع)

اختصاصی از سورنا فایل قصاص تاریخ پس از شهادت امام حسین(ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

ماجرای خونین کربلا آنقدر عظیم و تأسف‌بار است که زمان را در خود هضم می‌کند. ظهر عاشورای سال 61 هجری به‌راستی زمین و زمان و عرش و فرش را به هم درآمیخت. تاریخ بعد از این واقعه خونبار به تعبیری از قلم می‌افتد زیرا روایت ظهر عاشورا در نوع خود نهایت و اوج تبیین حدیث دردمندی اولاد آدم است. قلم بعد از بیان این ماجرا چه بنویسد و تاریخ از پس این واقعه چه بگوید؟‌ از این رو در کتب تاریخ و در خطبه خطیبان و واعظان و در روایت پیران و عالمان به‌ندرت شرحی از سالهای بعد از آن واقعه می‌خوانیم و می‌شنویم و دفتر پریشانی تاریخ‌نویسان حداکثر تا کاخ الخضرای یزید در کوچه پشت مسجد اموی دمشق باز است و اگر مورخی به جنبه فلسفی و تحلیلی واقعه کربلا نیز بپردازد آن را تا تبلیغ و تشریح ماجرا از زبان زینب کبری و امام سجاد(ع) و تصویر دردناکی اسارت اهل بیت سالار شهیدان ادامه می‌دهد و دیگر هیچ!
اما تاریخ آیینه عبرت آیندگان است. شاید مشیت الهی در بروز و وقوع چنین ماجرای غم‌باری از آن جهت باشد که آیندگان عبرت گیرند و راه را از چاه تمیز دهند و آزادی و حریت را ارج نهند و ایثار و فداکاری و استقامت رای را باور کنند و ماندگاری در تاریخ را به‌عینه ببینند و سرانجام تلخی سرنوشت یزیدیان و قابیلیان زمان را نیز فراروی خویش آورند تا مگر رسم و آیین قابیلیان برافتد و حق و حریت و خداباوری جایگزین آن گردد.
ما در این مجال سر آن داریم تا یکه‌تازی تاتاریان زمان در روز عاشورای کربلا و رجزخوانی نخوت‌بار آنها و ظلم و ستم بی‌منتهای آنان و حتی مورد به مورد‌ِ جسارت یزیدیان و ضربت زدنهای اینان و شمشیرزدنهای بی‌امان و سرانجام به آتش کشیدن حرم کاروان حسینی را به ترازوی سنجش زمان و تاریخ بسپاریم تا در این نقد اجتناب‌ناپذیر روزگاران سزای هر یک را به کفه اعمال آنها نهاده ببینید و این همه را در آیینه تاریخ گذاریم تا خوانندگان این سطور آن را تحلیل کنند که چگونه تاریخ خود قصاص ظالمان می‌کند.
عاشوری سال 61 هجری گذشت و سالهای کوتاه بعد از آن نیز سپری شد درحالی‌که مردم مدینه شورش کردند و عمال یزید آن را سرکوب نمودند و مک‍ّیان با عبداله‌ بن زبیر دیرگاهی بر علیه یزید مقاومت کردند و هر سوی سرزمین اسلامی را به نوعی قهر و غضب مسلمین دربرگرفته بود و خونخواهی سالار شهیدان، حسین‌ بن علی(ع) مردم را برانگیخته بود تا به محض پیدا شدن مفر‌ّی و روزنی فریاد برآرند و خون‌ِ خون‌ِ خدا را خونخواهی کنند!

این مقاله در قالب فایل WORD قابل ویرایش و در 20 صفحه ارائه شده است