دانلود مقاله ی ترجمه شده ی حقوق قانون مسئولیت حرفه ای داوران حلّ اختلاف کارفرما – کارگرOF PROFESSIONAL RESPONSIBILITY FOR
ARBITRATORS OF LABORMANAGEMENT
DISPUTES فایل ترجمه به صورت ورد وقابل ویرایش تعدادصفحات 20
برای در یافرت رایگان اصل مقاله اینجا کلیک کنید
مقدّمه
پیشینه مُفاد این قانون به داوری داوطلبانه پیرامون اختلافات کارفرما – کارگر و نیز سایر موارد مشخص داوری و آیین نامه های مربوط به آن می پردازد که بعد از تصویب اولیه توسعه بیشتری یافته و متداول گشته است. داوری داوطلبانه معطوف به خواست متقابل کارفرما و کارگر در هر یک از جلسات مذاکره به منظور توسعه راهکارهایی برای حلّ و فصل اختلافات است که تحقق نیازها و تعهدات هر کدام از طرفین را به دنبال دارد. پس در عمل هرگز دو سیستم اختیاری مشابه هم نخواهد بود. واژه های بکار رفته برای توصیف داوران (داور، حَکَم، میانجی بیطرف، رئیس هیئت داوران و غیره) همگی اشاره به رویکردهای معمول دارند، ولی تفاوت واقعی در هر نوع مدیریت در وجه تمایزهایی نهفته است که بین انواع متعدد آن ایجاد می شود. گاهی اوقات از داوران اختلافات کارفرما – کارگر خواسته می شود تا به عنوان یک شخص ثالث بیطرف با توجه به دسته ای از رویکردهای داوطلبانه و مرتبط داوری نسبت به حقوق و منافع کارگر عمل کنند که در رابطه با کارفرمای آنها یا نماینده یک اتحادیه عنوان می شود. در برخی موارد نیز رویه های موجود حاصل توافق داوطلبانه بین کارفرما و کارگر نمی باشد بلکه تحت الشعاع مواردی چون آیین نامه، قانون، توافق سردستی، قرارداد انفرادی استخدام یا روندهایی قرار می گیرد که بصورت یک جانبه از سوی کارفرمایان یا اتحادیه تصویب شده است. برخی از این رویه ها به منظور حلّ اختلاف شرایط جدید یا بازبینی شده قراداد طراحی می شود که در آن داور به منزله حقیقت یاب بوده یا یکی از اعضای هیئت استیناف و نظیر آن می باشد. رویه های دیگری نیز وجود دارد که به منظور حلّ اختلاف در مورد تعلیق ناعادلانه از کار یا سایر ابعاد قانونی استخدام، قرارداد ضمنی یا صریح استخدام فردی یا توافق برای حلّ دادخواهی طراحی شده است. در چنین مواردی داور به عنوان ارزیاب استیناف، مأمور دادرسی، حَکَم یا نظیر آن قلمداد می شود. در نهایت باید به رویه هایی نیز اشاره نمود که توسط کارفرما برای حلّ اختلافات استخدام تحت سیاستها و آیین نامه های پرسنل وضع شده و یا از سوی اتحادیه برای حلّ اختلاف نماینده کارگران در نظر گرفته می شود. استانداردهای مسئولیت حرفه ای جایگاه چهارم را در این آیین نامه به خود اختصاص داده و برای هدایت شخص ثالث بیطرف در تمامی چنین رویه های متعددی بکار می رود. حوزه مقررات این قانون را باید به عنوان دسته ای از استانداردهای رفتار حرفه ای برای داورانی برشمرد که مشمول بندهای مصوب آن می باشد، لازم به ذکر است که استانداردهای مذکور در بخش خصوصی توسعه یافته و برای داوری داوطلبانه اختلافات کارفرما – کارگر و سایر رویه های مرتبط توصیف شده در بخش مقدّمه بکار می رود و به عنوان رویه های تحت پوشش داوری اختلافات شناخته می شود. واژه داور که مِن بعد در این قانون از آن استفاده می کنیم به هر شخص بیطرف صرفنظر از عنوان مشخص اطلاق می شود که در رویه تحت پوشش داوری اختلاف خدمت نموده و در آن از حق تصمیم گیری یا صلاحدید رسمی برخوردار است. نمی توان از این قانون در ابعاد واسطه گری و دلجوئی بهره برد چرا که این دو مقوله متمایز از داوری است. همچنین رویه هایی که در آن شخص ثالث از قدرت تصمیم گیری یا صلاحدید برخوردار نیست در حوزه این قانون نمی گنجد. همچنین نمی توان از آن در مواردی چون نمایندگان حزبی، داوری امور تجاری یا رویه هایی غیر از موارد فوق الذکر استفاده نمود. حروف بندی قانون از حروف برجسته برای اصول مندرج عمومی استفاده شده و حروف مورب ایتالیک برای شرح و بسط اصول عمومی بکار می رود. حروف عادی هم برای تفسیر یا توضیح مورد استفاده قرار می گیرد. طیف کاربردی قانون رعایت کامل این قانون توسط داور پایه و اساس مسئولیت حرفه ای وی را تشکیل می دهد. آکادمی ملّی داوران از اعضای خود انتظار دارد که عملکرد حرفه ای خود را بر مبنای این قانون استوار نمایند، همچنین کمیته مسئولیت و شکایات حرفه ای نیز به اعضای خود توضیحات این قانون را توصیه نموده است. اتحادیه داوران آمریکا و خدمات فدرال واسطه گری و مصالحه نیز داوران فهرست خود را موظف به استفاده از این قانون در رویه های مربوطه استفاده خواهد نمود. البته داوران و نهادهای اداری دیگری نیز بصورت داوطلبانه این قانون را پذیرفته و از آن بهره می جویند. در تفسیر این قانون و بکارگیری آن برای بازرسی سوء عملکردهای حرفه ای تحت رویه های موجود یا بازبینی شده آکادمی ملی داروان و نیز نهادهای اداری باید دقت نمود که هر چند برخی استانداردهای آن به اصول اخلاقی حرفه داوری می پردازد، ولی موارد دیگر کمتر به اخلاقیات پرداخته و به عملکرد خوب تکیه می کنند. تجربه نشان داده است که مشکلات تمایزگذاری دقیق بین اخلاقیات و عملکرد خوب، بسیار بوده و این قانون نیز درصدد انجام آن نمی باشد. بلکه مواردی نظیر آن با توجه به وقایع و شرایط هر مورد خاص حل و فصل می گردد. 1 صلاحیت داور و مسئولیت های وی در قبال حرفه خود الف. صلاحیت های عمومی 1. صلاحیت های الزامی فردی یک داور شامل صداقت، درستی، بیطرفی و صلاحیت عمومی در موارد مربوط به کار می باشد. داور باید توانایی خود را در این صلاحیت های فردی ابراز نموده و هم در موارد مربوط به رویه و هم تصمیمات اساسی جانب صداقت و قضاوت درست را رعایت نماید. الف. انتخاب از طریق توافق متقابل طرفین یا طراحی مستقیم توسط یک نهاد اداری از جمله روشهای کارآمد تصویب چنین تلفیقی از عملکرد و پتانسیل افراد می باشد، نه واقعیت جا داشتن در یک فهرست نهاد اداری یا عضویت در انجمن حرفه ای داوران. 2. یک داور باید برای هر دو طرف از آمادگی اِعمال قانون برخوردار باشد که هم شامل یک پرونده و هم دسته ای از پرونده ها می باشد. سازش با داور برای دسترس پذیری فردی به وی غیرحرفه ای می باشد. ب. صلاحیت های مربوط به موارد خاص 1. وقتی یک داور تشخیص می دهد که یک پرونده نیاز به دانش تخصصی فراتر از صلاحیت وی دارد باید آن را رد نموده و یا تقاضای دستیاری فنّی نماید. الف. این احتمال وجود دارد که یک داور دارای صلاحیت عمومی بوده ولی فاقد صلاحیت تخصصی باشد. مواردی چون استانداردهای کاری، ارزیابی شغلی، برنامه های رفاهی، بازنشستگی یا موارد مربوط به بیمه نیاز به دانش تخصصی، تجربه یا صلاحیت دارد. داوری در مورد شرایط قرارداد نیز مستلزم پیشینه و تجربه متمایز و مشخص است. ب. مصوبه یک نهاد اداری یا یک داور مبنی بر نیاز به صلاحیت خاص مستلزم آن است که هر دو طرف از ماهیت ویژه پرونده قبل از عقد قرارداد با داور آگاه باشند. ج. مسئولیت های مربوط به حرفه 1. داور باید منزلت و شأن کاری نهاد را در نظر گرفته و درصدد ارائه خدمات موثر به طرفین برآید. الف. به این منظور داور باید همواره در جریان اصول، عملکردها و پیشرفت های مربوط به حوزه عملکردی خود باشد. 2. داور نباید در تبلیغات و یا درخواست کار داوری از بیانیه های اشتباه یا فریبکارانه استفاده کند. 3. داور نباید عملی انجام بدهد که موجب نقض بیطرفی وی شده یا به نظر چنین می رسد. الف. داوران می توانند طیّ نامه یا بروشور و یا روشهای دیگر اطلاعات درستی را در مورد خود منتشر نموده یا ارسال کنند البته با این شرط که اطلاعات مذکور با حُسن نیت و برای نمایندگی از هم کارفرما و هم کارگر انتشار یابند. 4. یک داور باتجربه باید در روند آموزش داورهای جدید همکاری کند.
مقاله ی ترجمه شده ی حقوق قانون مسئولیت حرفه ای داوران حلّ اختلاف کارفرما – کارگر