تولید سالیانه انگور بالغ بر 65 میلیون تن می باشد . انگورها در حدود 9 میلیون هکتار از سطوح زیر کشت را به خود اختصاص می دهند. که بیشترین مصرف آن برای تولید نوشابه های الکلی است . همچنین برای تازه خوری و تولید کشمش نیز از آن استفاده می شود.
این متن بیشتر دربارة انگورهایی بحث می کند که vinifera Vitis خالص نیستند . Vitis قسمت کوچکی از تولید کل جهان را به خود اختصاص می دهد. اغلب برنامه ای اصلاحی کولتیوارهایی را تعقیب می کنند که توسط قلمه و پایه وژرم پلاسم ازدیاد می شوند.
منابع رژم پلاسمی که vinifera نیستند دارای مقاومت به حشرات ، بیماریها و تغییرات شدید محیطی هستند که در vinifera یافت نمی شود . گونه های nonvinifera همچنین بهترین منبع ژنی برای کلون های مولکولی و انتقال به کولیتوارهای vinifera هستند. بکارگیری هیبریدهای بین گونه ای نتایج خوبی در گسترش رشد انگور در مناطقی که کشت vinifera نا موفق بوده (بعلت آفات و یا تغییرات شدید دما) داشته است . در کل توسعة پایه خیلی فعال است و تماماً بستگی به رژم پلاسم nonvinifera دارد.
کشت انگور یک هنر باستانی است . مدارک و اسناد نشان می دهد که کشت انگور و درست کردن شراب در مصر به 5000 تا 6000 سال پیش باز می گردد. قبل از شروع قرن اول ، انگور و شراب در نظر مردم خاورمیانه و مدیترانه مهم جلوه می کرد. انگور نه تنها از نقطه نظر تولید شراب اهمیت داشت ، بلکه از لحاظ تازه خوری نیز مدنظر بود. انگور دارای کالری زیاد و در حدود 20تا25 % قند است . انگور خشک شده در حدود 80% قند دارد و یکی از منابع متعدد قندی است که می توانند ذخیره و براحتی مصرف شوند.
مناطقی که تمدن انسان نخستین از آنجا صورت گرفته ، جایی بین دریای سیاه و دریای کاسپین است که انگورها هنوز بصورت وحشی یافت می شوند vinifera را نیز می توان از قدیمی ترین انگورهایی دانست که در آنجا رشد کرده است . محل پیدایش اولیه، منطقة مدیترانه بوده که بطرف نواحی ساحلی گسترش یافته است. در قرن 15 کشت انگور در جزایر قناری و Maderia پایه گذاری شد. سپس به آفریقا جنوبی ، استرالیا و آمریکای جنوبی کشده شد. اولین انگورهای شرابی در قرن 18 از مکزیکو به کالیفرنیا آورده شدند و در نیمه اول قرن 18، پرورش انگور و ساختن شراب ابتدا در کالیفرنیا انجام شد و بسرعت از سال 1860 تا1900 به سایر نقاط پراکنده شد.
خانوادة ویتاسه که خانوادة انگور بشمار می رود. شامل 14 جنس و بالغ بر 1000 گونه است و گستردگی زیادی از نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری گرفته تا مناطق معتدله را دارد. جنسی که اهمیت اقتصادی زیادی را دارد، Vitis است . دیگر گونه ها که شامل Cissus antartica , Ampelopsis, partheno cissus است بیشتر جنبه تزئینی دارند. Vitis دارای دو زیر جنسی است که Muscadinae و EuVitis نامیده می شوند که فقط از لحاظ تعداد کروموزوم با هم تفاوت دارند. در Muscadinae 40=n2 ودر EuVitis 38=n2 است و امکان هیبریداسیون بین آنها وجود ندارد. زیر جنس EuVitis برحسب منطقة پراکندگی به سه دسته تقسیم می شود . گونه های وحشی و بومی امریکا ، دارای ارزش زیادی برای اصلاح کنندگان هستند. ولی در مقابل آفت فیلوکرا، حساس بوده و نابود می شوند. از مهمترین آنها می توان به مواد زیر اشاره کرد.
.V.rapestris در مناطق شنی و سنگلاخی جنوب آمریکا و مکزیک پراکنده است و نیز جنوب میسوری ، ایلینویس ، آرکانزاس ، کنتاکی ، تنسی، اوکلاهما و تگزاس شرقی و مرکزی مقاوم به فیلوکسرا و بیماریهای قارچی ریشه است .
ریشه ها دارای فعالیت بسیاری بوده و تا اعماق زمین فرو می روند. مقاوم به سفیدک پودری و خشکی و آهک بیش از حد خاک است .
- ripria مناطق وسیعی از کانادا تا تگزاس و از غرب تا یوتا. دارای مقاومت بسیار به فیلوکسرا و اغلب بیماریهای قارچی است و متحمل سرمای زمستان و دارای قدرت سازگاری بسیار بالایی است . دارای ریشه های قوی است و به آسانی تکثیر می شود. حساس به آهک زیاد خاک است . زود گل بوده و دارای میوة زود رس است . میوه دارای قند واسید زیاد است.
- monticola در کوههای تگزاس بسیار است . دارای مقاومت بسیار به آهک است . مقاوم بهفیلوکسراو اغلب بیماریهاست . رشد کمی داشته و ازدیاد آن مشکل است . بندرت در هیبریداسیون ها بکار می رود.
- vulpina انگور زمستانی است . دارای محدوده ای از پراکندگی از دریاچه های بزرگ تا فلورید است . دارای قدرت زیاد، مقاوم به فیلوکسرا و حساس به آهک زیاد خاک است . از آن در فرانسه بندرت بعنوان پایه استفاده می شود. مقاوم به سفیدک داخلی و بیماریهای ریشه است .
- aestivalis انگور تابستانی است . از نیوانگلند تا جرجیا واز آرکانزاس بطرف رودخانه می سی سی پی است . مقاوم به فیلوکسرا ولی نسبت به چند بیماری قارچی مقاومت چندانی ندارد. دارای میوه های مطلوبی است.
- biocolor در قسمتهای شمالی و شرقی آمریکا یافت می شود . V.aestivalis argentifolia نیز نامیده می شود. خصوصیاتی شبیه V.aestivalis دارد.
- candicans انگور وحشی برگرفته از تگزاس ، آرکانزاس ، اوکلاهماست . دارای مقاومت به فیلوکسرا و قدرت سازگاری بسیار با گرما و خشکی است . کمتر از آن بعنون پایه استفاده می شود. زیرا پیوند آنها کمتر می گیرد. و ریشة ضعیفی دارند. حساس به آهک زیاد خاک هستند. مقاومت به سفیدک درونی و پوسیدگی ریشه بسیار بالاست.
- cinerea انگوری است از مرکز و جنوب شرقی ایالات متحده . مقاوم بهفیلوکسرا. سفیدک داخلی ، سفیدک سطحی، پوسیدگی ریشه، اما با آهک بالای خاک سازگار نیست. ریشه دهی ضعیف و پیوند آن مشکل است .
- berlandieri انگور اسپانیایی ، از تگزاس و مکزیکو . مقاوم به فیلوکسرا. مقاوم به آهک
زیاد خاک و خشکی و نماتدهای خاک. سیستم ریشه ای ضعیف ، پیوند کمتر می گیرد. شاخساره ها دارای مقاومت خوبی به انواع سفیدکها هستند.
- Labrusca انگور روباه ، از نیوانگلند تاجرجای شمالی و ایندیانا و در امتداد رودخانةاوهایو، مقاوم به سرما و دارای میوه های بزرگی است . مقاومت آن به فیلوکسرا کم است ولی مقاومت بسیار عالی در برابر سفیدک داخلی دارد. نسبت به پوسیدگی سیاه ریشه ضعیف است.
- acerifolia انگور شنی یا انگور ساحلی. دارای طعم متوسط ، مقاومت عالی به سرمای زمستانی و مقاوم به سفیدک درونی و سطحی. مقاومت کم به فیلوکسرا و نیز حساس به مقدار کم آهن است . مقاوم به شوری است .
- champinii مقاوم به بیماریها ، خشکی وفیلوکسرا و پوسیدگی سیاه ریشه و نماتدهای ریشه است . بعلت حساس بودن به کمبود آهن و پیوند مشکل ،از آن بطور گسترده استفاده نمی شود. در محدوده های طبیعی خود در خاکهای آهکی رشد می کند.
شامل 27 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت انگور