چکیده : در فرایند کنونی برنامه ریزی و مدیریت شهری، استفاده از راهبردهای مشارکتی و رویکرد برنامه ریزی از پایین به بالا به تدریج مورد اجماع نظر برنامه ریزان قرارگرفته است . تحقق این رویکرد، به عنوان واحد پایه و محور محله نیازمند تعریف نظام تقسیمات فضایی خردتری است که میتوان برنامه ریزی مشارکتی در عرصه همگانی درشهرها قلمداد کرد. این پایان نامه با رویکرد محله محوری در نظام مدیریت شهری شهرهای کوچک سعی دارد مهمترین شاخص ها و مؤلفه های محله محوری را در محدوده محلات شهر اصلاندوزمورد مطالعه قرار دهد. روش انجام این پژوهش روش توصیفی- تحلیلی (آماری توصیفی و استنباطی) است و برای سنجش وضعیت هویت محله محوری ومیزان مشارکت از روش پیمایشی استفاده شده است. به طورخاص، میتوان این تحقیق رانوعی پیمایش تطبیقی دانست. نتایج حاصل از یافته های تحقیق نشان می دهد که بین رویکردمحله محوری و پیشرفت مدیریت شهری رابطه معناداری وجود دارد،. همچنین بین رویکرد محله محوری و انعکاس مشکلات مردم رابطه معناداری وجود دارد.
پایان نامه : رویکردمحله محوری درنظام مدیریت شهری شهرهای کوچک نمونه موردی : شهراصلاندوز – استان اردبیل