مقدمه امروزه دستیابی به اهداف سازمانها با نحوه عملکرد صحیحِ نیروی انسانی شاغل در آن ها مرتبط است، این امر در سازمان های خدماتی مانند بیمارستانها از اهمیت بیشتری برخوردار میباشد(هدایتی،2011). بنابراین، اساس توجه به مفاهیمی هم چون عدالت و کیفیت زندگی کاری در خصوص کارکنان بیمارستانها میتواند یکی از مهارتهای مهم مدیریتی به شمار آید. در این میان، عدالت و استقرار آن به عنوان یک نیاز اساسی برای گروههای انسانی، همواره در طول تاریخ و در ادیان مختلف مطرح بوده است(مردانی هاموله،2009). این گونه از عدالت، مبتنی بر نفع شخصی است. در حقیقت، عدالت توزیعی بر منصفانه بودن عواید سازمانی مانند پاداش و ترفیع بر مبنای میزان تلاش کارکنان، قضاوت می کند(ویلیامسون،2011). (Williamson , 2011) در عدالت تعاملی، کارکنان عدالت را از برخوردهایی که در روابط متقابل شخصی با آنان می شود؛ استنباط می کنند، این گونه از عدالت بر حیطه ی فردی فعالیت های سازمانی به ویژه رفتارها و ارتباطات مدیریت با کارکنان متمرکز است و گویای رفتار توأم با صداقت و احترام در ارتباطات می باشد. به عبارت بهتر، این عدالت بیانگر بازتاب احساس کارکنان در مورد میزان منصفانه بودن رفتار سرپرستان با آنان است. هنگامی که کارکنان ادراک مناسبی از عدالت تعاملی داشته باشند با همکاران خود ارتباط صحیحی برقرار می کنند. در چنین شرایطی با تجربه نمودن عدالت، سطح ارزش و احترام شخصی کارکنان در سازمان افزایش مییابد زیرا اجرای عدالت و نمودهای آن در سازمان به این معنی است که آنان آن قدر مورد توجه و احترام بوده اند که عدالت برای آنان رعایت شده است. ضمن آن که رفتار عادلانه با کارکنان موجب انسجام سازمان می شود(نادری،2010) (Nadiri , 2010).
مقاله با فرمت ورد تعداد صفحات 5
مقاله ارتباط بین عدالت سازمانی درکشده با کیفیت زندگی کاری در کارکنان یک بیمارستان منتخب در شهر اهواز
