اختصاصی از
سورنا فایل دانلود تحقیق کامل درمورد سیکاها (آبشارها) - نیروگاه آبی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 17
سیکاها (آبشارها)
در جنوب پل گرگر یا پل دروازه(آبشارها)، در سمت چپ و راست رودخانه طاق هایی چند با ساختمانهایی که آب را از بالا دست گرفته و به درون مرتبه های پائین تر سرازیر می کند بنام سیکا معروف و نمایان است. این بناها که تعداد آنها را در سمت چپ رودخانه در حدود شانزده و در سمت راست نیز به همین حدود تعدادی از خراب و آباد دیده می شوند محل آسیاب های گندم خوردکنی و تهیه ی آرد به وسیله ی استفاده از قوه ی آب رودخانهاست که آب از ارتفاعی به مرتبه ی زیرین فرو می جهد و سنگ آسیاب را به گردش و چرخش در می آورده است. در حدود 40 سال پیش بجای آسیابهای پیشین ،بجز یکی دو سه دستگاه که بصورت آسیاب باقی مانده، کارخانه های روغن کنجد («ارده» کشی)، یخ سازی و نیروگاه برق قرار داشته و یکی دو زیرزمین خشک با هواگیر و سوراخ های روشنائی برای مردم در تابستان گرم شوشتر جای استراحت نیمروز تابستان است و بقیه ی آنها مخروبه و متروک مانده اند.
شکل و سبک ساختمانی این آسیابها درست نشان می دهد که شاید از زمانهای خیلی پیش یعنی از روزگار حفر آبراه ی گرگر و بستن بند میزان ، با استفاده از نیروی آب، تعبیه ی آسیابها کرده اند و ساختمان آنها ابداً شباهتی به آنچه در دزفول در محل رعنا بنام اسیوآی رعنا در بستر رود دز وجود دارند و می گویند آسیابهای گندم خوردکنی بوده اند ندارند و کاملاً با آنها متفاوتند. در گوشه ی سمت چپ یعنی مشرق پل چسبیده به پل گرگر آثار یک جرز و پی پل قدیمی و ستونی از آن باقی مانده است که به احتمال همین ستون یکی از پی های پل قدیمی گرگر است و در همین ضلع شرقی رودخانه چهار مجرای وسیع سنگی وجود دارد که آب رودخانه را به درون آبراه ی دیگر می اندازد
آبراهه ها و مجاری آب منشعب از گرگر از سمت شرق رودخانه جدا شده و در زیر پل گرگر آثار مجاری و تمهیدات آبرسانی و آب بری عهد ساسانی قابل ملاحضه است. تفاوت آشکار دیگری که بین آسیابهای سیکا در شوشتر و اسیوآی رعنا در دزفول وجود دارد آنست که اسیوآی رعنا در بستر رودخانه ی دز قرار دارند در حالی که سیکای شوشتر در کنار رود گرگر واقعند و پیدا است که به روزگار آبادانی این تاسیسات و تا سالیان دراز آب رودخانه حتی به پی حریم سیکا هم نزدیک نبوده است و بتدریج بندها خراب و زمین ها شسته شده و اکنون آب به پی های بناهای سیکا می رسد ، با وجود این یک آبراهه آب مورد احتیاج بناهای سیکا را به آنها می رساند و تاسیسات به هیچوجه در بستر رودخانه نیست و در ارتفاعی مشرف به آن است.
سیکا ها و فرار از گرما
در کتاب «شوشتر یعنی خوبتر» در رابطه با سیکا چنین نوشته شده است:
«یکی دیگر از بناهای قدیمی که بسیار زیبا و قابل توجه می باشد سیکا است که در رابطه با استفاده از منابع آب خدادادی منطقه مکانی با هوای خنک و نسیمی فرح بخش که از روی آب بلند می شود. اگر از بالای پل گرگر در ظلع جنوبی به پایین نگاه کنید منظره آبشارها و سیکا دیده می شود.
سیکا محلی است با اتاقک ها و راهروهای باریک که در کنار آنها جوی آب روان است و منافذی مشرف به رود گرگر دارد. این مکان در تابستان محل تفریح مردم مخصوصاً آقایان است. کسانی که از شوشتر بازدید می کنند، بی شک به محل سیکا نیز می روند و از منظره آن لذت می برند.
سیکا، دومین نیروگاه برق آبی در ایران و اولین تامین کننده نیروی برق در شوشتر
در سایت خبری وزارت نیرو نیز در رابطه با نیروگاه برق آبی در آبشارهای شوشتر مطلب زیر درج شده است:
آبشارهای شوشتر نخستین نیروگاه برق شهر شوشتر بوده است
«نخستین نیرو گاه شخصی برق شوشتر در محوطه تاریخی آبشارهای شوشتر با تاسیسات آبی و تاریخی منصوب به دوره هخامنشی و ساسانی در سال 1312 راه اندازی شده است.
به گزارش واحد اطلاع رسانی سازمان میراث فرهنگی کشور ، بر اساس تحقیق حمید فرخ احمدی کارشناس باستان شناسی آب و برق خوزستان علی نمکی شوشتری نخستین شخصی است که در سال 1312 باستفاده از امکانات فنی آن زمان به ساخت و نصب دو دستگاه نیروگاه آبی در منطقه آبشارهای شوشتر اقدام کرده است.
ساخت این نیروگاه در کانالی با عرض یک متر ، در مکانی با ارتفاع ریزش 3 متر در محل پروانه ها و دو دستگاه دینام در ارتفاع 5/4 متری پروانه ها در سال به طول انجامید.
دینام ها و پروانه ها از امکانات شرکت نفت آن زمان تهیه و سایر تجهیزات در محل طراحی و ساخته شدند. این نیروگاه آبی با نام موسسه نمکی با خروج دو رشته برق 110 ولت از هر دینام توزیع برق در 4 بخش شهر را عهده دار بود.
در سال 1314 با توجه به مصرف کم نبودن کنتور ، توزیع و فروش برق به صورت رشته لامپ صورت می گرفت به طوریکه در هر منزل یک رشته لامپ نصب و بابت بهای مصرفی ماهیانه مبلغ 45 ریال دریافت می شد. این نیروگاه برق 350 منزل مسکونی و نیز 400 رشته لامپ 25 تا 60 واتی رشنایی معابر و خیابان را تامین می کرد.
پرسنل مؤسسه برق نمکی اعم از تولید و توزیع و تغییر در مجموع متشکل از 7 نفر بوده که یکی از آنها به نام حاج عبدالکریم نمکی شوشتر هم اکنون در حال حیات و ساکن اهواز است.
این موسسه علیرغم افزایش راندمان در سال 1323 به دتلیل عدم درآمد کافی و نیاز بیشتر به برق در مواجهه با مشکلات سرانجام در سال 1327 از ادامه کار بازماند.
مؤسسه نمکی همچنین در سال 1321 با احداث یک دستگاه پروانه گردش با استفاده از نیروی محرکه آب و یک دستگاه پمپ تک سیلندر با اقدام به نصب تاسیسات تولید و توزیع آب شرب آب مورد نیاز 300 خانوار شهری را تامین می کرد.
این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید
دانلود با لینک مستقیم
دانلود تحقیق کامل درمورد سیکاها (آبشارها) - نیروگاه آبی 
