دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 16
جایگاه فناوری اطلاعات در تکامل و پیشرفت کشورها
بشر، سالیان متمادی بدون داشتن وسیلة محاسباتی زندگی می‌کرد و انگشتان دستانش، تنها وسیله محاسباتی او را تشکیل می‌داد. بالا بودن قدرت تفکر انسان در مقایسه با حیوان، سبب گردیده که هیچگاه به امکانات محدود خود اکتفا نکند و همواره درصدد یافتن راه‌هایی برای توسعه و تکامل این امکانات باشد.
امروز مشاهده می کنیم که بر اثر استفاده از ماهواره ها و سیستم « اینتر نت « همه دنیا در تمام لحظات به هم « متصل « شده است . اصطلاح « متصل بودن « Connectivity ورد زبان رهبران سیاسی و مدیران و کارشناسان اقتصادی و بازرگانی و آموزشی است.
سرعت ارتباطات و مخابرات ، « جهانی شدنِ ِ « پدیده های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی را به دنبال آورده است .
« اتصال « در سیاست و تجارت و فر هنگ ، کشورهای در حال توسعه را با وضع خطیری روبرو می سازد. در این دنیای جدید ، در این اقتصاد جهانی ، اگر کشور های در حال توسعه جای مناسب برای خود دست و پا نکنند ، فرصت دیگری به دست نخواهند آورد و عقب ماندگی غیر قابل جبران ، آنها را در معرض زوال و نابودی قرار خواهد داد."
« جهانی شدن » ، تعریف :
« جهانی شدن « کره زمین را با همه کوه ها و در یاها به یک « دهکده جهانی « مبدل ساخته است
دهکده ای که بر سر هر کوی و برزنش همه با هم گفتگو دارند و شایعات و اخبار را با یکدیگر گوش به گوش و دهان به دهان رد وبدل میکنند.
جهان گردی ، تلویزیون ، رادیو ، اینتر نت ، تجارت ، سر مایه گذاری ، شبکه ی بهم تنیده ای از ارتباطات بوجود آورده است که در سراسر تاریخ چند میلیون ساله بشر بی سابقه میباشد.
هیچ ملتی و یا جامعه ای نیست که بخواهد و یا بتواند خود را از کشش این شبکه بهم تنیده پیوستگی ها دور نگه دارد. بر عکس هر روز چه کمیت و چه کیفیت ، چه چندی و چه چونی این ارتباطات و کنشهای متقابل گسترده تر و بیشتر میشود.
تطور گرایان ( اولوسیو نیستها ) فر آیند جهانی شدن را مر حله ی نوینی از تطور و تکامل عمومی بشریت میدانند. در این مرحله « لایه معنویت « در ارتباط متقابل با رفاه مادی انسانها بمنزله آخرین لایه ای که تطور عمومی حیات به صحنه پیدایش و نمایش کشانده است ، در سطح و ژرفا گسترش مییابد.
باید در نظر داشت که پارادیگم و نقطه نظر تطور گرایان بری از احکام اخلاقی خوب و بد است . بدین معنی که گسترش سطحی و عمقی « لایه معنویت « از دید گاه آنان نه با صفت « خوب « و نه با صفت « بد « داوری نمی شود، بلکه صرفا دلالت بر یک فر آیند واقعی دارد. آنچه در این فر آیند اتفاق می افتد ، گسترش و افزایش کمی و کیفی اطلاعات انسان هاست از خود و از طبیعتی که از آن بر خاسته اند وبا آن در تبادل دائمی مواد قرار دارند.
دید گاه تطور گرایان مارا از آن بر حذر میدارد که گرفتار تک بعدی و تنگ نظری و کاهش گری در قبال جهانی شدن شویم ، آن گونه و از آن دست که بطور مثال اقتصاد گرایان میشوند. آنها جهانی شدن را بیشتر به تجارت ، خدمات و سر مایه گذاری محدود می کنند و به دیگر جوانب آن توجه ندارند یا توجه چندانی ندارند. حال آنکه جهانی شدن فر آیندی چند لایه ای و پیچیده است مرکب از جهانی شدن اقتصادی ، جهانی شدن سیاسی و جهانی شدن فر هنگی .
براستی جهانی شدن شامل پدیده های بسیاری است : مبادله ایده ها و دانشها ، فن آوری ها و هنر ها ، امتزاج فر هنگها ،دامن گستری یک جامعه مدنی جهانی ، جنبش عمومی بشریت برای حفظ محیط زیست ، ایجاد اهرمها و نهاد هائی که بر اقتصاد جهانی تاثیر بسزائی می گذارند مانند صندوق بین المللی پول و بانک جهانی و سازمان تجارت جهانی و غیره.
واکنشهای مختلف در برابر « جهانی شدن » :
طبیعی است که در برابر روند چشم گیر جهانی شدن که دامنگیر همه کشور هاست ، واکنشهای متفاوتی از مثبت و منفی صورت گرفته است . رویهم رفته میتوان گفت که جهانی شدن در آغاز صرفنظر از برخی استثناآت مورد استقبال شور انگیزی قرار گرفت . بسیاری از مردم جهان و دولتها در این روند بهم پیوستگی های افزاینده جوامع ملی ، شانس و بخت بزرگی را برای رشد و توسعه ، رفاه و تامین اشتغالات برای کارورزان خود می دیدند . حقیقت هم اینست که تنها بین سالهای 1990 تا 1996 یعنی ظرف شش سال جریان سرمایه در کشور های رشد نیافته و یا در حال گذار شش برابر شد.
بیش از همه آسیای شرقی با بر خورد مثبت و معقول خود از جهانی شدن سود برد ، زیرابدور از ایدئولوژیها و جبهه گیریهای عقیدتی رشد و توسعه اقتصادی خود را بر مبنای صادرات به بازار های جهانی و دستیابی به فن آوریهای مدرن در تولید و پذیرش سر مایه گذاری های محاسبه شده قرارداد. (بطور مثال آنها بازار خود را به روی سر مایه های سوداگر که در کوتاه مدت بدنبال سود های کلان هستند ،بستند وتنها در را بروی سر مایه گذاری های دراز مدت باز گذاشتند.)
کشور های آسیای شرقی با در پیش گرفتن سیاستهائی معقول به رشد و توسعه و همزمان با آن به ثبات دست یافتند و ظرف بیست و پنج سال گذشته حتی یک مورد از رشد و توسعه منفی و رکود اقتصادی نداشته اند .( یکی دیگر از خط مشی های معقول آنها این بود که به توصیه های نئولیبرالیستی صندوق بین المللی پول گوش ندادند که آزادی کامل و بلا شرط بازار را از آنها خواستار بود ، بلکه به نقش تنظیم کننده و هدایت گر دولت در راهبرد اقتصاد توجه خاصی مبذول داشتند . )
بر عکس دولتهائی بودند که در همین زمان دست رد به سینه جهانی شدن زدند مثلا کره شمالی ، کوبا و ایران . یکی از دلایل اصلی جمهوری اسلامی در بر خورد پس زننده و حتی خصمانه اش ، حاکمیت «ایدئو لوژی اسلامی « بوده است که هنوز هم ادامه دارد. طبق این ایدئولوژی خشن که از همان ابتدا بر پرچم دولت دینی نقش بسته و رئوس سیاست خارجی آنرا تشکیل داده است ، آنچه که « اسلامی « نیست تنها ارزش آنرا دارد که از صحیفه روز گار محو شود. دقیقا به همین دلیل ، مخاصمه با جهان آزاد از همان بدو کار بمنزله مبارزه با « شیطان بزرگ « شروع شد که هنوز نیز ادامه دارد. طبیعی است که سیاست در لاک خود خزیدن و در های بسته از بیخ و بن با سیاست استقبال معقولانه از پدیده جهانی شدن و بر خورداری از موقعیت و فرصتی که برای رشد و توسعه به دست میدهد ، در تضاد است.
در زیر به بررسی کوتاهی از کار نامه اقتصادی این دو بر خورد متفاوت می پردازیم: یکی استقبال مدبرانه آسیای شرقی و دیگری برخورد دشمنانه جمهوری اسلامی .
بر خورد آسیای شرقی :
میدانیم که کشور های آسیای شرقی در حدود سی سال گذشته نمونه عقب ماندگی ، رکود اقتصادی و فقر شدید و گسترده اهالی و در نتیجه کیفیت بسیار نازل زند گانی بودند. ولی در عرض همین مدت با بر خورد مدبرانه و معقول خود به جهانی شدن بر این گرفتاریها و مشکلات جانکاه بطرز چشم گیری فائق شدند.
بطور مثال چین( بر خلاف توصیه های صندوق بین المللی پول ) با در پیش گرفتن یک سیاست کلان اقتصادی درست و توسعه گر ، به رشد سالیانه ای برابر 8 تا 9 در صد ( طبق برخی آمار حتی بیشتر ) دست یافت و امروز میرود که به یک غول صنعتی و حتی ابر قدرتی جدید مبدل شود.
نگاهی به آمار زیر که از سوی بانک جهانی منتشر شده است ، گرایشهای رشد و توسعه بر خی از کشورهای آسیای شرقی را نشان میدهد:
رشد در آمد سرانه در پاره ای از این کشور ها از سال 1970 ببعد از قرار زیر بوده است :
در چین 286 در صد ( یعنی در آمد سرانه سالیانه بیش از چهار در صد افزایش داشته است)
در کره جنوبی حتی 566 در صد ( یعنی در آمد سرانه سالیانه6 ,5در صد افزایش داشته است)
