دانلودمقاله اثر استانداردهای حسابداری ایران بر ثبات رویه صورتهای مالی

اختصاصی از سورنا فایل دانلودمقاله اثر استانداردهای حسابداری ایران بر ثبات رویه صورتهای مالی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چکیده :
یکی از رویدادهای بسیارمهمی که در سالها ی اخیر در جامعه حسابداری کشور به وقوع پیوست تدوین استانداردهای حسابداری ایران بر مبنای استانداردهای بین المللی حسابداری و الزام به رعایت آن در تهیه صورتهای مالی بود.از آنجا که این استانداردها شامل تغییراتی در برخی از روشها ورویه های مورد استفاده نسبت به سالهای قبل از الزام به رعایت استانداردها بود این احتمال همواره وجود داشت که قابلیت مقایسه صورتهای مالی زیر سوال رود.بدین ترتیب در این مقاله قابلیت مقایسه صورتهای مالی،در قبل وبعد از الزام به رعایت استانداردهای حسابداری مورد بررسی قرار میگیرد.برای تحلیل داده های تحقیق و نتایج حاصل از آن،31 شرکت از مجموعه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده و قابلیت مقایسه سه صورت مالی اساسی آن شامل: صورت سودوزیان،ترازنامه وصورت جریان وجوه نقد در قبل وبعد از الزام به رعایت استانداردحسابداری ایران با یکدیگرمورد مقایسه قرار میگیرد.برای اطمینان از نرمال بودن جامعه آماری تحقیق ابتدا از روش کالموگوروف اسیمرنوف استفاده شده وسپس داده های تحقیق با آزمونهایT-Test و ویلکاکسون توسط نرم افزارSPSS مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج نهایی وجمع بندی کلی حاصل از تجزیه وتحلیل اطلاعات نشان مدهد که قابلیت مقایسه صورت سود وزیان،ترازنامه وصورت جریان وجوه نقد در بعد از الزام به رعایت استاندارد حسابداری ایران در مقایسه با قبل ازآن حفظ نشده است.

* کارشناس ارشد حسابداری و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان
مقدمه:
حسابداری فعالیتی خدماتی است،وظیفه اصلی آن تهیه و ارائه اطلاعاتی است که در تصمیم گیریهای اقتصادی سودمند واقع شود.فلسفه وجودی سیستم اطلاعات حسابداری، ارائه خدمات به افراد وگروههایی است که از اطلاعات کمی وکیفی گوناگون برای دستیابی به اهداف خود، استفاده به عمل می آورند. در این راستا، نظام حسابداری وظیفه ارائه اطلاعاتی را بر عهده دارد که به طور معمول از ماهیت مالی برخوردار است. ایفای این وظیفه و پاسخگویی به نیازهای اطلاعاتی استفاده کنندگان، مستلزم تهیه وارائه اطلاعاتی است که در راستای گزینش اقدام معقول و مطلوب از میان راهکارهای مختلف موجودبرای تخصیص منابع کمیاب اقتصادی در فرایند عملیات تجاری و اقتصادی مفید باشد.بر این اساس، توجه به نیازهای اطلاعاتی افراد وگروههای فعال در عرصه اقتصاد، ضروری است؛ بطوری که دوام وبقای نظام حسابداری، در گروی برقراری نوعی تعامل و ارتباط مستمر با محیط پیرامون است. تصمیم گیری بهینه برای سرمایه گذاری در واحد های تجاری وبه بیان بهتر تخصیص صحیح منابع کمیاب در جامعه مستلزم وجود اطلاعات مالی شفاف و قابل مقایسه است. فقدان اطلاعات یا وجود اطلاعات گمراه کننده باعث تصمیصم گیریهای اقتصادی نامطلوب و در نتیجه اتلاف منابع اقتصادی، تخریب بازارهای سرمایه 1و در نهایت عقب ماندگی و فقر اقتصادی وکاهش رفاه عمومی می شود. یکی از پیش شرطهای بنیادی برای جلب اطمینان سرمایه گذاران و اعتبار دهندگان در جهت فعالیتهای سازنده اقتصادی و سرانجام بالندگی اقتصادی، تهیه و ارائه اطلاعاتی است که در انجام تصمیم گیریهای مالی ، اقتصادی و تجاری سودمند واقع شود . چنین اطلاعاتی ضمن فراهم آوردن زمینه فعالیت کار و اثربخشی بازارهای سرمایه موجب کمک به دولت درسیاست گذاریها و برنامه ریزیها در امور اقتصادی و اداره عملیات واحد های تجاری می شود. هم اکنون در کشورهای پیشرفته ، صورتهای مالی 2به عنوان مهمترین منبع اطلاعاتی برای انعکاس نتایج عملکرد و وضعیت مالی و جریانات نقدی واحدهای تجاری شناخته شده است و به همین دلیل مبانی تهیه صورتهای مالی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد. مبانی تهیه صورتهای مالی که به استاندارد حسابداری3 معروف میباشد باید از چنان ویژگی برخور دار باشد که به عنوان یک مبنای رسمی ویکنواخت برای تهیه صورتهای موجب سازگاری در روشها و رویه های حسابداری گردد ودر نهایت قابلیت مقایسه4صورتهای مالی را فراهم نماید.

هدف اصلی حسابداری ارائه اطلاعات مفید برای استفاده کنندگان صورتهای مالی جهت تصمیم گیریهای مالی می باشد . اطلاعاتی که در صورتهای مالی ارائه می شود در صورتی مفید خواهد بود که از ویژگیهای کیفی اطلاعات مالی5 برخوردار باشد . یکی از این ویژگیهای کیفی ، مقایسه پذیری صورتهای مالی می باشد . فراهم آوردن شرایط لازم برای مقایسه اطلاعات مالی دوره های مختلف یک واحد تجاری ، استفاده کنندگان اطلاعات مالی را قادر می سازد که با مطالعه روندها ، نقاط ضعف و قوت یک واحد تجاری را ارزیابی کنند . برای اینکه استفاده کنندگان از صورتهای مالی بتوانند به کمک این صورتها تصمیمات بهینه و صحیح اقتصادی اخذ نمایند نیازمند یک مجموعه از اطلاعات مالی با قابلیت مقایسه بالا در غالب صورتهای مالی میباشند . قابلیت مقایسه صورتهای مالی همواره در چهارچوب استانداردهای حسابداری محقق می شود زیرا استانداردهای حسابداری با مشخص کردن روش ها و رویه ها مورد قبول باعث کاهش تنوع روشهای حسابداری شده که این جریان خود سرانجام قابلیت مقایسه صورتهای مالی واحدهای تجاری را محقق خواهد ساخت.
از آنجا که استانداردهای حسابداری ایران معیارو ضوابط شناسائی و اندازه گیری داراییها ، بدهیها ، درآمد و هزینه را در صورتهای مالی، منجمله صورتهای مالی شرکتهای پذیرفته شده بورس اوراق بهادار6 مشخص می کند. رعایت این استانداردها تا آنجا حائز اهمیت است که مقبولیت صورتهای مالی در حسابرسی سالانه واحدهای تجاری به رعایت این استانداردها وابسته است . در ایران بر اساس بند 4 تبصره 2 قانون تشکیل سازمان حسابرسی و ماده 6 اساسنامه سازمان حسابرسی ، وظیفه تدوین و تعمیم اصول و ضوابط حسابرسی و حسابداری به این سازمان محول شده است و همچنین بر اساس بند ( ز) ماده 7 اساسنامه قانونی سازمان حسابرسی ، مرجع تخصص و رسمی اصول و ضوابط حسابداری و حسابرسی در کشور ما سازمان حسابرسی می باشد .
این سازمان در سال 1371 کمیته تدوین رهنمودهای حسابداری7 را مامور تدوین استانداردهای حسابداری ایران کرد . این کمیته در سال 1373 پیش نویس 9 بیانیه رهنمودهای حسابداری و چهارچوب تهیه و ارائه صورتهای مالی ( نشریه 96 ) را منتشر کرد .
در ادامه کار ، پیش نویس 5 بیانیه رهنمود حسابداری دیگر ( نشریه شماره 106 ) در سال 1375 برای نظرخواهی منتشر شد . مجموعه رهنمودهای حسابداری از اول سال 1378 بری مدت دو سال لازم الاجرا شد.کمیته تدوین رهنمودهای حسابداری که بر اساس مصوبه هیاٴت عامل سازمان به کمیته تدوین استانداردهای حسابداری8تعقییر نام داده بود،با توجه به بازخوردهای رهنمودهای حسابداری، و نظریات گروه کارشناسی در مدیریت تدوین استانداردها و پس از تصویب نهائی کمیته فنی و اخذ مصوبه به مجمع عمومی ، استاندارد شماره 1 الی 22 برای صورتهای مالی که شروع دوره های مالی آن از 1 / 1 / 1380 و بعد آن است را لازم الاجرا کرد .
کمیته تدوین استانداردهای حسابداری با ادامه کار خود 3 استاندارد حسابداری دیگررا ( 23 تا25 ) برای صورتهای مالی که شروع دوره های مالی آنها 1 /1 / 1381 و بعد از آن است را لازم الاجرا کرد.
و تا لحظه نگارش این تحقیق ، استانداردهای حسابداری 29 (فعالیتهای ساخت املاک) را برای صورتهای مالی که دوره مالی آن منتهی به 30 / 12 / 1383 یا پس از آن می باشد را لازم الاجرا کرد .
فهرست استانداردهای منتشره توسط سازمان حسابرسی به شرح زیر است :
جدول شماره (1) : فهرست استانداردهای حسابداری ایران
شماره استاندارد تاریخ لازم الاجرا شدن عنوان حسابداری ایران
استاندارد شماره 1 1/1/1380 نحوه ارائه صورتهای مالی
استانداردشماره 2 1/1/1380 صورت جریان وجوه نقد
استانداردشماره 3 1/1/1380 درآمد عملیاتی
استاندارد شماره 4 1/1/1380 حسابداری پیشامدهای احتمالی
استاندارد شماره 5 1/1/1380 حسابداری رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه
استاندارد شماره 6 1/1/1380 گزارش عملکرد مالی
استاندارد شماره 7 1/1/1380 حسابداری مخارج تحقیق و توسعه
استاندارد شماره 8 1/1/1380 حسابداری موجودی مواد و کالا
استاندارد شماره 9 1/1/1380 حسابداری پیمانهای بلندمدت
استانداردشماره10 1/1/1380 حسابداری کمکهای بلاعوض دولت
استانداردشماره11 1/1/1380 حسابداری دارائیهای ثابت مشهود
استانداردشماره12 1/1/1380 افشای اطلاعات در خصوص اشخاص وابسته
استانداردشماره13 1/1/1380 حسابداری مخارج تامین مالی
استانداردشماره14 1/1/1380 نحوه ارائه دارائیهای جاری و بدهیهای جاری
استانداردشماره15 1/1/1380 حسابداری سرمایه گذاریها
استانداردشماره16 1/1/1380 تسعیر ارز
استانداردشماره17 1/1/1380 حسابداری دارائیهای نامشهود
استانداردشماره18 1/1/1380 صورتهای مالی تلفیقی و حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای تجاری فرعی
استانداردشماره19 1/1/1380 ترکیب واحدهای تجاری
استانداردشماره20 1/1/1380 حسابداری سرمایه گذاری در واحدهای تجاری وابسته
استانداردشماره21 1/1/1380 حسابداری اجاره ها
استانداردشماره22 1/1/1380 گزارشگری مالی میاندوره ای
استانداردشماره23 1/1/81 حسابداری مشارکتهای خاص
استانداردشماره24 1/1/81 گزارشگری مالی واحدهای تجاری در مرحله قبل از بهره برداری
استانداردشماره25 1/1/81 گزارشگری برحسب قسمتهای مختلف
استاندارشماره26 30/12/83 فعالیتهای کشاورزی
استانداردشماره 27 1/1/84 طرحها ومزایای بازنشستگی
استانداردشماره 28 1/1/86 فعالیتهای بیمه عمومی
استانداردشماره 29 1/1/86 فعالیتهای ساخت املاک

چنانچه از تاریخ فوق در بکارگیری استانداردهای حسابداری ایران در گزارش حسابرسی و صورتهای مالی که در تنظیم آنها اصول و ضوابط تعیین شده از طرف سازمان حسابرسی که در استاندارد ایران ذکر شده ، رعایت نشده باشد در هیچ یک از مراجع دولتی قابل استفاده نخواهد بود.اما در فرآیند تدوین استانداردها همواره باید به این نکته توجه شود که استاندارهای مقرر شده موجب قابلیت مقایسه صورتهای مالی در سالهای متمادی شده و پس از تدوین این استانداردها شاهد عدم مقایسه پذیری صورتهای مالی فوق با صورتهای مالی سابهای قبل از تدوین استاندارد نباشیم.
اما قبل از تدوین استانداردهای حسابداری ایران ، به علت فقدان مبانی رسمی و یکنواخت برای تهیه صورتهای مالی بسیاری از شرکتها منجمله شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ، استاندار حسابداری بین المللی و استاندارد حسابداری برخی از کشورها از جمله آمریکا ، انگلیس ، استرالیا ، کانادا و استانداردحسابداردیگر کشورهای پیشرو در امر استانداردگذاری ، ملاک تهیه صورتهای مالی قرار می گرفت . اما پس از تدوین استانداردهای حسابداری ایران و لازم الاجراشدن این مبانی تمامی شرکتها منجمله شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار موظف به رعایت این مبانی شدند .
اما ازآنجاکه رهنمودها و استانداردهای حسابداری ایران در بسیاری از موارد با استانداردهای حسابداری بین المللی و آمریکا و کانادا ودیگر کشورهایی که استاندارد حسابداری آنها قبل از تدوین استانداردهای حسابداری ایران ملاک تهیه صورتهای مالی بود منطبق نبود، این گمان وجود داشت که فقدان ثبات رویه و یکنواختی روشها ی حسابداری مورد استفاده در قبل و بعد از تدوین استانداردهای حسابداری ایران قابلیت مقایسه صورتهای مالی را زیر سئوال ببرد . بنابراین در این تحقیق، محقق کلیه رویه های مورد استفاده توسط شرکتهای مورد مطالعه پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار را پس از الزام به استانداردهای حسابداری با قبل از آن مورد مطالعه قرار می دهد.
قلمرو مکانی و زمانی تحقیق
قلمرو مکانی این تحقیق شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران میباشد.
از آنجا که تصمیم به استقرار مبانی رسمی و یکنواخت در تاریخ 1/1/ 1378 با تدوین رهنمود شروع و به صورت تدریجی ادامه یافت، و از آنجا که شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در قبل از 1/1/1378 از روشها و رویه های دلخواه و پس از تدوین استاندارد ملزم به اجرای استاندارد شدند ، محقق از مقایسه صورتهای مالی در سالهای قبل از الزام به رعایت استاندارد با یکدیگر و در سالهای بعد از الزام به رعایت استاندارد با یکدیگر اجتناب نموده و کلیه رویه های مورد استفاده در سالهای قبل از تدوین رهنمودها و استانداردها تا تاریخ 1/1/1378 را با کلیه رویه های مورد استفاده در سالهای بعد از الزام به رعایت استاندارد تا تاریخ آخرین استاندارد ( استاندارد حسابداری طرحها ومزایای بازنشستگی ) که تاریخ آن در 1/1/1384 می باشد ، مورد مقایسه قرار داده است
روش نمونه گیری
از آنجا که بررسی روشها و رویه های مورد استفاده تمامی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار غیرممکن می باشد از روش نمونه گیری که بیانگر خصوصیات جامعه آماری می باشد استفاده شده است . بنابراین روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای9 به عنوان روش نمونه گیری در این تحقیق انتخاب گردیده است . در این روش ابتدا ابتدا کلیه جامعه آماری تحقیق ( شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ) را به طبقه های مختلف ( طبقه بندی بر حسب نوع صنعت ) تقسیم کرده و سپس نمونه هایی تصادفی از هر صنعت با توجه به حجم شرکتهای موجود در آن صنعت انتخاب می شوند .
فرضیات تحقیق
1- قابلیت مقایسه ترازنامه ، پس ازالزام به رعایت استانداردهای حسابداری ایران حفظ شده است .
2- قابلیت مقایسه صورت سود و زیان ، پس از الزام به رعایت استانداردهای حسابداری ایران حفظ شده است .
3- قابلیت مقایسه صورت جریان وجوه نقد،پس از الزام به رعایت استانداردهای حسابداری ایران حفظ شده است.
شیوه استخراج داده های تحقیق
برای استخراج داده های تحقیق در ابتدا کلیه رویه های مورد استفاده توسط آن دسته از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را که جزء جامعه آماری تحقیق می باشد، در قبل وبعد از الزام به رعایت استانداردهای حسابداری ایران از صورتهای مالی ویادداشتهای همراه صورتهای مالی10 استخراج کرده و با معیارهای قابلیت مقایسه صورتهای مالی (جدول شماره 2) مورد مطابقت قرار گرفته است. که درصد رویه های مورد استفاده با معیارهای قابلیت مقایسه صورتهای مالی به شرح ( جدول شماره3) می باشد.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   15 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکت بهنوش ایران

اختصاصی از سورنا فایل دانلود مقاله تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکت بهنوش ایران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تاریخچه
کلیات
شرکت بهنوش ایران (سهامی عام)در تاریخ 15 / 2 / 1345بصورت شرکت سهامی عام تاسیس شد و طی شماره 10620 مورخ 15 / 2 / 1345 در اداره ثبت شرکتها و مالکیت صنعتی تهران به ثبت رسیده و درتاریخ 07/09 / 1378 در سازمان بورس اوراق بهادارتهران پذیرفته شده و درحال حاضر در تالار فرعی بورس فعال است.
مرکز اصلی شرکت در تهران و کارخانه های آن در تهران و گچساران واقع است.
فعالیت اصلی شرکت
موضوع فعالیت شرکت طبق ماده 3 اساسنامه عبارت است از ایجاد کارخانجات مالتسازی و مشتقات آن و انواع نوشابه های بدون الکل و شیشه سازی ، قوطی سازی ، ایجاد مزارع برای کشت جو و سایر محصولات کشاورزی ، بهره برداری از کارخانجات ومزارع مذکور ، خرید مواد ، ظروف ، ماشین آلات ، قطعات و لوازم مورد نیاز از داخل یا خارج کشور ، فروش مواد و محصولات کارخانه و صادرات آن به خارج از کشور ، قبول و واگذاری عاملیت فروش "پخش کالا" ، مشارکت با اشخاص حقیقی یا حقوقی وسرمایه گذاری درسایر موسسات ، مبادرت به کلیه عملیات بازرگانی که بطور مستقیم و غیر مستقیم برای تحقق هدفهای شرکت یا درجهت اجرای موضوع شرکت ضرورت داشته باشد .
به موجب پروانه بهره برداری شماره 360603 مورخ 30 / 12 / 1354 که توسط وزارت صنایع و معادن صادرشدهف بهره برداری از کارخانه شرکت آغاز شده است . فعالیت اصلی شرکت در سال مورد گزارش تولید ماء الشعیر و مشتقات آن ، تولید انواع نوشابه های گازدار و آبمیوه و فروش محصولات مزبور بوده است .
وضعیت اشتغال
متوسط تعداد کارکنان دائم و موقت طی سال به شرح زیر بوده است : سال 1385 سال 1384
نفر نفر
کارکنان دائم 198 210
کارکنان موقت 433 399
جمع 631 609
افزایش متوسط تعداد کارکنان ناشی از گسترش ناوگان فروش می باشد
مبنای تهیه صورتهای مالی
صورتهای مالی اساساً برمبنای بهای تمام شده تاریخی تهیه و درموارد مقتضی از ارزشهای جاری نیز استفاده شده است .
خلاصه اهم رویه های حسابداری
موجودی مواد و کالا
موجودی مواد وکالا به اقل بهای تمام شده و خالص ارزش فروش تک تک اقلام ارزشیابی می شود . در صورت فزونی بهای تمام شده نسبت به خالص ارزش فروش ، مابه التفاوت بعنوان ذخیره کاهش ارزش موجودی شناسایی می شود . بهای تمام شده موجودیها با بکارگیری روشهای زیر تعیین می شود.
روش مورد استفاده
مواد اولیه و بسته بندی میانگین موزون
کالای در جریان ساخت میانگین موزون
کالای ساخته شده میانگین موزون
قطعات و لوازم یدکی میانگین موزون

سرمایه گذاریها
سرمایه گذاریهای بلندمدت به بهای تمام شده پس از کسر هرگونه ذخیره بابت کاهش دائمی در ارزش هریک از سرمایه گذاریها ، ارزشیابی می شود . درآمد حاصل از سرمایه گذاریهای بلند مدت در زمان تصویب سود توسط مجمع عمومی صاحبان سهام شرکت سرمایه پذیر شناسایی می شود.
داراییهای ثابت مشهود
داراییهای ثابت مشهود ، برمبنای بهای تمام شده در حسابها ثبت می شود . مخارج بهسازی و تعمیرات اساسی که باعث افزایش قابل ملاحظه در ظرفیت یا عمر مفید داراییهای ثابت یا بهبود اساسی درکیفیت بازدهی آنها می گردد، بعنوان مخارج سرمایه ای محسوب وطی عمرمفید باقیمانده داراییهای مربوط مستهلک می شود . هزینه های نگهداری و تعمیرات جزیی که به منظور حفظ یا ترمیم منافع اقتصادی مورد انتظار واحد تجاری از استاندارد عملکرد ارزیابی شده اولیه دارایی انجام می شود ، هنگام وقوع بعنوان هزینه های جاری تلقی و به حساب سود و زیان دوره منظور می گردد.
استهلاک داراییهای ثابت با توجه به عمر مفید برآوردی داراییهای مربوط و با درنظر گرفتن آیین نامه استهلاک موضوع ماده 151 قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفندماه 1366 و اصلاحیه های بعدی آن براساس نرخها و روشهای زیر محاسبه می شود:
دارایی نرخ استهلاک روش استهلاک
ساختمان 7و8و10 درصد نزولی
ماشین آلات 10% و 10 و15 ساله نزولی و خط مستقیم
تاسیسات 13% و 15 ساله نزولی و خط مستقیم
چاه و قنوات 12% نزولی
وسایل نقلیه 25%و 30% و35% نزولی
اثاثیه ومنصوبات 10 ساله خط مستقیم

برای داراییهای ثابتی که در خلال ماه تحصیل شده و مورد بهره برداری قرار می گیرد ، استهلاک از اول ماه بعد محاسبه ودرحسابها منظور می شود. درمواردی که هریک از داراییهای استهلاک پذیر پس از آمادگی جهت بهره برداری به علت تعطیل کار یا علل دیگر برای مدتی مورد استفاده قرار نگیرد ، میزان استهلاک آن برای مدت یادشده معادل 30% نرخ استهلاک منعکس در جدول بالا است
داراییهای نامشهود (سرقفلی) بنرخ 20 ساله خط مستقیم و نرم افزار کامپیوتری بنرخ 5 ساله خط مستقیم مستهلک می شود.
مخارج تامین مالی
مخارج تامین مالی در دوره وقوع بعنوان هزینه سال شناسایی می شود . به استثنای مخارجی که مستقیماً قابل انتساب به تحصیل داراییهای واجد شرایط است .
تسعیر ارز
معاملات ارزی - اقلام پولی ارزی با نرخ رسمی ارز (مرجع) در تاریخ ترازنامه و اقلام غیر پولی که به بهای تمام شده تاریخی برحسب ارز ثبت شده است با نرخ رسمی ارز (مرجع) در تاریخ انجام معامله ، تسعیر می شود . تفاوتهای ناشی از تسویهیا تسعیر اقلام پولی ارزی بعنوان درآمد یا هزینه دوره وقوع شناسایی می شود.
ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان
ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان ، براساس یک ماه آخرین حقوق ثابت برای هر سسال خدمت آنان محاسبه و درحسابها منظور می شود .
اهمیت تجزیه و تحلیل صورت های مالی
فرهنگ حسابداری هدف از تجزیه و تحلیل صورت مالی را تحلیل ارزیابی و قضاوت درباره وضع مالی یک واحد تجاری و عملکرد آن بیان می کند. منظور از وضع مالی صورت حسابی است که تصویر کلی از دارائیها ، بدهیها و حقوق صاحبان سهام یک شرکت را در زمان خاصی نشان می دهد. این صورتحساب معمولاً به صورت فصلی یا سالانه تهیه می شود .
در تجزیه و تحلیل مالی فرض براین است که گذشته زمینه ساز آینده می شود.و به این ترتیب، نتیجه کوشششها و تجارب گذشته که در صورتهای مالی منعکس است مبنای بررسی قرار گرفته و نتایج بدست آمده راهنمای اخذ تصمیم نسبت به آینده قرار می گیرد.
تجزیه و تحلیل نسبت ها به عنوان ابزاری اولیه برای تعیین موقعیت مالی و اجرایی شرکت از اهمیت برخوردار بوده و بررسی و ارزیابی اطلاعات مالی از دودیدگاه مورد بررسی قرار می گیرد:
1 - تجزیه و تحلیل خارجی
این تحلیل توسط افراد خارج از شرکت مانند بستانکاران، سهامداران و یا تحلیلگران سرمایه گذاری، بانکها و موسسات اعتباری انجام می شود. اگرچه این تجزیه و تحلیل با توجه به محدودیتهای اطلاعات صورتحساب های مالی انجام می شودولی می تواند تا حد قابل اطمینانی نظر افراد و موسسات ذینفع را تامین کند .
2 - تجزیه و تحلیل داخلی
این تحلیل با هماهنگی بین بخشهای مالی و حسابداری انجام گرفته و بیشتر از تحلیل گرخارجی وارد جزئیات حسابها و صورتهای مالی می شود . به عبارت دیگر، این بخش ها با دستیابی به اطلاعات ، مدارک و مستندات حسابداری، می توانند تحلیل مناسبی از نقاط ضعف و قوت شرکت راتهیه و ارائه کنند.
استفاده کنندگان از نسبت های مالی
بطور کلی در بررسی و تجزیه و تحلیل صورتهای مالی، گروههای زیر به دلایل مطرح شده تجزیه و تحلیل را بیشتر اهمیت می دهند:
1 - صاحبان سهام(سهام داران)
آنها به سودآوری و روند سوددرسالهای مختلف علاقه دارندو به واقعی بودن ارزش ویژه اهمیت می دهندو مسلماً توجه نهایی آنها معطوف به سودهر سهم و ارزش روز آن می باشد.
2 – سرمایه گذاران :
سرمایه گذاران بالقوه به ارزش اسمی و واقعی سهام ، روند تحصیل سودو گرایش و بازده سهام علاقه مند هستند .
3 - بستانکاران : نقطه نظر بستانکاران کوتاه مدت از بلندمدت متفاوت است. بستانکاران کوتاه مدت به نقدینگی توجه دارندو بنابراین به دارایی های جاری و سرمایه در گردش و روند آن اهمیت می دهند در حالی که بستانکاران بلندمدت به بررسی دارایی های ثابت ، روند ارزش ویژه و خط مشی و توانایی موسسه در واریز بدهی ها می پردازند.
4 - بانکها
دراعطای اعتبار و وام توجه بانک ها بیشتر معطوف به بررسی استحکام وضع مالی ، سود آوری و حجم اندوخته های واحد تجاری می شود و ضمناً قدرت و توانایی واحد تجاری را مد نظر قرار می دهند.
5 – دولت
توجه دولت به حسابهای مالی واحدهای تجاری دو جنبه دارد :
الف)جنبه محاسبه درست و اخذ مالیات که توجه به اقلامی چون درآمدها ، فروش و هزینه ها و در نهایت سود و طرز تقسیم آن می شود .
ب) از نقطه نظر اقتصادی و نظارت کلی دولت
درنظارت براموراقتصادی هدف آن است که حجم سرمایه ها ، میزان وام ها ، انواع سهام و بازده آنها و چگونگی تقسیم هزینه ها و طبقاتی که از آنها بهره مند می شوند تعیین گردد. بهای تمام شده محصولنیز به جهت اینکه مبنای تعیین قیمت فروش و در نتیجه کنترل قیمتها را فراهم می کند مورد توجه می باشد.
نسبت های مالی
یک نسبت به صورت رابطه ثابت بین دوعدد بوسیله درصد یا رتبه تعریف می شود. نسبت های مالی برای مشخص کردن ارتباط بین اقلام صورت های مالی بکار برده می شوند. درمقایسه ارقام صورتها و ارقامی که با هم مقایسه می شوندباید یکنواخت و به روش واحدی محاسبه شوند تا قابلیت مقایسه داشته باشندبرای این منظور مفهوم رابطه نمایی مطرح می شود . وآن بدین منظور است که در مقایسه هدف ساده کردن رابطه بین ارققام است . وزمانی که ارقام ساده شدنددرک مسایل و و کار تجزیه و تحلیل را آسان می سازد .
نتیجه مقایسه و رابطه بین ارقام ممکن است به یکی از طریق زیر نشان داده شود:
1 - نسبت یابی
نسبت و رابطه بین دو رقم ممکن است به صورت درصد، به شکل کسر و یا براساس واحد پول بیان شود.
2 – درصدگیری
درصورت های مالی نسبت بین یک عدد را با جمع اعدادی که آن عدد را هم در برداشته باشد ، درصد جزبه کل نامیده می شود . تعیین نسبت جزء به کل ، اهمیت نسبی ارقام مندرج در صورت های مالی و تغییرات حاصل در دوره های مختلف فعالیت را نشان می دهد و آنها را اصطلاحاً صورتهای هم مقیاس می نامند .
3 – روند یابی
تجزیه و تحلیل صورت های مالی یک سال اطلاعات محدودی را به دست می دهد چون ممکن است تجربه یک سال برای اظهارنظر کافی نباشد و از سوی دیگر ممکن است آن سال نمونه خوبی از وضع مالی شرکت نباشد ، بدین منظور بررسی وضع مالی موسسه برای مدت چندسال مفید بلکه ضروری به نظر می رسد و چنانچه این عمل انجام شود به آن روند یابی می نامند.
بطور کلی موارد استفاده از نسبت ها عبارتند از :
مقایسه صنعت های مختلف
نسبت ها عواملی را که موجب موفقیت یا عدم موفقیت شرکت
الف) نسبتهای نقدینگی :
نسبتهای نقدینگی توانایی یک شرکت را در واریز تعهدات کوتاه مدت نشان می دهند . نسبتهای نقدینگی مانند نسبت جاری و نسبت سریع درجه ای را اندازه گیری می کنند که درآن داراییهای جاری یک شرکت برای پرداخت بدهیهای جاری آن مورد بررسی قرار می گیرد واین نسبتها بصورت عدد یا درصد نشان داده می شود
اهم این نسبتها عبارتند از :
1 - نسبت جاری:
نسبت جاری با تقسیم نمودن داراییهای جاری بر بدهی های جاری محاسبه می شود . نسبت جاری پایین نشان دهنده اینست که شرکت ممکن است در پرداخت صورتحساب های خود مشکل داشته باشد در حالی که نسبت جاری بالا نشان می دهند یک شرکت بازده هایی را از دست دهد زیرا سرمایه مالی زیادی را در داراییهای جاری درگیر نموده است .
کیفیت این نسبت بستگی به ترکیب و زمانبندی داراییهای جاری و بدهی های شرکت دارد . اگر شرکت نسبت زیادی از داراییهای جاری خود را در حسابهای دریافتنی و موجودیها داشته باشد باید قبل از پرداخت صورتحسابهای خودآنان را بوجوه نقد تبدیل کند .
داراییهای جاری = نسبت جاری
بدهیهای جاری
منظور از دارایی جاری در این نسبت به داراییهای گفته می شود که درمدتی کوتاه (کمتر از یک سال) به صورت وجه نقد دراختیار واحد انتفاعی قرار می گیرد و بدهی های جاری به مبالغی گفته می شود که ظرف مدت یکسال به سر رسید رسیده ، و از محل داراییهای جاری پرداخت می گیرد .
در این نسبت تمام اقلام دارایی جاری را از لحاظ نقدینگی یکسان و مشابه در نظر می گیرد که این مورد بعنوان اشکال در این نسبت نامیده می شود . نسبت جاری را نسبت سرمایه در گردش هم نامیده اند که برای محاسبه سرمایه در گردش از رابطه زیر استفاده می شود .
بدهیهای جاری - داراییهای جاری = سرمایه درگردش

مقایسه صنعت های مختلف :
نسبت هاعواملی راکه موجب موفقیت ویاعدم موفقیت شرکت شده است مشخص می کنند همچنین بااستفاده ها می توان شرکت های قوی وضعیف معتبر ویابی اعتبار راشناسایی کرد. هر صنعتی دارای فعالیت ، شاخص های مالی وعملیاتی مخصوص بخود است. این شاخص هارامی توان به کمک نسبت هامشخص کرد. معمولا نسبت های مالی یک شرکت بامتوسط صنعت یانسبت های شرکت های موفق مشابه ،مقایسه وتجزیه وتحلیل می شود.
مقایسه عملکرد اجرایی دردوره های زمانی مختلف :
پس ازیک دوره چند ساله به کمک نسبت هامی توان تغییرات ودلایل موفقیت یاشکست آینده رابدست آورد ونیز ارتباط موجود بین اطلاعات مالی یک شرکت رادردوره های زمانی مختلف تهیه وروشهای مناسب برای روند سال آینده شرکت راانتخاب کرد.
مراحل تجزیه وتحلیل مالی
تجزیه وتحلیل مالی سه مرحله عمده راشامل می شود که عبارتند از :
1-تهیه (ارائه)صورت های مالی .
چندین مرحله مقدماتی به منظور هدایت یک تجزیه وتحلیل مورد نیاز می باشد .این مرحله تدوین اهداف تجزیه وتحلیل وتهیه صورتهای مالی واطلاعات مالی واطلاعات دیگر راشامل میشود. اهداف به دیدگاه استفاده کننده صورت های مالی وسئوالاتی که بایستی توسط تحلیل گر پاسخ داده شودبستگی دارد.
برای مثال ،مدیریت صورت های مالی راتجزیه وتحلیل می کنند تابه وی برنامه ریزی وتصمیم گیری کمک کند، درنتیجه ی تجزیه وتحلیل به سئوالات زیر پاسخ داده می شود:
الف) عملکرد شرکت درگذشته چگونه بوده است؟
ب) نقاط قوت وضعف شرکت چیست ؟
ج) چه تغییراتی برای بهبود عملکرد آینده شرکت موردنیاز است؟
د) توانایی موسسه دربهره برداری ازسرمایه وتحصیل سود چه مقدار بوده است ؟
ه) آیا وضع مالی موسسه رضایت بخش است؟
برای پاسخ دادن به این سئوالات وسئوالات دیگر ،مدیریت اطلاعات راازمنابع متعددی فراهم می کند.
این منابع عبارتندازگزارش سالانه وصورتهای هم مقایسه ارائه دهنده توسط شرکت یک گزارش سالانه صورت های مالی اساسی واطلاعات دیگر درباره دورنمای جاری وآتی شرکت راشامل می شودوصورتهای هم مقیاس هم که نسبت جزبه کل ارقام مندرج درصورت های مالی وتغییرات حاصل دردوره های مختلف فعالیت رانشان می دهند.
2- محاسبه وتفسیر :
همین که اهداف تجزیه وتحلیل تعیین شدواطلاعات مالی جمع آوری شدنداز ابزارهاوتکنیک های متعددی استفاده می شودتادرک اساسی ازشرایط وعملکرد شرکت حاصل شود.
متداولترین تکنیکهای مورد استفاده درتجزیه وتحلیل صورت های ،تجزیه وتحلیل نسبت به صورت های هم مقیاس می باشند.صورت های هم مقیاس حساب های صورتهای خاص رابصورت درصدی ازیک مبلغ پایه بیان می کند.
3- ارزیابی :
این مرحله نهایی برای معنی داربودن تجزیه وتحلیل وارائه نتایج وپیشنهادات بکارمی رود. ارزیابی معمولا بامقایسه نسبت هاوصورت های هم مقیاس شرکت بااستانداردهایا شاخص های مناسب شروع می شود. سپس مدیریت نتایج عملکرد شرکت رابرمبنای ارزیابی ارائه می دهد . پاسخهایی به سئوالات مطرح شده دراولین مرحله تجزیه وتحلیل راتدوین نموده وپیشنهادات خاص رامطرح می سازد.
روش های تجزیه وتحلیل مالی :
درتجزیه وتحلیل مالی ازچهار روش استفاده می شود:
1-تجزیه وتحلیل درونی InternaI anaIysis
2- تجزیه وتحلیل مقایسه ای Comparative anaIysis
3- تجزیه وتحلیل سرمایه درگردش WorKing CapitaI anaIysis
4- خطر سنجی RisK anaIysis
که به اختصار به شرح آنهامی پردازیم
1-تجزیه وتحلیل درونی
این نوع بررسی راتجزیه وتحلیل عمودی هم نامیده اند. درتجزیه وتحلیل درونی مقدار واهمیت نسبی هریک ازاقلام یک صورت مالی درمقام مقایسه باسایر اقلام همان صورت تعیین می گردد. این نوع تجزیه وتحلیل ،اولین قدم دربررسی صورت های مالی محسوب می شود. بطور کلی درتجزیه وتحلیل درونی اقلام یک ترازنامه وصورت سود وزیان یک سال ورابطه موجود بین آنها موردبررسی قرار می گیرد تامعیاری برای ارزیابی وضع مالی واعتباری واحد تجاری که صورتهابه آن مربوط می شود بدست آید.
2- تجزیه وتحلیل مقایسه ای
دراین روش صورت های مالی دویاچند دوره متوالی رابایکدیگر می سنجیم .به عبارت دیگر رقم مربوط به یک سال رابارقم مشابه درسال دیگر مقایسه وضمن تعیین افزایش وکاهش به دنیال علت یاعلل آن می پردازیم .بطور کلی این تجزیه وتحلیل روند. فعالیت رانشان می دهدو وحکایت ازآن دارد که واحد تجاری درحال پیشرفت سکون ویاتنزل است. درتجزیه وتحلیل مقایسه ای نه تنها ارقام تراز نامه صورت حساب سودوزیان یک دوره با ارقام مشابه دردوره های مالی دیگر مقایسه می شوندبلکه اقلام دیگری هم که درضمن کارومحاسبه بدست می آیند مانند سرمایه درگردش ونسبت های مختلف مورد سنجش واقع می شوندودرتجزیه وتحلیل مقایسه ای به روند فعالیت های واحد تجاری توجه می شود که به قرار زیر است :
تجزیه وتحلیل روند
تجزیه وتحلیل عملکرد شرکت بایک صنعت طی یک دوره زمانی مشخص بااستفاده نسبتهای مالی وحسابداری است.
روندهای مهم شامل موارد زیر است :
الف ) روند فروش (Trend of saIes): وقتی روند فروش مستمرا افزایش نشان دهد وضع مطلوب تشخیص ودرصورت کاهش نامساعد تعیین می گردد. درمطالعه روند فروش نوع صنعت راهم باید درنظر گرفت.زیرا فصل فروش درصنایع متفاوت است.
ب) روند سود Trend OF earnings)) : روند سود معمولا باروند فروش همبستگی دارد.واین روند راباید گذشته خود شرکت ودرصورت امکان باصنایع مشابه مقایسه کرده وقتی این روند سود مطلوب باشد حکایت ازاین می کند که واحد تجاری می تواند تامدتی برمشکلات احتمالی کوتاه مدت وبعضا بلند مدت خود غلبه کند.
ج) روند ارزش ویژه (Trend OF Net worth): منظور ازارزش ویژه ، ارزش یک شرکت پس ازکسر کردن بدهی هاارزش دارائیهای آن است .آنچه ارزش ویژه راافزایش می دهد عدم تقسیم سود ونگهداری آن درواحد تجاری وهمچنین افزایش سرمایه شرکت است.معمولا قسمتی از سود تقسیم وقسمت دیگربرای افزایش سرمایه درگردش ویاتوسعه فعالیت ویاسرمایه گذاری جدید دردارایی ثابت نگهداری می شود که به آن سود سنواتی ( سود انباشته ) اطلاق می شود واین سود به قرار زیر بدست می آید:
اصلاحات طی دوره + _ سود سنواتی ابتدای دوره + سود سهام اعلام شده _ سود = سود سنواتی (انباشته )
د) روند سرمایه درگردش ( Trend OF WorKing CapiaI) : تعیین روند سرمایه درگردش ازآنجا اهمیت دارد که توانایی واحد تجاری رادرواریز تعهدات نشان می دهد. بهترین روند آن است که درطی سالهابه تدریج افزایش یافته واین افزایش متناسب بانیاز ناشی ازتوسعه فعالیت واحد تجاری باشد.میزان سرمایه درگردش بستگی به حجم کارواحد تجاری داردودرفصول مختلف سال متفاوت است. درهنگام کاهش فعالیت تولید یاداد وستد طبعا نیازبه سرمایه درگردش کمتر می شود ودرنتیجه موجودی حساب های نقدی افزایش وحساب های مطالبات وکالاکاهش می یابند.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   64 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله بررسی و تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکتهای سهامی

اختصاصی از سورنا فایل دانلود مقاله بررسی و تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکتهای سهامی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه
تجزیه و تحلیل های مالی، یکی از ابزارهای مدیریت مالی است که شامل ارزیابی در شرایط مالی و عملکرد یک شرکت تجاری یک وضعیت و یا حتی اقتصاد آن شرکت و پیش بینی شرایط و عملکرد آینده آن شرکت است. به عبارت دیکر این بدان معنی است که میزان ریسک و بازده مورد نیاز را بررسی می کند.
در یک شرکت بررسی های مالی ممکن است نه تنها برای ارزیابی عملکرد آن شرکت به کار رود بلکه برای ارزیابی قسمتهای مختلف از شرکت، بخشها و خطوط تولید نیز به کار می رود. این تجزیه و تحلیل ها ممکن است هم به صورت دوره ای و زمانی که مورد نیاز است انجام شود تا بتواند نه تنها تصمیمات مالی درست و آگاهانه را تضمین کند. بلکه به عنوان کمکی برای اتخاذ سیاستهای شخصی و سیستم های تشویقی مورد استفاده قرار گیرد. در بیرون از این موسسه، تجزیه و تحلیل های مالی ممکن است برای تعیین ارزش یک مصرف کننده جدید استفاده شود تا به وسیله آن توان منابع را برای شرایط قرارداد بلند مدت و همچنین عملکرد بازاری رقیبان را ارزیابی کنند. موسسات و سرمایه گذرانی که دارای زمان ونظر کارشناسی و یا منبعی که این بررسی های مالی را انجام می دهند نیستند ممکن است خود مبادرت به خرید این تجزیه و تحلیل ها از شرکتهایی که در این زمینه تخصص دارند بکنند چنین شرکتهایی می توانند گزارشاتی از از تجزیه و تحلیل های کاملاً دقیق با جزئیات کامل گرفته تا بررسی های ساده تجاری را انجام دهند.از نظر سهامداران نیز میزان افزایش ثروت چه از طریق افزایش قیمت و ارزش شرکت و چه از طریق سود نقدی حائزاهمیت است. این ارزیابی‌ها از نظر مدیران به لحاظ ارزیابی عملکرد خودشان و سایر بخش‌ها و نیز میزان پاداش صحیحی که به آنها پرداخت می‌شود و حق مسلم آنها است اهمیت است از نظر دولت‌ها این ارزیابی‌ها برای رسیدن به سه هدف تخصیص بهینه منابع به‌عنوان هدف اصلی، توزیع عادلانه درآمد و تثبیت شرایط اقتصادی با مشارکت در فعالیت‌های اقتصادی حائزاهمیت است از نظر بانک‌ها و مؤسسات مالی - اعتباری نیز تداوم فعالیت شرکت و ایمان به بقای شرکت برای ارائه وام‌ها و تسهیلات اعطائی از نظر نرخ و میزان حائزاهمیت است. اما آنچه که بیشتراهمیت دارد از دید سرمایه‌گذاران است، زیرا این قشر حاضر نیستند که در شرکت‌های با مخاطره بالا سرمایه‌گذاری کنند و لذا اگر هم چنانچه این کار را انجام دهند، به‌ازائ ارزش بیشتر، بازدهی بیشتر مورد انتظار خواهد بود.

تجزیه و تحلیل صورتهای مالی:
این روزها حسابداران فقط موظف به ثبت زنی رویدادهای مالی و فعالیتهای موسسات نیستند . روزگاری بود که مفهوم حسابدار و ماشین حساب تفاوت چندانی با هم نداشت و یک حسابدار تنها به منظور ثبت زدن و نگه داری حسابهای در هم پیچیده موسسات استخدام می شد . اما امروزه حسابداران وظایف سنگینی بر عهده گرفته اند که شاید بتوان گفت ، تعهد آنها را در مقابل صاحبکار بیشتر کرده است.
از جمله این وظایف ،تحلیل گری مالی را می توان نام برد که این روزها یک حسابدار موفق باید قادر به انجام آن باشد . هنگامی که یک حسابدار یک صورت مالی را تهیه و تنظیم می نماید باید خود نیز آن را تجزیه و تحلیل نموده ، و نقاط ضعف و قوت آن را به صاحبکار اطلاع دهد . این را به یاد داشته باشید که : درست است که صورتهای مالی بیانگر وضعیت موسسه می باشند اما هر کسی متوجه آن نمی شود.
تعریف و اهمیت تجزیه و تحلیل صورتهای مالی:
تجزیه و تحلیل مالی فرایندی است که طی آن مشخصات و ویژگیهای بارز مالی و عملیاتی واحد اقتصادی با استفاده از صورتهای مالی و سایر اطلاعات مالی مشخص می شود و در امر تصمیم گیری ، استفاده کنندگان از صورتهای مالی را یاری می کند
به طور کلی هر واحد اقتصادی به منظور برنامه ریزی و تعیین خط مشی آینده ، اطلاعات و گزارشهای حسابداری را مورد بررسی قرار می دهد و از آنجا که اطلاعات حسابداری به خودی خود قابل استفاده نیستند باید ثبت و طبقه بندی شده و در قالب صورتهای مالی خلاصه گردند .
برای ثبت این اطلاعات ، حسابداران هر یک از فعالیتهای مالی را مورد تجزیه و تحلیل قرارداده و پس از طبقه بندی اقلام ثبت شده اثر آن را برمعادله حسابداری تعیین می نمایند ، سپس اقلام ثبت شده را در قالب اعداد قابل سنجش به پول خلاصه نموده سپس در این مرحله از ترکیب و تنظیم حسابهای دفتر کل گزارشهایی را تهیه می کنند که حداکثر اطلاعات مورد نیاز کسانی که به این نتایج برای ادامه فعالیت خود نیاز دارند ، را به طور ساده و خلاصه به دست می دهد . این گزارشها را در اصطلاح حسابداری صورتهای مالی می گوییم .
این روزها اگر کسی بخواهد در زمینه بورس و سهام فعالیت کند باید بتواند نسبتهای مالی یک موسسه را محاسبه کند . نسبتها مانند کلیدهایی هستند که در های بسته را باز می کنند . وقتی که شما یک صورت مالی را در اختیار دارید و می خواهید به موسسه صاحب آن صورت مالی وام بدهید ، بهترین کار محاسبه نسبتهای نقدینگی موسسه مذکور است .
نسبتهای اهرمی نیز کارایی بالایی دارند . از طریق این نسبتها می توان نسبت بدهی به دارایی و نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام را مشخص نمود . ضمناً میتوان میزان توانایی یک موسسه در پرداخت بهره را محاسبه نمود . نسبت دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد که درآمد شرکت تا چه اندازه برای پوشش هزینه های ثابت کافی است .
نسبتهای فعالیت که شامل : نسبت گردش موجودی کالا ، نسبت متوسط دوره وصول مطالبات ،نسبت گردش حسابهای دریافتنی ، نسبت گردش دارائیهای ثابت و نسبت گردش مجموع دارایی هاست. نسبتهای سودآوری و مالکیت هم که اهمیت خاصی برای مدیریت سهام دارد معمولاً کمتر مورد توجه سهامداران قرار می گیرد . معمولاً سهامداران تنها با توجه به سابقه یک موسسه ، اقدام به خرید سهام آن موسسه می نمایند . شاید دلیل اصلی این اقدام ، دانش ناکافی سهامداران در ایران است . معمولاً در ایران سرمایه و تجربه حرف اول را میزند و دانش جایگاه خواصی ندارد . توجه داشته باشید که اگر تجربه و دانش در هم آمیخته شود و سرمایه در کنار این ترکیب قرار گیرد در این صورت نه تنها نتیجه مطلوب تری حاصل می شود بلکه ریسک سرمایه گذاری نیز کاهش می یابد .
تجزیه و تحلیل صورتهای مالی
صورتهای مالی یک شرکت نشان دهنده اطلاعات خام در زمینه داراییها، بدهیها و ارزش ویژه آن در گزارش ترازنامه و درآمدها و هزینه های موسسه در گزارش سود و زیان است بدون تجزیه و تحلیل صحیح این اطلاعات، نتایج گمراه کننده بسیاری ممکن است از این گزارشها استخراج گردد.
تجزیه و تحلیل نسبت ها
در تجزیه و تحلیل صورتهای مالی از یک «نسبت» که دو رقم متعلق به دو گروه مختلف از حسابها را به یکدیگر ارتباط می دهد، به عنوان ی ابزار اولیه استفاده می شود. تحلیلگران مالی از نسبتهای متعددی در تجزیه و تحلیلهای خود به قرار ذیل استفاده می کنند.
طبقه بندی نسبت ها
1- نسبتهای نقدینگی :
نسبت نقدینگی به نسبتی اطلاق می شود که توانایی واحد تجاری را در واریز بدهیهای کوتاه مدت نشان دهد . اهم این نسبتها عبارتند از نسبت جاری و نسبت آنی .
2- نسبتهای فعالیت :
هر گونه کسری که در صورت آن مبلغ فروش واحدتجاری و در مخرج آن یکی از اقلام ترازنامه آمده باشد نسبت فعالیت نامیده می شود . تنها در مورد موجودی جنسی بهتر است بجای رقم فروش ، بهای تمام شده کالای فروش رفته بکار رود . نسبتهای فعالیت ، کارآیی مدیران را در کاربرد دارائیها ( منابع مالی در اختیار مدیران ) نشان می دهند .
3- نسبتهای سرمایه گذاری :
نسبتهایی را نشان می دهند هرگاه عملیات واحدتجاری زیان ببار آورد و کار به تصفیه بکشد ، تا چه اندازه طلبکاران و وام دهندگان به آن واحد تجاری به مطالبات خود می رسند ، نسبتهای سرمایه گذاری می نامند . در ضمن ، نسبتهای سرمایه گذاری طرز ترکیب سرمایه شرکت را به معنی اعم آن که کلیه منابع مالی را در بر می گیرد نشان میدهد . به عبارت دیگر نسبتهای سرمایه گذاری آنچه را به صاحبان سهام ( سرمایه ) تعلق دارد با سرمایه گذاریهای دیگران در واحد تجاری می سنجد .
4- نسبتهای سود آوری :
هدف از کاربرد نسبتهای سود آوری تععین میزان موفقیت واحد تجاری در کسب سود است . موفقیت در کسب سوود را از تعیین نسبت سود به فروش یا دارایی ها و یا از راه سنجش سود با سرمایه گذاری صاحبان سهم در واحد تجاری به دست می آورند و بسته به موردمقایسه ، آن را بازده فروش ، بازده ارزش ویژه ، بازده دارایی و یا بازده سرمایه در گردش می نامند .

- نسبتهای نقدینگی :
نسبتهای نقدینگی از مقایسه دارایی جاری یا اقلام تشکیل دهنده آن با بدهی جاری به دست می آید و بیشتر این نسبتها به صورت عدد و یا درصد نشان داده می شود . اهم نسبتهای نقدینگی عبارتند از نسبت جاری و نسبت آنی .
نسبت جاری :
هر گاه جمع دارایی جاری را بر جمع بدهی جاری تقسیم کنیم نسبتی را که به دست می آید نسبت جاری می گوئیم .
اهمیت نسبت جاری از توجه به تعریف دارائی جاری و بدهی جاری روشن می شود . دارایی جاری آنچه را که در مدتی کوتاه که معمولا کمتر از یک سال است به صورت نقد در اختیار واحد تجاری قرار می گیرد نشان می دهد و بدهی جاری مبالغی را که باید از محل دارایی جاری تامین و در کوتاه مدت پرداخت گردد ارائه می نماید.
در تفسیر نسبت جاری می باید به نوسانات آن در طول مدت هم توجه داشت گاه اتفاق می افتد که برای بهتر جلوه دادن این نسبت در صورتهای مالی در پایان سال به واریز موقت بعضی اقلام بدهی می پردازند و در اوائل سال بعد آنها را برگشت می دهند که این خود یک نوع حساب آرائی محسوب میشود.

نسبت آنی :
نسبت جاری نقصی بزرگ دارد و آن این است که همه اقلام دارایی جاری از لحاظ نقدینگی یکسان و مشابه در نظر گرفته می شوند در صورتی که از این اقلام دارایی جاری را باید به دو طبقه تقسیم کرد :
1. آنچه نقداست یا در حکم نقد و یا بدون کوششی در راه فروش ، نقدا وصول خواهد شد . این تعریف ، موجودیهای نقدی اعم از صندوق و بانک و همچنین حسابها و اسناد دریافتی را در بر می گیرد . به جمع این ارقام دارائیهای سیال یا دارائیهای آنی گفته میشود .
2. اقلامی از دارایی جاری که می باید از طریق فروش به پول نقد یا مطالبات تبدیل شوند . کلیه انواع موجودیهای جنسی اعم از مواد وکالا دراین طبقه قرار می گیرد .
شاید بتوان گفت که نسبت آنی یکی از مفیدترین نسبت هاست . این نسبت به وضوح نشان می دهد که آن قسمت ازدارایی جاری که از لحاظ ارزش ، ثبات بیشتری دارد و احتمال کاهش در آن کمتر است تا چه میزان می تواند پشتوانه طلبکاران کوتاه مدت قرار گیرد و به مراجعه آنان برای وصول مطالباتشان پاسخگو باشد
تجزیه و تحلیل درونی
تجزیه و تحلیل درونی به روشی اطلاق می شود که درآن اقلام یک ترازنامه و صورت سود و زیان یک سال و رابطه موجود بین آنها مورد بررسی قرار می گیرد تا معیاری برای ارزیابی وضع مالی و اعتباری واحد تجاری که صورتها به آن مربوط می شود به دست آید .
مراحل تجزیه و تحلیل درونی
قدم اول در تجزیه و تحلیل درونی اطمینان یافتن از صحت و کامل بودن اطلاعاتی است که در ترازنامه مندرج می باشد .
حساب موجودی نقدی حاکی از وجوهی است که می توان آنها را برای واریز بدهیها مورد استفاده قرار داد . حسابها و اسناد دریافتی که آنها را جمعا مطالبات می نامیم ، مبالغ قابل وصول بابات فروش نسیه را نشان می دهد. حسابهای نقدی و مطالبات از یک جهت مشابهت دارند و آن این که اولی پول موجود و دومی پول قابل مطالبه و وصول است که به این استدلال آن دو را جمعا می توان با مبلغ لازم برای پرداخت بدهیها مقایسه کرد .
محاسبه و تفسیر نسبتها
درابتدا باید گفت که فایده گرفتن نسبت آن است که رابطه بین اقلام عمده صورتهای مالی دقت ریاضی پیدا می کند . بعضی از نسبتها از اهمیت بیشتری برخوردارند و برخی دیگر چندان فایده ای ندارند ولی در نظر گرفتن همه آنها تصویری جامع به دست می دهد . بنابراین از نسبتهای کم اهمیت هم نباید صرفنظر کرد .
ذکر این نکته ضرور می نماید که با وجود اهمیت محاسبه ومطالعه نسبتها ، نباید هیچ گاه خود را در اسارت آنها مقید کنیم و نتیجه گیری از آنها را مطلق و تغییر ناپذیر بدانیم
نسبتها وقتی بیشتر مفهوم پیدا می کنند که با سایر نسبتها در گذشته همان واحد تجاری و یا با موسسات مشابه و یا با استانداردهای مطلوب مقایسه شوند .
فرجه تدافعی :
فایده تعیین و بررسی نسبتهای نقدینگی را در این می دانند که توان واحدتجاری رادر پرداخت بدهیهای خود مشخص کند . ولی علاوه بر آنچه به صورت بدهی در حسابها و صورتحسابها منعکس می شود ، پرداختها ی نقدی بسیاری یه عنوان هزینه و به صورت روزمره انجام میگیرند که با حسابهای بدهی ارتباطی ندارند در حالی که از لحاظ نقدینگی وکاهش آن اثر مشابه دارند .
برطرف کردن ایراد بر نسبتهای نقدینگی :
نسبت گردش نقدی :
صورت و مخرج نسبت جاری هر دو از ترازنامه گرفته می شوند ومی دانیم که ترازنامه و اقلام مندرج در آن ثابت هستند و فاقد گردش و تحرک از لحاظ دیگر می بینیم که سنجش نقدینگی و توان واریز بدهیهای کوتاهمدت لزوما با گردش پول و یک نوع پویایی سرو کار دارند به منظور پویا کردن نسبت نقدینگی بسیاری بر این عقیده اند که در محاسبه نسبت جاری بجای دارایی جاری می باید از گردش نقدی حاصل از عملیات واحد تجاری استفاده کرد و نسبتی را که به این طرز محاسبه می شود به نام نسبت گردش نقدی تسمیه کرده اند .

جشاخص نقدینگی :
از لحاظ نقدینگی اقلامی که در محاسبه نسبتهای جاری و آنی مورد استفاده قرار می گیرند هم جنس و یکسان نیستند .کالا باید به فروش برسد و حسابهای بدهکاران باید وصول شوند تا هم جنس و هم پایه موجودیهای نقدی گردیده با هم قابلیت جمع پیدا کنند . برای رفع این ایراد اصولی که بر نسبتهای جاری و آنی وارد است ، از شاخص نقدینگی استفاده می کنند .

وضع موجود نقدی و بانکی :
گفتیم وقتی موجودی حسابهای نقدی نسبت به بدهی جاری بالا باشد معمولا خطر بروز ناتوانی در واریز بدهیهای کوتاه مدت کاهش می یابد و ظاهرا واحدتجاری مربوط از اعتبار بیشتری برخوردار است ولی بعضی عقیده دارند که داشتن موجودی نقدی و بانکی زیاد بر فقدان مدیریت صحیح دلالت دارد و حکایت از راکد شدن پول می کند که چه بسا مورد مصرفی سودمند می توانست داشته باشد . هر چند این استدلال را از نقطه نظر صاحبان سهام نکته ای بجا و درست می دانیم ولی از دید بستانکاران هرچه نقدینگی بیشتر باشد وضع مطلوبتر تلقی می شود .

در تفسیر نقدینگی توجه به نکات زیر حائز اهمیت است :
1- معمولاطلبکاران موسسه برای حفظ منافع خود در رسیدن به مطالباتشان علاقمند هستند که نسبتهای جاری و آنی هر چه ممکن است بالا و دوره گردش عملیات تا حد امکان کوتاه باشد در اینجا از نقطه نظر مدیران موسسه ، تضادی بین نقدینگی و سود آوری پیدا می شود به این توضیح که وقتی نقدینگی و بخصوص نسبت آنی را بالا نگه دارند پول راکد می ماند و به تحصیل در آمد و سود لطمه می خورد .و اگر نقدینگی و نسبتها کاهش پیدا کنند ، اعتبار موسسه در نظر دیگران مخصوصا طلبکاران و بانکها تنزل می یابد .
2- بعضی از مدیران به هنگام تنظیم صورتهای مالی به اقداماتی ناموجه مبادرت می ورزند و سرمایه در گردش را بهتر از آنچه هست نشان می دهند . به این منظور ثبت خریدهای پایان سال را معوق می گذارند تا موجودی جنسی کاهش یابد و در وصول مطالبات خودحداکثر کوشش می کنند تا کاهش این دو حساب موجب افزایش دوره گردش کالا و بهبود دوره وصول مطالبات شود . طبعا هر اقدامی که دارایی جاری و بدهی جاری هر دو را ولو به مبلغ یکسان کاهش دهد نسبت جاری را اگر یک یا بیشتر باشد بهتر می کند .
به این گونه کارها یعنی فعل و انفعالاتی که وضع حساب و صورتهای مالی را بهتر از واقع نشان دهد اصطلاحا حساب آرائی می گویند .
گردش مطالبات
هدف از تجزیه و تحلیل مطالبات بررسی کیفی حسابها و اسناد دریافتی است و گرنه از لحاظ کمی ثبت و ضبط و طبقه بندی مطالبات در دفترداری مطرح می شود . برای تحلیل مطالبات از دو روش استفاده می شود : یکی زمان بندی مطالبات و دیگری تعیین دوره وصول مطالبات .

زمان بندی مطالبات :
برای زمان بندی مطالبات ، حسابها و اسناد دریافتی بر حسب مدت از تاریخ سررسید طبقه بندی می شوند ، مثلا حسابهایی که تا یک ماه از سررسید آنها گذشته با هم منظور و به همین ترتیب حسابهایی که دو ماه و سه ماه و ... و یک سال از موعد وصول آنها گذشته است به تناسب مدت با یکدیگر طبقه بندی می گردند.
از رویاین صورت یا جدول بهتر می توان قابلیت وصول مطالبات را پیش بینی و برآورد کرد .مثلا وقتی جمع مطالباتی را که چند سال از سررسید آنها گذشته با مطالباتی که تازه سررسید آنها فرا رسیده است مقایسه می کنیم می بینیم که شاید 10 درصد از حساب سالهای قبل هم در سال جاری وصول نشود در حالیکه بیش از 95 درصد مطالبات اخیر به حیطه وصول در خواهد آمد .
دوره وصول مطالبات :
هر گاه زمان بندی حسابها و اسناد دریافتی مشکل باشد و یا بررسی بیشتری ضروری تشخیص شود تعیین دوره وصول مطالبات سودمند واقع خواهد شد .

گردش کالا :
کالارا مترادف موجودی جنس بکار می بریم و به این تعبیر شامل مواد اولیه ، کالای در جریان ساخت و کالای ساخته شده می شود و ملزومات تولید را هم در بر می گیرد .

روش حذف انبارداری
واضح است که با استفاده از روش حذف انبارداری ، نسبت گردش کالا، که معمولا از تقسیم کردن بهای تمام شده کالای فروش رفته یا مصرف شده در تولید بر موجودی آن در پایان سال (و یا میانگین موجودی هایی چند) به دست می آید، افزایش قابل ملاحظه ای پیدا میکند، حاکی از این که موجودی به مراتب بسیار گردش داشته است که خود بر کارآیی مدیران دلالت می نماید.
استفاده از روش حذف انبارداری ، تغییراتی را در حسابداری صنعتی به وجود آورده است. در بسیاری صنایع قبل از استفاده از این روش، تخصیص هزینه های سربار براساس سطح زیربنای انبار مورد استفاده هر واحد انجام می گرفت.

دوره گردش عملیات
معمولا دوره گردش عملیات از یک سال کوتاهتر است و در بسیاری موسسات در یک سال چندین دوره عملیات طی می شود. در مواردی که دوره گردش عملیات از یک سال کمتر باشد ملاک محاسبه و مقایسه را همان یک سال قرار می دهند ولی هرگاه دوره مزبور از یک سال تجاوز کند بجای سال تقویمی از دوره گردش عملیات واقعی استفاده می کنند.
دوره گردش عملیات را باید با ادوار گذشته در همان واحد تجاری و یا با موسسات مشابه مقایسه کرد. طولانی تر شدن دوره عملیات در مقایسه با ادوار گذشته نشانه ای نامطلوب تلقی می شود زیرا حکایت از کند شدن فعالیت در یک یا چند قسمت از دوره گردش عملیات می کند. سرعت زیاد دوره مزبور نیز مطلوب تلقی نمی شود و دلالت بر کمبود سرمایه جاری موسسه می کند که در صورت مواجهه با عاملی نامساعد مشکلات زیاد می آفریند.

نسبت کالا به سرمایه در گردش
حالت اول- وقتی است که با توجه به حجم معاملات انجام شده، شرکت کسر سرمایه نشان می دهد. این حالت ناشی از کمبود سرمایه حکایت از آن می کند که شرکت بیش از حد توان خود تجارت کرده است و به این نوع واحد تجاری شرکت پر مبادله اطلاق می گردد. در چنین موردی نسبت گردش کالا در شرکت خوب ولی نسبت جاری آن نامطلوب می باشد.
حالت دوم-هنگامی است که در شرکت مقدار قابل توجهی کالای منسوخ و متروک و یا دیر فروش وجود دارد. در این حالت نسبت جاری شرکت رضایت بخش ولی نسبت جاری آن نامطلوب است.

گردش سرمایه جاری
هدف از بررسی سرمایه در گردش یا سرمایه جاری آن است که تعیین کنیم آیا مقدار سرمایه در گردش کافی و متناسب با حجم فروش و فعالیت واحد تجاری می باشد یا خیر؟
در بررسی کفایت سرمایه در گردش باید به اعتبارات کوتاه مدت ، اضافه برداشت از حسابهای جاری در بانکها و استقراض کسانی که رابطه نزدیک با موسسه دارند توجه مخصوص کرد. ضمنا وقتی رقم اسناد پرداختی زیاد باشد قاعدتا باید حساب های پرداختنی یا بستانکاران مانده کمی نشان دهد.

نسبت های سرمایه گذاری
نسبت های سرمایه گذاری بر دو نوع هستند. یکی نسبتی که به وسیله آن میزان سرمایه گذاری در دارایی سنجیده می شود و دیگری نسبت هایی که رابطه منابع مالی مورد استفاده واحد تجاری را از لحاظ بدهیهای جاری و بلند مدت با ارزش ویژه تعیین و ارزیابی می کند و در واقع نحوه ترکیب آنها را بررسی می نماید. نسبت های نوع دوم را نسبت های اهرمی هم نامیده اند و وجه تسمیه آن ناشی از تشابهی است که بین سود حاصل از کاربرد مکانیکی اهرم و سود به دست آمده از کاربرد وجوه حاصل از بدهی بلند مدت به نفع صاحبان سهام وجود دارد.

مهمترین نسبت های سرمایه گذاری عبارتند از:
1- نسبت دارایی ثابت به ارزش ویژه
2- نسبت کل بدهی
3- نسبت بدهی جاری به ارزش ویژه
4- نسبت بدهی بلند مدت به ارزش ویژه
نسبت اول از چهار نسبت فوق از نوع اول و سه نسبت دیگر از نوع نسبتهای اهرمی هستند. اینک به توضیح هر یک از چهار نسبت سرمایه گذاری می پردازیم:

نسبت دارائی ثابت به ارزش ویژه
میزان سرمایه گذاری در دارایی ثابت بستگی به نوع صنعت دارد. از این رو اظهارنظر نسبت به کفایت، کم یا زیاد بودن آن کار آسانی نیستتعیین میزانی صحیح برای سرمایه گذاری در دارایی ثابت نشانه کاردانی و لیاقت مدیران بشمار می رود. اصولا هر قدر سرمایه گذاری در دارایی ثابت کمتر باشد سودمند تر تشخیص می شود مشروط بر اینکه تولید و فعالیت امکان پذیر باشد ولی ماهیت کار بعضی صنایع ایجاب می کند که در دارایی ثابت سرمایه گذاری سنگین کنند مانند صنایع آهن و فولاد که به لحاظ لزوم سرمایه گذاری بسیار در کارخانه و توسعه و تغییراتی که مرتبا داده می شود حد متوسط این نسبت اغلب از 75 ٪ تجاوز می کند و در موارد استثنایی نسبت به بیش از 100 درصد هم دیده می شود.
برعکس در مورد تولید ابزارآلات دستی ، حد متوسط نسبت مورد بحث کمتر از 35درصد و در بعضی موارد به 20 درصد ارزش ویژه هم می رسد.
نسبت کل بدهی
نسبت کل بدهی غالبا مبین اطمینان و تامینی است که بطور کلی بستانکاران برای وصول مطالبات خود می توانند داشته باشند.
این نسبت نشان می دهد که جمع بدهی اعم از جاری و بلند مدت چه سهمی از مایملک صاحبان سهام را در بر می گیرد و یا به عبارت دیگر از لحاظ مالکیت چه رابطه ای بین طلبکاران و سهام داران وجود دارد. طبعا هر چه این نسبت بزرگتر باشد طلبکاران تامین کمتری خواهند داشت و معمولا وقتی نسبت مذکور به حدود 100 درصد برسد و یا از آن تجاوز کند وضع غیرعادی تلقی می شود زیرا مفهوم آن این است که در صورت ورشکستگی و تصفیه ، طلبکاران به تمامی مطالباتشان نمی رسند.

نسبت بدهی جاری به ارزش ویژه
مسلما این نسبت از نسبت قبلی کوچکتر است چه در این مورد جزئی از کل بدهی با ارزش ویژه سنجیده می شود. هدف از کاربرد نسبت فوق تعیین وضع مطالبات طلبکاران کوتاه مدت است که در صورت بروز خطر چه پوششی برای تامین مطالباتشان از لحاظ حقوق صاحبان سهام پیدا می کنند.

نسبت بدهی بلند مدت به ارزش ویژه
بدهی بلند مدت آن قسمت از بدهی را تشکیل می دهد که یک سال یا بیشتر به سررسید واریز آن باقی است. بنابراین در کوتاه مدت این نوع بدهی فشاری بر واحد تجاری وارد نمی آورد. طبعا واحد تجاری که بدهی بلند مدت نداشته باشد از وضع بهتری برخوردار است مشروط بر اینکه فروش و سرمایه گذاری بلند مدت آن مطلوب باشد. دلیل این ادعا آن است که وقتی فروش و سرمایه گذاری بلند مدت خوب و بدهی بلند مدت هم وجود نداشته باشد هر زمان مدیران شرکت قصد کنند می توانند وام بلند مدت بگیرند.

توان سنجی بازپرداخت وام
در تحلیل نسبتهای سرمایه گذاری ،میبینیم که همه نسبتها فاقد تحرک هستند و اثری از گردش عملیات جاری واحد تجاری و پویایی آن از لحاظ تولیدی یا داد و ستد و ارزشهای اقتصادی دیده نمی شود. به بیان دیگر، همه نسبتها با استفاده از حساب های تراز نامه محاسبه شده اند و می دانیم که ترازنامه خود وضعیت مالی واحدی را در یک لحظه از زمان منعکس می کند و با وضع موجود لزوما مطابقت ندارد.
با وجود نقص مزبور، از نسبتهای سرمایه گذاری استفاده بسیار می کنند و شاید علت آن دو چیز باشد:یکی اینکه نسبتهای مزبور سهل المحاسبه هستند و دیگر اینکه بیشتر از روند نسبتهای سرمایه گذاری استفاده می شود که تغییرات را در طول زمان نشان می دهد.
اعطای وام و اعتبار مستلزم این است که علاوه بر نسبتهای سرمایه گذاری، ارزش اعتباری واحد تجاری هم از لحاظ توان واریز اصل و بهره اقساط وام در نظر گرفته شود. برای این منظور از دو نسبت استفاده می کنند: یکی نسبت پوشش بهره و دیگری نسبت بار مالی وام.
نسبت پوشش بهره – برای به دست آوردن این نسبت سود خالص را با هزینه بهره و مالیات جمع کرده حاصل را بر هزینه بهره در دوره مورد محاسبه، تقسیم می کنند.
نسبت بار مالی وام – در محاسبه پوشش بهره، هزینه بهره و تعداد دفعات تحصیل آن را نسبت به سود می سنجیم و تفسیر می کنیم. ولی بازپرداخت تعهدات ناشی از وام، منحصر به بهره نیست بلکه قسط یا اقساط حال شده وام را هم شامل می شود و لازم است توان واحد تجاری از لحاظ بازپرداخت هر دو(بهره و قسط وام) سنجیده شود. البته هین دو قلم را نباید مشابه و بر یک پایه دانست زیرا اغلب هزینه بهره به حساب هزینه می رود و از مالیات واحد تجاری کسر می شود ولی قسط خود وام اثر مالیاتی ندارد.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  53 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله بررسی و تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکتهای سهامی

اختصاصی از سورنا فایل دانلود مقاله بررسی و تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکتهای سهامی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقدمه
تجزیه و تحلیل های مالی، یکی از ابزارهای مدیریت مالی است که شامل ارزیابی در شرایط مالی و عملکرد یک شرکت تجاری یک وضعیت و یا حتی اقتصاد آن شرکت و پیش بینی شرایط و عملکرد آینده آن شرکت است. به عبارت دیکر این بدان معنی است که میزان ریسک و بازده مورد نیاز را بررسی می کند.
در یک شرکت بررسی های مالی ممکن است نه تنها برای ارزیابی عملکرد آن شرکت به کار رود بلکه برای ارزیابی قسمتهای مختلف از شرکت، بخشها و خطوط تولید نیز به کار می رود. این تجزیه و تحلیل ها ممکن است هم به صورت دوره ای و زمانی که مورد نیاز است انجام شود تا بتواند نه تنها تصمیمات مالی درست و آگاهانه را تضمین کند. بلکه به عنوان کمکی برای اتخاذ سیاستهای شخصی و سیستم های تشویقی مورد استفاده قرار گیرد. در بیرون از این موسسه، تجزیه و تحلیل های مالی ممکن است برای تعیین ارزش یک مصرف کننده جدید استفاده شود تا به وسیله آن توان منابع را برای شرایط قرارداد بلند مدت و همچنین عملکرد بازاری رقیبان را ارزیابی کنند. موسسات و سرمایه گذرانی که دارای زمان ونظر کارشناسی و یا منبعی که این بررسی های مالی را انجام می دهند نیستند ممکن است خود مبادرت به خرید این تجزیه و تحلیل ها از شرکتهایی که در این زمینه تخصص دارند بکنند چنین شرکتهایی می توانند گزارشاتی از از تجزیه و تحلیل های کاملاً دقیق با جزئیات کامل گرفته تا بررسی های ساده تجاری را انجام دهند.از نظر سهامداران نیز میزان افزایش ثروت چه از طریق افزایش قیمت و ارزش شرکت و چه از طریق سود نقدی حائزاهمیت است. این ارزیابی‌ها از نظر مدیران به لحاظ ارزیابی عملکرد خودشان و سایر بخش‌ها و نیز میزان پاداش صحیحی که به آنها پرداخت می‌شود و حق مسلم آنها است اهمیت است از نظر دولت‌ها این ارزیابی‌ها برای رسیدن به سه هدف تخصیص بهینه منابع به‌عنوان هدف اصلی، توزیع عادلانه درآمد و تثبیت شرایط اقتصادی با مشارکت در فعالیت‌های اقتصادی حائزاهمیت است از نظر بانک‌ها و مؤسسات مالی - اعتباری نیز تداوم فعالیت شرکت و ایمان به بقای شرکت برای ارائه وام‌ها و تسهیلات اعطائی از نظر نرخ و میزان حائزاهمیت است. اما آنچه که بیشتراهمیت دارد از دید سرمایه‌گذاران است، زیرا این قشر حاضر نیستند که در شرکت‌های با مخاطره بالا سرمایه‌گذاری کنند و لذا اگر هم چنانچه این کار را انجام دهند، به‌ازائ ارزش بیشتر، بازدهی بیشتر مورد انتظار خواهد بود.

تجزیه و تحلیل صورتهای مالی:
این روزها حسابداران فقط موظف به ثبت زنی رویدادهای مالی و فعالیتهای موسسات نیستند . روزگاری بود که مفهوم حسابدار و ماشین حساب تفاوت چندانی با هم نداشت و یک حسابدار تنها به منظور ثبت زدن و نگه داری حسابهای در هم پیچیده موسسات استخدام می شد . اما امروزه حسابداران وظایف سنگینی بر عهده گرفته اند که شاید بتوان گفت ، تعهد آنها را در مقابل صاحبکار بیشتر کرده است.
از جمله این وظایف ،تحلیل گری مالی را می توان نام برد که این روزها یک حسابدار موفق باید قادر به انجام آن باشد . هنگامی که یک حسابدار یک صورت مالی را تهیه و تنظیم می نماید باید خود نیز آن را تجزیه و تحلیل نموده ، و نقاط ضعف و قوت آن را به صاحبکار اطلاع دهد . این را به یاد داشته باشید که : درست است که صورتهای مالی بیانگر وضعیت موسسه می باشند اما هر کسی متوجه آن نمی شود.
تعریف و اهمیت تجزیه و تحلیل صورتهای مالی:
تجزیه و تحلیل مالی فرایندی است که طی آن مشخصات و ویژگیهای بارز مالی و عملیاتی واحد اقتصادی با استفاده از صورتهای مالی و سایر اطلاعات مالی مشخص می شود و در امر تصمیم گیری ، استفاده کنندگان از صورتهای مالی را یاری می کند
به طور کلی هر واحد اقتصادی به منظور برنامه ریزی و تعیین خط مشی آینده ، اطلاعات و گزارشهای حسابداری را مورد بررسی قرار می دهد و از آنجا که اطلاعات حسابداری به خودی خود قابل استفاده نیستند باید ثبت و طبقه بندی شده و در قالب صورتهای مالی خلاصه گردند .
برای ثبت این اطلاعات ، حسابداران هر یک از فعالیتهای مالی را مورد تجزیه و تحلیل قرارداده و پس از طبقه بندی اقلام ثبت شده اثر آن را برمعادله حسابداری تعیین می نمایند ، سپس اقلام ثبت شده را در قالب اعداد قابل سنجش به پول خلاصه نموده سپس در این مرحله از ترکیب و تنظیم حسابهای دفتر کل گزارشهایی را تهیه می کنند که حداکثر اطلاعات مورد نیاز کسانی که به این نتایج برای ادامه فعالیت خود نیاز دارند ، را به طور ساده و خلاصه به دست می دهد . این گزارشها را در اصطلاح حسابداری صورتهای مالی می گوییم .
این روزها اگر کسی بخواهد در زمینه بورس و سهام فعالیت کند باید بتواند نسبتهای مالی یک موسسه را محاسبه کند . نسبتها مانند کلیدهایی هستند که در های بسته را باز می کنند . وقتی که شما یک صورت مالی را در اختیار دارید و می خواهید به موسسه صاحب آن صورت مالی وام بدهید ، بهترین کار محاسبه نسبتهای نقدینگی موسسه مذکور است .
نسبتهای اهرمی نیز کارایی بالایی دارند . از طریق این نسبتها می توان نسبت بدهی به دارایی و نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام را مشخص نمود . ضمناً میتوان میزان توانایی یک موسسه در پرداخت بهره را محاسبه نمود . نسبت دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد که درآمد شرکت تا چه اندازه برای پوشش هزینه های ثابت کافی است .
نسبتهای فعالیت که شامل : نسبت گردش موجودی کالا ، نسبت متوسط دوره وصول مطالبات ،نسبت گردش حسابهای دریافتنی ، نسبت گردش دارائیهای ثابت و نسبت گردش مجموع دارایی هاست. نسبتهای سودآوری و مالکیت هم که اهمیت خاصی برای مدیریت سهام دارد معمولاً کمتر مورد توجه سهامداران قرار می گیرد . معمولاً سهامداران تنها با توجه به سابقه یک موسسه ، اقدام به خرید سهام آن موسسه می نمایند . شاید دلیل اصلی این اقدام ، دانش ناکافی سهامداران در ایران است . معمولاً در ایران سرمایه و تجربه حرف اول را میزند و دانش جایگاه خواصی ندارد . توجه داشته باشید که اگر تجربه و دانش در هم آمیخته شود و سرمایه در کنار این ترکیب قرار گیرد در این صورت نه تنها نتیجه مطلوب تری حاصل می شود بلکه ریسک سرمایه گذاری نیز کاهش می یابد .
تجزیه و تحلیل صورتهای مالی
صورتهای مالی یک شرکت نشان دهنده اطلاعات خام در زمینه داراییها، بدهیها و ارزش ویژه آن در گزارش ترازنامه و درآمدها و هزینه های موسسه در گزارش سود و زیان است بدون تجزیه و تحلیل صحیح این اطلاعات، نتایج گمراه کننده بسیاری ممکن است از این گزارشها استخراج گردد.
تجزیه و تحلیل نسبت ها
در تجزیه و تحلیل صورتهای مالی از یک «نسبت» که دو رقم متعلق به دو گروه مختلف از حسابها را به یکدیگر ارتباط می دهد، به عنوان ی ابزار اولیه استفاده می شود. تحلیلگران مالی از نسبتهای متعددی در تجزیه و تحلیلهای خود به قرار ذیل استفاده می کنند.
طبقه بندی نسبت ها
1- نسبتهای نقدینگی :
نسبت نقدینگی به نسبتی اطلاق می شود که توانایی واحد تجاری را در واریز بدهیهای کوتاه مدت نشان دهد . اهم این نسبتها عبارتند از نسبت جاری و نسبت آنی .
2- نسبتهای فعالیت :
هر گونه کسری که در صورت آن مبلغ فروش واحدتجاری و در مخرج آن یکی از اقلام ترازنامه آمده باشد نسبت فعالیت نامیده می شود . تنها در مورد موجودی جنسی بهتر است بجای رقم فروش ، بهای تمام شده کالای فروش رفته بکار رود . نسبتهای فعالیت ، کارآیی مدیران را در کاربرد دارائیها ( منابع مالی در اختیار مدیران ) نشان می دهند .
3- نسبتهای سرمایه گذاری :
نسبتهایی را نشان می دهند هرگاه عملیات واحدتجاری زیان ببار آورد و کار به تصفیه بکشد ، تا چه اندازه طلبکاران و وام دهندگان به آن واحد تجاری به مطالبات خود می رسند ، نسبتهای سرمایه گذاری می نامند . در ضمن ، نسبتهای سرمایه گذاری طرز ترکیب سرمایه شرکت را به معنی اعم آن که کلیه منابع مالی را در بر می گیرد نشان میدهد . به عبارت دیگر نسبتهای سرمایه گذاری آنچه را به صاحبان سهام ( سرمایه ) تعلق دارد با سرمایه گذاریهای دیگران در واحد تجاری می سنجد .
4- نسبتهای سود آوری :
هدف از کاربرد نسبتهای سود آوری تععین میزان موفقیت واحد تجاری در کسب سود است . موفقیت در کسب سوود را از تعیین نسبت سود به فروش یا دارایی ها و یا از راه سنجش سود با سرمایه گذاری صاحبان سهم در واحد تجاری به دست می آورند و بسته به موردمقایسه ، آن را بازده فروش ، بازده ارزش ویژه ، بازده دارایی و یا بازده سرمایه در گردش می نامند .

- نسبتهای نقدینگی :
نسبتهای نقدینگی از مقایسه دارایی جاری یا اقلام تشکیل دهنده آن با بدهی جاری به دست می آید و بیشتر این نسبتها به صورت عدد و یا درصد نشان داده می شود . اهم نسبتهای نقدینگی عبارتند از نسبت جاری و نسبت آنی .
نسبت جاری :
هر گاه جمع دارایی جاری را بر جمع بدهی جاری تقسیم کنیم نسبتی را که به دست می آید نسبت جاری می گوئیم .
اهمیت نسبت جاری از توجه به تعریف دارائی جاری و بدهی جاری روشن می شود . دارایی جاری آنچه را که در مدتی کوتاه که معمولا کمتر از یک سال است به صورت نقد در اختیار واحد تجاری قرار می گیرد نشان می دهد و بدهی جاری مبالغی را که باید از محل دارایی جاری تامین و در کوتاه مدت پرداخت گردد ارائه می نماید.
در تفسیر نسبت جاری می باید به نوسانات آن در طول مدت هم توجه داشت گاه اتفاق می افتد که برای بهتر جلوه دادن این نسبت در صورتهای مالی در پایان سال به واریز موقت بعضی اقلام بدهی می پردازند و در اوائل سال بعد آنها را برگشت می دهند که این خود یک نوع حساب آرائی محسوب میشود.

نسبت آنی :
نسبت جاری نقصی بزرگ دارد و آن این است که همه اقلام دارایی جاری از لحاظ نقدینگی یکسان و مشابه در نظر گرفته می شوند در صورتی که از این اقلام دارایی جاری را باید به دو طبقه تقسیم کرد :
1. آنچه نقداست یا در حکم نقد و یا بدون کوششی در راه فروش ، نقدا وصول خواهد شد . این تعریف ، موجودیهای نقدی اعم از صندوق و بانک و همچنین حسابها و اسناد دریافتی را در بر می گیرد . به جمع این ارقام دارائیهای سیال یا دارائیهای آنی گفته میشود .
2. اقلامی از دارایی جاری که می باید از طریق فروش به پول نقد یا مطالبات تبدیل شوند . کلیه انواع موجودیهای جنسی اعم از مواد وکالا دراین طبقه قرار می گیرد .
شاید بتوان گفت که نسبت آنی یکی از مفیدترین نسبت هاست . این نسبت به وضوح نشان می دهد که آن قسمت ازدارایی جاری که از لحاظ ارزش ، ثبات بیشتری دارد و احتمال کاهش در آن کمتر است تا چه میزان می تواند پشتوانه طلبکاران کوتاه مدت قرار گیرد و به مراجعه آنان برای وصول مطالباتشان پاسخگو باشد
تجزیه و تحلیل درونی
تجزیه و تحلیل درونی به روشی اطلاق می شود که درآن اقلام یک ترازنامه و صورت سود و زیان یک سال و رابطه موجود بین آنها مورد بررسی قرار می گیرد تا معیاری برای ارزیابی وضع مالی و اعتباری واحد تجاری که صورتها به آن مربوط می شود به دست آید .
مراحل تجزیه و تحلیل درونی
قدم اول در تجزیه و تحلیل درونی اطمینان یافتن از صحت و کامل بودن اطلاعاتی است که در ترازنامه مندرج می باشد .
حساب موجودی نقدی حاکی از وجوهی است که می توان آنها را برای واریز بدهیها مورد استفاده قرار داد . حسابها و اسناد دریافتی که آنها را جمعا مطالبات می نامیم ، مبالغ قابل وصول بابات فروش نسیه را نشان می دهد. حسابهای نقدی و مطالبات از یک جهت مشابهت دارند و آن این که اولی پول موجود و دومی پول قابل مطالبه و وصول است که به این استدلال آن دو را جمعا می توان با مبلغ لازم برای پرداخت بدهیها مقایسه کرد .
محاسبه و تفسیر نسبتها
درابتدا باید گفت که فایده گرفتن نسبت آن است که رابطه بین اقلام عمده صورتهای مالی دقت ریاضی پیدا می کند . بعضی از نسبتها از اهمیت بیشتری برخوردارند و برخی دیگر چندان فایده ای ندارند ولی در نظر گرفتن همه آنها تصویری جامع به دست می دهد . بنابراین از نسبتهای کم اهمیت هم نباید صرفنظر کرد .
ذکر این نکته ضرور می نماید که با وجود اهمیت محاسبه ومطالعه نسبتها ، نباید هیچ گاه خود را در اسارت آنها مقید کنیم و نتیجه گیری از آنها را مطلق و تغییر ناپذیر بدانیم
نسبتها وقتی بیشتر مفهوم پیدا می کنند که با سایر نسبتها در گذشته همان واحد تجاری و یا با موسسات مشابه و یا با استانداردهای مطلوب مقایسه شوند .
فرجه تدافعی :
فایده تعیین و بررسی نسبتهای نقدینگی را در این می دانند که توان واحدتجاری رادر پرداخت بدهیهای خود مشخص کند . ولی علاوه بر آنچه به صورت بدهی در حسابها و صورتحسابها منعکس می شود ، پرداختها ی نقدی بسیاری یه عنوان هزینه و به صورت روزمره انجام میگیرند که با حسابهای بدهی ارتباطی ندارند در حالی که از لحاظ نقدینگی وکاهش آن اثر مشابه دارند .
برطرف کردن ایراد بر نسبتهای نقدینگی :
نسبت گردش نقدی :
صورت و مخرج نسبت جاری هر دو از ترازنامه گرفته می شوند ومی دانیم که ترازنامه و اقلام مندرج در آن ثابت هستند و فاقد گردش و تحرک از لحاظ دیگر می بینیم که سنجش نقدینگی و توان واریز بدهیهای کوتاهمدت لزوما با گردش پول و یک نوع پویایی سرو کار دارند به منظور پویا کردن نسبت نقدینگی بسیاری بر این عقیده اند که در محاسبه نسبت جاری بجای دارایی جاری می باید از گردش نقدی حاصل از عملیات واحد تجاری استفاده کرد و نسبتی را که به این طرز محاسبه می شود به نام نسبت گردش نقدی تسمیه کرده اند .

جشاخص نقدینگی :
از لحاظ نقدینگی اقلامی که در محاسبه نسبتهای جاری و آنی مورد استفاده قرار می گیرند هم جنس و یکسان نیستند .کالا باید به فروش برسد و حسابهای بدهکاران باید وصول شوند تا هم جنس و هم پایه موجودیهای نقدی گردیده با هم قابلیت جمع پیدا کنند . برای رفع این ایراد اصولی که بر نسبتهای جاری و آنی وارد است ، از شاخص نقدینگی استفاده می کنند .

وضع موجود نقدی و بانکی :
گفتیم وقتی موجودی حسابهای نقدی نسبت به بدهی جاری بالا باشد معمولا خطر بروز ناتوانی در واریز بدهیهای کوتاه مدت کاهش می یابد و ظاهرا واحدتجاری مربوط از اعتبار بیشتری برخوردار است ولی بعضی عقیده دارند که داشتن موجودی نقدی و بانکی زیاد بر فقدان مدیریت صحیح دلالت دارد و حکایت از راکد شدن پول می کند که چه بسا مورد مصرفی سودمند می توانست داشته باشد . هر چند این استدلال را از نقطه نظر صاحبان سهام نکته ای بجا و درست می دانیم ولی از دید بستانکاران هرچه نقدینگی بیشتر باشد وضع مطلوبتر تلقی می شود .

در تفسیر نقدینگی توجه به نکات زیر حائز اهمیت است :
1- معمولاطلبکاران موسسه برای حفظ منافع خود در رسیدن به مطالباتشان علاقمند هستند که نسبتهای جاری و آنی هر چه ممکن است بالا و دوره گردش عملیات تا حد امکان کوتاه باشد در اینجا از نقطه نظر مدیران موسسه ، تضادی بین نقدینگی و سود آوری پیدا می شود به این توضیح که وقتی نقدینگی و بخصوص نسبت آنی را بالا نگه دارند پول راکد می ماند و به تحصیل در آمد و سود لطمه می خورد .و اگر نقدینگی و نسبتها کاهش پیدا کنند ، اعتبار موسسه در نظر دیگران مخصوصا طلبکاران و بانکها تنزل می یابد .
2- بعضی از مدیران به هنگام تنظیم صورتهای مالی به اقداماتی ناموجه مبادرت می ورزند و سرمایه در گردش را بهتر از آنچه هست نشان می دهند . به این منظور ثبت خریدهای پایان سال را معوق می گذارند تا موجودی جنسی کاهش یابد و در وصول مطالبات خودحداکثر کوشش می کنند تا کاهش این دو حساب موجب افزایش دوره گردش کالا و بهبود دوره وصول مطالبات شود . طبعا هر اقدامی که دارایی جاری و بدهی جاری هر دو را ولو به مبلغ یکسان کاهش دهد نسبت جاری را اگر یک یا بیشتر باشد بهتر می کند .
به این گونه کارها یعنی فعل و انفعالاتی که وضع حساب و صورتهای مالی را بهتر از واقع نشان دهد اصطلاحا حساب آرائی می گویند .
گردش مطالبات
هدف از تجزیه و تحلیل مطالبات بررسی کیفی حسابها و اسناد دریافتی است و گرنه از لحاظ کمی ثبت و ضبط و طبقه بندی مطالبات در دفترداری مطرح می شود . برای تحلیل مطالبات از دو روش استفاده می شود : یکی زمان بندی مطالبات و دیگری تعیین دوره وصول مطالبات .

زمان بندی مطالبات :
برای زمان بندی مطالبات ، حسابها و اسناد دریافتی بر حسب مدت از تاریخ سررسید طبقه بندی می شوند ، مثلا حسابهایی که تا یک ماه از سررسید آنها گذشته با هم منظور و به همین ترتیب حسابهایی که دو ماه و سه ماه و ... و یک سال از موعد وصول آنها گذشته است به تناسب مدت با یکدیگر طبقه بندی می گردند.
از رویاین صورت یا جدول بهتر می توان قابلیت وصول مطالبات را پیش بینی و برآورد کرد .مثلا وقتی جمع مطالباتی را که چند سال از سررسید آنها گذشته با مطالباتی که تازه سررسید آنها فرا رسیده است مقایسه می کنیم می بینیم که شاید 10 درصد از حساب سالهای قبل هم در سال جاری وصول نشود در حالیکه بیش از 95 درصد مطالبات اخیر به حیطه وصول در خواهد آمد .
دوره وصول مطالبات :
هر گاه زمان بندی حسابها و اسناد دریافتی مشکل باشد و یا بررسی بیشتری ضروری تشخیص شود تعیین دوره وصول مطالبات سودمند واقع خواهد شد .

گردش کالا :
کالارا مترادف موجودی جنس بکار می بریم و به این تعبیر شامل مواد اولیه ، کالای در جریان ساخت و کالای ساخته شده می شود و ملزومات تولید را هم در بر می گیرد .

روش حذف انبارداری
واضح است که با استفاده از روش حذف انبارداری ، نسبت گردش کالا، که معمولا از تقسیم کردن بهای تمام شده کالای فروش رفته یا مصرف شده در تولید بر موجودی آن در پایان سال (و یا میانگین موجودی هایی چند) به دست می آید، افزایش قابل ملاحظه ای پیدا میکند، حاکی از این که موجودی به مراتب بسیار گردش داشته است که خود بر کارآیی مدیران دلالت می نماید.
استفاده از روش حذف انبارداری ، تغییراتی را در حسابداری صنعتی به وجود آورده است. در بسیاری صنایع قبل از استفاده از این روش، تخصیص هزینه های سربار براساس سطح زیربنای انبار مورد استفاده هر واحد انجام می گرفت.

دوره گردش عملیات
معمولا دوره گردش عملیات از یک سال کوتاهتر است و در بسیاری موسسات در یک سال چندین دوره عملیات طی می شود. در مواردی که دوره گردش عملیات از یک سال کمتر باشد ملاک محاسبه و مقایسه را همان یک سال قرار می دهند ولی هرگاه دوره مزبور از یک سال تجاوز کند بجای سال تقویمی از دوره گردش عملیات واقعی استفاده می کنند.
دوره گردش عملیات را باید با ادوار گذشته در همان واحد تجاری و یا با موسسات مشابه مقایسه کرد. طولانی تر شدن دوره عملیات در مقایسه با ادوار گذشته نشانه ای نامطلوب تلقی می شود زیرا حکایت از کند شدن فعالیت در یک یا چند قسمت از دوره گردش عملیات می کند. سرعت زیاد دوره مزبور نیز مطلوب تلقی نمی شود و دلالت بر کمبود سرمایه جاری موسسه می کند که در صورت مواجهه با عاملی نامساعد مشکلات زیاد می آفریند.

نسبت کالا به سرمایه در گردش
حالت اول- وقتی است که با توجه به حجم معاملات انجام شده، شرکت کسر سرمایه نشان می دهد. این حالت ناشی از کمبود سرمایه حکایت از آن می کند که شرکت بیش از حد توان خود تجارت کرده است و به این نوع واحد تجاری شرکت پر مبادله اطلاق می گردد. در چنین موردی نسبت گردش کالا در شرکت خوب ولی نسبت جاری آن نامطلوب می باشد.
حالت دوم-هنگامی است که در شرکت مقدار قابل توجهی کالای منسوخ و متروک و یا دیر فروش وجود دارد. در این حالت نسبت جاری شرکت رضایت بخش ولی نسبت جاری آن نامطلوب است.

گردش سرمایه جاری
هدف از بررسی سرمایه در گردش یا سرمایه جاری آن است که تعیین کنیم آیا مقدار سرمایه در گردش کافی و متناسب با حجم فروش و فعالیت واحد تجاری می باشد یا خیر؟
در بررسی کفایت سرمایه در گردش باید به اعتبارات کوتاه مدت ، اضافه برداشت از حسابهای جاری در بانکها و استقراض کسانی که رابطه نزدیک با موسسه دارند توجه مخصوص کرد. ضمنا وقتی رقم اسناد پرداختی زیاد باشد قاعدتا باید حساب های پرداختنی یا بستانکاران مانده کمی نشان دهد.

نسبت های سرمایه گذاری
نسبت های سرمایه گذاری بر دو نوع هستند. یکی نسبتی که به وسیله آن میزان سرمایه گذاری در دارایی سنجیده می شود و دیگری نسبت هایی که رابطه منابع مالی مورد استفاده واحد تجاری را از لحاظ بدهیهای جاری و بلند مدت با ارزش ویژه تعیین و ارزیابی می کند و در واقع نحوه ترکیب آنها را بررسی می نماید. نسبت های نوع دوم را نسبت های اهرمی هم نامیده اند و وجه تسمیه آن ناشی از تشابهی است که بین سود حاصل از کاربرد مکانیکی اهرم و سود به دست آمده از کاربرد وجوه حاصل از بدهی بلند مدت به نفع صاحبان سهام وجود دارد.

مهمترین نسبت های سرمایه گذاری عبارتند از:
1- نسبت دارایی ثابت به ارزش ویژه
2- نسبت کل بدهی
3- نسبت بدهی جاری به ارزش ویژه
4- نسبت بدهی بلند مدت به ارزش ویژه
نسبت اول از چهار نسبت فوق از نوع اول و سه نسبت دیگر از نوع نسبتهای اهرمی هستند. اینک به توضیح هر یک از چهار نسبت سرمایه گذاری می پردازیم:

نسبت دارائی ثابت به ارزش ویژه
میزان سرمایه گذاری در دارایی ثابت بستگی به نوع صنعت دارد. از این رو اظهارنظر نسبت به کفایت، کم یا زیاد بودن آن کار آسانی نیستتعیین میزانی صحیح برای سرمایه گذاری در دارایی ثابت نشانه کاردانی و لیاقت مدیران بشمار می رود.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  52  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

دانلود مقاله تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکت زغال سنگ نگین طبس (سهامی عام

اختصاصی از سورنا فایل دانلود مقاله تجزیه و تحلیل صورتهای مالی شرکت زغال سنگ نگین طبس (سهامی عام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

بخش اول پروژه: تاریخچه فعالیت و شرح خلاصه فعالیت شرکت
تاریخچه فعالیت شرکت:
کلیات
در راستای اجرای سیاست های برنامه دوم توسعه اقتصادی و اجتماعی و به منظور تامین ذغال سنگ کک شو مورد نیاز صنعت فولاد و به دنبال مزایده برگزار شده توسط شرکت ملی فولاد ایران بخشی از معادن ذغال سنگ طبس شامل معدن اولیه شماره 2 پروده با ذخیره ای حدودا به میزان 000/350/2 تن و یال شمالی معدن شماره 3 پروده طبس با ذخیره ای حدودا 000/100/1 تن که عملیات اکتشافی آن تقریبا به اتمام رسیده بود، طی قرارداد شماره 7400 مورخ 14/10/1378 به شرکت تکادو ( برنده مزایده فوق الذکر) واگذار گردید. در همین راستا شرکت ذغال سنگ نگین طبس در تاریخ 9/2/1378 تحت شماره 14770 در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی اصفهان به ثبت رسیده است.
یادآور می شود که کلیه اختیارات قرارداد فوق از طرف مدیریت عامل شرکت تکادو به شرکت جدید التاسیس ذغال سنگ نگین طبس تفویض گردیده است. مرکز اصلی شرکت واقع در اصفهان چهار راه شیخ صدوق، ابتدای شیخ صدوق شمالی کوچه حکیم نظامی، پلاک 33 می باشد. ضمنا محل معادن شرکت نیز در 80 کیلومتری جنوب طبس می باشد. یادآور می شود شرکت به استناد مجوز شماره 2614 مورخ 13/12/1382 صادره از سوی اداره امر اقتصادی و دارائی شهرستان طبس از ابتدای سال 1378 به مدت 12 سال مشمول معافیت مقرر در ناده 32 قانون مالیات های مستقیم مصوب اسفند ماه 1366 و اصلاحیه های بعدی آن می باشد.
همچنین مطابق با مجوز شماره 1514 مورخ 22/10/1382 صادره از سوی شورای بورس و هیئت پذیرش اوراق بهادار با درخواست شرکت مبنی بر پذیرش شرکت در بازار بورس اوراق بهادار موافقت و در تاریخ 27/12/1382 اولین نوبت معامله سهام شرکت در تالار فرعی بورس به انجام رسید و در تاریخ اول اردیبهشت ماه 1386 بر اساس معیارهای مصوب شورای عال بورس (سرمایه و میزان سهام شناور) از تابلوی فرعی به تابلوی اصلی منتقل شد.
فعالیت اصلی شرکت
موضوع فعالیت شرکت طبق ماده 2 اساسنامه به شرح زیر می باشد:
1- تهیه و اجرای طرح ها و عملیات اکتشافی، استخراج، تغلیظ، و فرآوری مواد معدنی.
2- سرمایه گذاری در جهت اکتشاف و بهره برداری معادن و فرآوری مواد.
3- انجام امود بازرگانی اعم از صادرات و واردات مرتبط با موضوع شرکت.
4- انجام کلیه اموری که به نحوی با موضوع شرکت ارتباط داشته و در چارچوب قوانین و مقررات موضوعه کشور جمهوری اسلامی ایران بوده و مفید و نافع باشد.
5- سرمایه گذاری در سایر شرکت ها و ایجاد شرکت های جدید.
وضعیت اشتغال
متوسط کارکنان شرکت طی سال مالی، که بر اساس قراردادهای کوتاه مدت (کمتر از یک سال) مشغول به کار می باشند 13 نفر کارمند اداری و ستادی و 358 نفر تولیدی و خدماتی
مبنای تهیه صورت های مالی
صورت های مالی تلفیقی گروه و شرکت سرمایه گذاری شاهد (شرکت اصلی) اساسا بر مبنای بهای تمام شده تاریخی تهیه و در موارد مقتضی از ارزش های جاری نیز استفاده شده است.
مبانی تلفیق
صورت های مالی تلفیقی حاصل از تجمیع اقلام صورت های مالی شرکت سرمایه گذاری شاهد- سهامی عالم (شرکت اصلی) و شرکت های فرعی مشمول تلفیق آن پس از حذف معاملات و مانده های درون گروهی و سود و زیان تحقق نیافته ناشی از معاملات فیمابین است.
در مورد شرکت های فرعی تحصیل شده طی دوره، نتایج عملیات آن از تاریخی که کنترل آن به طور موثر به شرکت اصلی منتقل می شود و در شرکت های فرعی واگذار شده نتایج عملیات آن تا زمان واگذاری، در صورت سود و زیان تلفیقی منظور می گردد.
سهام تحصیل شده شرکت اصلی توسط شرکت های فرعی به بهای تمام شده در حساب ها منظور و در ترازنامه تلفیقی به عنوان کاهنده حقوق صاحبان سهام تحت سرفصل «سهام شرکت اصلی در مالکیت شرکت های فرعی» منعکس می گردد.
سال مالی شرکت های فرع در 29 اسفند ماه هر سال (سرمایه گذاری سعدی 31 اردیبهشت ماه) خاتمه می یابد. با این حال، صورت های مالی شرکت های مذکور ه همان ترتیب در تلفیق مورد استفاده می گیرد. لازم به توضیح است در صورت وقوع هر گونه رویدادی تا تاریخ صورت های مالی شرکت اصلی که تاثیر عمده ای بر کیفیت صورت های مالی تلفیقی داشته باشد، اثار آن از طریق اعمال تعدیلات لازم در اقلام صورت های مالی شرکت های فرعی به حساب گرفته می شود.
خلاصه اهم رویه های حسابداری
موجودی مواد و کالا
موجودی های مواد و کالا به اقل بهای تمام ده و خالص ارزش فروش «گروه اقلام مشابه ارزیابی می شود. در صورت فزونی بهای تمام شده نسبت به خالص ارزش فروش، مابه التفاوت به عنوان ذخیره کاهش ارزش موجودی شناسایی می شود. بهای تمام شده موجودی ها با به کار گیری روش های زیر تعیین می گردد.
شرح روش مورد استفاده
مواد اولیه
کالای در جریان ساخت
کالای ساخته شده
قطعات و لوازم یدکی
موجودی زمین و ساختمان میانگین موزون
میانگین موزون
میانگین موزون
میانگین موزون
شناسایی ویژه

پروژه در جریان تکمیل:
بهای تمام شده پروژه در جریان تکمیل بر اساس مجموع هزینه ها و مواد مصرفی جهت ساخت پروژه محاسبه شده است.
سرمایه گذاری ها
نحوه ارزیابی سرمایه گذاری ها در شرکت اصلی صورت های مالی تلفیقی گروه به شرح زیر است:
دارائی های ثابت مشهود
دارائی های ثابت مشهود، بر مبنای بهای تمام شده در حساب ها ثبت می شود. مخارج بهسازی و تعمیرات اساسی که باعث افزایش قابل ملاحظه در ظرفیت با عمر مفید دارائی های ثابت یا بهبود اساسی در کیفیت بازدهی آنها می گردد. ه عنوان مخارج سرمایه ای محسوب و طی عمر مفید باقیمانده دارائی های مربوط مستهلک میشود. هزینه های نگهداری و تعمیرات جزئی که به منظور حفظ یا ترمیم منافع اقتصادی مورد انتظار واحد تجاری از استاندارد عملکرد ارزیابی شده اولیه دارائی انجام می شود، هنگام وقوع به عنوان هزینه های جاری تلقی و به حسا و زیان دوره منظور می گردد.
استهلاک دارائی های ثابت با توجه به عمر مفید برآوردی دارائی های مربوط (و با در نظر گرفتن آئین نامه استهلاکات موضوع ماده 151 قانون مالیات های مستقیم مصوب اسفندماه 1381) و بر اساس نرخ ها و روش های زیر محاسه می شود:
برای دارائی های ثابتی که در خلال ماه تحصیل و مورد بهره برداری قرار می گیرد، استهلاک از اول ماه بعد محاسبه و در حساب ها منظور می شود. در مواردی که هر یک از دارائی های استهلاک پذیر پس از آمادگی جهت بهره برداری به علت تعطیل کار یا علل دیگر برای مدتی مورد استفاده قرار نگیرد، میزان استهلاک آن برای مدت یاد شده معادل 30% نرخ استهلاک منعکس در جدول بالا است.

مخارج تامین مالی
مخارج تامین مالی به عنوان هزینه سال شناسایی می شود به استثنای مخارجی که مستقیما قابل انتساب به ساخت «دارائی های واجد شرایط» است.
تسعیر ارز
معاملات ارزی- اقلام پولی ارز با نرخ مورد معامله در بانک مرکزی در تاریخ ترازنامه و اقلام غیر پولی که به بهای تمام شده تاریخی بر حسب ارز ثبت شده است با نرخ مورد معامله در بانک مرکزی در تاریخ معامله تسعیر می شود. تفاوت های ناشی از تسویه یا تسعیر اقلام پولی ارزی به عنوان درآمد یا هزینه دوره وقوع شناسایی می شود.
ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان
ذخیره مزایای پایان خدمت کارکنان بر اسس 45 روز آخرین حقوق و مزایای مستمر هر یک از کارکنان برای هر سال خدمت آنان محاسبه و در حساب ها منظور می شود.
سرقفلی
حساب های ترکیب واحدهای تجاری از نوع تحصیل بر اساس روش خرید انجام می شود. مازاد بهای تمام شده تحصیل سرمایه گذاری در شرکت های مشمول تلفیق و شرکت های وابسته مشمول اعمال روش ارزش ویژه بر سهم گروه از خالص ارزش منصفانه دارایی ها و بدهی های قابل تشخیص آنها در سنوات آتی و زمان تحصیل به عنوان سرقفلی شناسایی و طی مدت 20 سال به روش خط مستقیم مستهلک می گردد و در صورت فزونی منافع ناشی از تملک شرکت های مشمول تامین نسبت به بهای تمام شده سرمایه گذاری های مذکور مازاد حاصل به حساب سرقفلی منفی منظور می گردد. سرقفلی ناشی از تحصیل شرکت های وابسته جز مبلغ دفتری سرمایه گذاری بلند مدت در شرکت های وابسته در ترازنامه تلفیقی منعکس می شود.

بخش دوم: تعریفات مربوط به تجزیه و تحلیل صورتهای مالی
تجزیه و تحلیل صورت های مالی:
تجزیه و تحلیل صورت های مالی شامل ابزارها و تکنیک هایی است که تحلیل گران را در بررسی صورت های مالی جاری و گذشته شرکت ها یاری می دهد تا بتوانند عملکرد و وضعیت مالی شرکت ها و مخاطرات آتی و امکانات بالقوه را مورد ارزیابی قرار دهند. تجزیه و تحلیل صورت های مالی می تواند اطلاعات با ارزشی را درباره روندها، ارتباطات، کیفیت سودآوری، نقاط قوت و ضعف و چگونگی وضعیت مالی شرکت ها ارایه دهد.
نکات اساسی
تجزیه و تحلیل صورت های مالی بر مبنای هدف (اهداف) خاصی صورت می گیرد. برای مثال، آیا تجزیه و تحلیل ارایه شده مبنایی در جهت اعطای اعتبار یا ایجاد یک سرمایه گذاری تلقی می گردد؟ بعد از اینکه هدف تجزیه و تحلیل مشخص گردید، اطلاعات مورد نظر از صورت های مالی و سایر منابع جمع آوری می شود. نتایج تجزیه و تحلیل تلخیص و تفسیر می شود. نتایج به دست آمده طی گزارشی به اشخاصی که تجزیه و تحلیل برای آن ها انجام گرفته است، ارایه می گردد.
برای ارزیابی صورت های مالی، فرد ذینفع باید:
1- با عملیات واحد تجاری آشنا باشد.
2- هدف، ماهیت و محدودیت های حسابداری را درک کند.
3- با اصطلاحات واحد تجاری و حسابداری آشنا باشد.
4- دارای دانش علمی در مورد مبانی امور مالی باشد.
5- با ابزارها و تکنیک های تجزیه و تحلیل صورت های مالی آشنا باشد.
تجزیه و تحلیل مالی یک شرکت شامل بررسی صورت های مالی شرکت و یادداشت های مربوط به صورت های مالی و گزارش حسابرسان آن شرکت می باشد. گزارش حسابرسی بیان گر بررسی صورت های مالی توسط حسابرسان می باشد. این گزارش همچنین نشان می دهد که آیا صورت های مالی به طور منصفانه وضعیت مالی شرکت، نتایج عملیات و تغییرات در وضعیت وجوه نقد را مطابق با اصول عمومی پذیرفته شده حسابداری مطابق با سال قبل نشان می دهد.
یادداشت های مربوط به صورت های مالی، غالبا با معنی تر از اطلاعات دریافت شده از صورت های مالی می باشد. این یادداشت ها، رویه های حسابداری شرکت را شرح می دهد و معمولا توضیحات کامل و چگونگی کاربرد آن رویه ها را همراه با مدارک مورد نیاز ارایه می دهد.
تحلیل گران غالبا صورت های مالی یک شرکت را با صورت های مالی سایر شرکت هایی که در همان صنعت فعالیت دارند، مقایسه می کنند و همچنین صورت های مالی یک شرکت را در سال های مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهند. اساسا این روش قلمرو رسیدگی تجزیه و تحلیل صورت های مالی را وسعت می بخشد.

ابزارهای اصلی تجزیه و تحلیل
حسابداران و سایر افراد ذیربط ابزارها و تکنیک های استاندارد شده مختلفی را ارایه می دهند که در تجزیه و تحلیل صورت های مالی مورد استفاده قرار می گیرند. روش های تجزیه و تحلیل صورت های مالی را می توان به سه دسته تقسیم نمود. 1- مقایسه و اندازه گیری مالی مربوط به دو یا چند دوره، 2- مقایسه و اندازه گیری اطلاعات دوره جاری، 3- رسیدگی برای اهداف خاص.
تکنیک و ابزار ذیل در این فصل مورد بحث قرار خواهد گرفت:
1- صورت های مالی مقایسه ای:
الف. تجزیه و تحلیل افقی
ب. تجزیه و تحلیل عمودی
2- صورت های مالی بر اساس مقیاس مشترک:
3- تجزیه و تحلیل نسبت ها
4- رسیدگی برای اهداف خاص
صورت های مالی مقایسه ای:
صورت های مالی که اطلاعات مالی مربوط به دو یا چند دوره را ارایه می دهدف معمولا مقایسه ای نامیده می شود. صورت های مالی مقایسه ای معمولا گزارشات مشابه ای را برای دوره جاری و برای یک یا چند دوره قبلی ارایه می دهد. صورت های مالی مقایسه ای اطلاعات مهم درباره روند و ارتباط آن ها را در طی دو یا چند سال برای تحلیل گران فراهم می سازد. چنان چه صورت های مالی مقایسه ای برای بیش از یک سال ارایه شود مطلوب تر خواهد بود. صورت های مقایسه ای تاکید بر این واقعیت دارد که صورت های مالی برای یک دوره حسابداری، فقط بخشی از فعالیت های مستمر یک شرکت است.
طبق اصول حسابداری، مقایسه صورت های مالی بین دو یا چند دوره تحت شرایط زیر مفدی و موثر می باشد.
1- چنانچه روش های حسابداری در تنظیم صورت های مالی یکسان باشد مقایسه گزارشات مطلوب است.
2- یکسان بود محتویات صورت های مالی.
3- اصول حسابداری تغییر نمی یابد، چنان چه تغییری در اصول حسابداری ایجاد شود، اثرات مالی ناشی از آن تغییرات افشاء گردد.
4- تغییرات در وقایع یا در ماهیت رویداد اصلی افشاء شوند.
تجزیه و تحلیل افقی
تجزیه و تحلیل افقی، روندها را مورد ارزیابی قرار می دهد و ارتباط بین اقلامی که در همان ردیف در یک صورت مقایسه ای ظاهر می شود را تعیین می کند. تجزیه و تحلیل افقی تغییرات مربوط به اقلامی مندرج در صورت های مالی را در طی دوره افشاء می کند. هر یک از اقلام (مثل فروش) مربوط به یک ردیف برای یک سال مالی با همان قلم در دوره دیگر مقایسه می شود. تجزیه و تحلیل افقی می تواند بر حسب تغییرات مبالغ پولی به صورت درصد تغییرات یا به شکل یک نسبت انجام شود.
نسبت تغییر با تقسیم اطلاعات سال جاری بر اطلاعات سال پایه محاسبه می شود. وقتی ارقام سال پایه دارای ارزش مثبت است، تغییر مقدار پولی و درصد تغییر می تواند با معنی تر باشد. اگر ارقام سال پایه دارای ارزش صفر یا منفی باشد تغیر مقدار پولی می تواند محاسبه شود اما درصد تغییرات نمی تواند محاسبه شود. یک نسبت فقط زمانی می تواند محاسبه شود که دو ارزش مثبت، قابل دسترسی باشند.
در مواردی که تغییرات به صورت درصد بیان می شود، عمل جمع و تفریق مفهومی نخواهد داشت. زیرا درصد تغییرات از مبناهای مختلف ناشی می شود. وقتی هر کدام از اقلام سال پایه به طور انفرادی دارای مقادیر کمی باشند، تغییر نسبتا کم مقدار پولی می تواند درصد تغییر زیادتری را به وجود آورد و در نتیجه اعتبار بیشتری به آن اقلام به منظور با معنی بودن آن می دهد.
بر اساس روش سال پایه گاهی اوقات تجزیه و تحلیل افقی برای افشای درصد تغییرات انباشته برای چند سال استفاده می شود. در این صورت سال شروع به عنوان سال پایه در نظر گرفته می شود. درصد تغییرات سال های بعد برای تعیین درصد تغییرات انباشته با سال پایه مقایسه می شود.
تجزیه و تحلیل عمودی
در تجزیه و تحلیل عمودی هر یک از اقلام مندرج در صورت های مالی نسبت به عدد پایه سنجیده می شود. شاخص ترین عدد در صورت های مالی به عنوان عدد پایه انتخاب می گردد و اقلام مندرج در هر ستون نسبت به آن سنجیده می شود. به عنوان مثال هر یک از اقلام مندرج در صورت سود و زیان می تواند به عنوان درصدی از فروش بیان شود. در ترزنامه، هر یک از اقلام دارایی می توانند بر حسب ارتباط آن ها ب کل دارایی بیان شوند. حساب بدهی ها و حقوق صاحبان سهام بیان شوند. جریان نقدی مربوط به هر یک از اقلام فعالیت های سرمایه گذاری، تامین مالی و عملیاتی نسبت به کل هر یک از فعالیت های مزبور سنجیده می شود.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  60  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید