لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 57
پایگاه داده ها چیست؟
دادِگان (پایگاه دادهها یا بانک اطلاعاتی) به مجموعهای از اطلاعات با ساختار منظم و سامانمند گفته میشود. این پایگاههای اطلاعاتی معمولاً در قالبی که برای دستگاهها و رایانهها قابل خواندن و قابل دسترسی باشند ذخیره میشوند. البته چنین شیوه ذخیرهسازی اطلاعات تنها روش موجود نیست و شیوههای دیگری مانند ذخیرهسازی ساده در پروندهها نیز استفاده میگردد. مسئلهای که ذخیرهسازی دادهها در دادگان را مؤثر میسازد وجود یک ساختار مفهومی است برای ذخیرهسازی و روابط بین دادهها است.
پایگاه داده در اصل مجموعهای سازمان یافته از اطلاعات است. این واژه از دانش رایانه سرچشمه میگیرد ،اما کاربرد وسیع و عمومی نیز دارد، این وسعت به اندازهای است که مرکز اروپایی پایگاه داده (که تعاریف خردمندانهای برای پایگاه داده ایجاد میکند) شامل تعاریف غیر الکترونیکی برای پایگاه داده میباشد. در این نوشتار به کاربرد های تکنیکی برای این اصطلاح محدود میشود.یک تعریف ممکن این است که: پایگاه داده مجموعهای از رکورد های ذخیره شده در رایانه با یک روش سیستماتیک (اصولی) مثل یک برنامه رایانهای است که میتواند به سوالات کاربر پاسخ دهد.
برای ذخیره و بازیابی بهتر، هر رکورد معمولاً به صورت مجموعهای از اجزای دادهای یا رویدادها سازماندهی میگردد. بخشهای بازیابی شده در هر پرسش به اطلاعاتی تبدیل میشود که برای اتخاذ یک تصمیم کاربرد دارد. برنامه رایانهای که برای مدیریت و پرسش و پاسخ بین پایگاههای دادهای استفاده میشود را مدیر سیستم پایگاه دادهای یا به اختصار (DBMS) مینامیم. خصوصیات و طراحی سیستمهای پایگاه دادهای در علم اطلاعات مطالعه میشود.
مفهوم اصلی پایگاه داده این است که پایگاه داده مجموعهای از رکورد ها یا تکههایی از یک شناخت است. نوعاً در یک پایگاه داده توصیف ساخت یافتهای برای موجودیتهای نگهداری شده در پایگاه داده وجود دارد: این توصیف با یک الگو یا مدل شناخته میشود. مدل توصیفی، اشیا پایگاههای داده و ارتباط بین آنها را نشان میدهد. روش های متفاوتی برای سازماندهی این مدل ها وجود دارد که به آنها مدلهای پایگاه داده گوییم. پرکاربردترین مدلی که امروزه بسیار استفاده میشود، مدل رابطهای است که به طور عام به صورت زیر تعریف میشود: نمایش تمام اطلاعاتی که به فرم جداول مرتبط که هریک از سطرها و ستونها تشکیل شده است (تعریف حقیقی آن در علم ریاضیات بررسی میشود). در این مدل وابستگی ها به کمک مقادیر مشترک در بیش از یک جدول نشان داده میشود. مدل های دیگری مثل مدل سلسله مراتب و مدل شبکهای به طور صریح تری ارتباطها را نشان میدهند.
در مباحث تخصصیتر اصطلاح دادگان یا پایگاه داده به صورت مجموعهای از رکوردهای مرتبط با هم تعریف میشود. بسیاری از حرفهایها مجموعهای از داده هایی با خصوصیات یکسان به منظور ایجاد یک پایگاه دادهای یکتا استفاده میکنند.
معمولاً DBMS ها بر اساس مدل هایی که استفاده میکنند تقسیم بندی میشوند: ارتباطی، شئگرا، شبکهای و امثال آن. مدل های دادهای به تعیین زبانهای دسترسی به پایگاههای داده علاقهمند هستند. بخش قابل توجهی از مهندسی DBMS مستقل از مدل های میباشد و به فاکتورهایی همچون اجرا، همزمانی، جامعیت و بازیافت از خطاهای سخت افزاری وابسطه است. در این سطح تفاوتهای بسیاری بین محصولات وجود دارد.
1- تاریخچه پایگاه داده
اولین کاربردهای اصطلاح پایگاه داده به June 1963 باز میگردد، یعنی زمانی که شرکت System Development Corporation مسئولیت اجرایی یک طرح به نام "توسعه و مدیریت محاسباتی یک پایگاه دادهای مرکزی" را بر عهده گرفت. پایگاه داده به عنوان یک واژه واحد در اوایل دهه 70 در اروپا و در اواخر دهه 70 در خبرنامههای معتبر آمریکایی به کار رفت. (بانک دادهای یا Databank در اوایل سال 1966 در روزنامه واشنگتن کار رفت)
تصویر: اولین سیستم مدیریت پایگاه داده در دهه 60 گسترش یافت. از پیشگامان این شاخه چارلز باخمن میباشد. مقالات باخمن این را نشان داد که فرضیات او کاربرد بسیار مؤثرتری برای دسترسی به وسایل ذخیره سازی را محیا میکند. در آن زمانها پردازش داده بر پایه کارت های منگنه و نوارهای مغناطیسی بود که پردازش سری اطلاعات را محیا میکند. دو نوع مدل دادهای در آن زمانها ایجاد شد:CODASYL موجب توسعه مدل شبکهای شد که ریشه در نظریات باخمن داشت و مدل سلسله مراتبی که توسط North American Rockwell ایجاد شد و بعداً با اقباس از آن شرکت IBM محصول IMS را تولید نمود.
مدل رابطهای توسط E. F. Codd در سال 1970 ارائه شد. او مدلهای موجود را مورد انتقاد قرار میداد. برای مدتی نسبتاً طولانی این مدل در مجامع علمی مورد تأیید بود. اولین محصول موفق برای میکرو کامپیوترها dBASE بود که برای سیستم عامل هایCP/M و PC-DOS/MS-DOS ساخته شد. در جریان سال 1980 پژوهش بر روی مدل توزیع شده (distributed database) و ماشین های دادگانی (database machines) متمرکز شد، اما تاثیر کمی بر بازار گذاشت. در سال 1990 توجهات به طرف مدل شئگرا (object-oriented databases) جلب شد. این مدل جهت کنترل دادههای مرکب لازم بود و به سادگی بر روی پایگاه دادههای خاص، مهندسی داده (شامل مهندسی نرم افزار منابع) و دادههای چند رسانهای کار میکرد.
در سال 2000 نوآوری تازهای رخ داد و دادگان اکسامال (XML) به وجود آمد. هدف این مدل از بین بردن تفاوت بین مستندات و داده ها است و کمک میکند که منابع اطلاعاتی چه ساخت یافته باشند یا نه در کنار هم قرار گیرند.
تحقیق درمورد پایگاه داده 52 ص