لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:2
فهرست و توضیحات:
لحن
ابزار لحن :
- لحن باید با تم داستان هماهنگی داشته باشد. مگر در یک مورد که لحن جدی برای اثر طنز انتخاب میشود.
- لحن باید ثابت و استوار باشد و تا آخر داستان همانگونه که در ابتدا بوده بماند. همچنین لحن باید با بقیه عناصر داستان هماهنگ باشد. به طوریکه در بوف کور همه شخصیت ها شبیه هم میشوند. همه چیز به همه چیز شبیه میشود. و همه چیز حالت پوچ لحن را به خود میگیرد. یا اثری مثل شاهنامه که تمام عناصر روائی به صورت حماسی و خرق عادت درمی آید.
- لحن فردیت شخصیت ها را نشان میدهد. مثلاً لحن محاوره ای میتواند کودک بودن شخصیت، لحن ابتدائی و پر از غلط املائی نشان از بیسوادی و لحن فاخر نشان از حماسه ای بودن داستان بدهد.
- لحن باید با عصر داستان هماهنگ باشد. هر عصر لحن خاص خودش را طلب میکند. لحن فاخر فردوسی، لحن کلامی حافظ و سعدی، لحن کوچه بازاری هدایت همه برای عصر خودشان زیبائی دارند. هیچ کس انتظار ندارد داستانی که در این عصر نوشته میشود مثل هدایت، سعدی، فردوسی یا کسی دیگر باشد. درمورد لحن دو تا استثناء در ادبیات فارسی هست و آنها هم شهریار مندنی پور و ابوتراب خسروی است. این دو اعتقاد دارند اگر انحطاطی که قبل از دوران مشروطه در ادبیات ما بوجود آمد، اتفاق نمی افتاد و ما مجبور به وارد کردن رمان از غرب نبودیم لحن داستانی همینی میشد که ما الان داریم ارائه میدهیم.
- لحن متن را از سکوت در می آورد. و باعث میشود داستان از یک بعدی بودن در بیاید.
- شگردهای ایجاد لحن در خدمت وانمود سازی حضور صدای راوی است و یکی از نتایجش باورپذیری داستان است.
- لحن سازی اشتباه. آوردن صفت و قید اضافی نه تنها لحنی نمیسازد بلکه به لحن ضربه میزند. صفت و قیدهائی مثل اینها : زن سرزنشگر گفت، بی ریا خندید، با اندوه گفت، با درد راه میرفت. و ...
-
مقاله درباره لحن
