مقاله نگرش حقوقی به کنوانسیون معاهده بین المللی سرکوب محو بمب گذاریها تروریستی
تعداد صفحات: 12
فرمت فایل: word
صالح رضایی پیش رباط
کارشناس ارشد حقوق بین الملل
سازمان انرژی اتمی ایران
مبحث اول : سابقه موضوع
یکی از پدیده های حاد و بحران سازی که جامعه بین المللی در دهه های اخیر به طور جدی با آن مواجه شده است , تروریسم می باشد. تروریسم که معنای لغوی و معمولی آن ایجاد وحشت وهراس در میان مردم و تهدید آرامش و امنیت اجتماعی و عمومی است , از زمانهای دور و از همان هنگامی که اجتماع شکل گرفت , مطرح بوده است علیرغم این سابقه , ظهور این پدیده در عرصه بین المللی قدمت چندانی ندارد پس از جنگ جهانی اول کنفرانس بین المللی در روسای فرانسه تشکیل گردید تا نظام سیاسی و حقوقی بین المللی پس از جنگ را تنظیم نماید. در این کنفرانس دولتهای شرکت کننده , ضمن مباحثات و مذاکرات خود توافق نمودند که تروریسم جرم بین المللی تلقی شود و عاملان آن تحت تعقیب و محاکمه قرار گیرند دلبستگی تام دولتها به حاکمیت ملی خود و فقدان تعریف بین المللی مورد قبول از تروریسم مانع از تحقق عملی توافقات دولتهای شرکت کننده در کنفرانس گردید.
در سال 1934 پادشاه یوگسلاوی توسط یک گروه تروریستی به قتل رسید وقوع این حادثه توجه و نگرانی افکار عمومی بین المللی و مجامع دولتها را نسبت به پدیده خطرناک تروریسم بیشتر می کرد به دنبال این واقعه دولتهای اروپایی ضرورت اتخاذ اقدامات بین المللی جهت سرکوب و مجازات تروریسم را در دستور کار خود قرار داده و سرانجام پس از مذاکرات زیاد ( کنوانسیون پیشگیری و مجازات تروریسم) را در سال 1937 منعقد ساختند, کنوانسیون مذکور تروریسم را به این صورت تعریف کرد :( تروریسم به اعمال جنائی اطلاق می شود که علیه کشوری صورت گیرد و هدف عامل آن ایجاد هراس نزد اشخاص و یا دستجات معین و یا عامه مردم باشد) این کنوانسیون ضمن مقررات خود توصیه نمود که یک دادگاه بین المللی تشکیل شود تا عاملان تروریسم و مجازات نماید شرائط سیاسی و بین المللی حاکم بر آن زمان مانع تاسیس دادگاه و اجرای معاهده مذکور شد.
در سالهای پس از جنگ جهانی دوم توسل به ابزار تروریستی جهت نائل آمدن به اهداف سیاسی شدت یافت. دولتها و گروههای قدرت طلب غیر حاکم با توسل به وسائل تروریستی و ایجاد وحشت در میان عموم درصدد تعقیب اهداف سیاسی خود بر آمدند از جمله مهمترین اعمال تروریستی که در این سالها رواج یافت هواپیما بایی تهدید امنیت هواپیماها و گروگانگیری بود تروریستها با ربودن هواپیماها و تهدید به انهدام هواپیما در جریان پرواز و ربودن افراد و اشخاص سیاسی و به تبع آن اعمال فشار بر دولتها ذی نفع سعی می کردند خواسته های سیاسی خود را به کرسی بنشانند و به اهداف خود نائل شوند دولتها برای مقابله با این قراردادهایی را منعقد کردند و ضمن آن اقدامات هواپیما ربایی تهدید امنیت هواپیماها و گروگانگیری شخصیتهای سیاسی را جرم قلمداد نمودند و محاکمه و مجازات عاملان آنها را مورد تاکید قرار دادند از جمله مهمترین معاهدات در این زمینه به اسناد زیر می توان اشاره کرد.
مقاله نگرش حقوقی به کنوانسیون معاهده بین المللی سرکوب محو بمب گذاریها تروریستی