دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 26
مدرسه ایران زمین:
تاریخچه:
این بنا که در حدود سال 1335 توسط آقای دکتر کامران دیبا طراحی شده، در فاز یک شهرک قدس واقع شده است.
از نظر سازماندهی، طرح اولیه بنا دارای چهار ساختمان آموزشی اصلی که در گوشه های حیاط مرکزی قرار گرفته اند، می باشد و ساختمانهای خدماتی شامل آمفی تئاتر و نهار خوری و کتابخانه در سه ضلع حیاط قرار دارند ضلع چهارم به ورودی اختصاص داده شده است.
از کل این مجموعه فقط دبیرستان ساخته شده است که هم اکنون کاربرد دبستان پسرانه راهنمایی دخترانه دارد.
در طرح اصلی این مجموعه، به منظور تسهیل انتقال دانش آموزان، برای سرویسهای مدرسه پارکینگ در نظر گرفته بودند در جلوی حیاط مجاور دبستان یک معبر قرار دارد که امروزه به عنوان پارکینگ مینی بوسها استفاده می شود.
سازماندهی فضایی:
سازماندهی فضایی این مدرسه از نوع مرکزی است. یعنی فضاهای مجموعه در اطراف فضای باز غالب در مرکز گرد آمده اند.
نقد و بررسی:
تأکید روی فضای باز: فضای واقع در مرکز مهمترین فضاست و حیاط به عنوان فضای مرکزی نقش غالب را داشته و فرم مسلط بناست. این موضوع سبب می شود که فضای باز فضایی تعریف شده و مهم مطرح شود. (تصویر 1)
شکل مسیر حرکت در این سازماندهی خطی است و دسترسی به فضاهای داخلی از طریق رواقهای دور تا دور حیاط می گیرد.
مهمترین مسئله در این سازماندهی، نگهداری تمرکز و اهمیت مرکز است.
ساختمان، در اینجا رو به مرکز است و این از نظر بصری (دید به فضای اصلی) و عملکردی (دسترسی به فضای مرکزی) بسیار حائز اهمیت است. (تصویر 3)
با وجود آنکه سازماندهی بنا از نوع مرکزی است ولی کلاسهای درس که مهمترین فضاهای آموزشی هستند به این فضای اصلی پشت کرده اند. این موضوع سبب شده که نورگیری تهویه مناسبی در کلاسهای درس وجود نداشته باشید. دید مناسب به فضای باز بیرون نیز کاملاً در این فضاها حذف شده است.
فضای بسته:
در این بنا، بسته، فضای باز را احاطه کرده است. نسبت فضای بسته به فضای کل ساختمان برابر 76% است که نسبت زیادی است و از تراکم زیاد فضای بسته خبر می دهد (تصویر 5)
فضای باز:
حیاط، فضای مرکزی بنا را با شکل مربع به خود اختصاص داده است. نسبت فضای باز به فضای کل بنا برابر 24% است و این تناسب نشان می دهد که سطح فضا باز با در نظر گرفتن استاندارها بسیار کم است. البته لازم به ذکر است که فضای باز دیگری در کنار ساختمان وجود دارد که به عنوان حیاط از آن استفاده می شود.
فضای نیمه باز:
فضای نیمه باز بصورت رواق، حد واسط بین فضای پر و خالی را تشکیل می دهد.
فضاهای ارتباطی:
اساساً سیر کولاسیون در فضاهای مورد استفاده نشانگر اجزاء با معنی ایستا و پویا در کل ساختمان است.
ارتباطات افقی:
مسیرهای حرکتی افقی از طریق رواقهای دور تا دور حیاط صورت می گیرد (تصویر 10).
ارتباطات عمودی:
مسیرهای حرکتی عمودی در کنج های ساختمان قرار دارد این موضوع سبب دسترسی سریع به فضاهای آموزشی می شود، از طرف دیگر مکان دسترسی عمودی، بر خوانایی مسیر حرکتی می افزاید. (تصویر 11)
کلاس درس:
در این بنا کلاسها در چهار طرف حیاط مرکزی قرار گرفته اند و دسترسی به آنها از طریق رواق در دور تا دور حیاط امکان پذیر است.
کلاسها دارای مدول یکسان بوده است بطوری که هر ضلع بنا توسط این مدولها به 5 قسمت مساوی تقسیم می شود و هر طبقه بنا جمعاً 5 * 4 = 20 کلاس را شامل می شود. (تصویر 12)
کلاس درس زیر فضایاهای است (تصویر 13) که عبارتند از:
ورودی 4) کلاس
رختکن 5) ایوان
انباری
ویژگی های کالبدی کلاس درس:
کالبد کلاس را از سه نظر مورد بررسی قرار می دهیم:
فرم 2) رنگ 3) بافت
فرم:
فرم کلاس شامل شکل، ابعاد و اندازه های آن می باشد شکل کلاس ها در این ساختمان مستطیل بوده و ابعاد 6/4 * m 7 می باشد ارتفاع کلاس در تمام قسمتها 1/3 متر می باشد (تصویر 14) که با وجود عرض کم آن انعطاف پذیری لازم برای چیدمان های مختلف را ندارد.
شکل کشیده مستطیل با توجه به اینکه پنجره ها در یک عرض مستطیل قرار گرفته اند از نظر رسیدن نور مناسب به ابتدای کلاس (ورودی) مشکل ایجاد می کند. (چون کلاس از رواق نیز نور نمی گیرد). (تصویر 15)
میزان هوای موجود در کلاس برای هر نفر نیز موثر است.
ایوان های شت کلاس که اکنون بسته شده اند، به علت وجود تیغه ضخیم در وسط آن ها نه و تقسیم به دو نصف شدن باعث شده است که تنها ایوان ها با یکدیگر ارتباط نداشته باشند بلکه مساحت موثر آن نیز کم شده و امکان استفاده نداشته باشند، (تصویر 16)
انبار بزرگ 85/0 * 2 متر، با وجود مساحت بزرگ آن باز به دلیل مسئله کنترل کاملاً بلا استفاده است.
رنگ:
رنگ بکار رفته در کلاس تماماً سفید است حتی قسمت هایی که قبلاً آجر بوده است با رنگ سفید پوشیده شده است این موضوع باعث ایجاد یکنواختی در کلاس می شود.
بافت کلاس:
