47صفحه
مقدمه
در سالهای اخیر در سراسر دنیا هزینه‌های فناوری اطلاعات (IT) در سازمانها، اعم از کوچک یا بزرگ، خدماتی یاتولیدی، انتفاعی یا غیر انتفاعی، افزایش یافته است. هزینه‌های خودکارـ سازی دفتری و خودکارـ سازی تولید که شامل‌کامپیوترها، بسته‌های کاربردی، توسعه نرم‌افزارهای مطابق با نیاز، ارتباطات، شبکه‌های کامپیوتری و اینترنت است‌سرمایه‌گذاری محسوب می‌شود و معمولا به منظور توسعه اثربخشی، افزایش بازدهی، نگهداری و ارتقای جایگاه رقابتی‌سازمان صورت می‌گیرند.
متاسفانه همه سرمایه‌گذاریها و فناوری اطلاعات نتایج مورد انتظار را به بار نمی‌آورند. این واقعیت به همراه گامهای‌سریع تغییر در منسوخ شدن فناوری اطلاعات در ابعاد سخت‌افزار و سکوهای نرم‌افزاری، مدیران سازمانها را وامی‌دارد که‌برنامه‌ریزی بلند مدت در سرمایه‌گذاری فناوری اطلاعات را مورد توجه قرار دهند.
این مقاله یک مدل ورودی‌ـ خروجی را برای توسعه برنامه اصلی سیستمهای اطلاعات مدیریت ارائه می‌دهد و در آن‌چندین روش برنامه‌ریزی از جمله روشهای برنامه‌ریزی سیستمهای کسب و کار (BSP) و رویکرد مهندسی اطلاعات برای‌تولید چنین برنامه‌ای مورد مقایسه قرار می‌گیرد.
علاوه بر این، در این مقاله یک روش جدید برای برنامه‌ریزی فناوری اطلاعات که در آن سعی شده است ضمن‌برطرف کردن نقاط ضعف روشهای موجود، بر نقاط قوت آنها تاکید شود ارائه شده است. در پایان مجموعه‌ای از عوامل‌ارزیابی روشهای برنامه‌ریزی فناوری اطلاعات ارائه شده که اهمیت نسبی هر یک از آنها از طریق مصاحبه روش‌مند بامتخصصان ایرانی گزارش شده است.
کلید واژه‌ها: فناوری اطلاعات، برنامه‌ریزی راهبردی، معیار گزینش، ضرورت برنامه‌ریزی، مدل ورودی‌ـ خروجی، اولویت‌سیستمها، سیستمهای اطلاعات مدیریت، فرایند کسب و کار، عوامل حیاتی موفقیت
چکیده:
مقدمه
مدیران، شرکتها و سازمانها، اعم از خصوصی ودولتی، هر ساله هزینه‌های بسیار زیادی را در زمینه‌فناوری اطلاعات (نرم‌افزار، سخت‌افزار، شبکه،آموزش، استخدام نیروی انسانی، تحول در سازمان‌و ...) صرف می‌کنند. متاسفانه در بسیاری مواردبازدهی و اثربخشی فناوریهای به‌کار گرفته شده‌نسبت به هزینه‌های مصرف شده پایین است که‌قابل تامل و بررسی است.
بقا و رشد سازمانها در گرو تغییر نگرش به‌اطلاعات به عنوان یکی از منابع اصلی هر سازمان‌است و بر این اساس، ضرورت برخورد مناسب،منسجم و برنامه‌ریزی شده مدیران با این منبع‌اولویت بسیار بالایی پیدا خواهد کرد. اهداف وره‌آوردهای مقاله متعدد هستند و در ادامه به آنهااشاره می‌رود، اما هدف اصلی تحقیق انجام شده‌این‌است که یک مدیر چگونه روی فناوری‌اطلاعات سرمایه‌گذاری کند.
مفهوم سرمایه‌گذاری در سیستمهای‌اطلاعات مدیریت، که در این گزارش از آن بسیاراستفاده خواهد شد شامل تمامی‌سرمایه‌گذاریهایی است که در زمینه سیستمهای‌پردازش تراکنش، سیستمهای گزارش مدیریت،سیستمهای پشتیبانی تصمیم‌گیری، سیستمهای‌پشتیبانی مدیریت ارشد، سیستمهای مدیریت‌دانش و خودکارـ سازی اداری و مجموعه‌نیازمندیهای آنها اعم از سخت‌افزار، نرم‌افزار وشبکه خواهد بود.
برای آنکه موضوع از همین ابتدا روشن‌شود سؤالهایی را که سعی شده است در این مقاله‌به آنها پاسخ داده شود در اینجا مطرح می‌کنیم.
- چرا برنامه راهبردی سیستمهای اطلاعات‌مدیریت برای بنگاه ضروری است؟
- ویژگیها و محتوی یک برنامه راهبردی‌سیستمهای اطلاعات مدیریت چیست؟
- آیا می‌توان فرایند برنامه‌ریزی را در قالب یک‌مدل تدوین و ارائه کرد؟
- نقاط قوت و ضعف روشهای فراگیر کدام‌اند؟ وآیا می‌توان روشی را معرفی کرد که نقاط ضعف‌کمتری داشته باشد؟
- یک روش برنامه‌ریزی مناسب چگونه انتخاب‌می‌شود؟
- معیارهای گزینش روش مناسب کدام‌اند؟
ضرورت برنامه‌ریزی
تحولات انجام شده در چند دهه اخیر جای‌هیچگونه شک و تردیدی را نسبت به ضرورت‌برنامه‌ریزی راهبردی سیستمهای اطلاعات‌مدیریت باقی نمی‌گذارد، زیرا:
- اقتصاد جهانی و بر اثر آن رقابت نیز بسیارفشرده‌تر شده است و عملیات هر بنگاه باید به‌شکل جهانی انجام شود.
- اقتصاد در صنایع مختلف تغییر پیدا کرده و بردانش و اطلاعات بنیان‌گذاری شده است.
- ساختارهای سازمانی و خطمشهای مدیریتی‌کاملا متحول شده‌اند.
- فناوری اطلاعات کاملا دگرگون شده است و به‌لحاظ کمی (توسعه در کل جهان) و کیفی (تنوع‌و سرعت اطلاعات) با قبل قابل مقایسه نیست.
- از اطلاعات به عنوان منبع راهبردی نامبرده‌می‌شود.
آنچه از دیدگاه مدیریت هر بنگاه پراهمیت به نظرمی‌رسد نحوه سرمایه‌گذاری در فناوری اطلاعات‌است، زیرا:
- اجرای برنامه مستلزم سرمایه‌گذاری بسیارسسنگین است.
-نتایج حاصل از اجرای برنامه باید پاسخگوی‌نیازهای واقعی سازمان باشد.
- اجرای برنامه نیاز به ایجاد فرهنگ جدید دارد.
- اجرای برنامه مستلزم جذب و تربیت نیروی‌انسانی است.
- اجرای برنامه تاثیر بسیار گسترده و عمیقی درسازمان ایجاد می‌کند.
- طبیعت اجرای برنامه بلند مدت است.
- و نهایتا با توجه به تغییرات سریع در فناوری‌اطلاعات انتخاب روند مناسب باعث خواهدشد که از سرمایه‌گذاری مجدد جلوگیری به‌عمل‌آید.
محتوی برنامه راهبردی سیستمهای‌اطلاعات مدیریت
روشهای مختلفی وجود دارد که مدعی هستندمی‌توانند برنامه فناوری اطلاعات را برای سازمانهاو بنگاهها ایجاد کنند و بر ادعای خود نیز اصراردارند، اما سؤالهای اصلی که در انتخاب روش نقش‌مؤثری دارند عبارت‌اند از.
محتوی برنامه فناوری اطلاعات چیست؟
چگونه می‌توان به روش مناسب دست یافت؟
پارکر و ترینر بر مدلهای جاری و آینده‌فرایندهای کسب و کار در سطح کلی و جزئی وطراحی معماری داده‌ها با هدف یکپارچه و برنامه‌راهنما از سیستمها و اطلاعات جاری برای ساخت‌معماری هدف تاکید دارند [8].
آقا و خانم لادن برنامه را شامل عباراتی ازاهداف بنگاه می‌دانند که چگونه پشتیبانی ودستیابی به آن اهداف را توسط فناوری اطلاعات‌بیان می‌کند و بر سازمان بنگاه و طراحی فرایندهاتاکید دارند [1].
آلتر برنامه فناوری اطلاعات را جزئی ازبرنامه کسب و کار می‌داند که باید برنامه کسب وکار را پشتیبانی کند [2].
وی‌سوکی دمیشل برنامه‌ریزی سیستمهای‌اطلاعاتی یکپارچه و برنامه راهبردی بنگاه وواحدهای کسب و کار را که با همکاری مدیران‌ذیربط و مدیران سیستمهای اطلاعاتی به‌وجودآمده است به عنوان مبنای برنامه‌ریزی سیستمهای‌اطلاعاتی مدیریت قرار می‌دهد [7].
در سابقه این موضوع دو ابهام عمده دیده‌می‌شود که یکی از آنها نوع ارتباط بین فرایندهای‌برنامه‌ریزی راهبردی کسب و کار، و برنامه‌ریزی‌راهبردی سیستمهای اطلاعات مدیریت است ودیگر اینکه علی‌رغم سطح مشترکی که بین محتوی‌برنامه‌های راهبردی سیستمهای اطلاعات مدیریت‌وجود دارد اما چارچوب شفافی را از برنامه ومحتوای آن مطرح نمی‌کند و به همین دلیل سعی‌شده است که محتوی شفافی از یک برنامه فناوری‌اطلاعات به شرح زیر ارائه شود. این محتوی فارغ‌و مستقل از روشهای مختلف برنامه‌ریزی راهبردی‌سیستمهای اطلاعات مدیریت ارائه شده است.
برنامه فناوری اطلاعات
اهداف، راهبردها و سیاستهای برنامه راهبردی‌سیستمهای اطلاعات مدیریت
محیط عملیاتی
ابزارهای توسعه نرم‌افزار
نحوه توسعه نرم‌افزار و به‌کارگیری آن
سیاستهای اداری و سازمانی
مجموعه سیستمها
فرایندها
سیستمهای اطلاعاتی
رابطه فرایندها و سیستمهای اطلاعاتی
نیازهای اطلاعاتی سازمان
موجودیتها
رابطه موجودیتها و سیستمها
درجه‌بندی و اولویت سیستمها
برنامه چند ساله اجرایی
وی‌سوکی دمیشل رابطه بین فرایندهای دوبرنامه‌ریزی راهبردی کسب و کار و برنامه‌ریزی‌راهبردی سیستمهای اطلاعات را در چهار شکل‌مستقل، انفعالی، مرتبط و یکپارچه مطرح می‌کند.از طرف دیگر ساز و کارهای دیگری ارائه شده‌است که به موضوع چگونگی دستیابی به‌همراستایی دو برنامه‌ریزی اشاره دارند و هدف آنهااین‌است که بین دو فرایند یکپارچگی ایجاد کنند.این نوع ساز و کارهای مستقل از روشها به عواملی‌پرداخته‌اند که نحوه به‌کارگیری روشها را در سازمان‌تحت تاثیر قرار می‌دهند و در ماهیت روش مؤثرنیستند.