اسلام
اسلام دینی یکتاپرستانه و از جمله دین‌های ابراهیمی جهان است. پیروان این دین را مسلمان می‌گویند. آنها بر این باورند که خدا مستقیماً بر بسیاری از پیامبران وحی فرستاده و محمد آخرین آنها است. این دین هم اکنون از نظر تعداد معتقدان در مکان سوم و پس از ادیان بودایسم و مسیحی جای دارد.
ریشهٔ واژه
اسلام در زبان عربی از سه حرف (س-ل-م) که به
جامعه مدنی و دشمنان آن
واسلاو هاول
برگردان: علی‌محمد طباطبایی
یک جامعه مدنی اصیل در حکم اساسیترین بخش بنیادین برای دموکراسی است. این حقیقتی است که اغلب در گرمای مبارزات انتخاباتی فراموش می‌شود. علی‌رغم آنکه کمونیسم می‌تواند گاه و بیگاه با مالکیت خصوصی همزیستی داشته باشد و تحت شرایطی حتی با شرکت‌ها و مؤسسات خصوصی، اما هرگز قادر به همزیستی با جامعه مدنی نیست. بدین‌ترتیب روشن می‌شود که برقراری نظام کمونیستی همواره و در همه جا معادل با تهاجم علیه جامعه مدنی بوده است. آزادی بیان که با کمونیسم یک شبه برچیده شد، پس از سرنگونی‌اش یک شبه نیز از نو برقرار گردید. اما استقرار مجدد جامعه مدنی ـ یعنی شیوه‌های بدیل و به‌طور متقابل تکمیل‌کننده که شهروندان از طریق آنها در زندگی عمومی شرکت می‌جویند ـ بسیار پیچیده‌تر از اینهاست. علت آن نیز کاملاً روشن است: جامعه مدنی همچون سازواره‌ای است دارای ساختاری بسیار ظریف و پیچیده، شکننده و حتی اسرارآمیز که برای رشد آن به گذشت ده‌ها و چه‌بسا به قرن‌ها زمان نیاز است. از آنجا که در بلوک شرق جامعه مدنی برای سال‌های طولانی وجود واقعی نداشت، احیا شدن آن از بالا و توسط فرمان قانونی میسر نیست. سه ستون آن ـ کانون‌های خصوصی که داوطلبانه شکل گرفته‌اند، تمرکززدایی از دولت و قدرت سیاسی انتخابی در نهادهای مستقل ـ فقط با صبر و حوصله می‌توانند دوباره مستقر شوند. در دوره انتقال ده ساله پس از کمونیسم، نخبگان جدید ما در برابر بازسازی جامعه مدنی یا موضعی بی‌تفاوت اختیار کرده و یا به‌طور جدی با آن به مخالفت برخاستند. همین که این نخبگان قدرت را به دست آوردند، دیگر تمایلی به واگذاری هرکدام از حقوق و اختیارات دولتی که از رژیم گذشته به ارث برده بودند نداشتند. بسیاری از سیاستمداران دموکرات ـ حتی ضد کمونیست ـ اکنون به نحو تناقض‌آمیزی از اختیارات پر طمطراق دولتی خود دفاع می‌کنند که درواقع یادگارهایی از دوره کمونیستی هستند. به همین خاطر است که بسیاری از مدرسه‌ها، بیمارستان‌ها، مؤسسه‌های فرهنگی و سایر تشکیلات همچنان توسط حکومت
اخلاق در خانواده
آری انصاری تنها به علم نپرداخته و یا تنها به سراغ عبادت و شب زنده داری و معنویت نرفته است، او انسان کامل و نه تنها کامل در عبادت بلکه کامل در علم، کامل در عمل و کامل در اخلاق و او در واقع صاحب علم حقیقی است.
لیس العلم فی السماء فینزل إلیکم و لا فی الارض لیصعد لکم بل هو مجبول فی قلوبکم تخلقوا باخلاق الروحانیین حتی یظهرلکم. رساله لقاءالله/24
علم واقعی، علم همراه با تزکیه و تهذیب است نه در آسمان یافت می شود و نه در زمین بلکه در قلب ها نهفته است باید اخلاق روحانیون و آسمانیان را به خود گرفت تا علم ظهور کند و آشکار شود.
آقای احمد انصاری در مورد روش معیشتی و تأمین مخارج زندگی ایشان می گوید:
او با این که مجتهد بود و مقلد هم داشت اما وجوهات را استفاده نمی کرد، می گفتند استفاده از وجوهات خیلی مشکله.
خودشان یک سری معاملات ملکی و خرید و فروش اثاث منزل داشتند و با گوسفندانی که دست کسی سپرده بود خرجمان درمی آمد. وجوهاتی را که افراد می آوردند به قم یا مشهد و یا به نجف می فرستادند. بعضی هایش را هم اجاره می دادند که حالا که شما آوردی ببر بده مثلاً بده به عمه ات یا مثلاً فلان کوچه و فلان جا. کسی هم به ایشان نگفته بود.
اخلاق علم:
بین انسانگرایی و نوین‌گرایی
چکیده :
علم به تنهایی نمی‌تواند یک برنامه جهانی برای جامعه ایجاد کند. به‌عبارت دیگر، علم جهت نیست. سه عامل اساسی این بیان را تقویت‌می‌کند: ابتدا تقسیم شدن روبه‌رشد دانش، دوم رمززدایی از پیشرفت‌به عنوان یک ارزش فی‌نفسه و سرانجام، سکولاریزه شدن علم.
اخلاق علم مسأله جدیدی نیست. تاریخ بشر شاهد پیشرفتهایی‌در دانش و نظریه‌های علمی مبین آن پیشرفتها بوده که همواره به‌مباحثات اخلاقی و فلسفی منجر شده است. فهم این نکته که‌پیشرفتهای علمی چه هنگامی مناسب است و یا حتی به زیر سؤال‌کشیدن مجموعه دانش قبلی، کار آسانی است. اما اگر مسأله را به طورگسترده‌تر مورد بررسی قرار دهیم مشخص خواهد شد که علم ـشامل فیزیک، شیمی، بیولوژی، نجوم و ریاضیات ـ به طور مستمر وغالبا ضمنی جامعه را از طریق یک تفسیر ویژه از جهان و جایگاه مادر آن مورد چالش قرارداده است. بعید است که در آینده نزدیک نیزیک پاسخ علمی دایم برای حل این چالش پیدا شود.
امروزه همچنین نگرانی اخلاقی در خصوص تأثیر بالقوه و مؤثرذهنی و اخلاقی ارتباطات سمعی و بصری در سراسر جهان وجوددارد. این فنون به موازات کنار گذاشتن موانع زمان و مکان، همچون‌اختراع چاپ در دوران گذشته، به عنوان یک انقلاب تلقی می‌شود.
اخلاق علم:
بین انسانگرایی و نوین‌گرایی
یکی از عناصر ذاتی بررسی جهان علم در عصر حاضر، توجه جدی‌به جایگاه و مسؤولیتهای پژوهشگران در جامعه و به طور کلی، نقش‌علم در پیشرفت تمدن است. به عبارت دیگر، یک گزارش علمی‌جهان نمی‌تواند از پرداختن به اساسیترین سؤالات روز مبنی بر اینکه‌چه اخلاقی باید بر علم اعمال شود؟ پرهیز کند.
«ام.جی.کی.منون1» یکی از فیزیکدانان مشهور، عضو پارلمان‌هند و رئیس شورای بین‌المللی اتحادیه‌های علمی2 (ICSU) درمقدمه عالی خود برگزارش علمی سال 1993 جهان این مسأله مهم‌را تحت عنوان: (جوانب اخلاقی، حقوق‌بشر و برداشت عمومی ازعلم) مطرح کرد. هدف وی، نشان دادن این امر بود که پیشرفتهای‌علمی به تنهایی قادر به تضمین پیشرفت اخلاقی و همچنین تقویت‌یا حفظ حقوق بشر نیستند و این موضوعی است که به فرد ـ که‌مسؤول و اگرنه صاحب سرنوشت خویش است ـ و جامعه به طورکلی مربوط می‌شود. چنین فرضیه‌ای را می‌توان دامنه بیشتری‌بخشید. اکتشافات پزشکی شگفت‌انگیزی همچون کشف پنی‌سیلین‌و بمبهای اتمی که برروی شهرهای هیروشیما و ناکازاکی پرتاب‌شدند نیز اختراع گردیده‌اند. ما شاهد اولین ثمره‌های انقلاب سبز وهمچنین برخی زیانهای جبران‌ناپذیر آن بر محیط زیست بوده‌ایم. فضا توسط بشر فتح شده و منابع ارزشمند سیاره ما به تاراج رفته‌است.
اخلاق علم مسأله جدیدی نیست. تاریخ بشر شاهد پیشرفتهایی‌در دانش و نظریه‌های علمی مبین آن پیشرفتها بوده که همواره به‌مباحثات اخلاقی و فلسفی منجر شده است. فهم این نکته که‌پیشرفتهای علمی چه هنگامی مناسب است و یا حتی به زیر سؤال‌کشیدن مجموعه دانش قبلی، کار آسانی است. اما اگر مسأله را به طورگسترده‌تر مورد بررسی قرار دهیم مشخص خواهد شد که علم ـشامل فیزیک، شیمی، بیولوژی، نجوم و ریاضیات ـ به طور مستمر وغالبا ضمنی جامعه را از طریق یک تفسیر ویژه از جهان و جایگاه مادر آن مورد چالش قرارداده است. بعید است که در آینده نزدیک نیزیک پاسخ علمی دایم برای حل این چالش پیدا شود. در واقع، تفسیرعلمی سازوکار جهان، همیشه واکنشهای فلسفی و سیاسی چون‌بی‌نظمی و اغتشاش ایجاد شده توسط انقلاب کپرنیکی و محاکمه تفتیش عقاید گالیله را در پی خواهد داشت. با وجود آنکه امروزه‌زمین دیگر مرکز عالم نبوده و فقط یک سیاره ساده در حرکت‌براطراف خورشید است، اما با این حال نقش انسان هنوز کاهش‌نیافته است.
به هر صورت بازخواست ما از وضعیت موجود هرگز ما را ازجست‌وجوی مستمر برای کسب دانش باز نداشته است. برعکس، ازدوران اولیه تاکنون ما تلاش کرده‌ایم جهان را به منظور تطبیق بانیازهایمان از راههای مختلف از جمله مبارزه با گرسنگی، بیماری وسایر تهدیداتی که در معرض آن قرار داشته‌ایم، به شکل منظمی دربیاوریم.
تغییر جامعه در پرتو پیشرفتهای علمی و آگاهی روزافزون نسبت‌به دو جنبه بودن موارد استفاده از این پیشرفتها، ضرورتا به یکی ازویژگیهای جهان دوران بعد از جنگ جهانی دوم تبدیل شده است.این پیشرفتها در عین حال که عامل عمده‌ای برای خوشبختی وسعادت بشر و رهایی وی از چنگال موانع طبیعی به شمار می‌آید امادر عین حال به عنوان یک ابزار احتمالی و بالقوه برای (خودنابودی)او نیز تلقی می‌شود.
با این حال، اخلاق ما را بر آن می‌دارد تا به طور مداوم هوشیار وگوش بزنگ باشیم که هدف ما از پیشرفتهای علمی تضمین این امرباشد که علم و فن‌آوری کمک مثبتی است برای سعادت مشترک‌انسانها و نیز پیشرفتهای اجتماعی و آزاداندیشی.
اخلاق علم به عنوان روند منعکس کننده پیامدهای پیشرفت به‌شیوه‌ای عمل می‌کند که جامعه بین‌المللی و در نتیجه سازمانهای‌عمده بین‌المللی از جمله یونسکو را به زیر سؤال می‌برد. در واقع،تأکید عنوان سازمان یونسکو بر سه جنبه آموزشی، علمی و فرهنگی‌ارتباط بسیار دقیقی با این سؤال مهم اخلاقی دارد که: از نظر رفتارفردی و جمعی انسانیت مستلزم چیست و آیا باید قادر به مواجه‌شدن با چالشهای علم و فن‌آوری باشد یا خیر؟
جهان امروز بیش از گذشته سیال و بی‌ثبات شده و آینده آن نیزغیر مطمئن به نظر می‌رسد. این وضعیت نتیجه رشد سریع جمعیت و افزایش خطرهای ناشی از پیشرفت فن‌آوری است. بنابراین، وجودیک چهارچوب مرجع ـ به عبارت دیگر یک سیستم اخلاقی ـ منطبق‌بر آگاهی بخشی از جامعه امروز و مسؤولیتهای آن در قبال نسلهای‌آینده، یک نیاز جدی و انسانی است. قبول این واقعیت که آنچه فردااتفاق می‌افتد نتیجه تصمیمات امروز است، بیش از هر زمان دیگر برضرورت مسؤولیت اخلاقی دلالت دارد.
عنوان مقاله : سیستم حسابداری شهرداری ها
قالب بندی: Word
تعداد صفحات 34
شرح مختصر : حسـابداری شهـرداریها در مقام مقایسـه با حسـابداری بازرگانی جزئی از حسابداری دولتی میبـاشد وکلـیه خصوصیـات قائل شده در کتـب و منابـع مخـتلف حسـابـداری دولتی در مورد حسابداری شهـرداریها نیز صـادق است ولی حسـابداری شهرداریهـا در مقایسـه با حسـابداریی دولتـی دارای ویژگی خاص میباشد . دستگاه های اجرائی دولتی که اعتبار بودجه برنامه ای آنان از محـل اعتبار کل کشور تأمین و پرداخت میگردد ایجاد کننده تعهدات و پرداخت کنندة هزینـه های انجـام شـده خـواهنـد بود و هزینـه های انجـام شده را در دفاتر خود ثبت مینماید و درآمد دولت در دستـگاه دیگـری متمـرکـز میگـردد. در صورتیکـه در شهـرداریها حسابداری درآمـد و هزینـه در یک واحد مالـی مجتـمع و در دفـاتر منعـکس خواهـد شد و میتـوان حسـاب های درآمد شهـرداری را توأم یـا غیـرمتمـرکز و به طور جداگانه عمل نمـود.
فهرست :
مقدمه
روش حسـابداری
روش نگهـداری حسـاب
حسـاب اختصـاصـی
بودجه
تهیـه و تنظیـم بودجه
تصویب بودجه
اجـرای بودجـه
تفــریغ بودجـه
طبقـه بندی بودجـه
حسابهای عمومی
تنخواه گردان
مطالبـات از حسـاب مخصـوص
درآمـدهای پیش بینی شـده
مازادبودجه
ذخیره مطالبات قابل وصـول
پیش دریافتها
ذخیرة مطالبات مشـکوک الوصـول
حسابهای انتظامی دارایی های ثابت
تنخواه گـردان حسابداری
پرداخت سایر هزینه ها
کاهش یا افزایش تنخواه گردان حسابداری
بدهکار بستانکار
وام دریافتی و سایر منابع اعتبــار