جهت مقابله با آبشستگى ایجاد شده در اطراف آبشکن ها روش هاى متعددى ارائه شده که یکى از ساده ترین و در عین حال اقتصادى ترین روشها، استفاده از ریپ رپ می باشد که به دلیل در دسترس بودن مصالح ، سادگى اجرا و هزینه هاى کم بسیار متداول است. على رغم مزایاى عنوان شده در فوق ، چنانچه طراحى ریپ رپ به درستى صورت نگیرد، پس از مدتى به تدریج تخریب شده و اثر خود را از دست خواهد داد. بر همین اساس هر گونه طراحى موفقیت آمیزى مى بایستى جهت حالتهاى مختلف شکست مورد بررسى قرار گیرد. در این تحقیق هدف دستیابی به معیارى براى پایداری هر چه بیشتر ریپ رپ جهت محافظت از آبشکن در شرایط بکارگیری در قوس ها می باشد. بدین منظور ابتدا اقدام به ساخت مدل فیزیکی مربوطه گردید این مدل یک کانال آزمایشگاهى قوسى شکل به طول 11 متر می باشد در گام بعدى آزمایش هاى مورد نظر انجام پذیرفت. در این آزمایش ها پارامترهاى هندسى آبشکن از جمله طول ، فاصله و زاویه قرار گیری و همچنین عمق کارگذارى ریپ رپ به عنوان متغیر در نظر گرفته شدند و تغییرات هر کدام از این پارامترها بر روى وضعیت پایداری ریپ رپ مورد ارزیابی قرار گرفت. تغییر هر کدام از پارامترها بر اساس معیار هاى معتبر موجود از جمله FHWA استفاده شده است. پارامترهاى متغیر در این تحقیق شامل 3 طول آبشکن (معادل 15،20 و 25 درصد عرض کانال)، 3 فاصله قرارگیری(شامل 3، 5 و 7 برابر طول آبشکن)، سه زاویه قرار گیری آبشکن (مستقیم ، جاذب و دافع) و سه عمق کارگذارى ریپ رپ است که بر روى نوع ریپ رپ با قطرى معادل 1 سانتى متر مورد آزمایش قرار گرفته است.نتایج حاصل از این تحقیق نشان مى دهد افزایش در طول و فاصله آبشکن ها موجب کاهش پایداری ریپ رپ و کارگذارى ریپ رپ در اعماق بیشتر نسبت به بستر باعث افزایش پایداری آنها مى گردد. در این تحقیق در تغییر هر کدام از پارامترهاى مورد بررسى به صورت کمى نیز بررسى گردید تا بر این اساس علاوه بر معیار هاى فنى ضوابط اقتصادى نیز در انتخاب طرح مناسب در نظر گرفته شود.
سال انتشار: 1392
تعداد صفحات: 8
فرمت فایل: pdf
ارائه معیار طراحی برای پایداری ریپ رپ در محافظت از آبشکن در قوسها
