لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 23
مقدمه
متاسفانه پلاستیک ها غالبا" در طبیعت قابل تجزیه نیستند و از این رو یکی از آلوده کنندگان زیست محیطی محسوب می شوند.
استفاده از پلاستیک های تخریب پذیر در صنعت بسته بندی، ضمن حفظ خصوصیات
پلاستیک های معمولی در طول عمر مفید خود، پس از مدت زمان مشخص به وسیله میکرو ارگانیسم ها در فرآیند کمبوست به محصولات طبیعی مانند آب،اتان و CO2 و.... تبدیل می شوند و هیچ گونه اثر منفی زیست محیطی از جمله عناصر سنگین و مواد سمی بر جای نمی گذارند.
از نظر ظاهری سفید یا بی رنگ هستند ، طعم و بوی خاصی ندارند البته در برخی از موارد باید رنگبری انجام شود.
این پلیمرها در طی سه دهه اخیر در تحقیقات بنیادی و صنایع شیمیایی و دارویی بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند. زیست تخریب پذیری به معنای تجزیه شدن پلیمر در دمای بالا طی دوره مشخص می‌باشد که بیشتر پلی استرهای آلیفاتیک استفاده می‌شود. از این پلیمرها در سیستم‌های آزاد سازی دارویی با رهایش کنترل شده یا در اتصالات ، مانند نخ های جراحی و ترمیم شکستگی استخوا ها و کپسول های کاشتی استفاده می‌شود.
تولید پلاستیک های قابل بازیافت ( زیست تخریب پذیر )
یکی از مواد مصنوعی که تولید آن در انواع و کاربردهای مختلف روز به روز در حال افزایش است، پلاستیک و ترکیبات پلاستیکی است. پلاستیک که یکی از بهترین مصنوعات بشری محسوب می‌شود هم اکنون به معضل بزرگی برای محیط‌زیست و بشر امروزی تبدیل شده‌اند.اطرافمان پر از پلاستیک شده است، به هر نقطه‌ای که می‌رویم حتی در بعضی اوقات در دل طبیعت این ماده به عنوان نشانه‌ای از حضور بشر در آنجا بر جای مانده‌اند و مشکلاتی را نیز به ارمغان آورده که بارزترین آنها آلودگی‌های بصری و زیست محیطی و خسارت‌های جبران‌ناپذیر بر آب، خاک، هوا و جانداران است. پلاستیک از عمده‌ترین آلاینده‌ای محیط‌زیست است.
ازدیاد مصرف این ماده طی دو دهه اخیر به‌طور فزاینده‌ای در جهان محسوس است. براساس برآوردهای صورت گرفته همه ساله بیش از یکصد میلیون تن پلاستیک در دنیا تولید می‌شود. علت آن نیز توسعه صنایع پتروشیمی و نفت و تغییر در الگوهای مصرف بشر است. کشور ما نیز به خاطر داشتن منابع نفتی و تولیدات پتروشیمی فراوان، یکی از عمده تولید‌کنندگان مواد پلاستیکی به شمار می‌رود. در ایران سالیانه مقادیر زیادی لوازم پلاستیکی تولید می‌شود.
میزان پلاستیک‌های تجاری همچون PE، PVC، PS، PP و... مصرف شده در کشور در سال 1365 حدود 220 هزار تن بوده و هم اکنون این رقم از مرز 1 میلیون تن فراتر رفته است. از این میزان هر ساله حدود 50-30 درصد ضایعات وارد پسماندها و زباله‌ها می‌شود که از نظر زیست‌محیطی و اقتصادی بسیار حائز اهمیت است.
مواد پلاستیکی موادی هستند که از مولکول‌های بزرگ مواد آلی به‌طور مصنوعی و از طریق واکنش‌های ویژه تهیه می‌شوند. اکثر پلاستیک‌های معمول در بازار از فرآورده‌های نفتی و زغال سنگ تولید شده و غیرقابل بازگشت به محیط هستند. به علت سبکی وزن و عدم شکستگی و همچنین هزینه مناسب تولید، استفاده از پلاستیک امروزه بسیار رایج است.
مواد پلاستیکی دارای ارزش حرارتی بالایی بوده و از نظر بیولوژیکی تجزیه آنها به سختی انجام می‌گیرد، باکتریها به ندرت آنها را مورد حمله قرار می‌دهند به طوری که این مواد مدت بسیار طولانی بدون تغییر در کمپوست برجای مانده و به آسانی از بین نمی روند. استفاده از این مواد در سال‌های اخیر جهت ساخت ظروف یک‌بار مصرف و همچنین مصالح ساختمانی همچون کفپوش، لوله و اتصالات، ایزولاسیون، ماشین و ابزارآلات، چسب‌ها و... افزایش یافته است.
به کارگیری این مواد در بسته‌بندی به جای کاغذ یا کارتن یا کاربرد آن به جای شیشه و چوب نیز از دیگر علل ازدیاد تولید پلاستیک در عصر حاضر است. در بسیاری موارد نیز مواد پلاستیکی با سایر مواد مخلوط شده و مورد استفاده قرار می‌گیرند. به منظور رفع این مشکل محققان در پی تولید پلاستیک‌های زیست تخریب‌پذیر محیط دوست از منابع تجدید شونده و جایگزین کردن آنها هستند.
پلاستیک تخریب پذیر
