چکیده
مرور زمان عبارت از این است که پس از گذشت مدتی از وقوع جرم، تعقیب کیفری یا صدور حکم و اجرای آن صورت نخواهد گرفت. مرور زمان در اکثر سیستمهای داوری کشورهای جهان پذیرفته شده است. در ایران قبل از انقلاب نیز این موضوع در سیستم داوری ایران موجود بود اما بعد از انقلاب با مشکلات و موانعی مواجه شد و هربار مورد اصلاح و بازبینی واقع شده است. در این مقاله به روند تحولات مقوله مرور زمان، دلایل عقلی و نقلی استفاده از مرور زمان پرداخته شده است. سپس تحولات اخیر مرتبط با مرور زمان آمده است. همانطور که در متن مقاله اشاره شده است پیش از این به مقوله مرور زمان تنها در دو ماده 173 و 174 آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری پرداخته شده بود و این مواد دارای ابهامات زیادی بودن که منجر به صدور نظریههای مشورتی مختلف و آرای وحدت رویه شده بود. اما قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 در 9 ماده (مواد 105 تا 113) به تمامی این ابهامات و اختلاف نظرها پایان داد.
کلمات کلیدی: مرور زمان، مرور زمان تعقیب، مرور زمان صدور حکم ، مرور زمان اجرای حکم
تحولات مرور زمان در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392