دانلود تحقیق تلفیق دانش بومی و دانش رسمی،ضرورت دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی

اختصاصی از سورنا فایل دانلود تحقیق تلفیق دانش بومی و دانش رسمی،ضرورت دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

  پیشگفتار
    امروزه، دانش رسمی، فن آوریهای جدید و زیادی را پدید آورده که برخی از آنها با شرایط و نیازهای جوامع روستایی تناسب ندارند. علاوه بر این، برخی از آن فن‏آوریها، پیامدهای نامطلوبی رانیز به بار آورده‏اند.
    دانش‏بومی به‏منظور تکمیل‏دانش رسمی ازقابلیتهای زیادی برخوردار است. به‏عبارت دیگر، دانش‏بومی‏به اعتباردانش‏رسمی موجب افزایش‏عرضه فن‏آوریهای‏مناسب‏می‏گردد. بدون‏شک، تلفیق‏دانش‏بومی و دانش‏رسمی به‏کاربردپایدار فن‏آوریهانیزکمک خواهدکرد.
    اگر چه از دیرباز گفته‏اند که برای رفع مشکل فن‏آوریها باید دانش بومی و دانش رسمی را تلفیق نمود، اما در رابطه با ماهیت "دانش جدید" ، "دانش پیشین" و "شیوه تلفیق آنها"، شناخت محدودی وجود دارد.
    مقاله حاضر، اختلافات موجود بین دانش بومی و دانش رسمی را دسته‏بندی و ارائه نموده است. این مقاله تأکید می‏نماید که هیچ نوع تقابلی بین دانش بومی و دانش رسمی وجود ندارد. به عبارت دیگر بین دانش بومی و دانش رسمی، تفاوت وجود دارد،  ولی هیچ گونه اختلافی مشاهده نمی‏شود.
    در پایان مقاله به منظور تلفیق دانش بومی و دانش رسمی، راهکارهایی پیشنهاد شده که عبارت‏اند از:
    1) اصلاح تفکر حاکم؛ قشر دانشگاهی باید بومیان و دانش آنها را باور کند.
    2) اصلاح نظامهای یاددهی - یادگیری؛ شیوه‏های آموزشی "دوسویه" و "پایین به بالا" به ترتیب باید جایگزین شیوه‏های "یک سویه" و "بالا به پایین" گردد. همچنین لازم است که دانش بومی به عنوان یک سرفصل به برنامه‏های درسی دوره‏های آموزش عالی در سطوح کارشناسی و کارشناسی ارشد افزوده شود.
    3) اصلاح نظامهای پژوهشی؛ حتی‏الامکان باید تمام سوگیریهای پژوهش را کنترل نمود. علاوه بر این، پژوهشگران باید از انواع شیوه‏های پژوهشی بهره گیرندو به یک شیوه خاص بسنده نکنند.
    4) حذف موانع ارتباطی؛ باید تمام موانع ارتباطی موجود بین بومیان و متخصصان علوم جدید حذف‏شود.
    لازم به‏ذکراست‏که‏روش‏شناسی‏مقاله حاضر، مبتنی‏برمطالعه‏اسنادی وکتابخانه‏ای‏است.
 × واژه‏های کلیدی: دانش بومی، توسعه پایدار
   مقدمه
    تاکنون از سوی اندیشمندان، تعاریف متنوع و متعددی برای دانش بومی ارائه شده که برخی از این تعاریف به دلیل تفاوت دیدگاه و نگرش با هم متفاوت و حتی متناقض هستند. در اغلب این تعاریف، عبارت و واژه‏هایی نظیر دانش‏بومی، دانش فنی بومی، بوم‏شناسی یا علم قومی، علم محلی، علم سنتی، علم مردمی علم روستایی  به چشم می‏خورد.
    استفاده از یک واژه خاص برای توصیف دانش بومی، معضلاتی را به همراه دارد. مثلاً واژه »علم‏مردمی« که‏ممکن‏است برای‏توصیف "نظام‏دانش" گروهی‏از مردم روستایی استفاده‏شود، دانش را به خوبی معرفی نمی‏کند؛ زیرا  واژه »علم« (Science)، دلالتهای خاصی دارد. از جمله اینکه ممکن است تصور شود، هدف از آن، شناسایی یک قوم‏خاص باشد.
 واژه مذکور برای برخی افراد ممکن است تعبیر روش‏شناسی، نحوه استخراج، انتقال و تفسیر نظام دانش یک قوم را داشته باشد. (1991 , Williams and Muchena )
    هر یک از صاحبنظران در تعریف دانش بومی، براساس دیدگاه و نگرش به موضوع بر ابعاد خاصی از دانش بومی تأکید بیشتری داشته‏اند. چمبرز  (1987) با تأکید بر نقش مردم در فرآیند توسعه معتقد است که عبارت »دانش مردم روستایی« رساتر از سایر عبارتهاو واژه‏هاست. منظور از مردم روستا، کشاورزان تولیدکننده (کوچک و بزرگ)، خریداران نهاده‏ها، فروشندگان محصولات کشاورزی و غیره است. کلمه مردم نیز در عبارت فوق بر این نکته تأکید دارد که این دانش در »سینه« مردم وجود دارد و کمتر مکتوب شده است. کلمه دانش نیز به کل نظام دانش اطلاق می‏گردد که شامل مفاهیم، اعتقادات، نگرشها و فرآیندهای کسب، ذخیره و انتقال دانش می‏شود.
    رولینگ (1987) که از زاویه "سیستم دانش و اطلاعات" به موضوع دانش بومی نگریسته، معتقد است که واژه »نظام دانش« (Knowledge system) بر تقسیم یا تسهیم مجموعه‏ای از معانی، مفاهیم و سایر محصولات ذهنی توسط گروهی از مردم برای کنترل و یا سازگار شدن با محیط پیرامون خود دلالت دارد. به اعتقاد وی، عناصر و اجزای »نظام دانش«، مردم یا مؤسسه‏ها نیستند؛ بلکه نگرشها، شناختها، ارزشها، باورها و نظایر آن هستند.
    ویلیامز و موچینا( p:53 ,1991)  به نقل از مک‏کلور دانش بومی را از منظر »شناخت‏شناسی« این‏گونه معرفی کرده‏اند که همانا دانش بومی:
 »شیوه های  یادگیری، فهم و نگرش به جهان که نتیجه سالها تجربه و مشکل گشایی بر اساس آزمون و خطا به وسیله گروههایی از مردم در حال فعالیت می‏باشد که منابع در دسترس آنها را در محیط خود به کار برده و تجربه کرده‏اند.«
    لیونبرگر و گوین، دانش بومی را دانشی تعریف کرده‏اند که کشاورزان آن را به کمک تجربه خود آموخته و از نسلی به نسلی دیگر منتقل می‏کنند. این دانش بتدریج رشد کرده و در طول زمان، مورد آزمایش قرار گرفته و با محیط تطبیق یافته و سازگار شده است. به منظور شناخت بهتر و عمیق‏تر مفهوم دانش بومی، مقایسه ویژگیهای آن با دانش رسمی می‏تواند برخی از زوایای پنهان و ابعاد کاربردی آن را در فرآیند توسعه روشن‏تر نماید. به همین دلیل در زیر به خلاصه‏ای از این مقایسه اشاره می‏شود:
 
  مقایسه ویژگیهای دانش بومی و دانش رسمی
    دانش بومی از جهات مختلف با دانش رسمی شباهت و تفاوت دارد. بدیهی است که تفاوت دانش بومی و دانش رسمی به معنای تقابل آنها با یکدیگر نیست؛ بلکه هریک از آنها ویژگیهای خاصی دارند که یکی را از دیگری »متمایز« ساخته است. مقایسه برخی از ویژگیهای دانش بومی و دانش رسمی را در حوزه کشاورزی می‏توان در جدولهای شماره 1 و 2 مشاهده نمود. با توجه به محتوای جدولهای مذکور می‏توان نتیجه گرفت که هیچ‏گونه تقابل و تعارضی بین دانش بومی و علم رسمی وجود نداشته و این دو می‏توانند در جهت نیازهای توسعه‏ای، یکدیگر را تکمیل نمایند.
 

شامل 31 صفحه Word