پروپوزال به حداقل رساندن عوارض کوتاه مدت در بیمارانی که تحت عمل تهاجمی قلبی قرار گرفته اند

اختصاصی از سورنا فایل پروپوزال به حداقل رساندن عوارض کوتاه مدت در بیمارانی که تحت عمل تهاجمی قلبی قرار گرفته اند دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نام محصول : پروپوزال به حداقل رساندن عوارض کوتاه مدت در بیمارانی که تحت عمل تهاجمی قلبی قرار گرفته اند: کنترل تصادفی تغییر وضعیت و استفاده از کیسه شنی

فرمت : Word

زبان : فارسی

مقطع : کارشناسی

سال گردآوری : 94

مسئله تحقیق

(بیان مشکل در چند سطر)

شایع ترین علت مرگ و میر در اکثر کشورهای جهان، بیمار ی های قلبی - عروقی است ( 1)، و بیش از هر بیماری دیگر باعث کاهش بهره وری نیروی انسانی، ناتوانی، صدمات اقتصادی و مرگ و میر می شود (2و3).شیوع بیماری های عروق کرونر و مرگ و میر حاصل از آن در ایران رو به افزایش بوده؛ به گونه ای که این بیماری ها 46 % از علل مرگ و میر را به خود اختصاص داده اند و میزان بروز آنها در هر100 هزار نفر4/181 نفر می باشد( 4) .در دو دهه اخیر با توجه به  روند رو به رشد بیماری های قلبی - عروقی در کشورهای در حال توسعه ( 5)، سازمان بهداشت جهانی پیشگیری و درمان این بیماری ها را در صدر اولویت های سلامت این کشورها قرار داده است ( 6). لذا تلاش تمامی پزشکان و دانشمندان بر این است که از بروز این بیماری ها پیشگیری نموده و در صورت ظاهر شدن علائم بالینی؛سریعاً اقدامات درمانی را برای کاهش عوارض شروع کنند (7).

 در پی استفاده از این شریان جهت عمل تهاجمی قلبی رانی به دلیل ترومای وارده به دیواره آن، احتمال عوارضی همچون خونریزی، هماتوم، آمبولی قسمت های تحتانی محل ورود کاتتر وجود دارد ( 8)، که میزان آن براساس نوع تعریف از عوارض عروقی، نوع مداخله، مصرف ضد انعقاد، سن، جنس و بیماری های همراه بین %610/1- متغیر است (9). عوارض عروقی گزارش شده در مطالعه Wongو همکارانش  22/0 بوده است(10). به همین دلیل جهت پیشگیری از این حوادث عروقی، همه بیماران به استراحت مطلق در تخت به مدت طولانی 4 -24 ساعت توصیه می شوند(11).در مطالعه ای که 419 بیمار به طور تصادفی در دو گروه تقسیم شدند، و  بیماران گروه کنترل ملزم به استراحت مطلق به مدت 24-8 ساعت در وضعیت خوابیده به پشت بودند؛ درحالی که بیماران گروه مداخله در 7 ساعت اول پس از آنژیوگرافی هر ساعت یک بار در وضعیت های خوابیده به پهلوی راست، چپ و خوابیده به پشت تغییر وضعیت داده بودند. نتایج مطالعه نشان داد هیچ فردی دچار هماتوم نشده است و تفاوت معنی داری در میزان خونریزی بین دو گروه وجود ندارد، اما میزان کمردرد بجز در بدو ورود به طور معنی داری در گروه آزمون کمتر از گروه شاهد بوده است(12).

بررسی بیمارانی که تحت توتال هیپ آرتروپلاستی با جزء فمورال سیمانی از نوع CPT قرار گرفته اند

اختصاصی از سورنا فایل بررسی بیمارانی که تحت توتال هیپ آرتروپلاستی با جزء فمورال سیمانی از نوع CPT قرار گرفته اند دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فایل بصورت ورد (قابل ویرایش) و در 72 صفحه می باشد.

فصل اول: مقدمه....................... 1

فصل دوم: مروری بر متون............... 3

فصل سوم: روش بررسی................... 38

فصل چهارم: نتایج..................... 45

فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری........... 57

فهرست منابع.......................... 68

ضمایم................................ 71

مقاله................................

چکیده

بیان مسئله: عمل جراحی تعویض مفصل هیپ شایعترین عمل جراحی و رکانستراکتیو هیپ طی 5 دهه گذشته می باشد که با توجه به نتایج عالی اولیه پروتز آقای چارنلی در 4 دهه گذشته فوکوس اصلی بر طراحی اجزاء جدید و تکنیک های جراحی جهت ارتقاء اهداف این جراحی یعنی اعاده فانکشن و کاهش درد بیماران؛ می‌باشد. با توجه به هزینه سنگین جراحی فوق و تنوع اجزاء فمورال و استابولار موجود در بازار لزوم انجام مطالعات بر تک تک طراحی ها جهت شناخت انواع با حداکثر بقاء در بدن بیمار احساس می شود.

هدف: هدف از این مطالعه بررسی سیستماتیک یکی از اجزاء فمورال موجود در بازار بنام Collared , Polished, Tapered (CPT) در بیماران و گزارش نتایج آن از نظر دستیابی به اهداف جراحی و از نظر ارائه شیوع عوارض زودرس و میان مدت جراحی می باشد.

روش: طی 3 سال (از مهر 79 تا مهر 82) 25 هیپ در 24 بیمار تحت THA با سیستم فمورال CPTبا کاپ استابولار سیماندار یا بدون سیمان قرار گرفت.

بیماران فوق در قبل عمل و 3 بار به فواصل 6ماه، 12 ماه و 24 ماه تحت معاینه بالینی و رادیو گرافیک قرار گرفتند. در معاینه بیماران در قبل عمل تا انتهای فالوآپ خصوصیات دموگرافیک، تشخیص علت DJD و فانکشن و درد و ROM بیماران براساس اسکورهای هریس و اکسفورد مورد مطالعه قرار گرفت.

علاوه بر آن در مدت فوق رادیوگرافی بیماران از نظر تغییرات پوزیشن استم و کاپ مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند. تمام اطلاعات در فرمهای جداگانه وارد و در نهایت اطلاعات بدست آمده مورد بررسی قرار گرفت.

نتایج: بیماران مورد بررسی بطور متوسط سن 54/60سال داشته و متوسط آقایان 7/55سال و خانمها 25/68سال بود. نسبت آقایان مورد جراحی به خانمها  بوده و از نظر تشخیصی شایعترین علت تعویض مفصل در اینها همی آرتروپلاستی قبلی (8 مورد) و بعد از آن آرتروز (7 مورد) روماتوئیدآرتریت (2مورد) و دیگر موارد با شیوع کمتر بوده است. متوسط طول دوره فالوآپ  بیماران 19 ماه و 20 روز بوده که حداکثر 2سال و 6ماه و حداقل 7 ماه بوده اند. متوسط اسکورهیپ بیماران برمبنای اسکورهریس بترتیب در قبل عمل، 6ماه بعد، یکسال بعد و دو سال بعد 38، 88، 94، 98 و بر مبنای اسکوراکسفور بترتیب 43، 25، 20، 18 بوده است. در فالوآپ دوساله بجز یک مورد تغییر پوزیشن کاپ در هیچ مورد دیگر migration یا رادیو لوسنسی دال بر loosening اجزاء مشاهده نشد. کمپلیکاسیونهای بعد جراحی شامل 3 مورد در رفتگی زودرس، یک مورد DVT و یک مورد شکستگی فمور در حین جراحی می‌باشد.

نتیجه نهایی: با توجه به میزان بهبودی فانکشن هیپ بیماران با پروتز مورد نظر در فالوآپ دو ساله حتی در مواردیکه دچار عارضه زودرس بدون Failure شده بودند پروتز مورد نظر در میان مدت در بدن Competent بوده و جهت تعیین نظر قطعی ادامه مطالعه در فالوآپ های 5 و 10 ساله و نیز مطالعات مقایسه ای توصیه می شود.