دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
فایل بصورت ورد (قابل ویرایش) و در 207 صفحه می باشد.
مقدمه
امروزه
کشورهای جهان در زمینه صنعتی ، تولیدی و بازرگانی چنان به همدیگر پیوند یافته و
اثر پذیر شده اند ، که هیچ کشوری نمی تواند برون از چارچوبه شیوه های پیشرفته
مدیریت ، که جنبه استراتژیک یافته در در
پهنه بازارهای جهانی کالاهای تولیدی خود را با سودبری به فروش رسانده و با تولید
کنندگان دیگر کشورها بویژه پیشرفته که از تکنولوژی ، کار آوری ، مدیریت و راهبردهای برتر برخوردار ند. به
رقابت پرداخته و در این رقابتگری ، کمابیش با کامیابی روبرو شود البته کشورهای
روبه رشدی مانند ایران از امکانات و منابع معدنی ، کشاورزی و صنعتی و نیروی انسانی
کاری ، کارآمد و هوشمند برخوردار است ( و وجود همین امکانات و منابع سبب می شود که
بسیاری از کاستی ها و کمبودهای تکنولوژیکی را که در مقایسه با کشورهای پیشرفته صنعتی
دارد جبران کند ) توانایی آن را دارند که در پهنه بازارهای جهانی خود کفایی کرده و
جایگاه شایسته ای بدست آورند . کامیابی در پهنه بازارهای جهانی بیش از هر چیز نیاز
به شگردها ، ریز بینی ها و نکته سنجی هایی در همه زمینه های بهره برداری ، تولید و
بازار یابی ، فروش و نوآوری دارد که امروزه روی هم رفته مدیریت استراتژیک خوانده
می شوند، دانستن شگردها روال ها و آیین نامه های بازی در بازارهای درونمرزی و
برونمرزی، پیش نیاز هر گونه فعالیت اقتصادی و تولیدی می باشد تولید نمی تواند بدون
آگاهی از معیارها و نسخه ها ، انگیزه ها و خواستهای روز بازار با موفقیت و سود
آوری همراه شود هم اکنون مدیریت استراتژیک وتولید ( در هر زمینه ای باشد ) عاملهای
گوناگونی را مورد توجه دقیق و وارسی پیوسته قرار می دهد ، که مهمترین آنها عبارتند
از : امکانات دستیابی به منابع مورد نیاز برای تولید ، بهای تمام شده کالا با
کیفیت بالا ( با توجه به هر طبقه از خریداران) ، امکانات و بهای فروش کالا ( قدرت
جذب بازار ) امکان رقابت و پا برجاماندن در یک کار تولیدی معین در مدیریت
استراتژیک ، افزون به کارایی و کار آمدی
تولید و فروش کارایی و در کار آمدی در خرید مواد خام یا نیمه ساخته و یا ابزارها و
دستگاههای مورد نیاز برای تولید ( مدیریت خرید ) هم اهمیتی فراوان دارد . هر
سازمان تولیدی بایستی به خوبی بداند که
مواد و دستگاههای مورد نیاز خود را چگونه و از چه جاهایی خریداری کند و در این
زمینه دارای چه امکانات و چه محدودیت هایی می باشد .
بی
گمان مدیریت در همه دستگاهها و سازمانها
نمی تواند یکسان باشد ، زیرا سازمانی ویژگی خود را داراست و در محیطی معین و با
هدفی ویژه به کار می پردازد ، جو درونی و بویژه برونی هر دستگاه تولیدی کمابیش با
دگرگونی های پیوسته یا گسسته روبرو می شوند … مانند
قانونگذاری ، دگرگونی شرایط اقتصادی ، اجتماعی یا سیاسی با پیشرفتهای تکنولوژیکی و
نوآوری با دگرگونیها در روال زندگی یا سلیقه خریداران و مصرف کنندگان .
انسان قرن
بیستم در فضای یک جامعه سازمانی زندگی می کند و سرنوشت او با سرنوشت سازمانی جامعه
همسو شده است بعلاوه متفکران بی شماری بر این عقیده اند که عملکرد سازمانها موجب
بیگانگی ، انزوا و بطالت سازمانها و انسان سازمانی شده و انسان در مواجهه با
معضلات پیچیده ای که امروزه گریبانگیر اوست ، نه تنها انعطاف ، خلاقیت ، مسوولیت و
همدلی از خود نشان نداده ، بلکه خشک و بی روح و بی اعتنا نیست به جامعه مخدوم خود
به حرکت ادامه داده است و جالب توجه این که این قضاوتها تازگی ندارد .
بعضی
معتقدند که وجود سازمانهای بزرگ ضرورت زندگی امروزه است و گریزی از آن نیست و این
ضرورت ، ابعاد سازمانها ، مقررات ، انضباط ، سلسله مراتب و اطاعت را برای کارکنان
و نوبت رابطه غیر شخصی را برای مراجعان ایجاب می کند .
دیگران
معتقدند که نارضایتی عمومی مردم ، عدم تحقق هدفهای سازمانی و بی اعتنایی سازمانها
و مدیران سازمانی به افکار عمومی و همچنین درگیری و رقابت با هم پیمانان و رقبا و
بحران های پی در پی موجب بی اعتمادی عمومی شده و همراه با خود بیکاری ، گرانی ،
تورم ، نا امنی ، فساد ، نزاع و تجاوز به بار آورده است که مطلوب طبع، طبع جوی
انسان نیست . آیا مدیر باید به چنین شرایط سهمگینی که بعضاً یا عمدتاً حاصل عملکرد
اوست بی اعتنا باشد ؟ مراکز آموزش مدیریت و محققان و نظریه پردازان مدیریت چه
وظیفه ای به عهده دارند ؟ هدایت سازمان به صراط مستقیم و در جهت رستگاری انسان
شاغل و انسان مصرف کننده و امنیت ملی و نظام اجتماعی به عهده کیست ؟ آیا بین
مدیریت دولتی و مدیریت خصوصی از این جهات تفاوت ماهوی وجود دارد ؟
در اینکه
نقش مدیریتهای تخصصی – همچون مدیریتهای مالی ، تولید ، فروش ، تحقق
مهندسی و .. در سازمان حائز اهمیت است ، سخنی نیست و اینکه مدیریتهای تخصصی سهمی
از هدایت عمومی را نیز به عهده دارند ، انکار ناپذیر است ، ولی هماهنگی تخصصها
تعیین جایگاه هر یک به اقتضای نشیب و فرازی که سازمان در طی طریقی به سوی هدف با
آن مواجه می شود و سکانداری کل سازمان وظیفه ای ممتاز و مشخص است که فقط در قلمرو
مدیریت عمومی به معنای اخص – که در این نوشته به نام مدیریت استراتژی
مطرح می شود قرار می گیرد .
ایران
اسلامی در مظلومیتی که در طی عمر در قبال جبهه متحد استکبار بر جهانی و عوامل آن
متحمل شده مستحق توجه ، مجاهدت و ایثار محققان و استادان مدیریت است که برای
معضلان آن به طور جدی چاره جویی کنند . انبوه منابع مدیریت در سطح جهان، نوآوریهای
بیشماری که مبتنی بر الگوهای ژاپنی ، سوئدی و آلمانی مد روز شده و تازه هایی که
محققان خستگی ناپذیر این رشته در سراسر جهان ارائه می دهند نتوانسته است جوابگوی
بحران مدیریتی باشد که شرق و غرب و شمال و جنوب را در نوردیده است . مدیران خوش
خیال دیروزین در کشورهای استکباری که بر بال ابرها بازارهای جهان را در قبضه خود
می دیدند ، امروزه نگران ، مضطرب و بسیاری ورشکسته ، در وحشت آینده ای هستند که
عوامل آن روز به روز از دسترس آنها دور تر شده ، متلاطمتر و تاریکتر می نماید ،
آیا متفکران ایران اسلامی در پرتو مفاهیم تکلیف ، تقوا ، تزکیه ، عروج به اوج
ملکوت و استقرار حکومت حق در جستجوی روز نه یا دریچه ای برای نجات سازمان و انسان
سازمانی و انسان سر گردان امروزین هستند ؟ آیا در این زمینه جستجو خود را محصور به
محدوده نیست خود می بینند با آنکه گامهایی پرصلابت و پر شهامت بر می دارند که در
یک مسیر آزمایش و خطا به دستاوردهای کار آمد نایل آیند ؟
تعریف استراتژی
این واژه در
واقع به گونه های مختلف به کار می رود یعنی به طور صنعتی تعاریف مختلفی را برای آن
می پذیریم هر چند رسماً یک تعریف را ذکر می کنیم . در این نوشتار چند تعریف رابرای
استراتژی در نظر می گیریم . ( یعنی طرح و نقشه ، صف آرایی ، الگو ، موضوع و دیدگاه
)
استراتژی به معنای طرح
و نقشه
استراتژی یک
نقشه است یعنی نوعی مسیر مستقیم آگاهانه
در مورد نظر یک رهنمود ( با مجموعه ای از آنها ) برخورد با وضعیت بر مبنای
این تعریف استراتژی ها دو ویژگی اساسی دارند یکی آنکه پیش از به کاربرد شان ایجاد
می شوند و دوم آنکه آگاهانه و هدف دار بوجود می آیند . اغلب به طور روشن و در قالب
مدارک رسمی به نام طرح ها بیان می شوند و گاهی نیز رسماً بیان نمی شوند ولی به
همان روشنی در ذهن کسی وجود دارند .
از نظر
دراکر ، استراتژی اقدام هدف دار است و از نظر
مور و طرحی برای اقدام یعنی به تصوری پیش از
اقدام ، مطالعه ای بی شماری چند از تعاریف در قلمروهای مختلف این نوع تعریف
استراتژی را روشن تر می کند .
در امور
نظامی: استراتژی عبارتست « تهیه پیش نویس
طرح جنگ ، شکل دهی مبارزات و اقدامات فردی در درون این طرح و تصمیم گیری در مورد
برخوردهای فردی »
در نظریه ی بازی : استراژی عبارت است از « یک طرح کامل طرحی را
معین می کند بازیکن در هر موقعیت ممکن چه انتخابهایی را خواهد کرد »
در مدیریت : طرحی واحد و جامع و یکپارچه است که
برای اطمینان از دست یابی به هدف های اساسی موسسه تنظیم می شود .»
در فرهنگ
لغات : ( گذشته از معنی دیگر ) عبارت است
از « طرح ، شیوه یا سلسله ای از اقدامات یا برنامه ها برای دست یابی به هدف یا
نتیجه ای خاص »
نقشه می
تواند از یک نوع صف آرایی هم باشد ، یعنی عملیات ویژه ای برای چیرگی بر حریق یا
رقیب .
استراتژی به معنای
الگو
استراتژی یک
الگو است ، به ویژه الگویی از یک سلسله اقدامات
به عبارت دیگر با این تعریف می توان گفت استراتژی تداوم رفتار است چه اندیشه باشد
یا نباشد .
تعاریف ما
از استراتژی بعنوان نقشه و الگو می توانند
کاملاً مستقل از هم باشند . نقشه ها ممکن است تحقق نیابند و الگوها شاید بدون نقشه
ای باشند که از پیش به آن فکر شده باشد . هیوم بر پایه ی اندیشه ماژون ،نظری دارد که خلاصه ان چنین است
:«استراتژی ها ممکن است نتیجه اقدامات و اعمال انسانی باشند و نه طرح های
انسانی.»حال مطابق نمودار ، اگر نخستین تعریف خود را ، استراتژی مورد نظر و دومین
تعریف را استراتژی تحقق یافته بنامیم
آنگاه خواهیم توانست وجود افتراق میان استراتژی را اندیشید و استراتژیهای نو پدید
را بازشناسیم و به نحوی که در
استراتژی های اندیشید قصد وجود داشته و محقق نیز شده است اما در استراتژیی
های نو پدید الگوها در غیبت قصد یا حق علی رغم آن پدید آمده اند و محقق هم نشده
اند .
استراتژی به معنای موضع
استراتژی یک
موضع است به معنای دقیق تر وسیله ای برای مشخص کردن اینکه یک سازمان با یک فرد در
کجای محیط واژه ای که مورد بحث مدیریت است و در کجای بازار ( به عنوان یک موسسه
بازرگانی ) قرار دارد با این تعریف استراتژی به گونه ی ینروی واسط ( یا بنا به گفته ی هو فرو و شندل ، نیروی تطبیق میان سازمان و محیط جلوه
می کند یعنی میان بافت داخلی و خارجی به زبان بوم شناسی با این تعریف استراتژی یک
موضع یا یک جایگاه محیطی است به کلام اقتصادی مکانی برای تولید اجاره بها به تعبیر
مدیریت یک ، قلمرو بازار تولید یعنی مکانی از محیط که در آن منابع متمرکز می شوند .
استراتژی به معنای دیدگاه
این تعریف
حاکی از آن است که استراتژی یک دیدگاه است که محتوای آن تنها از یک وضعیت شاخص
تشکیل نمی شود . بلکه نوعی تصور ذهنی پایدار اسیت به جهان در بر می گیرد در این
ارتباط استراتژی به سازمان همان نسبتی را دارد که شخصیت به فرد . فیلیپ سلزنیک یکی
از نخستین وبا نفوذ ترین نویسندگان استراتژی می گوید : « شخصیت سازمان را تعهدهایی
می سازند منسجم و مشخص نسبت به چگونگی عمل و بازتاب که در درون آن جای گرفته اند .
استراتژی
عبارت است از از الگو یا طرحی که هدفها ، سیاست ها و زنجیرهای عملیاتی یک سازمان
را در قالب یک کل به هم پیوسته با یکدیگر ترکیب می کند .
هدفها : می گویند که چه چیزی باید به دست آید و
نتایج چه زمانی باید حاصل شود : اما نمی گویند که چگونه باید به این نتایج دست
یافت .
سیاستها
: رهنمونها و قواعدی هستند که محدوده
انجام دادن کاری را معین می کنند . سیاستهای اساسی را سیاستهای استراتژیک می نامند
.
برنامه ها
: توالی گام به گام اقداماتی را که برای دستیابی به هدفهای اساسی لازمند مشخص
می کنند برنامه چگونگی دستیابی به هدفها را در محدوده ای که به توسط سیاستها بنا
شده است معین می کند .
تصمیمات
استراتژیک آنگونه تصمیماتی هستند که مسیر
کلی حرکت یک سازمان و بقای نهایی آنرا در پرتو دگرگونیهای قابل پیش بینی ، غیر
قابل پیش بینی و نا مشخص که ممکن است که در محیطهای در خور توجه آن سازمان پدید
آیند معین می کند این تصمیمات به طور اساسی هدفهای واقعی سازمان را شکل می دهد و
خطوط مرزی محدوده ای را که سازمان در درون آن عمل می کند مشخص می کنند .
در تعریف دیگر استراتژی اینگونه تعریف شده است .
استراتژی خط تولید و خدماتی را که به توسط موسسه ارائه می شود با طرح برنامه ریزی
می شود ، بازارها و پاره بازارهایی را که برایشان تولیدات و خدمات کنونی و آینده
برنامه ریزی می شود و سر انجام مسیرهایی را که از طریق آنها به این بازارهای کار
وارد می شود مشخص می کند .
استراتژی در
مقاله ای که در سال 1964 نوشته شد اینگونه تعریف گردیده است . استراتژی مجموعه ای
از قواعد تصمیم گیری برای جهت دادن را رفتار سازمانی است که چهار قاعده در این
زمینه وجود دارد :
1- معیارهایی که بوسیله آن عملکرد
جاری و آینده سازمان سنجیده می شود . کیفیت این عیارها را معمولاً اساسی و کمیت
مطلوب را هدفهای عملیاتی می نامند .
2- قواعدی برای روابط توسعه روابط موسسه محیط بیرون سازمانی ،
موسسه چند نوع کالا – تکنولوژی ای به عمل خواهد آورد ، کالای
تولیدی کجا و به چه مصرف کنندگانی فروخته خواهد شد موسسه چگونه بر رقبای خود مزیت
خواهد یافت ! این مجموعه قواعد را استراتژی کالا به بازار یا استراتژی بازرگانی
موسسه می نامند .
3-
قواعدی برای بر قراری روابط و فرآیندهای درون سازمانی که غالباً
بعنوان مفهوم سازی از آن یاری می شود .
4-
قواعدی که موسسه امور جاری خود را بر اساس آن اداره می کند و
سیاستهای اجرایی خوانده می شود .
انواع استراتژی
گونه های
مختلف استراتژی از نسبتاً اندیشیده تا کاملاً نو پدید .
1- استراتژی برنامه ریزی شده
: هدفهای دقیق که توسط یک رهبری مرکزی تنظیم و بیان می شود ، سپس
به کمک نظارت رسمی برای اطمینان از اجرای طبیعی آنها در محیطی متعادل قابل کنترل
یا قابل پیش بینی پشتیبانی می شود این نوع استراتژیها به شدت اندیشیده هستند .
2- استراتژی کارسالارانه : هدفها و
مقاصد تصورات ذهنی بیان نشده یک رهبر موجودیت دارند و بنابراین با فرصتهای جدید
قابل انطباق هستند سازمان تحت کنترل شخص این رهبر است و او در محیط خود از موقعیتی
حمایت شده برخوردار است . این استراتژیها بطور نسبی اندیشیده شده اند ولی می
توانند نو پدید نیز باشند .
3- استراتژی ایدئولوژیکی : هدفها
به صورت تصورات ذهنی جمعی همه ی اعضای سازمان موجودیت دارند و به کمک هنجارهای
مشترک قوی کنترل می شوند . سازمان اغلب در مقابل محیط تحول پذیر است این
استراتژیها نسبتاً اندیشیده هستند .
4- استراتژی چتری : رهبری سازمان
که به طور نسبی به اقدامات آن نظارت دارد هدفها و مرزهای استراتژیک را بیان می
کنند . و دیگران بر مبنای آن اقدام کنند .
در نتیجه ، استراتژیها بخشی از اندیشیده شده هستند و بخشی نو پدید . این
استراتژیها را می توان نو پدیداند و اندیشیده نیز نامید از آن جهت که رهبری عمداً
اجازه می دهد دیگران در عملکرد خود انعطاف داشته باشند و الگوها را در درون مرزها
شکل دهند .
5- استراتژی فرآیندی : رهبری
سازمان ابعاد فرآید استراتژی را کنترل می کند ولی محتوای عملی استراتژی را به
دیگران وا می گذارد . در اینجا نیز استراتژیها بخشی اندیشیده فرآیند اقدامات و
بخشی نوپدید هستند محتوای اقدامات و لذا نو
پدید اندیشیده اند .
6- استراتژی نا پیوسته : اعضا و
واحدهای فرعی که سست گونه به یقین بخشهای سازمان مرتبط اند الگوهایی در جریان
اقدامات و عملیات خود پدید می آورند . و این
امر در تناقص با غیبت هدفهای مشترک یا مرکزی سازمان صورت می گیرد استراتژیها
می توانند برای کسانیکه پدیدشان می آورند اندیشیده باشند .
7- استراتژی توافقی : اعضای مختلف
سازمان با بر قراری تعادل متقابل بر الگوهایی که در سازمان مطرح است و در حالیکه
هدفهای مرکزی مشترک وجود ندارند اتفاق نظر دارند ، این استراتژیها ماهیتاً تا
حدودی نو پدید هستند .
8- استراتژی تحمیلی : محیط خارجی
الگوهای اقدامات را تعیین می کند یا با تحمل مستقیم ( مثلاً توسط مشتری قدرتمند )
یا با انتخابهای سازمانی اجباری غیر آشکار
این استراتژی ها از نظر سازمانی نو پدید هستند ، هزینه ممکن است حالت درون سازمانی
به خود بگیرند و اندیشیده شوند .
–
استراتژی گروه ( کورپور یشن
)
استراتژی
گروه به استراتژی کل مجموعه ای از شرکتهای سود آور که تحت پوشش یک مدیریت اداره می
شوند اطلاق می شود .
–
استراتژی واحد تجاری ( یک رشته کاری )
استراتژی هر
شرکت راهنمایی برای کلیه فعالیتهای آن است گاهی استراتژی یک شرکت واحد استراتژی
رقابتی نامیده می شود زیرا ضمن آن چگونگی رقابت با شرکتهای رقیب نیز مورد تاکید می
گیرد .
–
استراتژی وظیفه ای ( ویژه
کاری ، تخصصی )
این
استراتژی جهت کلی هر یک از فعالیتهای سازمان مانند : تولید ، بازار یابی ، مالی و
تحقیق و توسعه را تعیین می کند . استراتژی وظیفه به نامهای « استراتژی بازاریابی »
و استراتژی مالی خوانده می شود .
