دانلود مقاله کامل درباره هیدروکورتیزون سدیم فسفات

اختصاصی از سورنا فایل دانلود مقاله کامل درباره هیدروکورتیزون سدیم فسفات دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 6

هیدروکورتیزون سدیم فسفات

نام ژنریک: هیدروکورتیزون سدیم فسفات

نام تجاری: ایپوکورت ®

شکل دارویی: آمپول 100 میلی گرم در 2 میلی لیتر

طبقه بندی فارماکولوژیک: گلوکوکورتیکوئید،مینرالوکورتیکوئید

طبقه بندی درمانی: جایگزین آدرنوکورتیکوئید

طبقه بندی مصرف در بارداری: رده C

فارماکولوژی

اثر جایگزینی آدرنو کورتیکوئید: هیدرو کورتیزون یک آدرنوکورتیکوئید است که خواص گلوکوکورتیکوئیدی و مینرالوکورتیکوئیدی دارد.این دارو یک داروی ضد التهابی ضعیف است، ولی قدرت مینرالوکورتیکوئیدی آن به اندازه کورتیزون و دو برابر پردنیزولون است.هیدروکورتیزون(یا کورتیزون)معمولا داروی انتخابی برای درمان جایگزینی در بیماران مبتلا به بی کفایتی غده فوق کلیوی است. این دارو معمولا برای سرکوب سیستم ایمنی به کار نمی رود زیرا مقادیر مصرف آن به این منظور بسیار زیاد است و اثرات ناخواسته مینرالوکورتیکوئیدی به همراه خواهد داشت.

هیدروکورتیزون سدیم فسفات می تواند بصورت تزریق عضلانی،زیر جلدی ،وریدی یا انفوزیون وریدی در فواصل دوازده ساعتی مصرف شود. شروع اثر آهسته اما طول اثر زیادی دارد.از فرم تزریقی تنها در شرایطی استفاده می شود که از فرم خوراکی نتوان استفاده کرد.

فارماکوکینتیک:

جذب: در مصرف وریدی ، پیک اثر پس از یک یا دو ساعت ایجاد می شود.

پخش: به سرعت از گردش خون خارج شده و در عضلات ، کبد ، پوست، روده ها و کلیه منتشر می یابد. بطور گسترده به پروتئینهای پلاسما (ترانس کورتین و آلبومین ) پیوند می یابد وتنها آن مقدار از دارو که به پروتئین پیوند نیافته فعال است.آدرنوکورتیکوئید ها در شیر ترشح می شوند و از جفت عبور می کنند.

متابولیسم: در کبد به متابولیت های سوافات و گلوکونید غیر فعال متابولیزه می شود.

دفع: متابولیتهای غیر فعال و مقادیر کمی از داروی متابولیزه نشده از طریق کلیه و مقادیر بسیار کمی از دارو نیز از طریق مدفوع دفع می شود.نیمه عمر بیولوژیک هیدروکورتیزون 12-8 ساعت است.

مکانیسم اثر

جایگزینی کورتیکواستروئیدها، کورتیکواستروئیدها از عرض غشای سلولی عبور کرده و با گیرنده های اختصاصی سیتوپلاسمی کمپلکس شده، وارد هسته سلول می شوند و به DNA ( کروماتین ) متصل و موجب تحریک روند رونویسی mRNA و به دنبال آن ساخت پروتئین های مختلف آنزیمهای خاصی را تحریک می کنند.

موارد مصرف:

•التهاب شدید، نارسایی آدرنال

•شوک

این دارو برای درمان انواع بیماری های ناشی از حساسیت و بیماری هایی که موجب التهاب می شوند، بکار می رود. اصولاً این دارو موجب تسکین التهاب های پوست، چشم و گوش بیرونی می گردد. شکل خوراکی این دارو، در تخفیف و تسکین آسم، التهاب روده و بسیاری از حساسیت های دیگر مؤثراست. تزریق مستقیم این دارو در عضلات، موجب تسکین و کاهش درد و سفتی عضلات می شود.

اشکال دارو : قرص، قرص های لوزی شکل، آمپول، رکتال، پماد و قطره گوش و چشم، کرم

زمان مصرف دارو : بستگی به نوع بیماری دارد.

اندازه دوز مجاز مصرفی دارو : بستگی به نوع بیماری دارد. اما مقدار دوز دارو در مواقع جراحت های شدید و یا هنگام عمل جراحی، باید افزایش یابد.

چگونگی تأثیر دارو: اثرات این دارو ظرف 4 ساعت و یا چند روز پس از شروع درمان با دارو، ظاهر می شوند. ضمناًً این اثرات مدت 12 ساعت پس از قطع مصرف هر دوز دارو در بدن باقی خواهد ماند.

رژیم غذایی مخصوص، هنگام مصرف دارو: استفاده از مکمل های پتاسیم، در طی مدت درمان با دارو، ضرورت دارد.

طریقه نگهداری دارو: این دارو باید در محفظه سربسته در جای خشک و خنک دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

چگونگی قطع مصرف دارو : مصرف این دارو را بدون مشورت با پزشک، قطع نکنید.

موارد منع مصرف:

عفونتهای قارچی سیستمیک ، حساسیت بالا به اجزای این فرآورده

احتیاط:

هیدروکورتیزون سدیم فسفات در موارد زیر با احتیاط مصرف شود:

سابقه سکته قلبی، کولیت اولسراتیو، هرپس سیمپلکس چشمی،زخم گوارشی ، بیماری کلیوی، فشار خون بالا،پوکی استخوان ، دیابت، اختلالات ترومبوآمبولی،حملات تشنجی، میاستنی گراو، نارسایی قلب، سل ، کم کاری تیروئید، سیروز کبدی، تمایلات سایکوتیک.

تداخلات دارویی:

باربیتورات ها،فنی توئین یا ریفامپین در صورت مصرف همزمان با هیدروکورتیزون ممکن است اثرات کورتیکواستروئیدی این دارو را به دلیل افزایش متابولیسم کبدی ،کاهش دهند.لذا باید دوز هیدروکورتیزون افزایش داده شود.

هیدروکورتیزون ، متابولیسم ایزونیازید و سالیسیلات ها را افزایش می دهد.

این دارو ممکن است موجب تشدید کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف داروهای مدر شود. کمی پتاسیم خون ممکن است خطر مسمومیت را در بیمارانی که دیژیتال مصرف می کنند افزایش دهد.

مصرف همزمان هیدروکورتیزون با استروژن ها ممکن است کیلرانس هیدروکورتیزون را کاهش دهد.

عوارض جانبی:

اعصاب مرکزی: احساس سرخوشی ، بی خوابی ، سر درد ، رفتار سایکوتیک، تشنج، سرگیجه

قلبی-عروقی: افزایش فشار خون،ادم،آریتمی،ترومبوفلبیت،ترومبوآمبولی

پوست: تاخیر در ترمیم زخمها،آکنه ، ضایعات پوستی،استریا، شکنندگی،پرمویی

چشم: آب مروارید ، گلوکوم

دستگاه گوارش: افزایش اشتها، تهوع،استفراغ،پانکراتیت