در حال حاضر ، ماست مقبولترین و پرمصرف ترین فرآورده پروبیوتیک در جهان است . علت آن خواص حسی و ارزش سلامت بخش آن است .
به طور کلی ، ماست به دلیل اسیدیته بالا و (پی هاش) پایین ، محیط مناسبی برای حفظ و انتقال پروبیوتیک ها به بدن نیست و در مقابل ، پنیر و سایر فرآورده های لبنی با (پی هاش) بالاتر می توانند از نقطه نظر یاد شده مؤثر تر باشند . این موضوع به ویژه در مورد بیفیدو باکتریوم ها از اهمیت زیادی برخوردار است .
با این وجود ، همه گیر بودن مصرف ماست ، این فرآورده را به مهمترین و مرسومترین فرآورده لبنی مبدل ساخته است . از این رو تولید ماست پروبیوتیک با خواص کیفی بهینه از دیدگاه قابلیت زیستی ، مدت زمان تخمیر ، خواص حسی و ارزش اقتصادی اهمیت فراوان دارد .
مراحل تولید ماست پروبیوتیک با ماست سنتی شباهت دارد . تنها تفاوت اساسی ، وجود ریز زنده های پروبیوتیک در ماست نوع نخست است . در عین حال به سبب افزایش قابلیت زیستی پروبیوتیک ها ، کاهش مدت زمان گرمخانه گذاری و بهبود خواص حسی فرآورده نهایی ممکن است تغییراتی در مراحل فرآیند داده شود و یا افزودنی های ویژه به محیط پایه محصول اضافه گردد.
ماست های پروبیوتیک در دو نوع عمومی و ویژه قابل تولید هستند . نوع عمومی حاوی ریززنده های پروبیوتیک ، بدون توجه خاص به نوع و مقدار آنها بوده و در بردارنده خواص سلامت بخش عمومی است .
نوع ویژه با هدف پیشگیری یا درمان بیماریهای خاص و عوارض ناشی از آنها طراحی می شود و نوع ریززنده های پروبیوتیک موجود در ترکیب کشت و تعداد آنها در میلی لیتر یا گرم فرآورده تعیین کننده است ؛ مانند ماست های پروبیوتیک ویژه انواع اسهال ، عفونت های روده ای .
مهمترین انواع ماست پروبیوتیک از دیدگاه روش تولید را می توان به ماست معمولی ( که مورد بحث قرار گرفت ) ، ماست منجمد و فرآورده های ماست – تقسیم کرد . مرسومترین نوع فرآورده های ماست – مانند ، ماست کربناته است .
شامل 21 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت پروبیوتیک ها و فراورده های غذایی پربیوتیک