دانلود تحقیق گیاهان دارویی

اختصاصی از سورنا فایل دانلود تحقیق گیاهان دارویی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تعداد صفحات : 151 صفحه      -     

قالب بندی :  word        

مقدمه

معلوم نیست دقیقا از چه زمانی گیاهان به عنوان دارو مورد استفاده انسان قرار گرفته اند. مسلما اطلاعات مربوط به اثرارت و خواص داروئی گیاهان از زمانهای بسیار دور به تدریج بدست آمده، سینه به سینه منتقل گشته، به طور ضمنی با آداب و سنن قومی نیز در آمیخته، سرانجام با زحمت زیاد و از طریق تجربه های مدید اهم اثرات و خواص آنها در اختیار نسلهای معاصر قرار گرفته است. طبق برخی سنگ نبشته ها و شواهد دیگر به نظر می رسد مصریان و چینیان در زمره اولین جمعیتهای بشری بوده باشند که فراتر از بیست و هفت قرن قبل از میلاد مسیح از گیاهان داروئی به عنوان دارو استفاده برده و حتی برخی از گیاهان را برای مصرف بیشتر در درمان دردها کشت داده اند. مردم یونان باستان خواص داروئی برخی از گیاهان را به خوبی می دانسته اند. بقراط حکیم بنیانگذار طب یونان قدیم و شاگرد وی ارسطو و دیگران برای استفاده از گیاهان در درمان بیماریها ارزش زیادی قائل بوده اند. آنها علاوه بر استفاده از گیاهان یونان، از گیاهان کشورهای دیگر هم استفاده می برده اند. بعد از اینان، یکی از شاگردان ارسطو به نام «تئوفراست» مکتب «درمان با گیاه» را بنیانگذاری کرد. پس از آن «دیوسکورید» در قرن اول میلادی مجموعه ای از 6000 گیاه داروئی با ذکر خواص درمانی هر یک را تهیه و به صورت کتابی درآورد که این کتاب بعدها سرآغاز بسیاری از مطالعات علمی در زمینه گیاهان مذکور گردید. طوری که مثلا «جالینوس» پزشک معروف یونانی در کارهای خود به کتاب «دیوسکورید» استفاده کرده است.

در قرن هشتم تا دهم میلادی دانشمندان ایرانی؛ ابوعلی سینا؛ محمد زکریای رازی و دیگران به دانش «درمان با گیاه» رونق زیادی دادند و گیاهان بیشتری را در این رابطه معرفی کردند و کتابهای معروفی چون «قانون» و «الحاوی» را به رشته تحریر درآوردند. بعد از آن درمان با گیاه همچنان دنبال گردید. در قرن سیزدهم «ابن بیکار» مطالعات فراوانی در موردخواص داروئی گیاهان انجام داد و خصوصیات بیش از 1400 گیاه داروئی را در کتابی که از خود به جان گذاشته، یادآور شد.

پیشرفت اروپائیان در استفاده داروئی از گیاهان در قرن هفده و هجده ابعاد وسیعی یافت و از قرن 19 کوششهای همه جانبه ای جهت استخراج مواد موثره از گیاهان داروئی و تعیین معیارهای معینی برای تجویز و مصرف آنها شروع شد. بطوری که کوششهای آن زمان تا به امروز هم ادامه یافته و در حال حاضر نیز با سرعت هر چه بیشتر به پیش می رود. اکنون با در دست داشتن نتایج آزمایشها و تحقیقات بسیار با کمال اطمینان می توان به تشریح و تفصیل علمی مزایای موجود در ماده موثره گیاهان داروئی در رابطه با انسان و حیوانات پرداخت. حقیقت این است که امروزه درباره روند متابولیسمی تشکیل ماده موثره موجود در گیاهان تحت فرایندهای خاص زیست محیطی و تاثیر ماده موثره مذکور بر انسان و حیوانات اطلاعات بسیار زیادی وجود دارد و روز به روز جنبه های مختلف استفاده از مواد مذکور متنوعتر می گردد. بنابراین نسبت به زمانهای گذشته که تعداد بسیار کمی از گیاهان به عنوان گیاهان داروئی شناخته شده و مورد استفاده قرار می گرفته اند، امروزه رفته رفته بر تعداد این گیاهان افزوده گشته و جنبه های مختلف استفاده از آنها نیز گسترده تر از پیش گردیده است. باید دانست که اگرچه برخی از گیاهان در زمانهای گذشته به عنوان گیاهان داروئی مورد استفاده قرار می گرفته اند ولی ممکن است اکنون، با توجه به بررسی های روز، به عنوان «گیاه داروئی» مد نظر نبوده و تقریبا کنار گذاشته شده باشند. به عکس امروزه گیاهان جدید بسیاری به جرگه گیاهان داروئی وارد شده و زمینهای زراعی وسیعی نیز به کشت آنها اختصاص یافته است.

فصل اول

معرفی سه گیاه:

اوکالیپتوس

اکلیل

بابونه

انواع بابونه

Eucalyptus Globolis labill E,glauca DC

انگلیسی:Australian Fever tree

فرانسه: Gommier bleu detasmanic, Arbera la Friever, Eucalyptus

آلمانی: Fieberheihbaum

ایتالیایی: Eucalypto

فارسی: اوکالیپتوس

عربی: شجره الکافور

اوکالیپتوس گیاهی است از خانواده Myrtaceae بیش از چهارصد گونه دارد که تنها چند گونه آن به ایران وارد شده و در مناطق مختلف که زمستان سرد ندارد، نظیر نواحی شمال و جنوب ایران کاشته شده است.

درختانی که در شمال کاشته شده اند هر چند سال یکبار که سرمای سختی رخ می دهد سرما زده می شوند. در چاه بهار نام محلی اوکالیپتوس «آلگا» است.

ذیلا اسلامی چند گونه که در ایران کاشته شده اند نامبرده می شود:

1) گونه Eucalyptus camaldulensis و مترادف آن E.rostrata و به انگلیسی این گونه Red gum و Murray red gumg گویند. این درخت در شمال ایران در اوایل بهار شکوفه می کند و گلهای آن لیموی رنگ است و تخم آن در اوایل زمستان می رسد. در خورستان کاشته می شود. از این درخت صمغی به نام کینوی استرالیا گرفته می شود.

2) Eucalyptus globules Labin به فرانسوی Gommier bleu detasmanic و Eucalyplus commun و به انگلیسی Tasmanian bleugum نامیده می شود. این درخت نیز حدود 50 سال قبل به ایران وارد شده و در شمال کاشته شده است. مقاومت آن به سرما کم است. در استرالیا و تاسمانی از بلندترین اوکالیپتوسها بوده و بلندی آن به m100 می رسد ولی در ایران به علت نامساعد بودن شرایط اقلیمی زیاد بلند نمی شود. از این درخت نیز صمغ کینو گرفته می شود.

3) Eucalyptus microtheca F.Muell این درخت به انگلیسی Coolibah eucalyptus و Flooded box گفته می شود. این گونه نیز دهها سال قبل به ایران وارد شده و در خوزستان و آبادان کاشته می شود و در مقابل شوری خاک حساسیت کمتری از سایر گونه ها نشان می دهد.

4) اخیرا گونه های دیگری وارد شده و از نظر تطابق با شرایط اقلیمی ایران، در شمال تحت بررسی می باشد.

تحقیق ویتامینها و گیاهان دارویی

اختصاصی از سورنا فایل تحقیق ویتامینها و گیاهان دارویی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود "پایین مطلب:
فرمت فایل: word (قابل ویرایش)
تعداد صفحه: 40
فهرست مطالب:

مقدمه

ویتامین ها:

مواد معدنی:

میوه ها:

گیاهان دارویی:

ویتامین ها

1- ویتامین ث

2- ویتامینهای گروه ب

3- ویتامین آ

4- ویتامین د

5- ویتامین ای

6- ویتامین کا

خواص گیاهان دارویی

گیاه ترشک

گیاه مریم گلی

گیاه گل گاوزبان

جوشیر

گیاه خاکشیر

گیاه گل نسترن

گیاه نعناع

گیاه گل گندم

گیاه شیرین بیان

گیاه موسیر

گیاه ریواس

گیاه شبدر

چکیده:

قسمتی از متن:

جوشیر

جوشیر صمغی است که از گیاهی به همین نام گرفته می شود.

مقوی سیستم دستگاه عصبی است، برای سرد مزاج ها داروی خوبی است که در رابطه با لقوه و رعشه استفاده می شود.

از سرشاخه های این گیاه به صورت سبزیهای خوراکی استفاده می شود، از کوبیده ی برگ و عصاره آنها برای درمان دندان درد استفاده می شود.

از عصاره ریشه آن استفاده های صنعتی می شود مثل تهیه مواد آرایشی یا تهیه مسکن.

این گیاه مثل بعضی از گیاهان، گیاهی سمی است بنابراین مقدار مصرف، زمان مصرف و دوره درمانی آن باید توسط پزشک تعیین شود.

این گیاه را همراه مرزن جوش استفاده می کنند زیرا مرزن جوش عوارضی را که این گیاه می تواند بوجود آورد تعدیل کرده یا کاهش می دهد.

این گیاه اصولا در ارتفاعات رویش دارد و دارای گلهای زرد با ساقه های بلند است.

گیاه چای کوهی

این گیاه در مناطق مختلف ایران، دارای اسامی مختلفی است. این گیاه خواص متعددی دارد. بسیار خوش عطر و بو و لذیذ است و می تواند جایگزین خوبی برای چاه عصرانه یا ظهر باشد.

از خواص دارویی این گیاه مدربودن آن است و همین خاصیت برای شستشوی مجرای اداری (کلیه و مثانه) می باشد.

این گیاه برای سیستم دستگاه عصبی خاصیت آرام بخش دارد.

این گیاه در ارتفاعات کم و متوسط رویش دارد و در بیشتر مناطق ایران دیده
می شود و فصل رویش آن اواسط اردیبهشت تا اواخر خرداد است.

همچنین این گیاه از داروهایی است هک باعث سقط جنین در زنان باردار می شود.

گیاه خاکشیر

این گیاه استفاده دارویی و غذایی دارد از جمله رفع کننده گرمازدگی و ضداسهال است. این گیاه اوایل بهار رشد می کند و اواسط اردیبهشت ماه به گل می نشیند و تا اواخر خرداد ماه دانه این گیاه که موارد استفاده زیادی دارد، قابل بهره برداری است.

خاکشیر از زمانهای گذشته کاربرد داشه است و بهترین کاربرد آن به خاطر خاصیت ضد عفونی کننده اش می باشد و برای ناراحتیهای روده مثل اسهال و یا حتی یبوست مفید است.

این گیاه را به صورت خیس کرده استفاده می کنند و در موارد جراحات و تبهای زیاد بسیار موثر است و همچنین بو داده ای آن اسهال های سخت را درمان می کند.

گیاه گل نسترن

این گیاه به خاطر ظرافت و عطرش به صورت اهلی در خانه ها پرورش پیدا می کند.

گل نسترن از دسته گلهایی است که موارد درمانی متعددی دارد، خود گل نسترن در عوارض پوستی مورد استفاده قرار می گیرد. از روغن دانه این گیاه به عنوان شاداب کننده پوست و تقویت کننده پیازمو استفاده می شود. هم گل این گیاه و هم دانه آن منبع ویتامین C است.

ثمر این گل بعد از ریختنش به صورت گرد و قرمز رنگ پیدا می شود که اصولا کاربرد دارویی دارد و بیشتر به صورت دم کرده از آن استفاده می شود. همچنین باعث تقویت سیستم دفاعی بدن می شود.

گل دهی این گیاه از اواسط اردیبهشت شروع می شود و تا آخر پائیز ادامه دارد. نحوه استفاده صحیح از آن بدین گونه است که بعد از چیدن، گلها باید در جای مناسبی خشک شوند تا بو، عطر و خاصیت دارویی آن از بین نرود و اگر قرار است که بعد از ریختن گلبرگها از دانه این گیاه استفاده شود باید ناخالصی های آن را از بین برد و بصورت خالص مورد استفاده قرار گیرد.

گیاه نعناع

نعناعی که به عنوان سبزی خوردن مصرف می کنیم با نعناعیی که به صورت خودرو در کوه می روید متفاوت است. البته از نظر شکل ظاهری تقریبا شبیه هم هستند و از نظر بو، طعم و مزه تقریبا نزدیک به هم هستند ولی از نظر موارد زمانی آنچه که در کوه می روید غنی تر و موثر تر است.

البته خوردن نعناعی که پرورش داده می شود و به عنوان سبزی خوردن مورد استفاده قرار می گیرد با غذای روزانه مخصوصا غذای ظهر توصیه می شود.

در مواردی که ناراحتیهای معده وجود دارد این نعناع تازه و تمیز نه تنها معده را ناراحت نمی کند بلکه درمان کننده ی ناراحتی مهده هم می باشد.

اصولا اگر ما همراه غذا از سبزیهای تازه به خصوص سبزیهایی که رویش آنها به صورت خودرو می باشد استفاده کنیم قطعا نتایج خوبی خواهیم داشت.

نعناع کوهی یا نعناع فری از نظر کاربرد و خواص از نعناع معمولی که به صورت کشت استفاده می شود بسیار عالی تر، قوی تر و موثر تر است. این داروی گیاهی برای موارد سیستمهای عصبی مثل بیخوابی، کم خوابی و ناراحتیهای شبانه یک داروی موثر است. ضد اضطراب، ضد هیستری و همچنین مقوی معده است و همچنین برطرف کننده ناراحتیهای معده و رود به صورت اعماز گازهای روده و معده و چه ترش کردن و آرغ زدن می باشد.

همچنین این گیاه داروی خوبی برای سکسکه است و با خوردن یک مقدار خشک این دارو سکسکه می تواند مهار و کنترل شود.

این گیاه در دامنه ها و در ارتفاعات متوسط رویش دارد. بو و عطر بسیار نافذی دارد و در کرمهایی که برای پوست ساخته می شود مورد استفاده قرار می گیرد.

این گیاه، گلهای ریز و آبی رنگی دارد و قسمتهای مورد استفاده این گیاه، گل، برگ و ساقه آن است.

گیاه گل گندم

این گیاه در اکثر نقاط ایران پرورش می یابد و به صورت خودرو می باشد.

خواص درمانی زیادی دارد از جمله اینکه دارای ویتامینهای ‌A,E,B می باشد. در مواردی برای ناراحتیهای کبدی مصرف می شود. یک داروی تصفیه کننده است و برای شستشوی چشم از آن استفاده می شود و ناراحتیهای دستگاه گوارش را تا حدودی کاهش می دهد. بهترین موقع برداشت آن اواخر اردیبهشت است که گلها کاملا باز شده و تمام مواد موثر در آن وجود دارد.

فقط باید گلهای گل گندم را چید و در یک محل سایه با یک درجه حرارت حداکثر 30درجه خشک کرد به نحوی که سیاه نشوند و رنگ خود را حفظ کنند.

تقریبا 10عدد از این گلها با نیم لیتر آن به صورت دم کرده، داروی خوبی برای بیماریهاست.

گیاه شیرین بیان

گیاهی خودرو است. بیشتر برای ناراحتیهای دستگاه گوارشی و ناراحتیهای زخم معده، زخم اثنی عشر و ورم معده استفاده می شود.

موارد درمانی این گیاه بیشتر ریشه آن می باشد. عصاره و جوشانده ی ریشه ی این گیاه و همچنین پودر ریشه به عنوان خلط آور، افزایش دهنده فشار خون و برطرف کننده ناراحتیهای دستگاه گوارش و ضد التهاب استفاده می شود.

گیاه موسیر

این گیاه گونه های بسیار زیاد و استفاده های خوراکی دارد. ریشه و پیاز گیاه بعد از انجام یکسری اقدامات خاص مورد استفاده قرار می گیرد. بدین صورت که آنها را به شکل رشته های بسیار نازک در آورده و در مسیر آب سرد قرار می دهند تا تلخی که در پیاز آن هست از بین برود، آنرا در آفتاب خشک می کنند تا به عنوان چاشنی غذایی مصرف شود.

عمدتا مناطق رویش این گیاه در غرب ایران، کوهستانها و مناطق برف گیر می باشد و فصل رویش این گیاه از اواسط فروردین ماه تا پایان خردادماه است.

این گیاه به صورت محلی به عنوان ملین، خلط آور و آرامش بخش استفاده می شود.

گیاه ریواس

گیاه ریواس با برگهای پهن و ساقه بلند و گلهای خوشه ای در ارتفاعات و دامنه های شیب دار رویش دارد. خود ساقه این گیاه بصورت خام به عنوان یک ماده غذایی مطرح است.

برگهای آن نیز هم به صورت خام و هم به صورت پخته به عنوان خوراکی مصرف می شود. طعم این گیاه ترش مزه و گس است. داروی خوبی برای بیماریهای دستگاه گوارش از جمله اسهال می باشد.

این گیاه بخاطر داشتن ویتامینهای A,B,C مورد توجه است. همچنین این گیاه با خاصیتی که دارد لوزالمعده را وادار به ترشح انسولین می کند که در بیماریهای قند خون مورد توجه است.

زیاده روی در مصرف این گیاه اصولا یک سری عوارض دارد، از جمله اینکه برای کلیه و مثانه مشکل تراشی می کند.

فصل رویش از اواسط اردیبهشت ماه تا اواخر خردادماه است. این گیاه سرد است و برای افراد سرد مزاج داروی خوبی نیست.

تحقیق در مورد گیاهان دارویی

اختصاصی از سورنا فایل تحقیق در مورد گیاهان دارویی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحه25

فهرست مطالب

Ginger

معرفی گیاه

نکات احتیاطی

ترکیبات گیاه

اشکال موجود

تهیه شده از نعناع را اشتباه نگیرید.

زنجبیل

نکات احتیاطی

نـعـنـاع

Peppermint

نعناع  در درمان بسیاری از امراض معده موثر است و روند هضم خوب را سرعت می بخشد. بنا به خواص آرامبخشی و کرخ کردن اعضاء، این گیاه برای انواع سردردها و ناراحتیهای پوست مفید است. این گیاه بسیاری از بیماریهای مربوط به سرماخوردگیها و عوارض آنفلونزا را درمان می کند.

معرفی گیاه

گیاه نعناع دارای ساقه های چهارگوش است و تا دو پا رشد می کند. این گیاه بین جولای و اوت شکوفه باز می کند و گلهای ریز ارغوانی به صورت مارپیچی و تیز از آن می رویند. برگهای ساده، دندانه دار و معطر این گیاه در جهت مخالف گلها می رویند. نعناع بومی اروپا و آسیاست و برخی از انواع آن بومی آفریقای جنوبی، آمریکای جنوبی و استرالیا هستند. این گیاه در آمریکای شمالی بومی شده است و در مناطقی نظیر اورگون، واشنگتن و ویسکونسین پرورش داده میشود.

ترکیبات گیاه

تهیه فرآورده های نعناع از برگها و سر گلدار گیاه آغاز میشود. این قسمتهای گیاه حاوی روغن فرار است که می توانید عنصر فعال اولیه نعناع به نام منتول را در آن بیابید.

اشکال موجود

• از برگهای تازه نعناع می توان نعنای خشک تهیه کرد و این نوع فرآورده به صورت چای در سطح گسترده ای قابل دسترسی است.
• تنتور: عطر نعناع نوعی محلول الکلی است که حاوی 10% روغن نعناع و 1% عصارة برگ آن است. برای تهیه تنتور در منزل، روغن نعناع را به نسبت یک به دو با الکل دانه خالص مخلوط کنید.
• کپسولهای دارای پوشش روده ای که به منظور عبور کپسول از معده به روده ها به طرز خاصی تهیه شده است. (2% میلی لیتر روغن نعناع در هر کپسول).
• انواع کرم و پماد (باید حاوی 1 تا 16 درصد منتول).

نحوه مصرف

نعناع در درمان تهوع، اسهال، سوءهاضمه، روماتیسم مفصلی و نفخ مؤثر است. این گیاه عضلات معده را تسکین می دهد و روند جریان صفرا را که بدن برای هضم چربی بدن نیاز دارد، بهبود می بخشد. در نتیجه غذا از طریق معده به سرعت عبور می کند که این امر به رفع بسیاری از ناراحتیهای هاضمه کمک می کند. نعناع همچنین عضلات را آرام می کند که این کار به بدن کمک می کند تا از گازهای هاضمه دردآور رهایی یابد. برای تهیه چای نعناع (جوشانیده نعناع) برای هر لیوان آب داغ حدود یک تا دو قاشق غذاخوری نعناع اضافه کنید. به منظور تسهیل هضم یا رفع ناراحتی معده،‌ روزانه 3 تا 4 لیوان چای نعناع میل کنید. برای