سورنا فایل

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

سورنا فایل

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

تحقیق درمورد محارب کیست؟ و محاربه چیست؟ 33 ص

اختصاصی از سورنا فایل تحقیق درمورد محارب کیست؟ و محاربه چیست؟ 33 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 33

 

محارب کیست؟ و محاربه چیست؟

 هدف این بحث، مشخص کردن موضوع حدى است که در شرع بنابه نص قرآن کریم و روایات متواتر، براى محارب معین شده است. در تنقیح موضوع حد محارب سخن بسیار رفته است، آیا موضوع آن فقط کسى است که براى ترساندن مردم سلاح کشیده باشد، یا هر کس به هر نحو حتى مثلا به صورت بغى، محارب با خدا و پیامبر باشد موضوع آن است؟ و یا به طور مطلق هر مفسد فى الارض حتى اگر افساد او به صورت جنگ و محاربه هم نباشد، موضوع این حد است؟ پایه این بحث بر استظهار از آیه مبارکه و روایات مخصوص حد محارب، استوار است. آنچه در آیه و در روایات آمده، عنوان (محاربه با خدا و پیامبر) و عنوان (مفسد فى الارض) است، کدام یک از این دو عنوان موضوع حد محارب است، عنوان (محارب) یا عنوان (مفسد فى الارض) یا مجموع هر دو، یا هر یک از آنها مستقلا -بر این پایه که این دو، یکى نباشند؟ براى روشن شدن مطلب، چند جهت را مورد بحث قرار مى‏دهیم: جهت اول: مفاد آیه محاربه در آیه، دو قید آمده است: (محاربه اللّه والرسول) و(الافساد فى الارض)، که درباره هر یک باید به بحث پرداخت. کلمه (محاربه) از ماده (حرب) گرفته شده و نقیض کلمه (سلم) (صلح) است. محاربه در اصل به معناى (سلب) و گرفتن است و (حرب الرجل ماله) به معناى (سلب الرجل ماله) است، یعنى (مال آن مرد را از او گرفتند). چنین کسى را (محروب) و(حریب) مى‏گویند. اطلاق واژه حرب بر کسى که براى جنگیدن یا ترسانیدن دیگران سلاح کشیده باشد، به این اعتبار است که او مى‏خواهد جان یا مال یا قدرت یا ملک دیگرى را از او بگیرد. به هر حال معناى حقیقى حرب هرچه باشد، اضافه شدن لفظ محاربه به (اللّه) و(الرسول) در آیه مبارکه، قرینه‏اى است بر اینکه معناى حقیقى این کلمه مراد نیست، زیرا محاربه به معناى حقیقى آن، با خدا ممکن نیست و با رسول اگرچه ممکن است اما قطعا در این جا مراد نیست ، زیرا خصوص کسانى که با شخص پیامبر مى‏جنگیدند مقصود آیه نیست، چه در این صورت آیه اختصاص داشت به زمان حیات پیامبر، در حالى که کسانى که با پیامبر مى‏جنگیدند فقط کافران زمان او بودند و چنانکه خواهد آمد، کافران زمان پیامبر قطعا از مدلول این آیه بیرون هستند. بلکه نفس اضافه شدن لفظ محاربه به خدا و رسول باهم، خود قرینه‏اى است بر اینکه مراد از آن، معناى گسترده‏ترى از جنگ مستقیم و شخصى است و آن معنا یکى از این دو امر است: 1 . مراد از محاربه همان‏گونه که در لسان العرب آمده، هر گونه عصیان و مخالفت با حکم خدا و رسول است و ظاهر عبارت علامه طباطبائى در (تفسیر المیزان) نیز همین معنا را مى‏رساند. بر این اساس، استعمال لفظ محاربه در مطلق عصیان و مخالفت، از قبیل مجاز در کلمه است. 2 . مراد از محاربه با خدا ورسول، محاربه با مسلمانان است ولى به منظور بزرگ جلوه دادن آن و توجه دادن به اهمیت امت اسلامى و اینکه جنگ با امت اسلام به منزله جنگ با خدا و رسول است، لفظ محاربه در آیه، به خدا و رسول اضافه شده است. زیرا امت اسلام منتسب به خدا و پیامبر و تحت ولایت آنهاست. چنین معنایى به منزله مجاز در اسناد است. فاضل مقداد در تفسیر خود، همین معنا را برگزیده است. ظاهرا، احتمال دوم متعین است، زیرا عنوان (حرب) در آیه به کار رفته است و مقتضاى آن این است که این کلمه به معناى خود استعمال شده باشد و الغاى معناى اصلى آن، وجهى ندارد. علاوه بر این، پذیرفتن مجاز اسنادى در این جا روان‏تر و رساتر است، زیرا منتسب کردن امت اسلام به خدا و رسول و محاربه با آن را محاربه با خدا و رسول دانستن، بیانگر نکته عرفى روشن و رسایى است. بر خلاف احتمال اول و استعمال لفظ محاربه در مطلق معصیت و مخالفت با امر و نهى شارع. بر این اساس، باید پذیرفت که هر گونه محاربه‏اى با مسلمانان در این معناى مجازى لحاظ شده است. محاربه انواع گوناگونى دارد، گاهى کافران با مسلمانان مى‏جنگند و گاهى گروهى از خود مسلمانان علیه حکومت اسلامى قیام مى‏کنند و با آن مى‏جنگند، و گاهى گروهى از مسلمانان به قصد ایجاد ناامنى و ارعاب و غارت و خون‏ریزى، با گروهى دیگر از ایشان به جنگ مى‏پردازند. هر قسم از این محاربه‏ها را مى‏توان مجازا محاربه با خدا و رسول به شمار آورد و در نتیجه مصداق آیه کریمه دانست، اما با توجه به قراین متعدد، بدون شک محاربه کافران با مسلمانان، مراد آیه نیست. روشن‏ترین این قرینه‏ها، استثنایى است که در آیه بعد آمده است (الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم) ظاهر این آیه آن است که مراد از توبه، توبه از محاربه است نه توبه از شرک، و این خود قرینه‏اى است بر آنکه این محاربان از مسلمانان هستند و به مجرد اینکه قبل از پیروزى بر آنها، دست از محاربه بردارند و توبه کنند، سایر احکام مسلمانى در مورد آنان اجرا مى‏شود -چنانچه در دیگر حدود الهى نیز این چنین است اما اگر محاربان از کافران باشند و جنگ با آنها به سبب کفرشان باشد، در صورتى عفو شامل حال آنها مى‏شود که در حصن اسلام در آیند و صرف دست از جنگ کشیدن کافى نیست. بلکه اساسا تعبیر (توبه) که در آیه آمده است به خودى خود شاهد بر آن است که منظور آیه، محاربان مسلمان است نه کافر، چرا که توبه براى مسلمان است نه براى کافر، کافر ایمان مى‏آورد و داخل حوزه اسلام مى‏شود و براى این حالت، تعبیر توبه به کار نمى‏رود. در هر صورت، تردیدى نیست که آیه محاربه، شامل محاربه کافرانى که از روى کفر با مسلمانان مى‏جنگندند نمى‏شود. بلى اگر کافرى به قصد ارعاب و غارت با مسلمانان بجنگد، مشمول آیه محاربه مى‏شود، ولى مصداق قسم سوم از اقسام محاربه خواهد بود. مقصود بیان این نکته است که محاربه‏اى که به خاطر اسلام و کفر، یا به قصد سرنگون کردن حکومت اسلامى، میان کافران و مسلمانان در مى‏گیرد، قطعا مشمول آیه نیست. پس مراد از محاربه در آیه، یا قسم دوم از محاربه است یعنى محاربه مسلمانانى که از روى بغى و سرکشى علیه حکومت اسلامى شورش کرده‏اند که همان محاربه با امام و حاکم اسلامى است، یا قسم سوم از محاربه است یعنى محاربه به صورت ارعاب و تجاوز به مال و جان مسلمانان. برخى گفته‏اند: (از ظاهر آیه چنین بر مى‏آید که موضوع احکامى که در آیه بیان شده است، خصوص مسلمانانى است که در مقابل دولت اسلامى به قیام مسلحانه برخیزند و شامل کسى که به قصد ارعاب مردم و گرفتن اموال آنها، دست به


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق درمورد محارب کیست؟ و محاربه چیست؟ 33 ص

پروژه بررسی ماهیت محاربه در فقه مذاهب خمسه. doc

اختصاصی از سورنا فایل پروژه بررسی ماهیت محاربه در فقه مذاهب خمسه. doc دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پروژه بررسی ماهیت محاربه در فقه مذاهب خمسه. doc


پروژه بررسی ماهیت محاربه در فقه مذاهب خمسه. doc

 

 

 

 

 

نوع فایل: word

قابل ویرایش 270 صفحه

 

چکیده:

این پایان نامه بعد از بررسی لغوی و ادبی محاربه و ذکر اجمالی دیدگاه فقها شیعه و سنی به ماهیت محاربه از جنبه های مختلف پرداخته است؛ بر این اساس هر گاه اقدام کسی به محاربه و اعمال زور، سبب ارعاب مردم و سلب امنیت از زندگی و مال و ناموسشان گردد، چنین عملی محاربه و افساد در زمین است و مشمول اطلاق آیه و روایات خواهد بود، چه اینکه غرض اصلی او ارعاب و سلب امنیت مردم باشد و چه اینکه غرض اصلی او مورد دیگری باشد.به طور کلی هر عملی که موجب ارعاب اهالی یک منطقه شود یا به عبارت دیگر هر عملی که بالقوه موجب ارعاب باشد اگر چه که ارعاب به عللی فعلیت نیابد؛ از مصادیق محاربه با خدا و پیامبر و سعی در افساد در زمین است .

 در بررسی موارد مشابه ـ«بغی» و «تروریسم» ـ پنج فرق میان محاربه و بغی بیان شده است واز آن جا که ماهیت جرم محاربه ایجاد اختلال در امنیت عمومی است، پس می تواند بارزترین مصداق آن تروریسم باشد.

در پایان ضمن بررسی محاربه در قوانین موضوعه ایران ، بر این نکته تصریح شده که تعمیم احکام محاربه در قانون مجازات به موارد مختلف عملی غیر اصولی و خلاف موازین شرعی و حقوقی می باشد.

 

مقدمه:

طرح مسأله

در شریعت , جرایم به محظورات شرعی که خداوند متعال از آنها به وسیله حد یا تعزیر منع کرده است تعریف شده اند . و محظور, عبارت است از انجام فعلی که از آن نهی شده و یا ترک فعلی که به آن امر شده است . پس جرم , انجام عملی است که حرام و دارای مجازات است و یا ترک فعلی است که شرع انور به تحریم و مجازات بر آن تصریح کرده است . جرم در میان پدیده های گوناگون اجتماعی نیز رفتاری مورد انزجار و نفرت جامعه است , که با توجه به شدت و ضعف آن , مستلزم عقوبت می گردد . با پیروزی و به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی)ره)،یکی از برنامه های دولت اسلامی پس از استقرار نظام اسلامی وضع قوانین کیفری مبتنی بر احکام شرع مقدس و لغو مقررات مغایر بود.طلیعه این تحول پیش از تصویب مقررات جدید با اجرای مجازاتهای اسلامی که به موجب احکام دادگاههای انقلاب اسلامی در همان روزهای نخستین پیروزی انقلاب نمایان گردید سپس با تصویب مقررات جزایی اسلامی تقسیم بندی جرایم از خلاف , جنحه وجنایت به حدود و قصاص و تعزیرات تغییر یافت . در بخش حدود , محاربه به عنوان جرمی مستقل وارد حقوق موضوعه ایران گردید پدیده مجرمانه محاربه , یکی از عناوین حقوق جزای اسلامی می باشد. این مبحث در باب حدود , بین فقهای شیعه و سنی مشهور است . در آن باب , مجازاتهای شدید از سوی شارع مقدس بیانگر اهمیتی است که شارع , برای صیانت مردم , تامین امنیت و آسایش جامعه قائل است . به علت جدید التاسیس بودن این موضوع ومباحثی که پیرامون ماهیت و نحوه اجرای آن در فقه امامیه و اهل تسنن و مصادیق آن در عصر حاضر و نیز بررسی وجوح تشابه و تفاوت این جرم با جرائم دیگر از قبیل بغی و سایر جرایم مخل امنیت داخلی و خارجی مطرح است لذا موضوع پایان نامه را بررسی ماهیت این جرم در فقه مذاهب خمسه انتخاب نمودم .

 

فهرست مطالب:

چکیده

مقدمه

فصل اول

کلیات

1-1) معنای لغوی محاربه

2-1) محاربه در قرآن کریم

3-1) اصطلاح محاربه از دیدگاه امامیه

4-1) اصطلاح محاربه از دیدگاه اهل سنت

فصل دوم

ماهیت محاربه

1-2) مفاد آیه محاربه

1-1-2) بررسی عنوان محاربه

2-1-2) بررسی عنوان افساد در زمین

1-2-1-2) مراد از افساد در زمین

2-2) جمع میان دو عنوان محارب ومفسد فى الارض

3-2) آیا افساد فی الارض به تنهایی، موضوع برای جواز حکم قتل می باشد

4-2) بررسی روایات خاصه درباره موضوع حد محارب

5-2) بررسى مسائل دخیل در تحقق عنوان محاربه

1-5-2) بکار بردن سلاح

2-5-2) تحقق خارجی ترس و ارعاب

3-5-2) قصد قتل یا سرقت

4-5-2) عمومیت متعلق محاربه

6-2) دیدگاه علمای اهل سنت در باب محارب

7-2) دیدگاه اهل سنت در باب حکم محارب

1-7-2)قائلان به حبس

2-7-2) قائلان به غیر حبس

8-2) محارب در متون حدیثی مذاهب اربعه

9-2) آراء برخی از مذاهب در خصوص اشرار و ترساندن مردم

فصل سوم

بررسی جرم محاربه با موارد مشابه

1-3) محاربه و بغی

1-1-3) معنای لغوی بغی

2-1-3) معنای اصطلاحی بغی

3-1-3) ‏بررسی مفهوم محاربه و بغی (جرم سیاسی)

4-1-3) نظریات مختلف در مورد بغی ( جرم سیاسی )

5-1-3) آیا باغی کسی است که برامام معصوم خروج نماید

6-1-3) ‏شرایط جنگ با بغات یا مجرمین سیاسی

7-1-3) ‏رفتار با اسیران و مجروحین جنگی بغات

8-1-3) تعریف جرم سیاسی از نظر حقوقدانان و مقایسه آن با بغی

9-1-3) ‏مزایای مجرمین سیاسی

10-1-3) مقایسه بین محارب و باغی

2-3) محاربه و تروریسم

1-2-3) مفهوم تروریسم

2-2-3) تعاریف گسترده تروریسم

3-2-3) تعریف محدود تروریسم

4-2-3) تعریف تروریسم از نظر دیدگاه هدف و عامل

1-4-2-3) انواع تروریسم از نظر هدف

2-4-2-3) انواع تروریسم از نظر عامل

5-2-3) تعریف حقوقی تروریسم

6-2-3) مقایسه تروریسم و محارب

فصل چهارم

محاربه در قوانین موضوعه ایران

4-1-1 ) رکن قانونی

4-1-2 ) رکن مادی

4-1-3 ) عنصر معنوی

4-2 ) ارزیابی انتقادی عملکرد قانونگذار در توسعه مفهوم محاربه

4-2-1)نقد و ارزیابی کلّی

4-3)زمینه و انگیزه تعمیم احکام محاربه به برخی از جرایم

4-4) ایرادات ناظر به تعمیم حکم محاربه به برخی از جرائم

4-4-1) از نظر شرع

2-4-4) دیدگاه حقوقی عرفی

5-4) بررسی موردی جرایم در حکم محاربه

1-5-4) جرایم در حکم محاربه در قانون مجازات اسلامی

6-4) بر هم زدن امنیت و ایجاد رعب و وحشت از طریق سرقت مسلحانه و قطع الطریق

7-4) قیام مسلحانه علیه حکومت اسلامی

8-4) براندازی حکومت اسلامی

9-4 ) نامزد تصدی یکی از پستهای حساس حکومت کودتا

10-4) تشکیل یا اداره دسته یا جمعیت غیر قانونی

11-4 ) تحریک نیروهای خودی به تمرد یا تسلیم

12-4) همکاری با دولتهای خارجی متخاصم

13-4) سوء قصد به جان رهبر یا یکی از رؤسای قوای سه گانه و مراجع بزرگ تقلید

14-4) جعل اسکناس و اسناد بانکی به قصد اخلال در نظام کشور

15-4) اجتماع و تبانی بر ضد امنیت داخلی یا خارجی کشور

16-4) تظاهر، قدرت نمایی و اقدام علیه آسایش عمومی بوسیله اسلحه

17-4 ) راهزنی در راهها و شوارع

18-4) سرقت مسلحانه در شب

19-4) آتش زدن اموال به قصد مقابله با حکومت اسلامی

20-4 ) نهب، غارت و اتلاف اموال با قهر و غلبه

منابع

 

منابع و مأخذ:

منابع فارسی

1-         بابایی و آقایی، غلامرضا و بهمن، 1365 ه.ش، فرهنگ علوم سیاسی، نشر ویس تهران

2-         پیمانی، ضیاء الدین، جرائم علیه امنیت و آسایش عمومی، نشر میزان، چاپ پنجم, بی تا

3-         حبیب زاده، محمد جعفر، 1370 ه.ش، بررسی جرم محاربه و افساد فی الارض، انتشارات کیهان

4-         حکیم، محمد باقر، جرائم علیه امنیت عمومی، مجله فقه اهل بیت، بی تا.

5-         زراعت، عباس، 1380 ه.ش، شرح قانون مجازات اسلامی، انتشارات ققنوس

6-         سبحانی، جعفر، فئه باغیه، مجله نور علم، شماره یک، دوره دوم, بی تا

7-         شامبیاتی، هوشنگ، 1376 ه.ش، حقوق کیفری اختصاصی، انتشارات ژوبین

8-         شاهرودی، سید محمود، 1376 ه.ش، محارب کیست محارب چیست، مجله فقه اهل بیت

9-         علی آبادی، عبدالحسین، 1369 ه.ش، حقوق جنایی، انتشارت فردوسی چاپ دوم

10-       فیض، علیرضا، 1364 ه.ش، مقارنه و تطبیق در حقوق جرائم عمومی اسلامی، انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، چاپ دوم

11-       گرجی، ابوالقاسم، 1365 ه.ش، مجموعه مقالات حقوقی، انتشارات وزارت ارشاد

12-       گلدوزیان، ایرج، 1369 ه.ش، حقوق جزای عمومی ایران، موسسه انتشارات دانشگاه تهران، چاپ سوم

13-       مرعشی ,سید محمد حسن، 1371 ه.ش، بغی یا جرم سیاسی از نظر اسلام، مجله حقوقی و قضایی دادگستری، ش 3

14-       ــــــــــــــــــــــــ ، 1363 ه.ش، دیدگاههای نو در حقوق کیفری اسلام، نشر میزان، تهران

15-       مومن، محمد، کلمات سدیده, انتشارات جامعه مدرسین, بی تا

16-       میر محمد صادقی، حسین، 1374 ه.ش، حقوق کیفری اختصاصی 2، نشر میزان

17-       نوربها، رضا، 1369 ه.ش، زمینه حقوق جزای عمومی، انتشارات کانون وکلای دادگستری

18-       ولیدی، محمد صالح، 1377 ه.ش، حقوق جزای اختصاصی، دفتر نشر داد

 

منابع عربی

1-         قرآن کریم

2-         ابن ادریس, الحلی، ابی منصور محمد,1410 ه.ق، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، موسسه النشر الاسلامی، چاپ دوم

3-         ابن جلاب، التفریع, دارالغرب الاسلامی، بیروت, بی تا

4-         ابن حجر اسقلافی, کهلانی، محمد بن اسماعیل ,1379 ه.ق، 4 ج، سبل الاسلام، شرکت مکتبه و مطبعه مصطفی البانی الحلبی، مصر

5-         ابن حزم، ابو محمد احمد، المحلی، در الافاق الجدیده، بیروت , بی تا

6-         ابن حمزه، عماد الدین ابی جعفر محمد بن علی طوسی، 1408 ه.ق، الوسیله الی نیل الفضیله، نشر مکتبه آیه الله العظمی مرعشی النجفی، چاپ اول

7-         ابن سلار, ابی علی حمزه بن عبد العزیز الدیلمی، المراسم العلویه بنی الاحکام النبویه، با حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی, بی تا

8-         ابن علامه, ابی طالب محمد بن الحسن بن یوسف بن المطهر الحلی، 1387 ه.ق ، ایضاح الفوائد فی شرح اشکالات القواعد، المطبعهالعلمیه، قم

9-         ابن منظور, الافریقی المصری، ابی الفضل جمال الدین محمد بن مکرم بن علی، 1300 ه.ق ، لسان العرب المحیط، دار البیروت للطباعه و النشر

10-       ابی المجد الحلبی، ابی الحسن علی بن الحسن، 1414 ه.ق، اشاره السبق، موسسه الامام الصادق (ع)، چاپ اول

11-       امام شافعی، 1980 م، الام، 8 ج، انتشارات دارالفکر بیروت

12-       امام مالک بن انس، المدونه الکبری، 6 ج، انتشارات السعاده، مصر, بی تا

13-       بحرینی، الشیخ الطریحی، 1408 ه.ق، مجمع البحرین، مکتب نشر ثقافه الاسلامیه، چاپ دوم

14-       براج طرابلسی، قاضی عبدالعزیز، المهذب، موسسه نشر اسلامی, بی تا

15-       بیهوتی، منصور بن یونس، 1418 ه.ق، کشف القناع، دارالمکتب العلمیه، بیروت

16-       ترمذی، محمد بن عیسی، 1403 ه.ق، سنن ترمذی،5ج، دارالفکر بیروت، (تحقیق عبدالوهاب عبداللطیف)

17-       جمع، عبدالعزیز بن اسحاق، مسند زید، دار الکتب اسلامیه تهران

18-       جندی، عبدالملک، الموسوعه الجنایه، دارالحیاء التراب العربی, بی تا

19-       حر عاملی، شیخ محمد بن حسن، 1401 ه.ق، وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، مکتبه الاسلامیه تهران، چاپ پنجم

20-       حسینی الواسطی النجفی ، محب الدین محمد مرتضی ، 1406 ه .ق ، تاج العروس فی شرح القاموس، انتشارات دار الفکر

21-       حلبی ، ابی صلاح ، الکافی فی الفقه ، موسسه نشر اسلامی, بی تا

22-       حمزه بن علی بن زهره الحلبی، 1417 ه.ق، غنیه النزوع، موسسه الامام الصادق (ع)، چاپ اول

23-       خطیب ، محمد الشربینی ، 1958 م ، مغنی المحتاج ، 4 ج ، دار الاحیاء التراث العربی

24-       خویی، سید ابوالقاسم، مبانی تکمله المنهاج، دار الزهراء بیروت, بی تا

25-       راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، تحقیق محمد سید گیلانی، انتشارات دارالمعرفه, بی تا

26-       راوندی، سعید ابن هبه الله، 1403 ه.ق، فقه القرآن، انتشارات کتابخانه آیت الله مرعشی

27-       سرخسی، شمس الدین، المبسوط، ج3، دارالمعرفه البیروت, بی تا

28-       سید ابوالمکارم، الجوامع الفقیهه، موسسه نشر اسلامی, بی تا

29-       سیوطی، جلال الدین، 1365 ه.ش، الدر المنثور، انتشارات دارالمعرفه، چاپ اول

30-       شهید ثانی, العاملی الجبعی، زین الدین بن علی ,1371 ه.ش، الروضه البهیه فی الشرح اللمعه الدمشقیه، دفتر تبلیغات اسلامی

31-       شهیداول,شمس الدین محمد بن مکی العاملی، 1412 ه.ق، الدروس الشرعیه، موسسه النشر الاسلامی، چاپ اول

32-       شوشتری، محمد تقی، 1379 ه.ق، بهج الصباغه فی شرح نهج البلاغه، مکتبه الصدر، تهران

33-       شوکانی ، محمد بن علی بن محمد ، نیل الاوطارمن احادیث سید الاخیار ،9 ج ، دار الجلیل بیروت, بی تا

34-       شیخ صدوق , 1418 ه.ق، الهدایه، موسسه امام صادق (ع)، چاپ اول

35-       شیخ صدوق ,محمد بن علی بن الحسین بن بابویه القمی ,1418 ه.ق، الفقیه، موسسه امام هادی (ع)، چاپ اول، قم

36-       شیخ مفید, ابی عبدالله محمد بن النعمان العکبری البغدادی ، 1410 ه.ق، المقنعه فی الاصول و الفروع، موسسه نشر اسلامی، چاپ دوم

37-       صابونی، محمد علی، 1400 ه.ق، روایع البیان، انتشارات دار الحیاء التراث العربی

38-       صنعانی ، ابی بکر عبد الرزاق ، مصنف ، 11 ج ، المجلس العلمی , بی تا

39-       طباطبایی, علامه سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، منشورات جماعه المدرسین فی الحوزه العلمیه, بی تا

40-       طبرسی، شیخ ابی علی فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران مکتبه المعلمیه الاسلامیه, بی تا

41-       طوسی، ابی جعفر بن حسن بن علی، 1351 ه.ش، المبسوط فی فقه المعلمیه، انتشارات مرتضویه

42-       ــــــــــــــــــــــــــــــــــ ،1407 ه.ق، الخلاف، موسسه انتشارات الاسلامی

43-       ــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، 1407 ه.ق، التبیان، دارالحیاء التراث العربی، بیروت

44-       ــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، 1407 ه.ق، التهذیب، موسسه النشر الاسلامی

45-       ــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، 1407 ه.ق، النهایه فی مجرد الفقه و الفتوی، انتشارات قدس محمدی

46-       عبدالله بن قدامه، المغنی، ج12، دارالکتب العربی، بیروت, بی تا

47-       عسقلانی، احمد بن حجر، بلوغ المرام من ادله الاحکام، مکتبه الرشد، ریاض عربستان , بی تا

48-       علامه حلی, ابومنصور الحسن بن یوسف بن المطهر الاسدی، 1412 ه.ق، احکام الشریعه، موسسه نشر اسلامی، چاپ اول

49-       ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، 1413 ه.ق، قواعد الاحکام، موسسه نشر اسلامی، چاپ اول

50-       ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ،1420 ه.ش، تحریر الکلام، موسسه امام الصادق (ع)، چاپ اول

51-       ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، 1368 ه.ش، تبصره المتعلمین، انتشارات فقیه، چاپ اول

52-       ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، 1410 ه.ق، ارشاد الاحکام الی الاحکام الایمان، موسسه نشر اسلامی، چاپ اول

53-       عوده، عبدالقادر، التشریع الجنایی الاسلامی، دارالکتب عربی, بی تا

54-       فاضل لنکرانی، محمد، 1406 ه.ق، تفصیل الشریعه فی شرح تحریر الوسیله، المطبعه العلمیه، قم

55-       فاضل هندی, بهاء الدین محمد بن الحسن بن محمد اصفهانی، 1405 ه.ق، کشف اللثام، منشورات مکتبه السید المرعشی النجفی

56-       فتحی بهنسی، احمد، 1959 م، الجرائم فی فقه الاسلامی، الشرکه العربیه للطباعه و النشر

57-       قرافی، شهاب الدین احمد بن ادریس، الفروغ، دارالمعرفه، بیروت, بی تا

58-       قرشی، سید علی اکبر، 1375 ه.ش، قاموس قرآن، دارالمکتب الاسلامیه، چاپ هفتم

59-       قرطبی، ابن ارشد، بدایه المجتهد و نهایه المقتصد، دارالمعرفه، بیروت, بی تا

60-       قزوینی، محمد بن یزید، 1422 ه.ق، سنن ابن ماجه، 2ج، تحقیق محمد فواد عبدالباقی، دارالفکر، بیروت

61-       قطب الدین راوندی, ابی الحسین سعید بن هبه الله ،فقه القرآن، مدرسه الامام المهدی,بی تا

62-       کاشانی، ابوبکر بن مسعود، 1409 ه.ق، بدایه الصنایع، 7 ج، مکاتب الحبیبیه، پاکستان

63-       لخلمی طبرانی، سلیمان بن احمد بن ایوب، معجم الکبیر، دارالاحیاء التراث العربی, بی تا

64-       لوئیس، معلوف، 1374 ه.ش، المنجد، انتشارات دهاقانی، چاپ چهارم

65-       ماوردی، ابوالحسن، احکام السلطانیه، دفتر تبلیغات اسلامی, بی تا

66-       محقق اردبیلی, اردبیلی، احمد، مجمع الفائده و البرهان، جماعه المدرسین فی الحوزه العلمیه, بی تا

67-       محقق حلی، ابی القاسم نجم الدین جعفر بن الحسن بن یحیی الهذلی الحلی، 1409 ه.ق، شرایع الاسلام فی مسایل الحلال و الحرام، انتشارات استقلال، چاپ دوم

68-       ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، 1410 ه.ق، المختصر النافع، موسسه الدراسات الاسلامیه فی موسسه البعثه، چاپ دوم، قم

69-       مرداوی، علاء الدین، الانصاف، انتشارات شریف رضی، قم, بی تا

70-       مروارید، علی اصغر، سلسله الینابیع الفقیهه، دار التراث الاحیاء العربی, بی تا

71-       مقداد (فاضل)، جمال الدین المقداد بن عبدلله السیوری، 1385 ه.ق، کنزالعرفان فی فقه القرآن، مکتب مرتضویه تهران

72-       موسوی خمینی، روح الله، 1404 ه.ق، تحریر الوسیله، موسسه النشر الاسلامی

73-       نجفی، شیخ محمد حسن، 1367 ه.ش، جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، دار الکتب الاسلامیه،چاپ سوم

74-       یحیی بن سعید الحلی الهذلی، 1405 ه.ق، الجامع للشرایع، موسسه سید الشهداء, بی تا


دانلود با لینک مستقیم


پروژه بررسی ماهیت محاربه در فقه مذاهب خمسه. doc

ماهیت محاربه در فقه مذاهب خمسه

اختصاصی از سورنا فایل ماهیت محاربه در فقه مذاهب خمسه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

ماهیت محاربه در فقه مذاهب خمسه


ماهیت محاربه در فقه مذاهب خمسه

چکیده

این پایان نامه بعد از بررسی لغوی و ادبی محاربه و ذکر اجمالی دیدگاه فقها شیعه و سنی به ماهیت محاربه از جنبه های مختلف پرداخته است؛ بر این اساس هر گاه اقدام کسی به محاربه و اعمال زور، سبب ارعاب مردم و سلب امنیت از زندگی و مال و ناموسشان گردد، چنین عملی محاربه و افساد در زمین است و مشمول اطلاق آیه و روایات خواهد بود، چه اینکه غرض اصلی او ارعاب و سلب امنیت مردم باشد و چه اینکه غرض اصلی او مورد دیگری باشد. به طور کلی هر عملی که موجب ارعاب اهالی یک منطقه شود یا به عبارت دیگر هر عملی که بالقوه موجب ارعاب باشد اگر چه که ارعاب به عللی فعلیت نیابد؛ از مصادیق محاربه با خدا و پیامبر و سعی در افساد در زمین است .

در بررسی موارد مشابه ـ «بغی» و «تروریسم» ـ پنج فرق میان محاربه و بغی بیان شده است واز آن جا که ماهیت جرم محاربه ایجاد اختلال در امنیت عمومی است، پس می تواند بارزترین مصداق آن تروریسم باشد.

در پایان ضمن بررسی محاربه در قوانین موضوعه ایران ، بر این نکته تصریح شده که تعمیم احکام محاربه در قانون مجازات به موارد مختلف عملی غیر اصولی و خلاف موازین شرعی و حقوقی می باشد


دانلود با لینک مستقیم


ماهیت محاربه در فقه مذاهب خمسه

پایان نامه : محاربه و فساد فی الارض

اختصاصی از سورنا فایل پایان نامه : محاربه و فساد فی الارض دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پایان نامه : محاربه و فساد فی الارض


پایان نامه :  محاربه و فساد فی الارض

عنوان پایان نامه :  محاربه و فساد فی الارض

 

شرح مختصر : با تحقیق و تدقیق در آرای فقهای امامیه مشخص می‌شود که اکثریت قریب به اتفاق آن ها محاربه را «تجرید یا تشهیر سلاح به قصد ترساندن مردم» دانسته‌اند. البته شیخ طوسی در «المبسوط فی فقه الامامیه»، ابتدا نظر فقهای عامه را که قاطع الطریق را محارب می‌دانند بیان می‌کند اما پس از آن، با قبول و ذکر قول مشهور فقهای امامیه، محارب را کسی می‌داند که با کشیدن سلاح، مردم را می‌ترساند. شیخ مفید معتقد است: هرگاه اهل فساد در سرزمین مسلمین، سلاح خود را آشکار کرده و اموال مردم را غارت کنند، امام مخیر است که از میان مجازات‌های اربعه یکی را انتخاب کند. از منظر ایشان، محارب با اظهار سلاح، اموال مردم را از آن‌ها می‌ستاند. با وجود این، عده‌ای از فقهای امامیه همچون فقهای عامه ، برای مجازات محارب، قائل به قول تنویع حسب نوع جنایت واقعه یا ترتیب، طبق مقتضای قاعده فقهی «الاسهل، فالاسهل» یا «الاصعب فالاصعب» متناسب با ماهیت و نتیجه رفتار ارتکابی‌اند، به این ترتیب که با توجه به عمل ارتکابی محارب، یکی از مجازات‌های چهارگانه قتل، صلب، قطع دست و پا به صورت مخالف و نفی بلد اعمال می‌شود. بر این اساس، اگر محارب سلاح کشیده و مرتکب قتل یا ضرب ‌و جرح شود، قصاص یا تبعید می‌شود. چنانچه سلاح بکشد و مالی ببرد، دست و پایش از جهت مخالف، قطع می‌شود، اما اگر کسی را به قتل نرساند، حاکم در قتل، صلب (تصلیب) یا قطع دست و پای وی مخیر است. از کلام این دسته از فقها، به خوبی استفاده می‌شود که محاربه با کشیدن سلاح به منظور بردن مال یا جان مردم نیز محقق می‌شود.

فهرست:

چکیده

مقدمه

اهداف تحقیق

روش تحقیق

تببین لغوی افساد فی الارض

محاربه در قوانین ایران

سعی

مفاد آیه محاربه

تبیین جرم فساد

شرط پذیرش توبه محاربین

مجازات آتش افروز

مجازات قاتل اهل ذمه

مجازات قاتل بردگان

مجازات کفن دزد

مجازات آدم ربا و آدم فروش

مجازات ساحر

مجازات محتال

مجازات سارق زیرانداز مسجد

قاچاقچیان مواد مخدر

تبیین قانون فساد فی الارض

شرایط حقوقی تحقق محاربه

تفاوت محاربه با جرم سیاسی

قانون مبارزه با مواد مخدر

قانون اخلالگران اقتصادی

قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح

قانون مجازات اسلامی

قانون مجازات عبوردهندگان از مرزها

جمع بندی و نتیجه گیری

منابع


دانلود با لینک مستقیم


پایان نامه : محاربه و فساد فی الارض