لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 50
تعریف :
غلات در واقع گونه ای از خانواده گندمیان ) گرامینه ها هستند که گیاهن علفی تک لپه ای بوده و دانه های ریز آئها مصرف خوراکی دارد. غلات گیاهانی یک ساله هستند یعنی چرخهی زندگی خود را در یک فصل زراعی به پایان می رسانند.
گونه های سر دسیری غلات (گندم ، جو و چاودار) در فصل پاییز و اوایل بهار کشت شده و در اواسط تا اواخر تابستان هم برداشت می شوند. گونه های گرمسیری غلات (برنج ، ذرت خوشه های و ارزان) نیز با توجه به شرایط آب و هوایی در اواخر بهار یا اوایل تابستان کشت شده و اواخر تابستان یا اوایل پاییز هم برداشت می شوند.
تاریخچه :
هزاران سال است که این گونه گیاهان ، در تامین غذای بشر نقش حیاتی ایفا می کنند. باستان شناسان جوامع ابتدایی توانسته اند از ویرانه های قدیمی مراکز سکونت اسنان ، دلایلی به دست آورند که نشان مید هد غلات در تمدن های اولیه بشری هم کشت می شده اند و برای مثال ، گندم در سرزمین حاصلخیز بین النهرین به عمل می آمده است .
بین النهرین امروهز بخش هایی از ترکیه ، عراق ، سوریه و ایران را تشکیل می دهد. شواهد به دست آمده نشان مید هدک ه در 16000 تا 10000 سال قبل از میلاد ، انسان ما قبل تاریخ در این ناحیه گندم تولید می کرده است .
انواع غلات
گندم : به اب و هوای خنک در فصل رشد ، آب و هوای گرم و خشک در فصل برداشت نیاز دارد.
برنج : آبیاری و بارندگی در کشت این گیاه ضروری است . میانگین دما در 4 تا 6 ماه از فصل زراعی باید 21 درجه سانتی گراد یا بالاتر باشد.
ذرت : به آب و هوای گرم با رطوبت کافی نیازمند است . این گیاه معمولا در آمریکای شمالی و جنوبی و همچنین آفریقا کشت می شود.
جو: به آب و هوای خنک در فصل رشد نیاز دارد. جو مطمئن ترین غلات در شرایط شوری خاک ، خشکی یا سرمای زمستان است . جو درزمین هایی که گندم قادر به رشد در آنها نیست هم پرورش می یابد.
ارزن: از پر محصول ترین غلات در شرایط خشک است و در خاک های غیر حاصلخیز هم رشد می کند. این ماده در آسیا و آفریقا، ماده غذایی مهمی برای انسان و دام می باشد.
جو دوسر : سابقا خوراک اصلی مردم اسکاتلند محسوب می تشد. در سراسر دنیا از این ماده غذایی به عنوان خوراک دام هم استفاده می نمودند.
چاودار یا گندم سیاه : از سازگارترین غلات نسبت به شرایط سخت آب و هوایی است . در آب و هوای سرد کشت می شود.
اهمیت امروزی غلات
در بسیاری از کشورهای آسیایی و آفریقایی ، بیش از 80 درصد غذای مردم از غلات تامین می گردد. سهم غلات در غذای مردمان اروپایی 45 تا 55 درصد بوده و در ایالات متحده آمریکا تقریبا 20 تا 30 درصد می باشد.
امروزه نزدیک به 70 درصد سطح زیر کشت یک میلیارد هکتاری جهان را غلات اشغال نموده اند. تقریبا نیمی از کل نیازهای غذایی انسان به ویژه در آسیا به طور مستقیم از غلات تامین می گردد.
همچنین تولید غلات در مقیاسه با دیگر فراورده های غذایی از جمله گوشت ، تخم مرغ ، شیر و ... بسیار بیشتر است . تولید سالانه غلات در جهان ، بیش از یک میلیارد و هفتصد میلیون تن می باشد. گندم ، برنج و ذرت سه محصول مهم هستند که هر کدام تقریبا یک چهارم تولید سالانه غلات را تشکیل می دهند.
برنج ، غذای عمده و روزمره مردم نواحی گرم و مرطوب است . این غله معمولا در زمین هایی تولید می شدکه بتوان آنهارا در برخی فصول سال غرقاب یا گل – آب نمود.
گندم به عنوان غله ای سازگار ، عمدتا در زمین های چمن طبیعی و همچنین در مناطقی که آب وه وا برای کشت ذرت مناسب نیست ، به عمل می آید. گندم از غلاتی است که در نواحی سرد هم کشت می شود. این غله در سراسر جهان در فصول مختلفی کشت می شود ، بطوریکه در هر ماه از سال گندم در یکی از نقاط جهان در حال برداشت می باشد. ذرت هم به عنوان یک گیاه گرمسیری ، در مناطقی که رطوبت و حرارت کافی در فصل زراعت فراهم باشد ، رشد می نماید.
ارزش غذایی غلات :
غلات منبع انرژی برای انسان هستند. در کشورهای در حال توسعه ، این دسته مواد تمام رژیم غذایی را در بر می گیرند. غلات حاوی هیدرات کربن ، پروتئین ، چربی ، مواد معدنی و انواع ویتامین هستند که البته ضمن مراحل مختلف نگهداری و تهیه ، ممکن است بخشی از مواد مغذی مذکوراز بین برود.
دانه غات که کاریوپس یا گندمه نام دارد ، منبع خوبی برای تغذیه انسان می باشد. میزان پروتئین برنج از گندم کمتر است . میزان ویتامین های ضروری (از جمله تیامین) برنج صیقل داده شده هم از برنج قهوهای کمتر می باشد، چون سبوس خود دارای ویتامین های مختلفی است که در مرحله صیقل دهی از برنج جدا می گردد.
البته به خاطر داشته باشید که با وجود همهی موادی که ذکر شد، غلات غذای کاملی محسوب نمی شوند. مصرف این مواد به تنهایی نمی تواند یک رژیم غذایی متعادل و کامل محسوب گردد . میزان پروتئین و در واقع اسیدهای آمینه غلات و همچنین ویتامین موجود در آنها محدود است . برای این که یک فرد بالغ بتواند 65 تا 80 گرم پروتئین مورد نیاز خود را تنها از طریق غلات ایمن کند، باید مقدار بسیار زیادی از این دسته مواد بخورد که در عوض ، به دلیل این که غلات حاوی هیدرات کربن هستند ، فرد ممکن است چاق شود. بسیاری از پروتئین های گیاهی به همین دلیل که اسیدهای آمینه کافی ندارند نمی توانند به تنهایی در رژیم غذایی افراد مورد استفاده قرار گیرند، بلکه در کنار آنها باید از پروتئین های حیوانی ، سبزیجات و حبوبات هم استفاده نمود. البته پروتئینهای حیوانی که از انواع حیوانات تامین میشوند، خود متکی بر منابع گیاهی از جمله غلات هستند. چون اغلب
تحقیق در مورد غلات
