نوع فایل: word قابل ویرایش 38 صفحه
مقدمه:
برنامه ریزی برای معلولان در ابعاد گوناگون ار جمله سیاستهای سازمان بهداشت جهانی است . چنانچه یونسکو سالهای 1980- 1990 را بعنوان دهه معلولان اعلام کرده بود . در کشور ما طبق آخرین آمار غیر رسمی درحال حاضر ، 10 در صد جمعیت کشور را معلولان تشکیل می دهند.
بررسی زندگی معلولان ، همواره عدم رشد عدالت اجتماعی و نیز رشد فکری انسانها را در طول تاریخ نشان داده است . توانبخشی معلولین ، ابعاد مختلف زیستی ، اجتماعی ، فرهنگی و حمایتی معلولان را در برمی گیرد . در دوره های مختلف ، به گونه های مختلف با معلولین برخورد گردیده است . در حال خاضر دیدگاه فعلی در جهان مبتنی بر یکپارچه سازی خدمات برای معلولین می باشد . لذا چگونگی نگرش جامعه در مورد معلولین در طرز برخورد با آنان و ارایه خدمات دارای نقش مؤثری است .
در این مبحث در ابتدا سعی شده است تا با مفاهیم کلی نگرش و همچنین مفاهیم مرتبط با معلولیت آشنا شده و سپس به بیان نگرش جامعه نسبت به معلولین می پردازیم .
تحقیق نگرش جامعه نسبت به معلولین در روانشناسی
یکی از اصول پذیرفته شده در بین فلاسفه اصل حرکت است. آنها بر این عقیده اند که جهان سراسر در حرکت است و حرکت انسان عبارت است از تغییر و تحول و سیر تدریجی هر موجود برای رساندن قوای ذخیره شده در خود به فعلیت. از این رو باید برای کلیه اقشار جامعه امکانات لازم برای سیر و پیشرفت فراهم باشد. افراد معلول و جانباز نیز از این اصل مستثنی نیستند و محیط شهری باید به گونه ای طراحی و مناسب سازی گردد تا بتوانند از کلیه امکانات آن بهره گیرند. براساس تعاریف سازمان بهداشت جهانی، اگرچه فعالیت شخص معلول در پی ایجاد نقص و ناتوانی، در زندگی کاهش می یابد ولی از آنجا که این یک ویژگی شخصی نبوده و در رابطه با محیط زندگی است با مناسب سازی آن محیط می توان تا حد زیادی به مشارکت بیشتر ایشان در عرصه های اجتماعی کمک کرد. شبکه معابر در هر شهر، عامل ارتباطی کلیه فضاهای شهری است که با مناسب سازی آن برای فرد معلو ل، بسیاری از مشکلات این قشر ا ز جامعه حل می شود. عمده مشکلات این افراد در محیط های شهری به شبکه معابر و مبلمان شهری مربوط می شود. در بسیاری از کشورهای جهان تلاش های فراوانی برای اصلاح و مناسب سازی این موارد با هدف دستیابی معلولان به استقلال فردی و حقوق اجتماعی شان صورت گرفته است. در کشور ما، اگرچه «ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای افراد معلول جسمی- حرکتی» از تاریخ 6/10/78 لازم الاجرا بوده است، کماکان بسیاری از فضاهای شهری برای معلولین- به طور مستقل و بدون کمک دیگران- قابل استفاده نیست. برای دستیابی به روش مناسب سازی، در ابتدا مشکلات شبکه معابر پیاده و شبکه ارتباطی پیاده و سواره برای معلولین و جانبازان در محله مورد بررسی، در دو بخش خصوصیات فیزیکی و موانع شناسایی می شو د. مشکلات به تفکیک در مورد معابر درجه یک و دو و سه ارائه می شود و سپس راهکارهایی در دو بخش بهسازی و نوسازی به صورت ضوابط و توصیه ها ارائه می گردد. درمبحث خصوصیات فیزیکی سطح، عرض، جنس و شیب طولی و عرضی و در مبحث موانع فیزیکی موانع موقت و موانع دائم بررسی می گردند.
