لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 15
چکیده :
به منظوربررسی عوامل موثر در تخریب و تعیین سهم هر یک در تخریب مراتع استان اصفهان باتوجه به وسعت، وضعیت پوشش گیاهی، خاک، شیب، توپوگرافی و... در نواحی مختلف رویشی استان جمعا"12منطقه نمونه تعیین شد.سپس اطلاعات نقشه های توپوگرافی در مقیاس50000 :1 ونیز مطالعات انجام شده توسط سایردستگاهها، اطلاعات پرسشنامه ای و سایر اطلا عات مورد نیاز جمع آوری گردید همچنین در مطالعات میدانی با پلات گذاری درتیپهای مختلف گیاهی مناطق نمونه مطالعات اندازه گیری پوشش گیاهی انجام شده ودر محیط های آماری Excelو Spss ،در دو دسته کمی وکیفی مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل قرارگرفتند.براساس نتایج بدست آمده بطورکلی سهم عوامل فنی واصلی موثر در تخریب مراتع نواحی مختلف رویشی استان اصفهان، به ترتیب اولویت عبارتند از : 1-دام مازاد بر ظرفیت (44/54 درصد) 2- چرای طولانی (28/ 16 درصد) 3- چرای زودرس (13/16درصد)4- سایر عوامل ( نوع بهره برداری) (49/7 درصد) 5- تبدیل کار بری به زراعی ( 84/4 درصد) .
بین متغیرهای افزایش تعداد دام و تعداد دامدار درسطح )1%)، بین متغیر شاخص تخریب وافزایش تعداد دام در سطح(1%)، هم چنین بین متغیر شاخص تخریب باعامل تبدیل کاربری به زراعی در سطح(1%)، بین متغیر تعداد دام ومتغیر تعداد دامدار در سطح(1%) ،بین عامل افزایش تعداد دام بامتغیرهای چرای سنگین و رقابت در چرا درسطح (1%)، بین متغیرکاهش وکمبود مدیریت منابع طبیعی با افزایش تعداد دام و تعداد دامدار درسطح (1%)رابطه معنی دار دیده میشود .
Abstract:
On the whole Esfahan province rangelands the most important factors are including: Extra animal unit (54.44%). Longtime grazing (16.28%), early grazing, (16.13%) kind of exploitation (7.49%), cultivation especially dry land farming (4.84%), and Building (0.005%) respectively. It is recommend to decrease number of animal units in Esfahan rangelands because it is 2.8 times more than appropriate animal units. Range management especially arrival and exit of animals, perserving of range seeding, changing low productive dry lands to forage cropland and substitution of heavy animals with lighter animals and changing native human behaviors.’
There was a close relativily between number of animal and number of shepherds ( 0.01 % significant ) . There was a close relativily between forage decreasion index and animal unit increasing ( 0.01 % significant ) . There was a close relativily between forage decreasion and changing in lanl use. ( 0.01 % significant )
There was a close relativily between animal unit increasing and heavy grazing and premature in grazing. ( 0.01 % significant ) Bad management and animal unit increasing and number of shepherds.( 0.01 % significant) Between range condition and indebteduess an inverse relativity was exist ( 0.01 % significant).
مقدمه:
مراتع بعنوان منابع تجدیدشونده ودرواقع بعنوان منبع اصلی تغذیه دامها می‌باشندکه بجزتامین غذای دامها، در مسائل زیست‌محیطی، تعدیل آب و هوا، تولید مداوم گیاهان علوفه‌ای و محصولات فرعی، تفرجگاهی، حفاظت خاک و آب نقش بسزایی داشته و تضمین کننده حیات جوامع انسانی است . متاسفانه یکی از منابع طبیعی مهم که در معرض پیامدهای ناشی از رشد جمعیت و نیازهای آن قرار گرفته، مراتع می باشد بطوریکه با رشد جمعیت تقاضا برای محصولات دامی افزایش یافته و به تبع آن تعداد دامهایی که از علوفه مراتع تغذیه می‌کنند نیزبطور چشمگیری فزونی یافته است و در نتیجه تعادل دام و مرتع از بین رفته وباعث تخریب مراتع شده است و روز به روز از توان آن کاسته و روند تخریب همچنان ادامه دارد.براساس مطالعات فنی انجام شده در دهه‌های اخیر بهره‌برداری از مراتع در ناپایدار‌ترین شرایط ممکن صورت می‌گیرداز طرف دیگر عدم توجه کافی از طرف مسئولین منابع طبیعی کشور و عدم برنامه‌ریزی دقیق، مدیریت ضعیف عرصه‌های منابع طبیعی، عدم تخصیص اعتبارات و امکانات لازم، عدم کنترل ورود و خروج دام از عرصه‌های مرتعی و… باعث تشدید تخریب مراتع گشته است ودر صورتیکه این روند همچنان ادامه یابد و اقدامی اساسی صورت نگیرد در آینده‌ای نه چندان دور دامداریو مراتع با بحران مواجه خواهند شدکه جبران آن به سادگی ممکن نخواهد بود. بنابراین حفاظت از منابع طبیعی به منظور نیل به اهداف توسعه پایدار از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است.لذا لازم است عوامل تخریب منابع طبیعی مورد بررسی قرارگرفته واولویت و نقش هر یک از آنها در تخریب مشخص گردد. چنین اقدامی می‌تواند علاوه بر تعیین ابعاد تخریب و عوامل موثر در ایجاد آن، درارائه راهبرد‌های مناسب برای حفاظت ، اصلاح و احیاء و بهره‌برداری اصولی از مراتع مفید فایده گردد .
مواد و روشها:
مساحت استان اصفهان حدود10500000 هکتار می باشدکه حدود 332/6 میلیون هکتار(60 درصد)آنرا مراتع تشکیل داده است. که به ترتیب 827992 هکتار آنرا مراتع خوب ، 3469567 هکتار مراتع متوسط و2248793 هکتارآنرا مراتع فقیرراتشکیل داده است.حداقل ارتغاع استان از سطح دریا 700 متر(کویر مرکزی)وحداکثر آن4409متر(کوه دنا) می باشد.روش بررسی از نوع همبستگی و همخوانی بوده و از ضریب همبستگی پیرسون وآمار استنباطی و توصیف داده ها و همخوانی اطلاعات جهت تجزیه وتحلیل آمار وسایراطلاعات جمع آوری شده استفاده گردیده است. ابتدا باتطبیق نقشه جغرافیایی استان با نقشه تقسیم‌بندی نواحی رویشی به روش هنری پابو محدوده استان اصفهان در5 زیرناحیه، نیمه بیابانی، استپی، نیمه استپی،کوههای مرتفع و جنگلهای خشک قرار گرفت. جمعا"12 منطقه نمونه با وسعت حداقل 10000 هکتار، با نظرات کارشناسی و با توجه به عواملی مانند تیپ‌های عمده گیاهی، وضعیت پوشش و تخریب, خاک، شیب، توپوگرافی و ... انتخاب گردیدبطوریکه مناطق نمونه شاخصی از وضعیت و بهره‌برداری از منابع طبیعی نواحی مختلف رویشی استان باشد. همچنین سعی گردیدکه محدوده‌های انتخاب شده به صورت یک حوزه آبخیز باشد.
در عملیات میدانی نسبت بهجمع آوری اطلاعات پارامترهای مورد نیازاز قبیل تولید بالفعل، تولید بالقوه، ظرفیت،گرایش ومیزان تخریب و سهم هر یک در تخریب اقدام گردید. تولید علوفه مناطق نمونه در تیپ‌های گیاهی موجود به روش قطع و توزین در زمان مناسب و تعداد و پلات مناسب در نقاط کلید بدست آمد ومیزان علوفه قابل استفاده دام محاسبه گردید. تولید
تحقیق درمورد تخریب خاک 15 ص
