لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 16
کلیات و ملاحظات عمومی درباره عفونت
چگونگی و منظره‌ی بالینی هر عفونت و وخامت آن از دو عامل سرچشمه می‌گیرد:
عامل بیماریزا و زمینه‌ی مزاجی بیمار پاره‌ای از اجرام بیماریزا خیلی پرزور بوده (ویرولان) و الزاماً ایجاد یک بیماری وخیم می‌نمایند. برخلاف برخی دیگر از اجرام یا عوامل بیماریزا قدرت بیماریزایی کمتری دارند و قادر بایجاد بیماری در افراد تندرست نمی‌باشند، این اجرام تنها در افراد ناتوان و آنهایی که، قدرت دفاعی طبیعی کمتری دارند ایجاد بیماری می‌کنند.
سرانجام اجرامی دارنده قدرت متوسط بوده در حد وسط دو حالت بالا قرار دارند حدت ویژه برخی از سویه‌ها، محل ورود و تراکم و یورش میکروبی بمقدار زیاد در منظره بالینی مرض عفونی دخالت می‌کند.
تغییراتی که اخیراً در اثرات بالینی دیده می‌شود مربوط به عوامل زیر است:
تغییر قدرت یا پرزوری برخی از میکروبهای مقاوم شده به آنتی بیوتیک‌ها و انتخاب حاصل، تغییرات زمینة مزاجی افراد در برقراری بیماری مؤثر است مثلاً عفونتهای حاصل در افراد مبتلی به بیماریهای خونی بدخیم، سرطان، کاهش قدرت دفاعی با ایمنی یا جراحیهای جدید (قلبی و عروقی و عصبی)، اعمال طبی حیات‌بخش یا رآنیماسیزن و کاربرد داروهای کاهنده ایمنی.
منظرة عفونت انسانی:
انسان دائماً و در تمام مراحل زندگی با میکروبها در تماس می‌باشد ولی کمتر مریض می‌شود. عفونت حاصل در هم شکسته شدن تعادل بین عوامل بیماریزائی اجرام بیماریزا و عوامل دفاعی بدن حاصل می‌شود اثر بیماریزائی میکروبها، بویژه باکتریها، با دو مکانیسم در ایجاد بیماری دخیل است ایجاد سم و رشد و تکثیر سبب خرابی بافتها که با پدیده بیماریزایی و واکنش‌های حساسیت رابطه دارد. این عوامل ممکن است برای یک باکتری در یک بیمار فراهم گردد. در نتیجه عفونت وجود می‌آید و شکلهای مختلف بخود می‌گیرد. ویروسها سم تراوش نکرده از راه رشد و تکثیر داخل یاخته‌ای و خرابی آنها سبب بیماری می‌گردند (سیتوپاتوژن)، باکتریها سمهای گوناگونی تولید می‌کنند.
سم خارجی:
این سم را در صاف کرده گشت میکروب می‌توان بدست آورد از آنجا که این سم از جسم میکروب بخارج تراوش می‌شود لذا باین اسم نامیده شده است.
سم داخلی برخلاف در بدن میکروب مانده و بخارج تراوش نمی‌شود اگر میکرب مرده و متلاشی به‌شود وجود خود را ثابت می‌کند. ماهیت سم خارجی پروتئینی می‌باشد و بمقادیر خیلی کم آثار خود را نشان می‌دهد. سمهای خارجی میکروبها قویترین سموم موجود کنونی به شمار می‌رود. ترکیب شیمیایی سموم خارجی بخوبی شناخته نشده است. برخی از سویه‌های میکروبی یک نوع (اسپس) سمهایی با خواص زیستی مشابه تراوش می‌کنند ولی خواص ایمنی متفاوتی دارند.
تهیه سم برای برخی از میکروبها به خصوص نوع ویژه‌ای از آنست مثلا با سیل دیفتری و استرپتوکک موقعی سم خود را تراوش می‌کنند که بصورت لیزوژنی باشند یعنی حضور یک نوع ویروس در ژنوم این باکتریها برای تراوش سم خارجی ضرور است وگرنه سمی از آنها تراوش نخواهد شد. سه نوع سم خارجی بیشتر از همه مورد بررسی قرار گرفته است: سم خارجی با سیلهای گزاز، دیفتری و بوتولیسم (با سیل بوتولیک). عوارض و علائم بیماری حاصل از باسیلهای یاد شده مربوط بسم خارجی آنها است وگرنه عفونت عمل مهمی انجام نمی‌دهد یعنی هرگاه رشد میکروبی بدون تراوش سم باشد اثر بیماریزایی نخواهد داشت. در بوتولیسم سم تراوش شده در غذا حضور دارد و از راه گوارش وارد بدن آدمی می‌شود یعنی سم بوتولیسم حاضر و آماده می‌باشد. درمان آنتی‌بیوتیکی در سه بیماری یاد شده تنها اثر ثانوی دارد، یعنی از افزایش باسیلها جلوگیری می‌کند در حقیقت می‌توان گفت که آنتی‌بیوتیکها اثرشان در این بیماریها هیچ است. این سمها اثر آنتی‌‌ژنی دارند یعنی سبب ایجاد یک ایمنی می‌شوند. واکسنهائی که از بی‌اثر کردن این سمها ساخته شده خیلی سودمند بوده و باسم آناتوکسین معروفست. از تزریق این سمها در دامها سرم ضد سمی به دست می‌آورند. باکتریهای دیگری هم وجود دارند که تراوش سم خارجی می‌کنند ولی قدرت بیماریزایی آنها کمتر از سه مورد یاد شده است، مانند باسیلهای غیر هوازی که سبب ایجاد گانگری گازی می‌شوند و برخی از استرپتوککها گروه A که سم اریتروژن تراوش کرده مسئول ایجاد مخملک می‌باشند.
سمهای داخلی:
مقاله در مورد کلیات و ملاحظات عمومی درباره عفونت
